บทที่ 175

เย่เซียนหลัวถอนหายใจ “เมืองซานเฉิงของเราเป็นแค่เมืองระดับจังหวัด เดิมทีก็ไม่มีสาขานี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่ภายหลังได้รับการก่อตั้งจากรัฐบาลโดยตรง ทว่ารากฐานนั้นก็เปราะบางกว่าสาขาอื่น ๆ มาก นอกจากนี้ความแข็งแกร่งของสมาชิกของเราก็ยิ่งตกต่ำ เนื่องจากการปราบปรามร่วมกันของสาขาโดยรอบหลายแห่ง ทำให้ประสิทธิภาพในการต่อสู้ลดน้อยลง ในช่วงหลายปีมานี่ ผลงานต่าง ๆ จึงจัดอยู่ในระดับล่าง เมื่อประสิทธิภาพต่ำ การจัดสรรทรัพยากรก็จะน้อยลงตามไป เฮ้อ อีกสองวันงานประชุมไตรมาสก็จะถูกจัดขึ้น คนในสาขาตะวันตกเฉียงใต้จะส่งคนมาเข้าร่วม คาดว่าเราน่าจะตกไปอยู่ที่ระดับล่างเหมือนเดิม”

หลังจากอาการบาดเจ็บของเฉินเต๋อข่ายคงที่ เย่เซียนหลัวก็พาเขาออกไป เช้าวันต่อมาหูชิงหยูจึงเดินทางมาขอบคุณด้วยตัวเอง

ฉันรินชาให้เขาแล้วพูดเบา ๆ ว่า “รัฐมนตรีหู เป็นดังคำกล่าวที่ว่า ไม่มีเรื่องก็ไม่เห็นแม้แต่เงาหัว เลยนะคะ ที่คุณมาวันนี้ เกรงว่าจะไม่ใช่การขอบคุณธรรมดาซะแล้ว”

รัฐมนตรีหูเอ่ย “คาดไม่ถึงว่าคุณหยวนจะฉลาดขนาดนี้ งั้นผมก็จะไม่อ้อมค้อม ผมหวังว่างานประชุมไตรมาสครั้งนี้ คุณหยวนจะสามารถเข้าร่วมในฐานของเมืองซานเฉิงกับเราด้วย”

“แต่ฉั