ผู้กองสุดหล่อกับครูคนสวย

ตอนที่16

ผู้กองสุดหล่อกับครูคนสวย

          วันที่สามของการกลับมาจากดอย ธนาตุลถึงได้เดินทางมาหาคนรัก เขาพาเธอไปไหว้พระ ไปหาของอร่อยกินและนอนพักค้างคืนที่บ้านของอลิสเลย แล้วค่อยเดินทางกลับบ้านพรุ่งนี้

          เมื่อกินข้าวเย็นเสร็จทั้งสองคนจึงมานั่งเล่นที่สวนหน้าบ้าน เป็นเวลาที่อลิสตั้งใจจะพูดทุกอย่างที่เธอได้รู้มา

          “ผู้กองมีอะไรที่ยังไม่ได้บอกอลิสไหมคะ”

         หญิงสาวเลือกที่จะเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มได้คิดทบทวนและตัดสินใจว่าเขาจะเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟังไหม

          “คุณถามแบบนี้หมายถึงเรื่องอะไร ผมคิดไม่ออก”

          ชายหนุ่มทำท่าเหมือนไม่รู้จริงๆ ว่าเขามีเรื่องอะไรที่ยังไม่ได้บอกอลิส

         “ตอนนี้เราตกลงที่จะเป็นแฟนกัน ยังมีเรื่องอะไรที่อลิสควรจะรู้ในฐานะคนรักของผู้กองหรือเปล่าคะ”

          เมื่อถูกย้ำคำว่าคนรัก ผู้กองธนาตุลก็คิดขึ้นมาได้ทันที ว่าเขายังมีบางอย่างที่ยังไม่ได้เล่าให้เธอฟัง เพราะตอนแรกเขาคิดว่ามันไม่จำเป็น เพราะเรื่องราวมันจบลงแล้ว แต่ในเมื่ออลิสพูดแบบนี้ เขาก็เลือกที่จะพูด

          “เรื่องที่พี่มีคู่หมั้นแล้วพี่ยกเลิกการหมั้นใช่ไหม”

          “ใช่ค่ะ ไหนเล่าให้อลิสฟังหน่อย”

          ธนาตุลเริ่มเล่าตั้งแต่เริ่มแรกที่ครอบครัวของเขากับฉัตรฤดีอยากให้ทั้งคู่แต่งงานกันเมื่อเรียนจบ จึงจับให้หมั้นกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย แต่พอเรียนจบมาก็ยังไม่มีความรู้สึกอะไรที่พัฒนาทั้งคู่ยังคงรู้สึกต่อกันแค่พี่น้อง

          “อลิสยอมรับนะคะ ว่าตอนแรกรู้สึกโกรธผู้กองมาก แต่คิดว่าเรื่องมันผ่านไปแล้ว แต่นับจากวันนี้ถ้าผู้กองยังมีอะไรที่ปิดบังกันอยู่ขอให้บอกมาให้หมด อย่าปล่อยให้อลิสต้องรู้เอง”

          “ผมสัญญา ว่านับจากวันนี้ไป จะไม่มีอะไรปิดบัง ของสัญญาด้วยเกียรติของตำรวจครับ”

          ความรักและความเข้าใจทำให้อลิสให้อภัย เพราะเธอคิดว่าการที่คนเราจะรักกันและอยู่ด้วยกันได้มันต้องมีเรื่องราวผ่านเข้ามาอีกมากมาย ถ้าเราจริงจังกับทุกเรื่องความรักคงไปไม่รอด

          การกลับขึ้นดอยครั้งนี้ผู้กองของแลกเวรกับผู้กองสุชาติ เพื่อที่จะได้อยู่บ้านเกือบเดือน และจะได้เดินทางกลับพร้อมกับ อลิสเลย เพราะโรงเรียนกำลังจะเปิดเทอมแล้ว

          “ดูแลตัวเองดีๆนะคะ อลิสคงไปนานหน่อย พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นห่วง ผู้กองเอารถไปเอง อลิสคงได้ขับออกมาหาสัญญาณโทรหาพ่อกับแม่บ่อยขึ้น”

          “ลูกก็เหมือนกันดูแลตัวเองดีๆ ฝากผู้กองด้วยนะคะ”

         “ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูแลคุณครูให้ดีที่สุด”

          สามคนพ่อแม่ลูกกอดกัน ต่างคนต่างแอบเช็ดน้ำตาเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายเห็น จะเกิดความไม่สบายใจเอา

          การเดินทางไปหมู่บ้านครั้งนี้เป็นครั้งที่สามถ้านับรวมกับตอนกลับลงมาด้วย อลิสเริ่มชินเส้นทาง เธอกับผู้กองแวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านเดิมและซื้อไปฝากลูกน้องของผู้กองด้วย

          กว่าจะถึงที่บ้านพักครูก็เกือบมืด อลิสคิดว่าน่าจะมีไฟดวงไหนบ้างที่ถูกเปิดอยู่ เพราะผู้กองเคยตั้งแบบอัตโนมัติไว้ แต่กับเป็นว่าทั้งในบ้านและนอกบ้านมืดสนิท

          “สงสัยไฟเสียแน่ๆเลยค่ะ มืดหมดเลย”

          หญิงสาวใช้โทรศัพท์เปิดโหมดไฟฉาย ส่องตามทางเดินจากรถไปที่ประตูบ้าน

          “อุ้ยๆ”

          หญิงสาวตกใจสะดุ้งสุดตัว เมื่อเห็นว่าในนั้นมีเทียนจุดอยู่หนึ่งเล่ม เธอกำลังจะหันมาบอกชายหนุ่ม แต่พบว่าเขากำลังนั่งคุกเขาอยู่ข้างหลังเธอ

          “เล่นอะไรผู้กอง ลุกขึ้น”

หญิงสาวส่งมือให้ชายหนุ่มเพื่อให้เขาดึงตัวขึ้นมา แต่มันกลายเป็นว่าเขาคว้ามือของเธอไว้แทน

“แต่งงานกับผมนะครับคุณอลิส”

คำพูดที่อลิสไม่คิดว่าจะได้ยินทำเธอถึงกลับพูดไม่ออก ไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไร แล้วอยู่ดีๆก็มีเสียงจากข้างบ้านดังออกมา

“แต่งเลย แต่งเลย”

“ผู้กองสวมแหวนเลย”

 ฟองจันทร์ตะโกนเสียงดังออกมาจากกลุ่มชาวบ้านและบรรดาตำรวจ จนหญิงสาวอายจนหน้าแดง

“แต่งก็แต่งค่ะ”

คนตอบอายจนแทบจะบิดไปทั้งตัว อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลออกมา เธอกับผู้กองเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน เธอไม่คาดคิดเลย ว่าเขาจะมาขอเธอแต่งงานแบบนี้

ผู้กองสวมแหวนเพชรเม็ดเล็กแต่น้ำงามให้กับเจ้าสาวในอนาคต ไฟทุกดวงในบ้านก็ติดขึ้นทันที

“ขอบคุณทุกคนมากนะครับ ที่ช่วยผมเตรียมบรรยากาศในวันนี้”

ชายหนุ่มหันไปขอบคุณทุกคน ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้านไป

“เจ้าเล่ห์จริงๆนะคะผู้กอง”

“นอกจากจะเป็นผู้กองเจ้าเล่ห์ ยังเป็นผู้กองเจ้าเสน่ห์ด้วยนะ”

อลิสทำท่าจะอ้วกเมื่อได้ยินอีกฝ่ายกล่าวชมตัวเอง ด้วยใบหน้าที่มั่นใจตัวเองเต็มที่

“เจ้าชู้ด้วยไหมคะ”

“ไม่ครับ”

ชายหนุ่มคว้าคนตัวเล็กเข้ามากอด ใบหน้าของหญิงสาวมาบทับลงกับอกของคนที่ตัวสูงกว่า มือหนาลูบผมส่งความรักให้ผ่านไปตามสัมผัสของร่างกายที่แนบชิดกัน

“บ้านเสร็จเมื่อไหร่ เราจะจัดงานแต่งานกันนะ แต่ผมอยากจะขอให้เราจดทะเบียนสมรสกันก่อนได้ไหม”

“ทำไมล่ะคะ”

อลิสเอาหน้าของเธอออกจากอกหนามามองสบตาชายหนุ่มที่กำลังกอดเธออยู่

“ผมไม่อยากนอนคนเดียวแล้ว มันเหงา อยากให้คุณมานอนด้วยทุกคืน แต่ถ้าเรายังไม่ได้เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายกัน ผมรู้ว่าคุณคงไม่ยอม”

คนพูดทำเสียงออดอ้อน เหมือนเด็กที่กำลังรอขอให้ใครสักคนทำตามที่เขาต้องการ

“นอนเฉยๆนะคะ ห้ามทำอย่างอื่น ถ้าแบบนั้นไม่ต้อง            จดทะเบียนก็ได้ค่ะ” หญิงสาวแกล้งยียวน

“พูดแบบนี้ เดี๋ยวผมอดใจไม่ไหว ปล้ำคุณครูวันนี้เลยนะ”

ผู้กองทำท่าวิ่งไล่กอดคนตัวเล็กรอบบ้าน แต่เขาก็แค่จะแกล้งไม่ได้คิดจะทำอย่างที่พูดจริงๆ เพราะเขารักหญิงสาวและพร้อมจะให้เกียรติเสมอ

หญิงสาวโทรศัพท์ไปบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พ่อกับแม่ของเธอฟัง และท่านทั้งสองก็อนุญาติให้ทั้งคู่จดทะเบียนสมรสกันก่อน และงานแต่งจะตามมาในเดือนหน้า เพราะบ้านจะสร้างเสร็จพอดี

คืนแรกหลังการจดทะเบียนก็มาถึง ผู้กองขึ้นมานอนกับ อลิสที่ชั้นสอง

“เมื่อไหร่จะมานอนครับคุณครู”

อลิสเอาแต่แกล้งเดินไปเดินมา ทาแป้งบ้าง หวีผมบ้าง จนชายหนุ่มทนไม่ไหว ต้องลุกไปอุ้มคนตัวเล็กมานอนบนเตียง

“คุณหนีผมไม่ได้หรอกอลิส หลับตานะ ผมสัญญาจะทำให้ภรรยาของผมมีความสุขที่สุด”

บทรักของการแสดงบทบาทสามีภรรยาเริ่มบรรเลงขึ้น เสื้อผ้าของทั้งคู่ถูกถอดออกอย่างไม่รู้ตัว ผิวขาวที่ถูกซ่อนไว้ใต้เสื้อผ้า เวลานี้ถูกอีกฝ่ายบรรจงจูบไปทั่วร่าง เพื่อปลุกเร้าอารมณ์

“อลิสกลัว”

เมื่อร่างกายของทั้งคู่กำลังจะรวมกันเป็นหนึ่ง หญิงสาวรู้สึกกลัวเพราะเธอไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาเลย แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ด้วยความรักที่แสดงออกเป็นความนุ่มนวล

ทั้งสองหายใจเหนื่อยหอบนอนกอดกัน ในค่ำคืนแห่งรัก ค่ำคืนที่ทั้งคู่จะไม่มีวันลืมเลือน

“ผมรักคุณนะอลิส”

“อลิสก็รักผู้กองค่ะ”

งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ทันที ที่บ้านไม้แสนสวยของผู้กองที่บ้านน้ำฝายสร้างเสร็จ งานแต่ถูกจัดที่ในเมืองหนึ่งครั้งเพื่อหน้าตาของบุพการีของทั้งคู่ ส่วนงานแต่งอีกรอบถูกจัดเล็ก ๆตามแบบพิธีของคนที่นี่ เพราะทั้งคู่อยากให้ชาวบ้านได้ร่วมงานของทั้งคู่จึงเลือกที่จะจัดงานสองครั้ง

“ต่อไปนี้คุณก็ไม่ต้องเหงาเวลาที่ผมไม่ได้มาอยู่เวรที่นี่แล้ว เพราะผมจะอยู่กับคุณทุกวันและตลอดไป”

ท่ามกลางหมอกและแสงยามเช้าคู่สามีภรรยากอดกัน และสัญญาที่จะรักกันตลอดไป โดยมีขุนเขา ต้นไม้ หมอก และลม ช่วยเป็นพยานให้

จบบริบูรณ์