บทที่ 165

ฉันยิ้มอย่างขมขื่น “แม้แต่หน้าตาของมันพวกเรายังไม่เห็นเลย การที่เราหนีหัวซุกหัวซุนออกมาขนาดนี้ คุณคิดว่ามันจะแข็งแกร่งขนาดไหนล่ะ?”

“หรือว่าจะเป็น...ผีชั่วร้าย?” เย่เซียนหลัวพูดปนสงสัย

ฉันเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า “มีพลังมืดมากขนาดนั้น ไม่แน่ก็อาจจะเป็นผีพยาบาทไปแล้ว แต่ถ้าไม่ใช่ ก็คงไม่ร้ายไม่ต่างกันหรอก”

เสี่ยวหลินสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ถ้าเป็นผีระดับนั้น เกรงว่าผมคงต้องขอให้ข้างบนส่งคนมาแก้ไขปัญหาแล้วสิ”

ซินนาบาร์พิเศษที่ฉันกลั่นถูกใช้หมดแล้ว แต่โชคดีที่ฉันได้เห็ดก้านทองมาเยอะมาก ถือว่าการเสี่ยงภัยครั้งนี้ไม่ขาดทุน

ส่วนผีในถ้ำนั้น ตอนนี้ฉันอ่อนแอเกินกว่าจะรับมือไหว ดังนั้นควรให้คนระดับปรมาจารย์จัดการดีกว่า

ผ่านไปสองสามวัน ฉันก็ลืมเรื่องนี้ไปหมดแล้ว ร่างบางซื้อวัตถุดิบยามาจำนวนมากและเริ่มกลั่นชินนาบาร์พิเศษใหม่ อีกทั้งยังกลั่นยาคืนชีพสำเร็จไปแล้วด้วย แต่น่าเสียดายที่วัตถุดิบยาเพียงพอสำหรับการกลั่นแค่เตาเดียวเท่านั้น ซึ่งอัตราความสำเร็จมีแค่ห้าเม็ด และทั้งห้าเม็ดล้วนเป็นแค่ยาเม็ดระดับกลาง

ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่า ปัจจุบันมีเพียงหุบเขาโอสถราชันเท่านั้นที่กลั่นยาคืนชีพได้ และอัตราความ