Share
บทที่ 371
Related chapter
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 372
เมื่อหยวนชิงหลิงขึ้นมาบนเตียง เธอรู้สึกราวกับว่าได้ตายไปแล้วครั้งหนึ่งตื่นมาตอนเช้าวิงเวียนเหมือนกับว่าโลกหมุน จากนั้นก็อาเจียนอย่างหนักหมอหลวงถูกเชิญเข้ามา เธอเอ่ยถามอย่างอ่อนแรง "ทำไมข้าถึงแพ้ท้องหนักขนาดนี้?"หมอหลวงเฉากล่าว "พระชายา ร่างกายของท่านได้รับบาดเจ็บมากเกินไป รวมกับความกังวลเมื่อคืนวานก่อนที่จู่โจมหัวใจ ลมปราณตับอุดกั้น ทำให้เลือดลมปราณไหลผ่านไม่ได้ทำให้อึดอัด รอให้ท่านปรับตัวสักเล็กน้อยจากนั้นก็จะดีขึ้นมากพ่ะย่ะค่ะ""รีบรักษาข้า ยาอะไรก็ดี ข้าอยากหยุดอาการเวียนศีรษะ หยุดอาเจียน…" หยวนชิงหลิงแม้แต่แรงจะลืมตาต่อไปก็ไม่เหลือแล้วอวี่เหวินห่าวกังวลมากจึงดึงมือหมอหลวงออกไป "ท่านไม่มีใบสั่งยาที่ดีกว่านี้รึ? ไทเฮาประทานอาหารบำรุงมาให้มากมาย ท่านให้นางใช้สิ"หมอหลวงเฉาพาอวี่เหวินห่าวออกห่างไปอีกหน่อยแล้วถอนหายใจ "ท่านอ๋อง เอ่ยตามตรง วันนี้ข้าได้ปรึกษากับหมอหลวงใหญ่ พระชายาตั้งครรภ์คราวนี้ไม่ค่อยถูกต้องนัก ร่างกายของพระชายายังไม่หายดี เมื่อพระชายาได้รับยาต้มจื่อจินครั้งแรกแล้ว หลังจากนั้นไม่กี่วันต้องได้รับยาต้มเจี๋ยนั้นเพื่อข่มความเย็นของยาต้มจื่อจิน ตอนนี้มันพลุ่งพล่านอ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 373
จิ้งโฮ่วเห็นใบหน้าที่ย่อท้อของพวกนางก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ "ทำไมเร็วขนาดนี้? ไม่อยู่รอพวกนางทานข้าวรึ?"หวางซรื่อเอ่ยด้วยความหงุดหงิด "รออะไร? เข้าไปวางของลงจากนั้นก็ให้กลับแล้ว บอกพระชายาฉู่พักผ่อนไม่ต้องการพบใคร""ยังถือยศถืออย่างรึ? เจ้าผู้หญิงหัวดื้อคนนี้!" จิ้งโฮ่วเกรี้ยวกราดหวางซรื่ออธิบายว่า "ไม่เชิงว่าถือยศถืออย่าง ข้าเห็นพระชายาและเหล่าองค์หญิงเข้าไปแล้วก็ยังไม่ได้พบ ข้าได้ยินมาว่าทารกในครรภ์ไม่ค่อยแข็งแรง หมอหลวงให้พักผ่อนให้มาก อ๋องฉู่สั่งห้ามโดยเด็ดขาด ห้ามใครเข้าพบ"ทารกในครรภ์ไม่แข็งแรง? จิ้งโฮ่วรู้สึกกลัวใบหน้าของนางเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน "ทารกในครรภ์ไม่แข็งแรงได้เยี่ยงไร? ถามแล้วหรือไม่?""ถามใครเล่า? ถามหนึ่งสามไม่รู้" หวางซรื่อโมโหไม่เบา "อ๋องฉู่ก็เช่นกัน อย่างไรข้าก็เป็นแม่ยายของเขา เย็นชาเยี่ยงนี้คราวหลังก็ไม่ไปแล้ว"จิ้งโฮ่วโกรธเคือง "หุบปาก อ๋องฉู่เย็นชาแล้วเจ้าจะอย่างไร? เจ้าจะไม่อดทนรึ? เขาคือชินอ๋องผู้สง่างาม แม้เขาจะเรียกเจ้าว่าแม่ยายเจ้าก็ต้องแยกแยะความแตกต่างของชนชั้นด้วย"หวางซรื่อถูกว่าสองสามคำก็ไม่กล้าเอ่ยคำใดแล้วฮูหยินรองเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา "พี่ห
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 374
เหล่าไท่ไท่ไม่ได้สนใจฟัง นางบอกให้แม่นมซุนไปเตรียมการจิ้งโฮ่วคิดว่าเหล่าไท่ไท่คิดถึงอนาคตของเขาอย่างแน่นอน จึงไม่ได้ย้ำอีก แล้วขอตัวออกไปนางคาดเดาจิ้งโฮ่วได้ถูกต้องจริง ๆคนของจวนจิ้งโฮ่วไปถึง อวี่เหวินห่าวห้ามให้นางพบ แต่รู้ว่านางห่วงใยเหล่าไท่ไท่และคราวนี้เหล่าไท่ไท่ก็มาด้วยตนเองพร้อมอาการป่วย จะไม่พบไม่ได้แล้วเขาออกไปเชิญด้วยตัวเอง และแสดงความเคารพอย่างนอบน้อมถือให้เกียรติท่านย่าเหล่าไท่ไท่เห็นเจ้าของจวนออกมาด้วยตัวเอง เป็นมารยาทที่นางเข้าใจ นางวางบนมือของอวี่เหวินห่าวแล้วเอ่ยว่า "ท่านอ๋องไม่ต้องสุภาพขนาดนั้น"ท่านย่าของอ๋องฉู่คือไทเฮาองค์ปัจจุบัน หากเป็นญาติสนิทมิตรสหายก็มิได้ยึดติดกับสิ่งเหล่านี้ แต่กฎเกณฑ์นั้นเหมาะสม ดังนั้นก็ควรปฏิบัติตามส่วนเสียงนี้ อวี่เหวินห่าวได้ตะโกนออกมาแล้ว นางไม่สามารถเอ่ยอะไรได้อีกมิฉะนั้นจะกลายเป็นเมินเฉยอวี่เหวินห่าวมองด้วยรอยยิ้มแล้วจึงเชิญเข้าไป หยวนชิงหลิงได้ยินว่าเหล่าไท่ไท่มาถึงแล้วก็ลุกขึ้นนั่งอวี่เหวินห่าวรีบเข้าไปกดไว้ "ไม่ต้องลุกขึ้น นอนลงก็ดีแล้ว เหล่าไท่ไท่ไม่ใช่คนนอก"หยวนชิงหลิงบ่นพึมพำ "ข้านอนจนเอวจะหักแล้ว""รอท่านย่าเ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 375
หยวนชิงหลิงพยายามรั้งนางให้นางอยู่รับอาหารมื้อค่ำ แต่นางกล่าวอย่างชัดเจนว่าจะกลับไปเร็วหน่อย บอกว่านางป่วยหนัก ไม่ควรอยู่นานเกินไปเหล่าไท่ไท่ไม่สามารถลังเลได้ ทำได้เพียงให้นางข้าหลวงสี่ไปส่งนางออกจากประตูแล้วเหล่าไท่ไท่แสดงความขอบคุณนางข้าหลวงสี่ "หลานสาวคนนี้ไม่ค่อยเข้าใจอะไรนัก ไม่รู้จักทำอะไรเพื่อคนอื่นยังต้องให้ท่านดูแลอีกมาก"นางข้าหลวงสี่ตกใจรีบเข้าไปผยุงเหล่าไท่ไท่ไว้ "ท่านหญิง ท่านไม่ต้องสุภาพกับบ่าว บ่าวรับไว้ไม่ไหวท่านโปรดวางใจพระชายาดีต่อบ่าว บ่าวจะต้องดูแลนางเป็นอย่างดี""เยี่ยงนั้นก็ต้องขอบคุณท่านมากแล้ว ท่านเป็นคนของวัง มีความรู้มาก รู้เท่าทัน เป็นคนสุขุม มีท่านคอยดูแล ข้าก็วางใจแล้ว" เหล่าไท่ไท่กล่าวแม่นมซุนและคนขับรถม้าช่วยเหล่าไท่ไท่ขึ้นมาบนรถม้าแล้วเมื่อกลับมาถึงจิ้งโฮ่วจวน จิ้งโฮ่วรีบออกมาช่วย "ท่านแม่ได้พบนางหรือไม่?"เหล่าไท่ไท่เซเล็กน้อย แล้วถอนหายใจเล็กน้อย "ได้พบแล้ว"จิ้งโฮ่วดีใจ "แล้วพบท่านอ๋องหรือไม่?"แม่นมซุนตอบแทน "ท่านโฮ่ว ท่านอ๋องออกมาต้อนรับเหล่าไท่ไท่ด้วยตัวเอง"จิ้งโฮ่วยิ่งดีใจ "เยี่ยงนั้นก็ดีมาก ดีจริง ๆ"ฮูหยินรองได้ยินเช่นนั้นสีหน้าก
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 376
ของขวัญจากพระชายาจี้และพระชายาฉีก็ส่งมาถึงแล้วพระชายาจี้ส่งหยกเจ้าแม่กวนอิมอุ้มเด็กที่แกะสลักอย่างสวยงามและประณีตมาก มันเป็นของชั้นดีที่คุ้มค่ากับเงินจํานวนไม่น้อย คราวนี้พระชายาจี้ลงทุนอย่างหนักยอมเสียเลือดอย่างมากนางสามารถมอบของขวัญชิ้นสําคัญให้กับนางได้ หยวนชิงหลิงไม่แปลกใจเลย พระชายาจี้ให้ความสำคัญกับหน้าตาจึงต้องทำให้ดีที่สุดเสมอเมื่อเทียบกันแล้ว ของขวัญที่ฉู่หมิงชุ่ยส่งมาของพระชายาฉีค่อนข้างทรุดโทรมไปหน่อยเป็นรากโสมสองต้นยังมีตังกุยบางชนิดอีกฉู่หมิงชุ่ยมีการปฎิบัตที่เป็นรูปธรรมไม่ทำเพื่อศักดิ์ศรี นางไม่ชอบหยวนชิงหลิง และไม่อยากเห็นเธอตั้งครรภ์ ส่งของเหล่านี้มาอาจจะเป็นคนรับใช้ในจวนที่เป็นคนรับผิดชอบจัดหามาให้ท้ายที่สุดก็เป็นพี่สะใภ้ ถ้าไม่ส่งอะไรมาเลย ไม่สนใจไม่ถามไถ่ก็จะดูตระหนี่และคับแคบเกินไปถึงจะส่งอาหารหรือยาบำรุงมา ก็รู้ว่าพระชายาฉู่ก็ไม่สามารถกินได้ เยี่ยงนั้นก็ไม่จำเป็นต้องจัดการให้ดีนักนางข้าหลวงฉีจัดหาสถานที่จัดวางเจ้าแม่กวนอิมอุ้มเด็ก แต่ว่าเมื่อเช็ดจึงพบว่าด้านหลังของเจ้าแม่กวนอิมอุ้มเด็กมีรอยร้าวอยู่รอยแตกนี้ไม่ชัดนักถ้าไม่สังเกตก็คงคิดว่าเป็นลายเส้
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 377
ประโยคหนึ่งก็ประตูผี คำหนึ่งก็ความตายคนฟัง ฟังแล้วรู้สึกตื่นตระหนกพระชายาจี้อยู่ข้างในก็ได้ยิน ใบหน้าของนางแข็งค้าง แต่นางก็กลับฝืนยิ้มออกมาก็นั่งลงบนเตียงและพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่าอวี่เหวินห่าวเข้าไปแล้วก็พบพระชายาจี้นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวยาว ด้วยท่าทีที่ไม่สบาย และเอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาว่า "น้องห้ามาหรือ?"อวี่เหวินห่าวจ้องมองนางแล้วเอ่ยว่า "พี่สะใภ้ ข้าต้องขอโทษด้วยที่มารบกวนการพักฟื้นของท่าน แต่มีเรื่องหนึ่งที่ต้องมาสอบถามพี่สะใภ้อีกครั้ง และขอพี่สะใภ้ได้โปรดอย่าปิดบัง"พระชายาจี้เอ่ย "ไม่เป็นไรฟังจากน้ำเสียงน้องห้า ข้าเป็นคนกำลังจะตายแล้ว จึงไม่มีอะไรจะต้องปิดบัง"อวีเหวินห่าวมองหน้านางอย่างเย็นชา นึกถึงว่านางส่งเจ้าแม่กวนอิมนั้นไปให้ก็รู้สึกโกรธขึ้นมา แล้วเอ่ยว่า "พี่สะใภ้อย่าได้ท้อแท้ โรคนี้ไม่อาจถึงตายฟังจากท่านหมอ แค่ต้องทานยาเป็นประจำอาจจะสองสามปี"พระชายาจี้นัยน์ตาสั่นไหวไปด้วยความโกรธ ในมือก็บีบถ้วยกระเบื้องสีขาวจนซีดขาวเห็นข้อกระดูก "น้องห้ายังไม่ได้เอ่ยว่ามาเพราะเหตุอันใดกัน?"อวี่เหวินห่าวเงยหน้าขึ้นแล้วเอ่ยด้วยที่หน้าจริงจังเป็นทางการ "เป็นเช่นนี้ เมื่อวันก่อนข้
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 378
อวีเหวินห่าวถามสาวใช้ตัวน้อย "เจ้าแม่กวนอิมอุ้มลูกนั้นมีรูปร่างอย่างไร? เป็นสีอะไร?"สาวใช้ตัวน้อยที่กลัวจนร้องไห้ เมื่อครู่เมื่อถูกอวี่เหวินห่าวถาม และนางไม่รู้ก็ลังเลในสมองว่างเปล่าลิ้นก็ติดพัน "คือ...คือบ่าว บ่าวจำไม่ได้แล้วน่าจะเป็นหยกสีขาวเจ้าค่ะ"อวี่เหวินห่าวยิ้มเยาะ แล้วมองพระชายาจี้ "พี่สะใภ้ ในสายตาของท่านข้าคงดูเป็นคนโง่ที่สามารถหลอกได้ตามใจ"ดวงตาของพระชายาจี้หรี่ลง "น้องห้าเอ่ยเยี่ยงนี้หมายความว่าเยี่ยงไร?"ไม่มีความหมายอันใด เยี่ยงนั้นเรามาสอบสวนคดีกันต่อเถอะ" อวี่เหวินห่าวหมุนตัวดวงตาของพระชายาจี้เย็นชาขึ้น นางกำมือแน่นแล้วค่อย ๆ คลายออก"แม่นมฉีท่านรู้ความผิดใช่หรือไม่!" พระชายาจี้ตะวาดเสียงดังนางข้าหลวงที่กำลังทุบตีสาวใช้ตัวน้อยอยู่คุกเข่าลงสีหน้าซีดเผือดนางข้าหลวงคนนี้เป็นคนที่พระชายาจี้ให้ติดตามมาด้วยตั้งแต่เมื่อนางแต่งงาน จึงใกล้ชิดกับพระชายาจี้มากไม่ว่ามีความคิดอะไรนางล้วนเข้าใจคราวนี้ไม่รอให้พระชายาจี้เอ่ยคำ ก็ตะโกนเสียงดัง "องครักษ์ของจวนนี้อยู่ที่ใด?"มีคนเข้ามาสองคน "อยู่นี่ขอรับ!"อวี่เหวินห่าวกล่าวอย่างเย็นชา "นำนางข้าหลวงฉีออกไป แล้วโบยสามสิบไ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 379
นางข้าหลวงฉีร้องไห้แล้วกล่าว "พระชายาไม่ต้องรู้สึกเสียใจกับบ่าว ท่านป่วยอยู่อย่าได้โมโห บ่าวไม่เป็นไร"พระชายาจี้ในใจทั้งเจ็บปวดทั้งโกรธเคือง กัดฟันแล้วเอ่ยว่า "ข้าจะล้างแค้นให้ท่านแน่นอน"นางข้าหลวงฉีสูดหายใจเข้า "คิดไม่ถึงว่าเพื่อสิ่งเล็ก ๆ นี้ท่านอ๋องจะทำขนาดนี้ เดิมนี่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร รู้ดีอยู่แล้วก็ไม่ควรโกรธแค่คำพูดไม่กี่คำ คำสาปแช่งไม่กี่ประโยคเขาถึงกับมาหาถึงที่ยังมีเรื่องคดีของพระสนมหลิว พระชายาท่านต้องระวังเขาไว้ เขารู้จุดอ่อนของท่านแล้ว เรื่องพระสนมหลิวเขาก็รู้แน่ชัด" พระชายาจี้เอ่ยอย่างเย็นชา "ตอนนี้เขาคาดหวังว่าจะได้เป็นรัชทายาทและมีความมั่นใจ แต่ว่าความมั่นใจของเขาล้วนขึ้นอยู่กับการตั้งครรภ์ของหยวนชิงหลิง ถ้าไม่มีครรภ์นั้นแล้วเขาจะกล้าเย่อหยิ่งอะไร?"นางข้าหลวงฉีกล่าวอย่าประหลาดใจ "พระชายา ท่านจะต้องไม่ทำ ตอนนี้ในวังมีสายตากี่คู่ที่กำลังจ้องมองอยู่? เมื่อถูกเปิดโปงก็จะไม่มีที่ให้หันหลังกลับแล้ว นี่เทียบไม่ได้กับจวนของพวกเรา"พระชายาจี้เอ่ยอย่างเคร่งขรึม "ท่านวางใจ ข้าจะไม่ลงมือกับหยวนชิงหลิง ได้ยินมาว่าทารกในครรภ์ของนางไม่แข็งแรงสาเหตุเป็นเพราะได้รับยาต้มจื
Latest chapter
