Lahat ng Kabanata ng ไลฟ์สดสยองขวัญ: Kabanata 161 - Kabanata 170

255 Kabanata

บทที่ 161

จนกระทั่งถึงวันนั้น วันที่ฉันโดนคนทายาทคนรวยรุ่นสองวางยาจนสลบไป และพวกเขาก็พาฉันไปส่งที่เตียงของหยินเฉิงเหยาในตอนนั้นฉันไม่มีสติเหลือแล้ว ดังนั้นฉันจึงจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนนั้นไม่ได้ แต่ความรู้สึกหลังตื่นขึ้นมายังปรากฎชัดเจนอยู่ในใจจนถึงตอนนี้น้ำเสียงทุ้มต่ำที่อ่อนโยน ทุกจูบ และทุกการเคลื่อนไหวนั้นเป็นเหมือนกับคำสาปที่ทำให้ฉันรู้สึกอับอายและเจ็บปวดอย่างที่สุด“อ๊ะ!” ฉันเอามีดสั้นขึ้นมาฟันไปในอากาศอย่างบ้าคลั่งถังหมิงหลีตกใจมากและหันไปถามเจ้าอ้วนลู่ว่า “นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”“ด่านนี้คือปีศาจในใจ” เจ้าอ้วนลู่พูดขึ้น “เมื่อก่อน ผู้ที่มีพลังแข็งแกร่งจำนวนมากสามารถทะลุผ่านด่านก่อนหน้านี้ได้อย่างง่ายดาย แต่เมื่อมาถึงด่านนี้ ความพยายามที่ทุ่มเทไปล้วนสูญเปล่า”ถังหมิงหลีขมวดคิ้ว “ถ้าไม่สามารถทะลุผ่านด่านนี้ไปได้จะเป็นยังไง?”“คนที่ผ่านด่านแรกจนมาถึงด่านที่เจ็ด แต่ไม่สามารถผ่านปีศาจในใจของตัวเองได้ จะเสียสติและกลายเป็นคนไม่มีสมอง” เจ้าอ้วนลู่ส่ายหัว “อนิจจา น่าเสียดายจริง ๆ”ถังหมิงหลีกำหมัดแน่นด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด ถ้าเป็นด่านอื่นเขายังสามารถใช้อาวุธวิเศษระเบิดค่ายกลนี่และช่
Magbasa pa

บทที่ 162

หยินเฉงเหยาพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา “ห้ามทำอะไรบุ่มบ่ามเป็นอันขาด”“ครับ” เหล่าหลี่รีบก้มหน้าลงทันที หัวใจของเขาเต้นเร็วเหมือนกำลังตีกลอง ความกดดันที่คุณชายใหญ่ท่านนี้มอบให้เขานั้นมีมากกว่าความกดดันเมื่อต้องเผชิญหน้ากับราชันย์แห่งหุบเขาเสียอีก จากนี้เขาต้องทำงานหนักและระมัดระวังให้มากกว่าเดิมพวกเราเดินตรงไปขึ้นรถไฟความเร็วสูงกลับเมืองซานเฉิงทันที แต่พอขึ้นรถไฟฉันก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ราวกับว่ามีดวงตานับไม่ถ้วนจ้องมาที่พวกเรา“หมิงหลี” ฉันเรียกเขาเสียงต่ำ เขาซื้อกาแฟสองแก้วและผลักมันมาที่ข้างหน้าฉัน “วางใจเถอะ มีฉันอยู่ทั้งคน”ฉันจับแก้วกาแฟไว้แน่น ในใจรู้สึกกังวลเล็กน้อยรถไฟแล่นเข้าไปในอุโมงค์ยาว พลันมีเสียงตบมือสองครั้ง และไฟทั้งหมดในขบวนรถก็ดับลงทันที ถังหมิงหลีจึงเอ่ยบอกเสียงเรียบ “อย่าขยับ”จากนั้นการต่อสู้และเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นในความมืด เมื่อไฟสว่างขึ้นอีกครั้ง ก็พบว่าถังหมิงหลียังคงนั่งอยู่ตรงข้ามฉันเหมือนเดิม ใบหน้าของเขาไร้รอยแดงช้ำ การหายใจปกติไม่หอบเหนื่อย และร่างกายของเขาก็ไม่มีรอยเลือดติดตามตัวเลยแม้แต่น้อย มือหนาถือถุงลูกอมเอาไว้ พลางเผยยิ้มกว้างออกมา “ต้อง
Magbasa pa

บทที่ 163

ร่างเล็กพยักหน้ารับคำ ยังไงฉันก็ไม่คิดจะพูดออกไปอยู่แล้วเขาเผยรอยยิ้มออกมาและกอดฉันไว้ในอ้อมแขน “จุนเหยา เธอวางใจได้เลย ฉันจะไม่ทำให้เธอผิดหวังอย่างแน่นอน”ฉันตบที่หลังของเขาเบา ๆ “ฉันเชื่อนาย”เขามองมาที่ฉันอย่างลึกซึ้งราวกับกำลังมองดูสมบัติอันล้ำค่าอะไรบางอย่าง ดวงตาคู่นี้ช่างร้อนแรงจนทำให้ฉันเคอะเขิน“นายพึ่งจะผ่านการเลื่อนขั้น ดังนั้นนายจำเป็นต้องใช้เวลาเพื่อทำให้เสถียรภาพร่างกายสมบูรณ์” ฉันพูดขึ้น “ไปแช่น้ำยาก่อนเถอะ”ฉันพาเขาไปแช่น้ำยาแล้วเริ่มมองหาสถานที่ในการไลฟ์สดครั้งต่อไป ทว่ากลับมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นเสียก่อนแปลกมาก ใครกันมาเคาะประตูบ้านคนอื่นในเวลาแบบนี้?ร่างบางลุกขึ้นไปเปิดประตู ปรากฎว่าเป็นเสี่ยวหลินและเย่เซียนหลัวฉันเชิญให้พวกเขาเข้ามา พลันใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของเสี่ยวหลินก็ถามขึ้นว่า “จุนเหยา คุณจะเริ่มไลฟ์สดอีกแล้วใช่ไหม?”ฉันถามกลับอย่างสงสัย “พวกคุณเจอกับคดีความที่แก้ไขไม่ได้อีกแล้วเหรอ?”“โธ่เอ้ย” พวกเขาทั้งคู่คงจะรู้สึกอายเล็กน้อย “จุนเหยา พวกเรากำลังหาหัวข้อให้คุณอยู่ต่างหากล่ะ”ฉันมองพวกเขาด้วยสายตาที่ว่างเปล่า “จะให้ฉันทำคดีอะไร?”เสี่ยว
Magbasa pa

บทที่ 164

“รวมทั้งหมดตอนนี้มีสี่สิบเจ็ดคน” เสี่ยวหลินรายงาน คนพวกนี้เหมือนกับน้องชายของฉันที่นอนเป็นผักไม่ได้สติ มือเรียวจับชีพจรพวกเขา อย่างที่คาดไว้จิตสำนึกของพวกเขานั้นว่างเปล่าและวิญญาณก็ไม่ได้อยู่กับร่างแล้วเมื่อวิญญาณตาย ร่างกายก็จะเน่าเปื่อยไปอย่างรวดเร็วเราออกจากโรงพยาบาลแล้วรีบไปยังถนนทางหลวงคดเคี้ยวรอบภูเขาในทันที ที่นี่มีทิวทัศน์ที่สวยงาม แต่มีบรรยากาศที่อึมครึมแพร่กระจายห้อมล้อมไปทั้งภูเขาฉันเริ่มรู้สึกประหลาดใจ รถบัสคันเล็ก ๆ คันหนึ่งมีผู้ประสบอุบัติเหตุเพียงสี่สิบกว่าคน มันก็แค่อุบัติเหตุ ไม่ใช่การฆาตกรรมอย่างโหดร้าย ทำไมถึงได้มีพลังมืดมากขนาดนี้?“ที่นี่แหละ” เสี่ยวหลินชี้ไปที่ราวรั้วเหล็กที่ชำรุดจุนเหยามองลงไปด้านล่าง พลันเอ่ย “ฉันอยากลงไปดู”ถังหมิงหลียิ้มบาง “ฉันจะพาเธอลงไปเอง”พูดจบเขาก็คว้าเอวฉันและหันหลังกระโดดลงไปด้านล่างทันทีฉันตกใจมากจนแทบพูดไม่รู้เรื่อง “นาย นาย นายจะทำอะไร?”ถังหมิงหลีทิ้งตัวลงบนต้นสนใหญ่บริเวณหน้าผาอย่างมั่นคง ก่อนจะจับเถาวัลย์ที่พันรอบต้นไม้ แล้วกระโดดไปบนต้นไม้อีกต้นหนึ่ง ตลอดทางที่ลงมาช่างง่ายดายเหมือนเดินบนพื้นดินฉันยังตกใจไม่หาย
Magbasa pa

บทที่ 165

ฉันยิ้มอย่างขมขื่น “แม้แต่หน้าตาของมันพวกเรายังไม่เห็นเลย การที่เราหนีหัวซุกหัวซุนออกมาขนาดนี้ คุณคิดว่ามันจะแข็งแกร่งขนาดไหนล่ะ?”“หรือว่าจะเป็น...ผีชั่วร้าย?” เย่เซียนหลัวพูดปนสงสัยฉันเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า “มีพลังมืดมากขนาดนั้น ไม่แน่ก็อาจจะเป็นผีพยาบาทไปแล้ว แต่ถ้าไม่ใช่ ก็คงไม่ร้ายไม่ต่างกันหรอก”เสี่ยวหลินสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ถ้าเป็นผีระดับนั้น เกรงว่าผมคงต้องขอให้ข้างบนส่งคนมาแก้ไขปัญหาแล้วสิ”ซินนาบาร์พิเศษที่ฉันกลั่นถูกใช้หมดแล้ว แต่โชคดีที่ฉันได้เห็ดก้านทองมาเยอะมาก ถือว่าการเสี่ยงภัยครั้งนี้ไม่ขาดทุนส่วนผีในถ้ำนั้น ตอนนี้ฉันอ่อนแอเกินกว่าจะรับมือไหว ดังนั้นควรให้คนระดับปรมาจารย์จัดการดีกว่าผ่านไปสองสามวัน ฉันก็ลืมเรื่องนี้ไปหมดแล้ว ร่างบางซื้อวัตถุดิบยามาจำนวนมากและเริ่มกลั่นชินนาบาร์พิเศษใหม่ อีกทั้งยังกลั่นยาคืนชีพสำเร็จไปแล้วด้วย แต่น่าเสียดายที่วัตถุดิบยาเพียงพอสำหรับการกลั่นแค่เตาเดียวเท่านั้น ซึ่งอัตราความสำเร็จมีแค่ห้าเม็ด และทั้งห้าเม็ดล้วนเป็นแค่ยาเม็ดระดับกลางตอนนั้นฉันไม่รู้ว่า ปัจจุบันมีเพียงหุบเขาโอสถราชันเท่านั้นที่กลั่นยาคืนชีพได้ และอัตราความ
Magbasa pa

บทที่ 166

หรือว่าจะเกิดเรื่องขึ้นกับถังหมิงหลี?ฉันต่อยตัวล็อคประตูและผลักประตูออก ขาเรียวรีบวิ่งเข้าไปพร้อมกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ที่ประตูห้องน้ำมีพลังมืดหนาแน่นมาก ฉันจึงยกดาบไม้ท้อขึ้นแล้วเตะประตูด้านหน้าอย่างแรงก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตะลึงภาพด้านหน้าคือ ถังหมิงหลีที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมอยู่ในห้องน้ำฉันยืนนิ่งอยู่สองวินาที พลันรีบหันหลังกลับมาเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก “ขอ ขอ ขอโทษ ฉัน ฉัน ฉันไม่ได้...”เขายิ้มขำ “เธอเป็นห่วงฉันเลยรีบมาที่นี่สินะ?”“เมื่อกี้ฉันโทรมาแล้วได้ยินเสียงกรีดร้องจากโทรศัพท์ของนาย...”“เมื่อกี้ผีตัวนั้นพุ่งเข้ามาโจมตีฉัน แต่มันโดนฉันจัดการจนหนีไปแล้ว” เขาก้าวมาทีละนิด และหยุดยืนอยู่ข้างหลังฉัน ร่างเล็กสัมผัสได้ถึงพลังความร้อนที่แผ่ออกมาจากร่างกายของชายหนุ่ม “อย่าดูถูกฉัน ตอนนี้ฉันเป็นนักรบระดับหัวจินแล้ว”ตาของฉันกระตุกสองครั้ง ในเมื่อนายเป็นนักรบหัวจิน ตอนที่ฉันเดินเข้าประตูมาก็ต้องสังเกตเห็นแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยังไม่รีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยอีก? มายืนให้ฉันเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นแบบนี้ เดี๋ยวฉันก็เป็นตากุ้งยิงหรอก“เธอเป็นห่วงฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?” เขายิ้มที่มุมปากพล
Magbasa pa

บทที่ 167

ดูเหมือนว่าฉันจะคิดอะไรบางอย่างได้กะทันหัน “แต่เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อนนะ ผู้โดยสารที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุครั้งก่อนมีทั้งหมดสี่สิบสองคนใช่ไหม?”“สี่สิบสามคน อย่าลืมคนขับอีกหนึ่งคนสิ” ถังหมิงหลีเตือนสติฉัน“แถมยังมีคนที่ถูกดูดวิญญาณไปอีกสี่สิบเจ็ดคน” ฉันคิดอย่างรอบคอบ “สี่สิบสามบวกกับสี่สิบเจ็ดเท่ากับห้าสิบเอ็ดคนพอดี ฉันว่ามันต้องการรวบรวมวิญญาณทั้งหมดเก้าสิบเก้าดวง”ตามตำนานว่ากันว่า หลังจากที่ผีชั่วร้ายดูดวิญญาณครบเก้าสิบเก้าดวง มันสามารถเลื่อนขั้นเป็นวิญญาณแค้นได้อย่างราบรื่น! แต่วิธีนี้ร้ายกาจอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ถ้าในอนาคตมันได้เลื่อนขั้นเป็นผีที่ร้ายกาจขึ้น มันคงจะทำได้ทุกอย่าง ไม่เว้นกระทั่งควบคุมความตายของผู้อื่นตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน ยังมีผีชั่วร้ายจำนวนนับไม่ถ้วนที่ยอมเสี่ยงอันตราย เมื่อเข้าตาจนอยู่เยอะมาก“แย่แล้ว!” ฉันพูดอย่างตกใจ “ฉันทำให้มันบาดเจ็บหนัก และเพื่อการรักษาตัวกับการเลื่อนขั้น มันจะต้องฆ่าคนอย่างไร้ความยับยั้งชั่งใจแน่ ๆ เร็วเข้าหมิงหลี พวกเราต้องรีบไปที่ถนนทางหลวงคดเคี้ยวรอบภูเขาเพื่อหยุดมัน”ถังหมิงหลีรีบวิ่งไปเอารถออกจากโรงรถอย่างไว ไม่นานลัมโบ
Magbasa pa

บทที่ 168

[พ่อ! เป็นพ่อของฉันจริง ๆ ด้วย! แอดมิน คนที่ใส่เสื้อสีฟ้าตรงหน้าต่างบานที่สามคนนั้นคือพ่อของฉัน ฉันขอร้อง ช่วยเขาด้วย][คนข้างบน ฉันขอแสดงความเสียใจด้วย]ฉันมองไปรอบ ๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา “ก่อนหน้านี้ผีตัวนั้นโดนพวกเราทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้เป็นเวลาที่มันอ่อนแอที่สุด ถ้าอยากจะฆ่ามันก็ต้องลงมือตอนนี้เลย”“แล้วมันคือตัวไหน?” ถังหมิงหลีถามฉันกัดฟันและมองไปทีละตัว แต่ผีทุกตัวล้วนเหมือนกันจนแยกไม่ออกจริง ๆ ทำยังไงดี?ฉันก้มหน้าลง พลางพูดกับผู้ชมในโทรศัพท์ “ท่านผู้ชมทุกท่าน พวกคุณพอจะดูออกไหมว่าใครคือผีตัวนั้น?”[ฉันคิดว่าเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลัง][ก็เห็นชัด ๆ อยู่ว่าเป็นเด็กที่นั่งตรงแถวที่สามคนนั้น คนที่ดูแล้วไม่เหมือนฆาตกรที่สุดมักจะเป็นฆาตกร][คนไม่มีสมองข้างบน นี่ไม่ใช่หนังลึกลับสักหน่อย ฉันเดาว่าเป็นคนขับ]ฉันเหลือบมองดูม่านกระสุนที่กำลังสงสัยผีแทบทุกตัว ฉันกลอกตาอย่างจนใจ ฉันไม่ควรคาดหวังกับผู้ชมเลยจริง ๆขณะนั้นเอง ผีทั้งหมดในรถก็หันหน้ากลับมามองพวกเราด้วยแววตาว่างเปล่าแปลก ๆ สภาพการณ์แบบนี้น่าหวาดกลัวเป็นที่สุด แม้แต่ผู้ชมที่อยู่หน้าจอก็ยังตกใจ
Magbasa pa

บทที่ 169

[แอดมินพูดถูก หรือว่าพวกคุณอยากให้พวกเขาอยู่ในโลกมนุษย์อย่างไรที่พึ่งพักพิงล่ะ?][ใช่ ที่แอดมินทำแบบนี้ ถือว่าเป็นการช่วยเหลือพวกเขา]ผีที่ตายแล้วทั้งหมดถูกส่งไปยังยมโลก และวังวนก็ได้สงบลง ส่วนวิญญาณที่เหลืออยู่บนรถบัสก็คือพวกคนที่ยังมีจิตวิญญาณผูกติดกับร่างกายอยู่ นั่นหมายความว่า ร่างกายของพวกเขายังไม่ได้สูญสลาย ยมโลกจึงไม่สามารถรับวิญญาณพวกเขาไปได้ฉันโทรหาเสี่ยวหลิน และบอกให้เขารีบมานำคนที่ยังมีจิตวิญญาณอยู่เหล่านี้ส่งกลับไป หลังจากนั้นค่อยหันไปพูดกับร่างสูงข้างตัว “หมิงหลี ฉันอยากไปที่ล่างหน้าผา ผีตัวนั้นโดนฉันทำร้ายจนบาดเจ็บไปถึงสองครั้ง ตอนนี้มันอ่อนแอมาก พวกเราจำเป็นต้องคว้าโอกาสนี้ไว้ และไปกำจัดมันให้สิ้นซาก”“ตกลง” ถังหมิงหลีไม่พูดอะไรมากมา เขาตามฉันลงมาจากรถบัสผี จากนั้นก็พากันปีนลงมาจากหน้าผา แต่ก่อนจะลงมาถึงหน้าถ้ำ กลับพบว่าภายในถ้ำนั้นไร้ชีวิตชีวา อีกทั้งบนพื้นก็เต็มไปด้วยซากศพของค้างคาวผี“ค้างคาวผีเหล่านี้ใช้พลังมืดหล่อเลี้ยงตัวเอง แต่ตอนนี้ผีร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัส มันจึงดูดพลังมืดจากตัวค้างคาวไปใช้รักษาแผล” ฉันอธิบาย “ภายในถ้ำนี้ นอกจากผีร้ายแล้วก็ไม่มีสิ่งมีชีวิตอ
Magbasa pa

บทที่ 170

“ลงมือ!” กริชสั้นฟันลงบนตัวของศพเลือด จนเกิดเสียงที่คมชัดราวกับว่ามันฟันลงบนโลหะ ใบมีดนั่นช่างแข็งแกร่งจริง ๆเมื่อถังหมิงหลีหมุนด้ามมีด จู่ ๆ ลายเส้นสีทองก็สว่างขึ้นบนตัวมีด ประกอบกันเป็นอักษรรูนโบราณเขาใช้แรงทั้งหมดแทงเข้าไปอย่างแรง จนกระทั่งมีดแทงเข้าไปในร่างกายของศพเลือดได้ทั้งด้าม หลังจากนั้นก็ดึงมันออกและตัดแขนของศพเลือดทันทีเมื่อเห็นเช่นนี้ ผีชั่วร้ายก็คำรามด้วยความโกรธ เขาเงยหน้าตะโกนขึ้นไปบนฟ้า พริบตาร่างวิญญาณก็ระเบิดและกลายเป็นหมอกสีเลือดทว่าจู่ ๆ พลังที่เก้าก็เอ่ยเสียงดังออกมา “ผีชั่วร้ายตัวนี้ระเบิดร่างวิญญาณของตัวเองแล้ว และมันกำลังคิดจะสู้กับเธออย่างสุดชีวิต ตอนนี้พลังของมันได้ไปถึงระดับวิญญาณแค้นแล้ว แค่ค่ายปราบผีพลังเก้าหยางไม่สามารถล้อมรอบมันไว้ได้หรอก”ก่อนที่เสียงนั่นจะพูด ฉันก็ได้ยินเสียงดังตู้ม ตาข่ายไฟระเบิดเป็นจุล ส่วนธงทั้งเก้าล้วนกลายเป็นเถ้าถ่าน หมอกสีแดงพุ่งตรงมาทางฉันทันทีร่างบางหันหลังวิ่ง แต่หมอกสีแดงนั้นมีเร็วกว่า แค่พริบตาเดียวมันก็พุ่งเข้ามาดักหน้าฉันไว้แล้วพลังที่เก้าพูดเสียงเรียบ “อย่าเพิ่งตื่นตกใจ ใช้เลือดของเธอสิ!”ฉันกัดปลายลิ้นของตัว
Magbasa pa
PREV
1
...
1516171819
...
26
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status