Semua Bab ไลฟ์สดสยองขวัญ: Bab 31 - Bab 40

จนกระทั่งกลับมาถึงบ้าน ฉันก็เพิ่งมานึกกลัวภายหลัง ขาเรียวทั้งสองข้างสั่นไม่หยุดครั้งหน้าฉันจะไม่อวดเก่งแล้ว ไลฟ์สดแบบน่ารัก ๆ ดีกว่า ทั้งได้เงินเร็วแถมยังไม่ต้องเสี่ยงอันตรายแบบนี้ด้วยทันทีที่ปล่อยวิญญาณผีสาวตนนั้นออกจากร่ม หล่อนบอกกับฉันว่า เมื่อสี่สิบปีที่แล้ว หล่อนเสียชีวิตที่นั่นจากการเจ็บป่วย แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงยังไม่กลับชาติมาเกิดสักที และยังคงเป็นวิญญาณเร่ร่อนอยู่ในที่แห่งนั้น ส่วนบ้านพักตากอากาศของเว่ยหลานก็เพิ่งมาสร้างขึ้นภายหลัง หล่อนจึงสิงอยู่ที่นั้นตลอดมาแต่สิ่งที่หล่อนปรารถนาที่สุดตอนนี้คือ การที่หล่อนสามารถไปสู่สุคติและได้กลับชาติมาเกิด กำยานของวัดหลัวฮั่นที่ตั้งอยู่ในเมืองซานเฉิงมีพลังมากที่สุด ฉันจึงพาวิญญาณสาวตนนั้นไปที่วัดหลัวฮั่น และตั้งใจว่าจะนิมนต์พระสงฆ์มาท่องบทสวดสู่สุคติให้หล่อน แต่ใครจะไปรู้ว่าพระสงฆ์ที่มาต้อนรับบอกให้ฉันลงทะเบียนเพื่อจองคิว แต่ฉันดูออกว่าหลังจากจองได้ครึ่งปีแล้วก็ยังต้องจ่ายเงินค่าน้ำมันงาอีกหนึ่งแสนแน่ ๆสำหรับเงินน่ะฉันจ่ายให้ได้ แต่ให้รอครึ่งปีก็คงจะรอไม่ไหวพระสงฆ์ที่มาต้อนรับรูปนั้นเห็นฉันไม่เอ่ยพูดเป็นเวลานาน เลยคิดว่าคงไม่มี

ตาคู่นั้นจ้องมองฉันอย่างโกรธเคือง หล่อนยกมือจะตบฉันพร้อมกล่าว “เธอยังกล้าจ้องหน้าฉันอีกเหรอ?”ทว่าทันใดนั้นประตูก็ถูกเปิดออก ก่อนที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งจะเดินเข้ามาแล้วขยับปากด่าพึมพำไปด้วย เธอเบี่ยงเบนความสนใจของหยางยี่ไป ทำให้ฉันหลบฝ่ามือนั่นได้ทันท่วงทีเด็กผู้หญิงที่เพิ่งเข้ามาก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนมัธยมต้นเช่นกัน หล่อนชื่อว่าฟางหลานหลาน พ่อแม่ของหล่อนเปิดบริษัทเฟอร์นิเจอร์แห่งหนึ่ง ค่อนข้างมีฐานะดี ตอนนั้นในชั้นเรียนหล่อนมีเงินมากถึงแปดหมื่นหยวนถังซวนยิ้มเยาะ “ใครทำให้คุณหนูฟางของเราโกรธอีกล่ะ?”ฟางหลานหลานกล่าวอย่างโกรธเคือง “เมื่อกี้ฉันเจอคนบ้าประสาทเสียข้างนอก เขาน่าจะดื่มเหล้ามาเยอะ จู่ ๆ ก็มาดึงฉัน จะให้ไปดื่มเหล้าเป็นเพื่อนที่ห้องส่วนตัวของเขา ฉันเลยตบหน้าเขาไปหนึ่งทีและขังเขาไว้ในห้องน้ำหญิง”ทุกคนต่างหัวเราะชอบใจ ถังซวนหัวเราะจนเหนื่อยหอบ “ทำดีแล้วคุณหนูฟาง เธอเป็นผู้หญิงแมน ๆ สมชื่อจริง ๆ ”ฟางหลานหลานเงยหน้าขึ้นสูงจนคางแทบจะชี้ฟ้าและพูดอย่างภาคภูมิใจ “มันก็แน่นอนอยู่แล้ว ในเมืองซานเฉิงไม่มีใครไม่รู้จักฟางหลานหลานคนนี้หรอก”พูดจบ หล่อนก็หันมามองฉันด้วยความตกใ

บนประตูมีเชือกพลาสติกแขวนอยู่ ถังหมิงหลีจึงเอามีดตัดทิ้ง และในตอนที่กำลังจะเปิดประตู ก็มีเสียงกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งดังขึ้นจนทำฉันตกใจสะดุ้งตัวโยนร่างบางมองไปที่โทรศัพท์มือถือ พบว่าที่แท้ก็เป็นราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางส่งคำขอสนทนามาหาเขากลับมาแล้วเหรอ?ฉันเชื่อมต่อการสนทนาด้วยความดีใจ พลันเสียงชายชราที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น “นังหนู อย่าเข้าไปเด็ดขาด”ฉันตกใจมาก “ท่านอาวุโส วิญญาณข้างในนั้นมันดุร้ายเกินกว่าที่เราจะรับมือเหรอคะ?”ราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางพูดต่อ “นังหนู ห้องส่วนตัวห้องนี้ตั้งอยู่ที่มุมอับ ในฮวงจุ้ยเรียกว่า มุมวิญญาณ เธอไม่สามารถเปิดห้องได้แน่นอน อย่าว่าแต่คนเข้าไปเลย มีคำกล่าวว่า มีมุมวิญญาณที่คนแล้วออกไม่ได้อยู่ วิญญาณชั่วร้ายจะพันร่างกายคนธรรมดาเข้าไป ถ้าไม่โดนวิญญาณฆ่าตาย ก็ล้มป่วยโดยหาสาเหตุไม่ได้ และร่างกายจะปั่นป่วนจนได้รับบาดเจ็บสาหัส”ฉันรีบถามทันที “ถ้าอย่างนั้นต้องทำยังไงคะ?”“ไม่เป็นไร ฉันจะสอนเธอวิธีหนึ่ง จะทำให้เธอเข้าไปในมุมวิญญาณได้โดยที่จะไม่ได้รับอันตราย”จุนเหยาทำตามที่เขาบอกโดยใช้สีชาดชนิดพิเศษวาดคาถาลงไปที่ช่องท้อง เพื่อให้ผู้ชมมองเห็น ฉันจึงวาดคาถานั้นล

ใบหน้าของหัวหน้าชิวเต็มไปด้วยการประจบประแจงจนแทบจะคุกเข่ากอดขาอีกฝ่ายอยู่รอมร่อ “คาถาของท่านอาจารย์โจวดีอย่างที่คิดไว้จริง ๆ แต่เด็กบางคนแถวนี้ดันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง มาท้าทายท่านอาจารย์โจวซะได้”สีหน้าของอาจารย์โจวเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ เขาไม่แม้แต่จะเหลียวมองพวกเรา เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยพลางกล่าว “คนอย่างฉันจะไปเหมือนกับเด็กที่มีประสบการณ์ธรรมดา ๆ พวกนั้นได้ยังไง?”“ท่านอาจารย์โจววางใจเถอะ รับประกันได้เลยครับว่าค่าตอบแทนเจ็ดล้านของท่านครั้งนี้ ผมจะโอนเข้าบัญชีของท่านให้เร็วที่สุด” ทว่าพอพูดจบ หัวหน้าชิวก็หันไปเห็นบางอย่าง ดวงตาของเขาเบิกกว้าง พลันตัวแข็งเพราะตกตะลึง ใบหน้านั่นเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอาจารย์โจวขมวดคิ้ว ก่อนจะหันศีรษะไปดูอย่างช้า ๆบนไหล่ของเขามีใบหน้าซีดราวกระดาษวางอยู่ ดวงตาของหล่อนทั้งสองข้างเต็มไปด้วยสีเลือดและผมยาวที่กำลังพันรอบแขนของอาจารย์โจว มุมปากของหล่อนเผยรอยยิ้มแห่งความโหดเหี้ยมอาฆาตแค้น“โอ้! ผี!” หัวหน้าชิวล้มลงกับพื้นด้วยความหวาดกลัว กระถดตัวถอยกลับไม่หยุด“อย่าเพิ่งตื่นตระหนก!” อาจารย์โจวตะโกน “ดู ฉันจะสังหารวิญญาณเอง!”เขาชักดาบมาแทงไปทางข้างหล

“เด็กคนนี้ไม่เลว เขามาถึงอันจินขั้นสุดท้ายแล้วและสามารถฝ่าไปถึงขั้นสุดยอดได้ทุกเมื่อ” ราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางกล่าว “เขาอาจจะไปถึงขั้นหัวจิน และอีกไม่นานก็คงไปถึงขั้นหอโฮ่ว”“อันจิน?”“ศิลปะการต่อสู้แบ่งได้เป็นหมิงจิน อันจิน หัวจิน ตานจิน เหนือระดับตานจินคือ จงซือหรือที่เรียกว่าปรมาจารย์ เหนือระดับจงซือคือ ต้าจงซือหรือระดับปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่” เขากล่าว “แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้ประเทศจีนยังเหลือต้าจงซืออยู่อีกกี่ท่าน? ในระยะแรกของศิลปะการต่อสู้ ถึงแม้ว่าจะแข็งแกร่งกว่าผู้ฝึกตนอย่างพวกเรา แต่เมื่อผ่านระดับสี่มาแล้ว เราก็สามารถเปรียบเทียบกับระดับปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้ แต่ถ้าเกินระดับห้า ระดับปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ก็เหมือนแค่มดธรรมดา ๆ”ฉันพยักหน้า ผู้ที่เรียกว่าหมิงจิน คาดว่าน่าจะเป็นผู้ที่ไม่มีพลังปราณ และเป็นเพียงแค่ผู้ฝึกกังฟู แต่เมื่อพลังปราณในร่างกายพัฒนาขึ้นก็จะกลายเป็นอันจินลมปราณของศิลปะการต่อสู้นี้แตกต่างกับพลังจิตที่ฉันฝึก มันให้ความรู้สึกเหมือนกระชับ แคบลงและความร้ายแรงของมันลดลงอย่างมากผู้ชมต่างตกตะลึงกับการขยับเพียงไม่กี่ครั้งของถังหมิงหลี[จอมเผด็จการ สมควรแล้วที่จะเป็นจอม