Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Ex-Wife: Kabanata 1 - Kabanata 10

"Gusto mo ba ng pork adobo ngayong lunch, hon?" tanong ko kay Alex habang abala siya sa pag-aasikaso ng kanilang negosyo."Sure, hon. Love you! Tinatapos ko lang 'tong work ko," ani niya naman kaya napangiti ako.Ang swerte kong magkaroon ng asawa na kagaya ni Alex. Kahit na hindi ako kasing yaman at kasing ganda ng ibang mga babae ay naging matapat pa rin siya sa akin hanggang sa ikinasal na kami. Dati akong nagtatrabaho sa kompanya nila bilang isang human resource officer. Napangiti naman ako. "Sige, hon. Take your time lang diyan."Tumungo na ako sa kitchen para magluto. Dito kami tumira sa isa sa mga condo nila Alex sa New York at mabuti nalang dahil hindi na kami dito pinasundan ni Tita. Ayaw na ayaw pa naman niya sa akin bilang asawa ng anak niya, pero pinili naming ipaglaban ang pagmamahalan naming dalawa.Pagkatapos kong magluto ay naghanda na ako para sa lunch namin. Halos isang buwan na rin kasi akong walang ginagawa kung hindi ang alaga

Nang makarating kami sa hotel ay dali-dali namang nagbayad si Yumi at agad na kaming tumungo sa kwarto namin. Ilang minuto rin ang hinintay namin hanggang sa matapos na pasok lahat ng mga luggage naming dalawa.“Magbihis ka na at magpahinga,” wika ko naman kay Yumi habang nagtatanggal ako ng sapatos ko.Panay naman ang hikab niya. “Kaya nga, tinatamad na rin akong magbihis. Good night, beh. Matulog ka na rin ha at baka mapahagulhol ka na naman ng iyak diyan.”Ngumiti naman ako. “Good night. Sige na magpahinga ka na at magpapahinga na rin ako pagkatapos.”Nakatulog ako nang mahaban sa byahe kaya medyo okay pa ako ngayon. Napag-isipan ko nalang na magshower muna bago matulog. Bukas ng umaga ako aalis para pumunta sa bahay nila Alex, at sana naman ay tanggapin nila ako sa huling pagkakataon. Maaga pa akong gumising ngayon dahil ang akala ko ay may gagawan pa ako ng breakfast. Hindi ko naman akalain na ang dating nakasanayan kong buhay ay nawala na na

A sunny day for a mourning person like me. Kahit na ang ganda ng sinag ng araw ay hindi pa rin ako nito magawang pangitiin, pero hinahayaan ko lang ang sarili ko para maging malungkot.   "Gising ka na pala, Beh. Halika rito, nagluto na ako ng almusal natin."   Napatingin naman ako kah Yumi na naghahanda na sa table ng food namin. "Oh, sorry, Beh. Hindi agad ako nakagising nang maaga dahil puyat talaga ako kagabi."   "Ano ka ba, wala 'yon. Hayaan mong ako naman muna ang mag-alaga sa 'yo ngayon."   Napangiti nalang ako sa kaniya at umupo na rin sa dining table. Napansin ko namang nagluto siya ng longganisa at sinangag pati na rin sunny side-up na itlog.    "Aba, marunong ka na palang magluto ngayon ah."   Marahan niya naman akong hinampas sa braso sabay tawa. "Ano ka ba, syempre. Nakakahiya rin naman na ikaw lang ang magluluto palagi para sa ating dalawa.

Maaga pa kaming nagising ni Yumi dahil hype na hype rin naman kami para sa boutique naming dalawa. I'm looking forward sa mga sales namin kahit na hindi naman gano'n kadami sa ngayon."Nandito na ba sina Ven?" Napatingin naman ako kay Yumi na kakalabas lang galing sa kwarto niya. "Uh, hindi pa ako nakakababa eh. I'm still checking about the possible collaboration na pwede nating salihan."Kagabi kasi before matulog ay nag-browse muna ako sa laptop ko at marami akong nakitang mga collaborations. Nakita ko nga rin sa top products ang kompanya nila pero hindi ko nalang 'yon pinansin at alam kong masasaktan lang ako kapag na-stuck ako sa kanila."Simula kagabi ganyan ka na, chill lang tayo, Beh. Second day palang ng boutique natin," nakangiting pahayag niya naman.Tumayo nalang ako at pinatay na muna ang laptop ko. Kailangan na rin kami naming magbukas ni Yumi at aalis pa kami mamaya papunta sa sweatshop. Kailangan pa kasi naming pumili ng mga fa

 Nagising naman ako dahil sa naramdaman kong sakit sa ulo. Bigla ko namang tinakpan ang mga mata ko dahil sobrang liwanag ng paligid.  “Doc, she’s awake.” Nakarinig naman ako ng ilang mga yapak at boses kaya marahan ko nag inilibot ang paningin ko at nagulat naman ako nang makita ko lang ilang nurses na nasa harapan ko. Naalala ko naman ang pangyayari kanina. “Alex?” sambit ko at agad siyang hinanap sa paligid. Napatigil naman ang paningin ko sa lalaking nakatalikod katapat ang Doktor. Kahit saang anggulo ko tingnan ay kilala ko ko talaga si Alex. Ilang buwan na rin kaming magkasama sa iisang bahay kaya naman ay kilalang-kilala ko na siya. Ang hind