Share

เรื่องก็เป็นแบบนี้

“ข้อหลังนี่ น่ากลัวชะมัดเหมือนข้าไร้ตัวตน มาตลอดเวลา”พูดไปยิ้มไป

“นั่นอย่างไรเล่าข้าถึงบอกว่าหากความจริงปรากฏพี่ก็แค่โยนความผิดให้ลุงซุนเสียก็เท่านั้น”อี้เอ่อร์ยุส่ง

“ไม่ได้หรอก ข้าไม่ได้ทำผิดอะไรจะผิดก็แค่ช่วยพวกเขาปิดบัง และข้าก็เชื่อว่าความยุติธรรมมีจริงฝ่าบาทจะต้องไม่งี่เง่าจริงไหม ฝ่าบาทจะไม่งี่เง่าจริงๆ ใช่ไหม”

อี้เอ่อร์ขำกับสีหน้าไม่ค่อยมั่นใจของศรีไพร อี้เอ่อร์เองก็มีความเชื่อว่าจะต้องมีเรื่องดีดีเกิดขึ้นบ้าง ในเมื่อศรีไพรตั้งใจทำดีมาตลอดตั้งใจปรุงเครื่องสวยอย่างพิถีพิถัน

ความมืดโรยตัวลงมาปกคลุมทั่วบริเวณ เสียงห้องเครื่องถูกปิดประตูลงไร้องครักษ์และทหารยาม

“เรื่องก็เป็นแบบนี้ บ่ายนั้นจนเย็นข้าก็ถูกขังในห้องเก็บฟืนแล้ว ก็ต้องรีบมาทำฟักทองสังขยาถวายพระพันปีดีนะที่อี้เอ่อร์นางแกะสลักฟักทองได้งดงามไม่แพ้ข้า555”

“เจ้าเก่งจัง แม่นางเข่อชิง เจ้าจัดสรรหลายอย่างได้ดี และทันเวลาเสมอ”

“ไม่เท่าไหร่ ไม่เท่าไหร่ จะว่าไปฮ่องเต้ชรานั่น ก็นั่งกินทอดข้าวโพดยันบ่ายสาม เหมือนตั้งใจจะแกล้งข้า”หรวนหนิงหลงอมยิ้ม

“เขาเอ๊ย..ฝ่าบาทจะแกล้งเจ้าไปทำไม เขาไม่ได้รู้จักเจ้าเสียหน่อย”

ศรีไพรทำสีหน้าครุ่นคิด หร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status