บทที่ 170

“ลงมือ!” กริชสั้นฟันลงบนตัวของศพเลือด จนเกิดเสียงที่คมชัดราวกับว่ามันฟันลงบนโลหะ ใบมีดนั่นช่างแข็งแกร่งจริง ๆ

เมื่อถังหมิงหลีหมุนด้ามมีด จู่ ๆ ลายเส้นสีทองก็สว่างขึ้นบนตัวมีด ประกอบกันเป็นอักษรรูนโบราณ

เขาใช้แรงทั้งหมดแทงเข้าไปอย่างแรง จนกระทั่งมีดแทงเข้าไปในร่างกายของศพเลือดได้ทั้งด้าม หลังจากนั้นก็ดึงมันออกและตัดแขนของศพเลือดทันที

เมื่อเห็นเช่นนี้ ผีชั่วร้ายก็คำรามด้วยความโกรธ เขาเงยหน้าตะโกนขึ้นไปบนฟ้า พริบตาร่างวิญญาณก็ระเบิดและกลายเป็นหมอกสีเลือด

ทว่าจู่ ๆ พลังที่เก้าก็เอ่ยเสียงดังออกมา “ผีชั่วร้ายตัวนี้ระเบิดร่างวิญญาณของตัวเองแล้ว และมันกำลังคิดจะสู้กับเธออย่างสุดชีวิต ตอนนี้พลังของมันได้ไปถึงระดับวิญญาณแค้นแล้ว แค่ค่ายปราบผีพลังเก้าหยางไม่สามารถล้อมรอบมันไว้ได้หรอก”

ก่อนที่เสียงนั่นจะพูด ฉันก็ได้ยินเสียงดังตู้ม ตาข่ายไฟระเบิดเป็นจุล ส่วนธงทั้งเก้าล้วนกลายเป็นเถ้าถ่าน หมอกสีแดงพุ่งตรงมาทางฉันทันที

ร่างบางหันหลังวิ่ง แต่หมอกสีแดงนั้นมีเร็วกว่า แค่พริบตาเดียวมันก็พุ่งเข้ามาดักหน้าฉันไว้แล้ว

พลังที่เก้าพูดเสียงเรียบ “อย่าเพิ่งตื่นตกใจ ใช้เลือดของเธอสิ!”

ฉันกัดปลายลิ้นของตัว