"It's okay, naiintindihan kita. Uh, excuse me, I need to go," tugon ko kay Alex. Akma na sanang maglalakad palayo nang bigla niya naman akong hinawakan sa braso dahilan para mapatingil ako at mapalingon sa kaniya. "Is there anything wrong?""I'm really sorry, Kim...I mean it.""Nako, ayos lang. Huwag mo na lang isipin iyon, sige na. Ayoko nang magkaroon ng problema sa fiancé mo kaya bitawan mo na lang ako." I'm so proud of myself na hindi na ako nagiging marupok ngayon. It's already an achievement for me na kaya ko nang tanggihan ni Alex in any way na dapat ay matagal ko nang ginawa."Uh, s-sure. You can go," mahinang sambit niya kaya ngumiti na lang ako at umalis na rin.Hindi ko na ginawang lumingon pa kahit na minsan ay pinagkakaisahan ako ng puso at isip ko. Disiplina lang naman talaga sa sarili ang kailangan mo kapag desidido ka talaga sa goal mo sa buhay. Hindi na rin dapat ako maging bitter dahil masaya na si Alex kay Ca
Read more