Share
บทที่ 152
Related chapter
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 153
“เหอ เหอ หลอกคนอื่นไว้เยอะขนาดนั้น ในที่สุดกรรมก็ตามสนอง สมน้ำหน้า!”“ฝีมือใครกัน?”“โธ่ พวกคุณนี่ไม่รู้อะไรเลย ทำไมสิบแปดมงกุฎคนนี้ถึงได้หลอกลวงอยู่ที่นี้มาเป็นเวลาหลาย ๆ ปีได้? ก็เพราะว่าเขามีความเกี่ยวข้องกับหุบเขาโอสถราชันน่ะสิ”ฉันอดไม่ได้ที่จะถามถังหมิงหลี “หุบเขาโอสถราชันคืออะไรเหรอ?”แต่ถังหมิงหลียังไม่ทันได้ตอบ ผู้เฒ่าหยางก็แย่งพูดเสียก่อน “หุบเขาโอสถราชันคือ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการแพทย์แผนจีนของประเทศจีน ว่ากันว่าตอนนี้มีอยู่ห้าท่าน ที่มีชื่อเสียงโด่งดังและเป็นมือหนึ่งของประเทศ สามในห้าเป็นลูกศิษย์ของหุบเขาโอสถราชัน ส่วนอีกสองคนมีความสัมพันธ์ซับซ้อนกับหุบเขาโอสถราชัน โอสถวิญญาณมากมายหลายชนิดมีต้นกำเนิดจากหุบเขาโอสถราชัน ดังนั้น กลุ่มผู้มีพลังวิเศษมากมาย ตระกูลผู้ฝึกวิชา หรือแม้แต่หน่วยเฉพาะกิจล้วนต้องการซื้อยาวิเศษนี้กันทั้งนั้น สุดท้าย ตำแหน่งที่ตั้งของหุบเขาโอสถราชันจึงอยู่เหนือข้อพิพาทใดใดทั้งสิ้น รวมถึงงานแสดงสินค้านี้ หุบเขาโอสถราชันก็เป็นคนจัดมันขึ้นมา”ฉันถามด้วยความแปลกใจ “ในเมื่อเขามีความเกี่ยวข้องกับหุบเขาโอสถราชัน แล้วทำไมคุณยังกล้าทำร้ายเขาล่ะ?”ผู้เฒ่าหยา
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 154
“แก แกอย่ามาใส่ร้ายคนอื่นนะ!” ผู้จัดการคำรามด้วยความโกรธแค้นสุดขีด “เอ้า พวกแกงงอะไรกันอยู่ล่ะ ยังไม่รีบไปจับพวกก่อความวุ่นวายสองคนนั้นอีก!”“หยุด!” เสียงเข้มงวดเสียงหนึ่งดังขึ้น ผู้จัดการจึงหันไปพูดกับชายในสุดสูทจงซานด้วยใบหน้าซีดเซียว “คุณหลี่ ท่านมาแล้วถึงเหรอครับ? คนพวกนี้มันวางยาพิษคนในงานจัดแสดงสินค้า ผมกำลังจัดการอยู่ครับ ท่านเข้าไปดื่มชาก่อนนะครับ รอผมจัดการพวกมันเสร็จเรียบร้อยแล้ว จะส่งตัวพวกมันให้ท่านเป็นคนตัดสินนะครับ”คุณหลี่กวาดสายตามองที่พวกเราไปมา และไปจบที่เจ้าลิงภูเขาที่นอนชักอยู่บนพื้น “เขาเป็นใคร?”“เขา เขาแซ่โหวครับ” ผู้จัดการเดินไปข้างหน้าและตอบเสียงเบา “เขาเป็นพี่เขยของคุณเหยียนมู่เฉิงครับ”ฉันกระซิบถามถังหมิงหลี “เหยียนมู่เฉิงคือใครเหรอ?”“เหยียนมู่เฉิงเป็นหมอของหุบเขาโอสถราชัน” ถังหมิงหลียิ้มเหยียด “หมอเกรดต่ำสุด”คุณหลี่ขมวดคิ้วแน่น “ก็แค่หมอเกรดต่ำสุดของหุบเขาโอสถราชัน พวกคุณยอมให้พี่เขยของเขาทำตามอำเภอใจในงานแสดงสินค้างั้นเหรอ?”ใบหน้าของผู้จัดการซีดเผือด ศีรษะเต็มไปด้วยเหงื่อโชก สำหรับพวกเขาแล้ว คนนอกเหล่านี้ หรือแม้แต่หมอที่อยู่ชั้นต่ำสุดของย่าวหวงกู
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 155
ผู้คนในงานเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ และต่างพากันซื้อยาวิเศษล้ำค่ามากมายออกไป ในบัตรของฉันมีเงินเหลือแค่ไม่กี่ล้านแล้ว เฮ้อ คงไม่ได้ใช้เงินนี้แล้วจริง ๆทันใดนั้น ฉันก็หันไปเห็นพุ่มไม้ข้าง ๆ ที่ตรงกลางมีดอกไม้สีชมพูดอกเล็ก ๆ บานอยู่ มันไม่ได้เตะตามากนักและไม่ได้ต่างจากดอกไม้ป่าทั่วไปนี่คือ…ดอกจิตวิญญาณเหรอ?ฉันตื่นเต้นเล็กน้อย ดอกจิตวิญญาณเป็นวัตถุดิบสำคัญในการหลอมเม็ดยาคืนชีพ ยาคืนชีพสามารถฟื้นฟูพลังงานจิตได้อย่างรวดเร็ว และเป็นยาช่วยชีวิตในการต่อสู้ซึ่งแตกต่างจากยาเป่ยหยวนตัน ยาเป่ยหยวนตันเป็นเพียงการฟื้นฟูลมปราณ เติมพลัง และฟื้นฟูพละกําลังเท่านั้น แต่ยาคืนชีพเป็นยาที่จําเป็นสําหรับผู้ฝึกตนตาคมมองไปรอบ ๆ พอเห็นว่าทุกคนไม่ทันสังเกต จึงย่องเข้าไปในพุ่มไม้และค่อย ๆ ขุดดอกจิตวิญญาณอย่างระมัดระวังดอกจิตวิญญาณต้นนี้มีอายุกว่าสิบปีแล้ว ดูเหมือนว่าคนของหุบเขาโอสถราชันจะยังไม่รู้จัก เพราะไม่อย่างนั้นคงเด็ดมันออกไปนานแล้วหวางหลูจือถอนหายใจอีกครั้ง “ฉันสงสัยว่าวิธีการเผายาคืนชีพได้สูญหายไปแล้วหรือเปล่า เพราะไม่อย่างนั้นดอกจิตวิญญาณที่มีระดับดีเช่นนี้ น่าจะโดนเก็บไปแล้วสิ?”ได้ยินผู้เฒ่าถ
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 156
มุมปากของหยินเฉิงเหยากระตุกขึ้นเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าคุณชายถังจะปกป้องเพื่อนของตัวเองไม่ดีเลยนะครับ”บนใบหน้าของถังหมิงหลีมีรอยยิ้มที่อ่อนโยน แต่นัยน์ตากลับเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าแกง “คุณชายหยินพูดถูก ต่อไปผมจะจับตาดูเธอไว้ ไม่ให้ชายป่าเถื่อนคนอื่นมาแย่งเธอไปอีก”สายตาของหยินเฉิงเหยาฉายแววอํามหิต ขณะที่สถานการณ์ระหว่างคุณชายใหญ่ทั้งสองกำลังตึงเครียด แผ่นหลังของเหล่าหลี่ก็เย็นเฉียบจนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง หากทายาทตระกูลใหญ่อย่างสองคนนี้ต่อสู้กันที่นี่ ชีวิตอีกครึ่งหลังของเขาคงจะดำเนินไปอย่างยากลำบากแน่นอนอนิจจา แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ช่างเป็นหญิงงามที่เป็นบ่อเกิดแห่งความหายนะเสียจริง ดูท่าเมื่อก่อนเรื่องที่นายน้อยไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกับสตรี จะกลายเป็นเรื่องดีเสียด้วยซ้ำ“จะคืนเธอให้ผมได้ไหม?” ถังหมิงถามหยินเฉิงเหยาหันไปพยักหน้าให้เหล่าหลี่ เหล่าหลี่จึงรีบวิ่งเข้ามาหยิบเหยือกยานัตถุ์ออกมาไว้ใต้จมูกของจุนเหยาเพื่อให้เธอสูดดม จุนเหยาไอโขลกสองครั้ง แล้วจึงตื่นขึ้นมาในอกของฉันเหมือนมีไฟลุกโชน เป็นเพราะฉันทั้งอ่อนแอ ทั้งไม่มีฐานะ ก็เลยสมควรถูกจับไปจับมาให้คนอื่นเหมือนเป็นสิ่งของอย่างนั้นเหรอ?คราวท
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 157
ฉันถามถังหมิงหลีเรื่องค่ายกลเจ็ดสังหาร ถังหมิงหลีจึงอธิบายให้ฟัง “หุบเขาโอสถราชันได้จัดกระบวนทัพค่ายกลเจ็ดสังหารไว้ ทุก ๆ ปีจะมีคนบุกเข้ามามากมาย แต่น่าเสียดายที่หลายปีมานี้ ไม่มีใครผ่านด่านได้เลยสักคน”“แล้วจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าคนพวกนั้นไม่ผ่านด่าน?”“เบาสุดก็บาดเจ็บสาหัส หนักสุดก็ตาย”ฉันแอบตกใจ ความโลภย่อมมาพร้อมความเสี่ยง ในใจแอบรู้สึกท้อเล็กน้อย เพราะฉันเป็นแค่ผู้ฝึกตนระดับกลางพลังต่ำต้อยเท่านั้น แม้แต่คาถาก็ยังใช้ไม่ได้เลยหวางหลูจือเหมือนจะมองออกว่าฉันคิดอะไร จึงเอ่ยอย่างแข็งขัน “ศิษย์แพทย์ของฉันเมื่อเจอกับปัญหาก็ต้องเผชิญหน้า แล้วจะมาวิ่งหนีได้อย่างไร?” ฉันกลายเป็นศิษย์แพทย์ของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่?แต่ฉันก็ได้เรียนรู้วิชาแพทย์ของคนอื่น ๆ คงจะนับว่าเป็นศิษย์แพทย์ได้จริง ๆ นั่นแหละจุนเหยายิ้มเจื่อน ๆ “ท่านผู้อาวุโสหวาง ไม่ใช่ว่าฉันไม่เต็มใจ แต่เป็นเพราะความแข็งแกร่งของฉันต่ำเกินไป มันไม่ต่างกับรนหาที่ตายชัด ๆ เลยนะคะ”หวางหลูจือแค่นเสียงเย็นชา “แค่ค่ายกลเจ็ดสังหารเล็ก ๆ ไม่เห็นน่ากลัวตรงไหน? มา ฉันจะสอนวิธีให้เธอผ่านมันไปได้เอง”ฉันรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่มีท่านผู้อาว
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 158
อนิจจา ทําไมช่องว่างระหว่างคนถึงได้แตกต่างกันมากขนาดนี้ บางคนเกิดมาเป็นบุตรแห่งสวรรค์อันภาคภูมิ แต่อย่างฉันคือ พ่อแม่รังเกียจตั้งแต่แรกเกิดสวี่หยางเดินไปข้างหน้าของบึง ถึงแม้บึงนั้นจะดูไม่ใหญ่มากนัก แต่บรรยากาศรอบด้านกลับแฝงไว้ด้วยไอสังหารในตอนนั้นเอง บรรดาผู้ที่มาร่วมงานแลกเปลี่ยนก็ได้ยินข่าวลือ จึงฮือฮากันเข้ามาเป็นกลุ่มใหญ่“ได้ยินว่านายน้อยสวี่หยางมาบุกค่ายด้วย?”“นายน้อยสวี่เป็นอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงโด่งดัง รางวัลในครั้งนี้คงไม่ใช่ของใครอื่น นอกจากเขา”“รางวัลในปีนี้คืออะไรเหรอ?”“ฉันได้ยินมาว่ามันเป็นไม้เถาวัลย์ทมิฬ”“อะไรนะ? ไม้เถาวัลย์ทมิฬสามารถกลั่นยาซวนหยวนตันขนาดเล็กได้ เป็นสมบัติล้ำค่าคู่บ้านคู่เมืองเลยนะ ฉันได้ยินมาว่า แม้แต่บนหุบเขาโอสถราชันก็ไม่มีอยู่มากมายนัก ถ้านายน้อยสวี่ได้รับไม้เถาวัลย์ทมิฬแล้ว เขาก็สามารถขอความช่วยเหลือนักปรุงยาของหุบเขาโอสถราชันเพื่อปรุงยาอายุวัฒนะได้ การเลื่อนเข้าสู่ระดับหัวจินขั้นปลายก็ไม่ใช่เรื่องยาก ไม่แน่ว่าเขาอาจจะกลายเป็นหัวจินระดับสูงสุดเลยก็ได้นะ”“เฮ้อ ฉันก็อยากได้ไม้เถาวัลย์ทมิฬเหมือนกัน”“เธอน่ะเหรอ? ผู้ฝึกยุทธที่อยู่ในระดับ
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 159
“สาวน้อย เธอคงไม่ได้คิดจะดึงดูดความสนใจจากนายน้อยสวี่หรอกใช่ไหม?”“เฮ้อ วัยรุ่นสมัยนี้ช่างมักใหญ่ใฝ่สูงเกินตัวจริง ๆ”ฉันได้แต่คิดในใจ “พวกเธอจะไปรู้อะไร ฉันพาท่านผู้อาวุโสหวางหลูจือไปด้วยต่างหากล่ะ”“ฉันต้องผ่านด่านไปให้ได้” ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมองและพูดอย่างแน่วแน่เจ้าอ้วนลู่จึงพูดต่อ “นี่เป็นสิ่งที่เธอยืนหยัดจะฝ่าเข้าไปเอง ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาก็โทษใครไม่ได้นะ มาลงทะเบียนที่นี่ กดประทับลายนิ้วมือ แล้วอย่าพูดเรื่องความเป็นความตาย”ฉันกดลายนิ้วมือโดยไม่ลังเลเลยสักนิด ถังหมิงหลี่รีบดึงฉันไว้ “ฉันจะไปกับเธอ”“ไม่ได้หรอก” เจ้าอ้วนลู่ขัดขึ้น “ตามกฎแล้ว การฝ่าด่านไปได้แค่ครั้งละคนเท่านั้น”ฉันยิ้มให้ถังหมิงหลี พร้อมเอ่ยเสียงนุ่มนวล “หมิงหลี นายต้องเชื่อใจฉัน ฉันจะไม่ตาย”ถังหมิงหลีถูกรอยยิ้มในดวงตาของฉันสะกด ก่อนจะดึงมีดสั้นสีดําออกมาจากรองเท้าแล้วส่งให้ฉัน “เธอเอานี่ไปนะ ถ้ากำลังตกอยู่ในอันตราย เธอต้องไม่ดันทุรังสู้ เมื่อเวลานั้นมาถึง ขอเพียงตะโกนว่า ฉันยอมแพ้ ก็พอแล้ว”“ฉันเข้าใจแล้ว” ฉันรับมีดสั้นจากเขา “ขอบคุณนะ”พูดจบฉันก็กระโดดลงไปในบึงทันทีฉันไม่รู้จักวิชาตัวเบา ทำให้การกระโ
ไลฟ์สดสยองขวัญ บทที่ 160
“ช่างน่าเสียดายจริง ๆ สาวน้อยคนนี้ต้องมาตายเพราะเขี้ยวของหมาป่า”“เธอรนหาที่ตายเอง จะทำไงได้ล่ะ?”หมาป่ายักษ์อยู่ตรงหน้าในระดับที่ใกล้จนฉันได้กลิ่นเหม็นเน่าในปากของมัน พริบตา ฉันก็ตะโกนเสียงดังแล้วหลับตาลงยกมือขึ้นกดลงที่หัวมันยันต์สีชาดเปล่งแสงสีทองสว่างโชติช่วงออกมา มันสาดแสงโดนดวงตาทั้งสองข้างของหมาป่ายักษ์ตรง ๆ ทันใดนั้นแสงสีขาวก็สว่างวาบขึ้นตรงหน้า ทุกคนต่างเห็นเพียงสีขาวและรู้สึกเหมือนดวงตาจะบอดไปชั่วขณะ เมื่อรอจนมองเห็นอะไรชัดเจนขึ้น จึงพบว่าฉันมาถึงด่านที่สามแล้ว“เอ๋? หล่อนผ่านด่านที่สองแล้วเหรอ?”“หล่อนผ่านมาได้ไง? ไม่เห็นเข้าใจเลย?”ขณะเดียวกัน เจ้าอ้วนลู่ที่อยู่ในศาลาก็เบิกตากว้าง ใบหน้านั่นเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อผู้บําเพ็ญเพียรขั้นที่หนึ่งระดับกลางจะฝ่าผ่านด่านที่สองได้อย่างไรกัน? นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย!ถังหมิงหลีเองก็ประหลาดใจมาก หรือว่า…ท่านผู้อาวุโสในนั้นชี้แนะเธออีกแล้ว?ส่วนสวี่หยางก็ไม่พูดไม่จา ราวกับกําลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอีกด้านหนึ่ง ภายในห้องใต้หลังคาที่อยู่ไกลออกไป แววตาของหยินเฉิงเหยาดูลึกซึ้ง เหล่าหลี่จึงเอ่ยถาม “นายน้อยครับ คุณหยวนท่านนี้เห
Latest chapter
