ความสัมพันธ์พี่น้อง

“ไม่นาน หากกินตามที่ข้าแนะนำ จูเจี่ยของเราจะต้องกลายเป็นหญิงงาม”แป๋มเขินจนแทบแทรกแผ่นดินหนีเมื่อเสี่ยวซงอมยิ้ม มองๆไปเสี่ยวซงเวลาอมยิ้มก็หล่อเป็นบ้าเลย

“จูเจี่ยจะเขินทำไม”จูจิ้นน้องนรกสมองอัจฉริยะ พูดขึ้นดังๆ

“ดีแล้ว พักนี้ทำตัวสมกับเป็นหญิงสาวไม่กระโดกกระเดก เหมือนเมื่อก่อนอย่างนี้ มีหวัง ได้ออกเรือนแน่555”เจ้าบ้านเฉินพูดไปหัวเราะไปด้วยความเอ็นดูแป๋ม

“ท่านพ่อว่าแต่สูตรหัวใช้เท้าดองเค็ม...”แป๋มเปลี่ยนเรื่องคุยแก้เขิน”

“ดอกเกลือ น้ำผึ้ง น้ำสะอาดนั่นล่ะคือสิ่งที่ต้องใส่ลงไปในหัวไช้เท้าที่เก็บสดๆ หัวไช้เท้าจึงแสนอร่อยแบบนี้ สูตรนี้พ่อเจ้าคิดขึ้นมาเอง หลายปีมานี้กินของบ้านไหนก็ไม่อร่อยเท่า” เสี่ยวซงวางถ้วยข้าว ประสานมือตรงหน้า

“ขอบคุณท่านลุงที่ ไม่หวงวิชา”

“เสี่ยวซง ถึงจะบอกว่าสูตรลับแต่เจ้าบัดนี้ก็เป็นคนในครอบครัวกินข้าวหม้อเดียวกับเราแล้วยังช่วยเราทำงาน ข้าจึงไม่จำเป็นต้องหวงสูตรในเมื่อเป็นของดี ล้วนยิ่งต้องแบ่งปัน”แป๋มอึ้งกับความคิดและคำพูดของเจ้าบ้านเฉินคนอะไรจะดีขนาดนั้นหากเป็นสมัยนี้ต้องลงทุนซื้อสูตรในราคาหลายบาท แม้จะมีให้ดูในอินเทอร์เน็ต แต่มักจะไม่บอกสูตรลับเฉพาะ

“ท่านพ่อใจดีจัง”แป๋มอดที่จะกล่าวชื่นชมเสียมไม่ได้

“เอาไว้เจ้ามีครอบครัวมีไร่ปลูกผักกินเอง ลองไปทำตามสูตร ดองผักสูตรนี้เก็บไว้ได้นานจนกว่าจะพอใจไม่มีทางเน่าเสีย”

 เสี่ยวซงหันมองแป๋มที่บัดนี้กลับรู้สึกว่า ไม่ได้อ้วนอย่างวันแรกที่เขาเห็น แป๋มจะรู้สึกตัวไหมว่าตัวเองใบหน้าผุดผาดมีสีเลือดแล้วยัง ขาวขึ้นบางทีอาจเป็นเพราะอากาศ หรืออาจเป็นเพราะอาหารที่กินเข้าไปล้วนบริสุทธิ์ไร้สิ่งเจือปนจึงส่งผลมาที่ผิวพรรณและใบหน้า

“วันนี้ต้องขุดมันเทศเสี่ยวซงเจ้าแบกหลัวเปล่าไปที่ไร่กับข้า ส่วนจูเจี่ยกับจูจิ้นเตรียมอาหารและน้ำช่วยแม่ของเจ้า นำเอาเมล็ดผักบุ้งไปปลูกในแปลงที่ข้าขุดไว้ตั้งแต่เมื่อวาน”ท่านเจ้าบ้านเฉินพูดขึ้นหลังจากที่ทุกคนกินข้าวต้มจนหมดหม้อ แป๋มขอเพิ่ม ยายป้าแค่เพียงยิ้มๆ จูจิ้นกลับกระซิบข้างหูแป๋มเบาๆ อย่างน้อยก็ไม่ขายหน้าเสี่ยวซง

“จูเจี่ยจะผายลมทั้งวัน กับเมล็ดธัญพืชที่กินเข้าไป”ฉลาดจริงเจ้าเด็กนี้หากอยู่ในโลกปัจจุบันคงเป็นนายกไปแล้ว ไฟเบอร์ในพืชตระกูลถั่วขับลมดีจริงๆ

แปลงมันเทศเรียงราย แป๋มเห็นแล้วถึงกับหาว เป็นปกตินางเอกอุ๊ยเขินเรียกตัวเองว่านางเอก แต่ก็นะถ้ามาแบบนี้จะต้องเป็นนางเอกสินางร้ายคงไม่ย้อนเวลามาหรอก ไม่มีสตอรี่

นางเอกจะต้องหาทางกลับบ้าน จริงไหม แต่แป๋มกลับต้องมานั่งปลูกนั่งเก็บผักปลูกผัก จูจิ้น หยิบเอาเมล็ดผักบุ้ง ไปหยอดเป็นแถวยาวตามขว้างของแนวแปลงผักบุ้ง

“เมื่อไหร่จึงจะงอก”ถามลองภูมิเจ้าน้องชาย

“ไม่เกินสามวัน ผักบุ้งสาม แตงกวาหนึ่งวัน มะระห้าวัน กว้างตุ้งสองวันตระกูลผักกาด สองถึงสามวัน มะเขือและพริกห้าถึงเจ็ดวัน”โอ้โห้เจ้าน้องบ้านี่ ทำไมรู้มากขนาดนี้ แป๋มเสียอีกไม่เคยรู้อะไรเลย หยิบเมล็ดผักบุ้งโรยเป็นแถวตามแบบจูจิ้นที่แคล่วคล่อง ปัดไม่ปัดมือเสร็จเสียที

“จูเจี่ยไปช่วยพ่อของเจ้าเก็บมันเทศใส่ลงไปในหลัว อีกสองชั่วยามคนของวังหลวงจะมารับไป”แป๋มยิ้ม มันเทศมันเทศของโปรด วิ่งแจ๋นไปทันทีจูจิ้นวิ่งตามไปติดๆ เสี่ยวซงหันมายิ้มเมื่อเห็นว่ามีคนมาช่วยตัวเขาเองปาดเหงื่อที่ใบหน้าสองวันมานี้ เสี่ยวซง คล้ำลงเล็กน้อย แม้แสงแดดที่ส่งลงมาจะเพียงบางเบาเพราะอากาศหนาวทำให้ฟ้าหลัว แต่ก็จัดว่าผิวขาวอยู่ดีจะขาวกว่าแป๋มด้วยซ้ำไป แป๋มเองกับมี ผิวขาวขึ้นอย่างเห็นได้ชัดแก้มสองข้างแดงเป็นลูกตำลึงสุกเพราะ อากาศเย็น

มันเทศเปลือกสีม่วง ถูกขุดขึ้นมาวางระเกะระกะข้างแปลงปลูก เครือมันเทศเหี่ยวเฉา

เสี่ยวซงหอบเอามันเทศใส่ไว้ในหลัว อย่างขะมักเขม้น ผิวขาวเหมือนผู้หญิงร่างสูงที่หอบเอา หัวมันเทศช่างน่ามองแป๋มคิดถึงกล้องโทรศัพท์หากเป็นตอนนี้คงจะอดที่จะเก็บภาพสวยงามนี้ไว้ไม่ได้ เหมือนนายแบบหนุ่มที่กำลังโพสน์ท่าทาง ออกมาให้เป็นธรรมชาติ ผิดกันทีเสี่ยวซงไม่ต้องปรุงแต่งเขาดูเป็นธรรมชาติน่ามอง

จูจิ้นถลาเข้าไปเก็บหัวมันไว้ในอ้อมแขนบ้าง เจ้าเด็กนี่มองไปมองมาก็น่ารักไม่น้อยหาก ไม่ฉลาดเกินเด็กไปหน่อย

มันเทศหัวใหญ่ สีสวยแป๋มสูดลมหายใจเข้ายิ้มกว้าง เย็นนี้ต้องมีเมนูมันเทศแน่ๆ

“ท่านพ่อ เรากินมันเทศเหล่านี้ได้ไหม”อดที่จะถามไม่ได้

“แน่นอน วันนี้เรามีงานแค่เพียงเก็บมันเทศ เมื่อมีคนมารับเอาพ่อจะพาพวกเจ้าไปจับกุ้งแม่น้ำ ไว้ไปแกงรวมกันกับมันเทศ รสชาติดีทีเดียวแม่เจ้าทำอาหารพวกนี้ได้รสดียิ่งนัก”แป๋มยิ้มกว้าง กุ้งๆๆๆๆ แล้วก็มันเทศ อ่าชีวิต ของโปรดดดดด

แม้จะปาดเหงื่อทว่าเพื่อกุ้งกับมันเทศท่องไว้ท่องไว้

ฮูหยินเฉินตะโกนเรียกดังๆ มาจากเถียงนา มันเทศเต็มหลัวไปหลายใบแล้วเสี่ยวซงยกหลัวมาเรียงกันไว้อย่างเป็นระเบียบ

“กินข้าวกันได้แล้ว” จูจิ้นดึงมือเสี่ยวซงให้วิ่งตาม หันมายิ้มยียวให้แป๋ม

“จูเจี่ยข้า ถือครองพี่เสี่ยวซง เป็นพี่ชายต่อจากนี้”แป๋มส่ายหน้า แล้วแต่เจ้าเลย

“ดีแล้ว ต่อไปเสี่ยวซงจะได้รู้ว่ามีน้องอย่างเจ้า นรกชัดๆ ”เสี่ยวซงยิ้มเห็นเขี้ยว แป๋มอ้าปากค้าง คนอะไรยิ้มสวยเป็นบ้าเลย