Share

บทที่ 173

ฉันแอบคิดอย่างเงียบ ๆ เกรงว่าจะไม่ใช่เส้นสาย “อันน้อยนิด” แต่อาจเป็นเส้นสายที่ทรงพลัง เขามาขอพบฉัน แสดงว่าต้องได้รับการอนุมัติจากคนใหญ่คนโตแล้วเป็นแน่

“คุณหยวน ฉันป่วยมาเกือบสิบปีแล้ว ฉันถามหมอมาหายคน แม้แต่หมอมืออาชีพระดับประเทศทั้งห้าท่านก็ยังไม่สามารถรักษาได้ อย่างมากที่สุดพวกเขาก็แค่ยืดอายุไขของฉัน ฉันเคยดูไลฟ์สดของเธอ ถ้าหากว่าในแผ่นดินนี้จะมีใครที่ช่วยเหลือฉันได้ ก็เห็นจะมีแต่เธอเท่านั้น” นายน้อยเสวียกล่าว

นายน้อยเสวียคนนี้พูดเก่ง และมีการประจบสอพลอนี้สมบูรณ์แบบ ทำให้ฉันตกลงที่จะให้การรักษาแก่เขา

“เข็มทองคำนั่นเป็นค่าตอบแทนสำหรับการให้คำปรึกษา ไม่ว่าเธอจะรักษาได้หรือไม่ ฉันจะมอบมันให้เธอด้วยมือทั้งสอง” นายน้อยเสวียพูดต่อ “แต่ถ้าเธอสามารถรักษาโรคของฉันได้ ฉันจะมอบของตอนแทนอีกอย่างให้เธอ”

ฉันเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจึงเอ่ย “ฉันจะวัดชีพจรของคุณก่อน”

ร่างเล็กจับข้อมือของเขา พลันรู้สึกราวกับว่ากำลังสัมผัสก้อนน้ำแข็งอยู่ มันเย็นยะเยือกไปถึงกระดูกสันหลัง

ชีพจรนี้แปลกเกินไป ฉันสอดแทรกจิตวิญญาณเข้าไปภายในร่างกายของเขา ก่อนจะพบว่าร่างกายของเขาอ่อนแอมาก และเส้นเลือดของเขาก็เปราะบางจนแตกอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status