Semua Bab ไลฟ์สดสยองขวัญ: Bab 181 - Bab 190

ผู้พันเจิงหัวเราะเยาะสองครั้ง “เรื่องสาเหตุของการเจ็บป่วยน่ะคุณพูดถูก แต่น่าเสียดายที่มีคนรู้มานานแล้ว”ฉันขมวดคิ้วมองเสี่ยวฉินที่อยู่ข้าง ๆ ผู้พันเจิง แต่เขากลับหลบสายตาฉันทุกคนในหน่วยซานเฉิงโกรธมาก เสี่ยวหลินเอ่ยอย่างโกรธเคือง “ก็เห็นชัดอยู่ว่าคุณหยวนเป็นคนแรกที่พบสาเหตุของการป่วย เสี่ยวฉิน เมื่อกี้คุณก็ได้ยินเธอพูดไม่ไช่เหรอ คุณเลยวิ่งไปหาผู้พันเจิงเพื่อขอความดีความชอบสินะ?”ผู้พันเจิงมีสีหน้าเข้มขึ้น “เดิมทีหมอฉินมาจากหุบเขาโอสถราชัน เขาเป็นศิษย์ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนจากฉินจื้อเจินแพทย์แผนจีนมือหนึ่งของประเทศ แล้วคุณล่ะเป็นใครกัน? มีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการแพทย์ไหม? แล้วเป็นลูกศิษย์ของใคร? จบมาจากมหาวิทยาลัยแพทย์ที่ไหน?”ขณะเดียวกันหลี่เฟิงก็เหยียดยิ้มออกมา “ฉันได้ยินมาว่าคุณหยวนจบการศึกษาแค่ระดับมัธยมปลายไม่ใช่เหรอ?”“อะไรนะ? เรียนจบแค่มัธยมปลายจิ๊บจ๊อยแล้วยังกล้าวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นอย่างเต็มที่อีกเหรอ?” ผู้พันเจิงมีสีหน้าน่าอับอาย “เมืองซานเฉิงของพวกคุณช่างไม่น่าเชื่อถือเอาซะเลย ยังคุณมัวยืนงงอยู่ที่นี่ทําไมอีก? ยังไม่รีบออกไปอีกเหรอ?”ฉันมองไปที่หลี่เฟิงผู้ภาคภูมิใจแล

ผู้พันเจิงตกตะลึงอีกทั้งรัฐมนตรีหลี่และผู้บริหารระดับสูงของแผนกป้องกันโรคระบาดในเมืองที่เดินตามหลังเขามา ก็ต่างพากันตกตะลึงเช่นกันฉันเดินไปหาเสี่ยวฉินที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาไม่หยุด ท้องของเขาป่องขึ้นเหมือนหญิงสาวที่ตั้งครรภ์ได้เกือบสิบเดือนมือเรียวจับคอเสื้อของเขาไว้และดันให้เขานั่งลงบนเก้าอี้ด้านข้าง จากนั้นก็กรอกยาถอนพิษเก้าวงแหวนเข้าไปในปากของเขาตัวยาวิเศษละลายเข้าไปในปากและไหลเข้าไปในกระเพาะของเขา ในเวลาไม่ถึงครึ่งนาทีก็มีเสียงกรีดร้องแปลก ๆ ดังออกมาจากท้องของเสี่ยวฉินเสียงนั้นเหมือนเสียงของผู้หญิง แถมยังเหมือนเสียงของทารกอีกด้วย เสียงที่ดังออกมาจากท้องของคนเป็น ทําเอาฉันขนลุกขนพองไม่หยุดร่างของเสี่ยวฉินสั่นเล็กน้อย ก่อนจะเปิดปากกว้างคายบางสิ่งที่มีสีดำออกมามากมาย ในอากาศเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นเน่าที่ชวนให้อาเจียน ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็อ่อนยวบและหมดสติไปขาเรียวเดินไปหาบุคลากรทางการแพทย์คนอื่น ๆ และให้พวกเขากินยาคนละเม็ด แต่ยังเหลือยาอีกสองเม็ด เธอจึงให้คนไข้สองคนที่ป่วยหนักที่สุดกิน พวกเขาต่างคายของบางอย่างที่มีสีดําสนิทเหมือนยางมะตอยออกมา จากนั้นก็สลบไป และท้องที่ป่องก็ก

ฉันส่ายหัว “มันเป็นคาถาที่สามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ได้ในช่วงเวลาหนึ่งค่ะ”“แล้วเซี่ยหมินคนนั้น…ผู้ใต้บังคับบัญชาของผม…”“ฉันเกรงว่าโอกาสรอดน่าจะยากค่ะ” ฉันกล่าวผู้พันเจิงแสดงสีหน้าเศร้าโศกเสียใจ เขาหันกลับไปต่อยประตูกระจกที่อยู่ด้านข้าง ประตูกระจกกันกระสุนขนาดใหญ่แตกเป็นเสี่ยง ๆ และยังแตกแบบละเอียดมากอีกด้วยฉันแอบตกใจ ผู้พันเจิงคนนี้ต้องเป็นยอดฝีมือระดับหัวจินอย่างแน่นอนมือเรียวกรีดท้องของกู่ซือออก ก่อนจะยื่นมือออกไปกวนข้างใน และจับหนอนขนาดเท่าแขนของทารกออกมาหนอนตัวนั้นมีความยาวหนึ่งเมตรเหมือนงู แต่ทั้งตัวเป็นสีขาวและยังคงดิ้นขยุกขยิกไม่หยุด“ไปเอาหม้อดินเผามา” ฉันตะโกนทันใดนั้นก็มีคนหยิบหม้อดินเผามาหนึ่งใบ ฉันใช้สีชาดทาลงบนตัวของนางพญาหนอนแล้วโยนมันลงไปในหม้อดินเผา จากนั้นก็วาดยันต์และโยนมันลงไปเช่นกัน สุดท้ายก็ปิดผนึกไว้ด้วยกระดาษเสียงร้องโหยหวนดังออกมาจากหม้อดินเผา มันฟังดูเหมือนเสียงผู้หญิงที่กำลังโศกเศร้าเสียใจ พอได้ยินแล้วก็รู้สึกชาไปทั้งตัวพักหนึ่งเสียงกรีดร้องก็ค่อย ๆ เงียบหายไป ร่างบางจึงเปิดหม้อดินเผาและพบว่าหนอนที่อยู่ในนั้นหายไปแล้ว เหลือไว้เพียงหม้อดินเท่านั้

“ตอนนี้เป็นยุคแห่งสันติภาพ” หยินเฉิงเหยาตอบ “แวมไพร์มากมายขนาดนี้ ไม่มีทางที่จะบอกว่าฆ่าก็ฆ่าได้เลยหรอก ขอเพียงพวกเขาไม่ทําความชั่วร้าย รัฐบาลจีนก็จะอนุญาตให้พวกเขาอยู่ที่นี่ต่อ”ฉันกุมขมับ “งั้นฉันก็โชคร้ายจริง ๆ ที่ได้พบกับแวมไพร์ชั่วร้ายในห้องน้ำ”ฉันฝืนยิ้มให้เขา “แต่บังเอิญจริง ๆ เลยนะ นี่นายกําลังจะกลับหุบเขาโอสถราชันเหรอ?”“ฉันมาหาเธอ” เฉิงเหยามองจุนเหยาไม่ละสายขาเรียวก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยไม่รู้ตัว “นายน้อยหยินมาหาฉันมีเรื่องอะไรเหรอ?”“ได้ยินมาว่าเธอทําเรื่องใหญ่สะท้านฟ้าสะท้านดินที่เมืองชุนเฉิงเหรอ?” เขาถามฉันขมวดคิ้ว “เร็วอะไรขนาดนี้ ทุกคนรู้กันหมดแล้วเหรอ?”เขาหยิบการ์ดสีแอปริคอทออกมาจากเสื้อผ้าแล้วยื่นให้ฉัน “เธอปรุงยาถอนพิษเก้าวงแหวนระดับหนึ่งได้ สมาคมนักปรุงยาเลยอยากเชิญเธอให้มาเข้าร่วมสมาคมด้วย พวกเขาจึงขอให้ฉันเอาการ์ดเชิญมาให้เธอ”ฉันรับบัตรไว้ บัตรใบนั้นทําออกมาได้โบราณและสวยงามมาก“อย่ายอมรับคําเชิญ” ทว่าจู่ ๆ เขากลับเอ่ยออกมาแบบนั้น“ห๊ะ?” ฉันสับสนเล็กน้อย เขาจึงรีบอธิบายอย่างจริงจัง “ฉันเป็นสมาชิกของสมาคมนักปรุงยา ฉันเลยต้องมาส่งการ์ดเชิญแทนพวกเขา แ

ถังหมิงหลีเริ่มอธิบาย “มีคนส่งภาพวาดสาวงามมาให้ฉัน ว่ากันว่าภาพวาดนี้เป็นผลงานของราชวงศ์ถัง เมื่อสามเดือนก่อน มีการประมูลที่ฮ่องกงเสนอขายมันจนได้ราคาสูงถึงหนึ่งร้อยสามสิบล้าน และมีคนอยากที่เคยได้รับความช่วยเหลือจากฉันส่งมันมาให้ จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่ได้สนใจเรื่องสาวงามขนาดนั้น แต่พอคิดว่าจะเอามาให้เธอไว้ถ่ายไลฟ์สด ก็เลยใจอ่อนรับไว้”ฉันรีบเอ่ยถามทันที “แล้วแต่ละคืนที่ผ่านมานายเห็นสาวงามบ้างไหม?”ถังหมิงหลีหัวเราะลั่น “ภาพวาดถูกทิ้งไว้ในบ้านพักตากอากาศ ฉันไม่ได้กลับบ้านมาหลายวันแล้ว ฉันจะเจอสาวงามได้ยังไง? แต่ถ้าเธอสนใจ เราจะไปที่นั่นกันเดี๋ยวนี้เลย”ฉันพยักหน้าเห็นด้วย และมุมปากของเขาก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ร่าเริงอย่างปกปิดไม่มิดเรามุ่งหน้าไปยังบ้านพักตากอากาศของเขา ทันทีที่ฉันเดินเข้าไปก็ได้กลิ่นบางอย่างลอยออกมากลิ่นนั้นแปลกมาก มันเหมือนน้ำหอมผสมบางชนิด ทั้งกลิ่นดอกไม้ ทั้งกลิ่นของเครื่องเทศต่าง ๆ แต่กลิ่นอ่อนมากจนแทบจะไม่มีกลิ่นเมื่อถึงเวลาอาหารเย็นพอดี จุนเหยาก็เอาวัตถุดิบต่าง ๆ ออกจากตู้เย็นและทําอาหารสำหรับสองคน ทันทีที่ถังหมิงหลีเห็นอาหาร สายตาของเขาก็เปล่งประกายพอใจและกินจ