All Chapters of ไลฟ์สดสยองขวัญ: Chapter 151 - Chapter 160

เมื่อเรือสำราญจอดเทียบที่ชายฝั่ง หัวหน้าจินก็พาคนมาเก็บกวาดด้วยตัวเอง ศพเหล่านั้นมีสีหน้าที่น่าเกลียดน่ากลัวอย่างยิ่ง เขากัดฟันกรอดขณะกล่าว “พวกองค์กรนิกายนักฆ่า พวกหมาหมู่ มันกล้าลงมือทำในอาณาเขตของเรา ถ้าไม่สั่งสอนพวกมันสักหน่อย พวกมันคงเหิมเกริมยิ่งกว่านี้อีก”เขาหันกลับมาพูดกับฉัน “คุณหยวนครับ ไม่ต้องกังวลนะครับ พวกเราจะกำชับเบื้องบนให้ครับ”ฉันพยักหน้า หูชิงหยูย่อมรู้ดีว่าควรทำอย่างไรขณะก้าวลงเรือ มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งขับรถมาส่งตลับหยกสองตลับ ศีรษะของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อโชก สาเหตุคงเพราะกลัวว่าฉันจะรอไม่ไหวมือเรียวเปิดตลับออก เห็ดหลินจือเคลือบเปล่งประกายรัศมีหลากสีจาง ๆ และสมุนไพรที่อยู่ตรงกลางก็มีสีทองอ่อน ๆ เช่นกัน ดูแล้วเหมือนใบไม้สีทองที่ทำมาจากทองคำถึงแม้อายุของมันจะไม่สูงมาก แต่สภาพถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว ฉันพอใจมากจุนเหยาหยิบของแล้วเดินออกไป ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงผิดหวัง “ไม่พูดอะไรสักคำหน่อยเหรอ ได้ของแล้วก็จะไปเลยงั้นสิ?”“ธุระเสร็จแล้ว จะให้พูดอะไรอีกล่ะ” ร่างเล็กเอ่ยตอบ พลันสาวเท้าออกไปโดยไม่หันหลังกลับชายวัยกลางคนใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อ

“เหอ เหอ หลอกคนอื่นไว้เยอะขนาดนั้น ในที่สุดกรรมก็ตามสนอง สมน้ำหน้า!”“ฝีมือใครกัน?”“โธ่ พวกคุณนี่ไม่รู้อะไรเลย ทำไมสิบแปดมงกุฎคนนี้ถึงได้หลอกลวงอยู่ที่นี้มาเป็นเวลาหลาย ๆ ปีได้? ก็เพราะว่าเขามีความเกี่ยวข้องกับหุบเขาโอสถราชันน่ะสิ”ฉันอดไม่ได้ที่จะถามถังหมิงหลี “หุบเขาโอสถราชันคืออะไรเหรอ?”แต่ถังหมิงหลียังไม่ทันได้ตอบ ผู้เฒ่าหยางก็แย่งพูดเสียก่อน “หุบเขาโอสถราชันคือ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการแพทย์แผนจีนของประเทศจีน ว่ากันว่าตอนนี้มีอยู่ห้าท่าน ที่มีชื่อเสียงโด่งดังและเป็นมือหนึ่งของประเทศ สามในห้าเป็นลูกศิษย์ของหุบเขาโอสถราชัน ส่วนอีกสองคนมีความสัมพันธ์ซับซ้อนกับหุบเขาโอสถราชัน โอสถวิญญาณมากมายหลายชนิดมีต้นกำเนิดจากหุบเขาโอสถราชัน ดังนั้น กลุ่มผู้มีพลังวิเศษมากมาย ตระกูลผู้ฝึกวิชา หรือแม้แต่หน่วยเฉพาะกิจล้วนต้องการซื้อยาวิเศษนี้กันทั้งนั้น สุดท้าย ตำแหน่งที่ตั้งของหุบเขาโอสถราชันจึงอยู่เหนือข้อพิพาทใดใดทั้งสิ้น รวมถึงงานแสดงสินค้านี้ หุบเขาโอสถราชันก็เป็นคนจัดมันขึ้นมา”ฉันถามด้วยความแปลกใจ “ในเมื่อเขามีความเกี่ยวข้องกับหุบเขาโอสถราชัน แล้วทำไมคุณยังกล้าทำร้ายเขาล่ะ?”ผู้เฒ่าหยา

ผู้คนในงานเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ และต่างพากันซื้อยาวิเศษล้ำค่ามากมายออกไป ในบัตรของฉันมีเงินเหลือแค่ไม่กี่ล้านแล้ว เฮ้อ คงไม่ได้ใช้เงินนี้แล้วจริง ๆทันใดนั้น ฉันก็หันไปเห็นพุ่มไม้ข้าง ๆ ที่ตรงกลางมีดอกไม้สีชมพูดอกเล็ก ๆ บานอยู่ มันไม่ได้เตะตามากนักและไม่ได้ต่างจากดอกไม้ป่าทั่วไปนี่คือ…ดอกจิตวิญญาณเหรอ?ฉันตื่นเต้นเล็กน้อย ดอกจิตวิญญาณเป็นวัตถุดิบสำคัญในการหลอมเม็ดยาคืนชีพ ยาคืนชีพสามารถฟื้นฟูพลังงานจิตได้อย่างรวดเร็ว และเป็นยาช่วยชีวิตในการต่อสู้ซึ่งแตกต่างจากยาเป่ยหยวนตัน ยาเป่ยหยวนตันเป็นเพียงการฟื้นฟูลมปราณ เติมพลัง และฟื้นฟูพละกําลังเท่านั้น แต่ยาคืนชีพเป็นยาที่จําเป็นสําหรับผู้ฝึกตนตาคมมองไปรอบ ๆ พอเห็นว่าทุกคนไม่ทันสังเกต จึงย่องเข้าไปในพุ่มไม้และค่อย ๆ ขุดดอกจิตวิญญาณอย่างระมัดระวังดอกจิตวิญญาณต้นนี้มีอายุกว่าสิบปีแล้ว ดูเหมือนว่าคนของหุบเขาโอสถราชันจะยังไม่รู้จัก เพราะไม่อย่างนั้นคงเด็ดมันออกไปนานแล้วหวางหลูจือถอนหายใจอีกครั้ง “ฉันสงสัยว่าวิธีการเผายาคืนชีพได้สูญหายไปแล้วหรือเปล่า เพราะไม่อย่างนั้นดอกจิตวิญญาณที่มีระดับดีเช่นนี้ น่าจะโดนเก็บไปแล้วสิ?”ได้ยินผู้เฒ่าถ

ฉันถามถังหมิงหลีเรื่องค่ายกลเจ็ดสังหาร ถังหมิงหลีจึงอธิบายให้ฟัง “หุบเขาโอสถราชันได้จัดกระบวนทัพค่ายกลเจ็ดสังหารไว้ ทุก ๆ ปีจะมีคนบุกเข้ามามากมาย แต่น่าเสียดายที่หลายปีมานี้ ไม่มีใครผ่านด่านได้เลยสักคน”“แล้วจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าคนพวกนั้นไม่ผ่านด่าน?”“เบาสุดก็บาดเจ็บสาหัส หนักสุดก็ตาย”ฉันแอบตกใจ ความโลภย่อมมาพร้อมความเสี่ยง ในใจแอบรู้สึกท้อเล็กน้อย เพราะฉันเป็นแค่ผู้ฝึกตนระดับกลางพลังต่ำต้อยเท่านั้น แม้แต่คาถาก็ยังใช้ไม่ได้เลยหวางหลูจือเหมือนจะมองออกว่าฉันคิดอะไร จึงเอ่ยอย่างแข็งขัน “ศิษย์แพทย์ของฉันเมื่อเจอกับปัญหาก็ต้องเผชิญหน้า แล้วจะมาวิ่งหนีได้อย่างไร?”　　ฉันกลายเป็นศิษย์แพทย์ของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่?แต่ฉันก็ได้เรียนรู้วิชาแพทย์ของคนอื่น ๆ คงจะนับว่าเป็นศิษย์แพทย์ได้จริง ๆ นั่นแหละจุนเหยายิ้มเจื่อน ๆ “ท่านผู้อาวุโสหวาง ไม่ใช่ว่าฉันไม่เต็มใจ แต่เป็นเพราะความแข็งแกร่งของฉันต่ำเกินไป มันไม่ต่างกับรนหาที่ตายชัด ๆ เลยนะคะ”หวางหลูจือแค่นเสียงเย็นชา “แค่ค่ายกลเจ็ดสังหารเล็ก ๆ ไม่เห็นน่ากลัวตรงไหน? มา ฉันจะสอนวิธีให้เธอผ่านมันไปได้เอง”ฉันรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่มีท่านผู้อาว

“สาวน้อย เธอคงไม่ได้คิดจะดึงดูดความสนใจจากนายน้อยสวี่หรอกใช่ไหม?”“เฮ้อ วัยรุ่นสมัยนี้ช่างมักใหญ่ใฝ่สูงเกินตัวจริง ๆ”ฉันได้แต่คิดในใจ “พวกเธอจะไปรู้อะไร ฉันพาท่านผู้อาวุโสหวางหลูจือไปด้วยต่างหากล่ะ”“ฉันต้องผ่านด่านไปให้ได้” ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมองและพูดอย่างแน่วแน่เจ้าอ้วนลู่จึงพูดต่อ “นี่เป็นสิ่งที่เธอยืนหยัดจะฝ่าเข้าไปเอง ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาก็โทษใครไม่ได้นะ มาลงทะเบียนที่นี่ กดประทับลายนิ้วมือ แล้วอย่าพูดเรื่องความเป็นความตาย”ฉันกดลายนิ้วมือโดยไม่ลังเลเลยสักนิด ถังหมิงหลี่รีบดึงฉันไว้ “ฉันจะไปกับเธอ”“ไม่ได้หรอก” เจ้าอ้วนลู่ขัดขึ้น “ตามกฎแล้ว การฝ่าด่านไปได้แค่ครั้งละคนเท่านั้น”ฉันยิ้มให้ถังหมิงหลี พร้อมเอ่ยเสียงนุ่มนวล “หมิงหลี นายต้องเชื่อใจฉัน ฉันจะไม่ตาย”ถังหมิงหลีถูกรอยยิ้มในดวงตาของฉันสะกด ก่อนจะดึงมีดสั้นสีดําออกมาจากรองเท้าแล้วส่งให้ฉัน “เธอเอานี่ไปนะ ถ้ากำลังตกอยู่ในอันตราย เธอต้องไม่ดันทุรังสู้ เมื่อเวลานั้นมาถึง ขอเพียงตะโกนว่า ฉันยอมแพ้ ก็พอแล้ว”“ฉันเข้าใจแล้ว” ฉันรับมีดสั้นจากเขา “ขอบคุณนะ”พูดจบฉันก็กระโดดลงไปในบึงทันทีฉันไม่รู้จักวิชาตัวเบา ทำให้การกระโ