Chapter 5: Rising Up

A sunny day for a mourning person like me. Kahit na ang ganda ng sinag ng araw ay hindi pa rin ako nito magawang pangitiin, pero hinahayaan ko lang ang sarili ko para maging malungkot.

"Gising ka na pala, Beh. Halika rito, nagluto na ako ng almusal natin."

Napatingin naman ako kah Yumi na naghahanda na sa table ng food namin. "Oh, sorry, Beh. Hindi agad ako nakagising nang maaga dahil puyat talaga ako kagabi."

"Ano ka ba, wala 'yon. Hayaan mong ako naman muna ang mag-alaga sa 'yo ngayon."

Napangiti nalang ako sa kaniya at umupo na rin sa dining table. Napansin ko namang nagluto siya ng longganisa at sinangag pati na rin sunny side-up na itlog. 

"Aba, marunong ka na palang magluto ngayon ah."

Marahan niya naman akong hinampas sa braso sabay tawa. "Ano ka ba, syempre. Nakakahiya rin naman na ikaw lang ang magluluto palagi para sa ating dalawa. Halika na."

Kahit na ganito na ang nangyayari sa buhay ko ngayon ay hindi pa rin ako iniiwan ni Yumi. Marami na akong breakdowns na naranasan dati pero siya talaga ang nandyan para tulungan ako. 

Pagkatapos naming kumain ay nagpasya na akong gamitin ang laptop na binili niya para sa akin para makapag-umpisa na rin akong may-design. Aminado akong hindi 100% ang confidence ko kahit na may degree pa ako pero there is no harm in trying naman. Kailangan ko lang mag-ipon ng mga drafts ng apparels ko. Nagpapasalamat din naman ako kay Alex dahil isa rin siya sa tumulong sa akin about sa pag-design at paggawa ng pattern kaya mukhang hindi na ako mahihirapan.

Napatingin naman ako kay Yumi habang naglalakad siya palapit sa akin habang may dalang sketchbook at lapis.

"Alam mo Beh, siguro ano, need muna natin pag-isipan ang magiging pangalan ng boutique na itatayo mo," pahayag niya pa sabay upo na sa tabi ko.

"Uh, ikaw may naisip ka na ba? Mag-uumpisa na muna ako siguro sa paggawa ng maraming designs and pagpili ng right fabrics para sa mga gagamitin natin."

Hindi rin naman kasi pwedeng mag-open kaming dalawa na wala palng plano. Mahirap din naman kasi magbukas ng boutique na walang tamang plano, at syempre kailangan din namin ng mga analyst at strategic planner.

"Wala pa nga eh, pero hindi ba ay need yata niyan ng mga professional na para makabuo tayo ng isang team?" tanong niya pa sa akin. 

Bahagya naman akong napatawa sa sinabi niya. "Yup. Strategic planner at analyst ang kailangan natin para makapag-umpisa na tayo."

Mapapangiti nalang ako dahil kahit na hindi nakapagtapos sa pag-aaral 'yong si Yumi ay matalino naman sa diskarte sa buhay kaya sobrang maaasahan ko rin 'to sa kahit anong mga bagay. 

"Sige, ikaw na ang bahala ro'n at ako nalang ang magbabayad pa sa kanila."

Napatigil naman ako sa ginagawa ko at napatingin sa kaniya. "Sobrang thankful ko talaga sa 'yo Beh if you just only know. Hindi ko alam kung paano ko babalikan lahat ng mga binibigay mo sa akin ngayon."

Nagulat naman ako nang biglang tumulo ang mga luha niya at marahan akong hinampas. "Ano ka ba! H'wag ka ngang ganyan. Binabalik ko lang naman ang lahat ng tulong mo sa akin eh, kaya wala kang dapat sabihin ngayon, okay?"

Tumango naman na ako at napangiti nalang sa kaniya. Ipinagpatuloy ko na ang ginagawa ko hanggang sa makatapos na ako ng ilang patterns. Nag-umpisa na muna ako sa apparels; dresses, shirts, and menswear. 

"Beh!"

Napalingon naman ako sa biglang patawag ni Yumi sa akin. "Bakit?"

"Halika muna rito sa baba, may ipapakita ako."

Nagtaka naman ako kaya tumayo nalang din ako at sumunod sa kaniya. Nang makababa naman kami sa ground floor ay nagulat ako na ang dating maalilabok na lugar ay sobrang ganda na ngayon. Minimalist ang disenyo ng buong boutique at maraming mga nagtatrabaho pa sa ilang sulok nito.

"Pinapagawa mo pala 'to kaya hindi mo ako pinapapunta rito sa baba?" pagtatakang tanong ko pa sa kaniya.

She nodded. "Exactly. I wann surprise you at siguro 80% is finished na rin dito kaya pwede mo na siyang makita. What do you think?"

"It's amazing! Grabe wala akong masabi, Beh. Iba ka rin talaga mag-surprise sa akin, ano?"

Wala akong masabi dahil alam kong gumastos talaga ng malaki para rito si Yumi. I wonder kung magkano pa ang laman ng bank account niya at mukhang halos lahat ng pera niya ay binibigay niya na ngayon para dito sa itatayo naming business.

"Our new business only deserves the best place kaya naman dapat bongga talaga 'to."

Napangiti naman na ako sa kaniya. "Mukhang mapapa-aga nga talaga ang paghahanap ko nito ng planner at analyst ah."

"Panigurado."

Bumalik na kaming dalawa sa taas at ipinagpatuloy ko na ang ginagawa ko. Nag-contact na rin ako ng anaylst at sales strategic planner para sa negosyo naming dalawa at syempre si Yumi ang gagawin kong confidant. 

"Pasok muna kayo Miss De Lanci," sambit ko pa.

Wala pang ilang oras ng pag-contact ko ay dumating na si Miss De Lanci from Women's Federal Business. Kailangan kasi talaga namin ng strategic planner para sa magiging business namin.

"Good afternoon. How may I help you, Miss Kimberly?"

Umupo na rin kaming tatlo sa couch and settled down.

"We are planning to launch an apparel business and we badly need your help for this, Miss De Lanci." 

She nodded at us. "Oh, you will be launching undee the fashion industry. Who will be the owner then?"

"Uh, me," sagot ko naman.

Kinuha na niya ang form na naglalaman ng mfa personal informations namin. "From your background, you have a degree in fashion design. That is good. And so, when you are planning to take on this busines should first need to remember your budget and of course you will be needing a sounding board."

"How much do you think our capital may be?" deritsong tanong ko na sa kaniya.

Para na rin kasi maisaalang-alang ang mga gastusin namin ni Yumi. Ayoko rin na lumaki ang gastos ni Yumi para lang dito at maubos na rin ang savings niya.

May inilabas naman siyang folders at ibinigay na sa aming dalawa ni Yumi kaya agad ko na rin itojg tiningnan. Habang kasi nagtatrabaho ako rati sa kompanya nila Alex ay na-expose na rin ako sa business nila lalo na noong mag-asawa kaming dalawa kaya naman ay hindi na ako nahihirapan sa mga usapang ganito sa ngayon. 

"Those are the budget plans for your preferred business types. It's up to you if you're going to invest much or less than money for that."

Napatingin naman agad ako kay Yumi. May nakalagay kasi sa bracket ng capitals na pwede naming i-produce kaya naman siya na ang paaasikasuhin ko rito.

"Ano sa tingin mo, Beh?" tanong niya pa sa akin.

Bahagya naman akong napangiti. "Ikaw ang hinihintay kong mag-decide. This is up to you."

"Pero hindi ba napag-usapan na natin ang gagastusin nating capital?" 

Tumango naman ako. "Sige, ikaw na ang bahala."

We actually talked about it na rin kasi pero hindi naman namin alam na may ganitong bracket paoang sinusunod for planning at kung ilang costumers muna ang masasakop pati na rin ang scope ng business namin. 

"We will go for ten million as the capital." 

Nanlaki naman ang mga mata ko kay Yumi. Hindi kasi 'yan ang pinag-usapan namin at five million lang talaga ang pinakamataas."

"Hey, sure ka ba riyan? Hindi ba't five million lang ang pinag-usapan nating ilalabas na pera?" pagtatakang tanong ko pa sa kaniya.

Ngumiti naman siya. "I'm betting on you and not on the business, Beh. Naniniwala ako sa 'yong kaya mong palaguin ang negosyo natin at syempre tutulungan naman kita diyan."

"That's a good choice," sambit pa ni Miss De Lanci kaya napatingin ako sa kaniya. "The ten million capital in this high-street end area would be a good choice. May mga competitors lang kayo including the luxury brands, pero at nag-uumpisa palang naman kayo and you could reduce it for a cheaper price at first para makahakot na rin kayo ng buyers. How does it sound?" 

Nagkatiningnan na kaming dalawa ni Yumi. Ten million as the capital is also good for a good foundation ng business namin kahit pa na medyo masakit 'to sa bulsa, but then, if Yumi says it's okay, okay na rin sa akin. Ayoko rin naman kasing magsalita pa ng kung ano-ano at kilala ko kung gaano ako pinagkakatiwalaan ni Yumi for this.

"Deal. We'll go for that," tugon ko.

Napangiti na sa amin si Miss De Lanci. "Okay, that's a good choice. So, for the mean time, I'll be sending you emails for budgeting para hindi na kayo mahirapan. After you decided to process your products you should also start hiring your people."

Napangiti naman ako dahil finally, makakapag-umpisa na rin ako ng sarili kong business kasama si Yumi. Mahirap dahil wala na si Alexander ngayon, pero para manlang sa akin ay kakayanin ko ang mga hirap sa buhay ngayon.