เข้าสู่ระบบแชร์
1.ไม่ได้อยากยุ่ง แค่อยากเตือน
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-11 13:25:09เสียงร้องเพลงชาติดังไปทั่วทั้งบริเวณของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง แม้ว่าเด็กที่มาเรียนในวันนี้จะมีจำนวนเพียงครึ่งเดียวก็ตาม เนื่องจากเป็นวันสอบปลายภาคเรียนวันแรก
ชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่ง กำลังเดินขึ้นไปบนอาคารเรียนแห่งนี้ด้วยความคุ้นเคย แม้เวลาจะผ่านมาหลายปีแล้ว แต่ความทรงจำก็ยังไม่จางหาย ภาพที่ตัวเองเคยวิ่งบนระเบียงอาคารจนถูกอาจารย์ดุอยู่เกือบทุกวันยังฉายชัด ขายาวก้าวไปตามระเบียงทางเดินชั้นสองซึ่งมีห้องเรียนเรียงอยู่นับสิบห้อง ก่อนจะหยุดที่หน้าล็อกเกอร์เก็บของที่อยู่ด้านในสุดของตัวอาคาร
มือเรียวยาวหยิบกุญแจหมายเลข 10 ขึ้นมาจากกระเป๋าเสื้อเชิ้ตสีขาวราคาแพง จากนั้นไขกุญแจตามหมายเลขที่ตรงกับลูกกุญแจในมือของตัวเอง
ด้านในล็อกเกอร์มีอุปกรณ์การเรียน หนังสือเรียน ของใช้ส่วนตัวอีกเล็กน้อย แต่ที่สะดุดตาก็คงจะเป็นรองเท้าผ้าใบราคาแพงที่เขาจำได้ว่าเพิ่งจะซื้อให้กับเจ้าของล็อกเกอร์นี้ได้ไม่ถึงเดือน
ชายหนุ่มเก็บทุกอย่างลงไปในลังกระดาษที่เตรียมมาด้วยหัวใจที่ปวดร้าว ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะต้องเป็นคนมาเก็บของออกจากล็อกเกอร์ของน้องชาย ในวันที่เจ้าตัวนั้นลาโลกไปแล้ว
พอตรวจสอบว่าไม่มีอะไรหลงเหลืออยู่แล้วเขาก็ปิดล็อกเกอร์ ดึงกุญแจออก ขณะที่กำลังจะหันหลังกลับก็มีเสียงคนพูดมาจากริมทางเดิน
“แม่ครับ ยายครับผมขอโทษ ผมเอาเงินที่แม่ให้มาจ่ายค่าเทอม กับเงินค่าแผงที่แม่ฝากไปให้เจ๊จิตไปลงทุนกับเพื่อนที่รู้จักกันในเฟซบุ๊ก คิดว่าจะได้เงินเพิ่มแต่ที่ไหนได้พวกมันหลอกเอาเงินไปหมดเลย ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับแม่ จะไปแจ้งความพวกมันก็ขู่ไว้ว่าจะมาทำร้ายแม่กับยาย พอถามพวกมันบ่อย ๆ มันก็บล็อกทั้งเฟซทั้งไลน์ ตอนนี้ผมไม่เหลืออะไรแล้วครับ ผมเป็นลูกที่ไม่ดี เป็นหลานที่ไม่ดีเลยใช่ไหมครับ ถ้าผมตายจากอุบัติเหตุแม่กับยายจะได้เงินใช่ไหมครับ ผมคิดว่านี่คือทางออกเดียวที่เรามีตอนนี้ แต่แม่อย่าเอาโทรศัพท์ให้ตำรวจนะครับ เพราะพวกเขาจะไม่เชื่อว่ามันเป็นอุบัติเหตุแล้วแม่จะไม่ได้เงิน ผมอยากจะบอกแม่กับยายนะครับว่าผมรักแม่กับยายมาก รักมากที่สุด ดูแลตัวเองดี ๆ นะครับ” น้ำเสียงที่ได้ยินนั้นเจอไปด้วยเสียงสะอื้น เด็กหนุ่มกำลังร้องไห้
เขายืนฟังเด็กหนุ่มพูดอยู่ตั้งแต่แรก มันดูเหมือนว่าเด็กคนนี้กำลังสั่งลา หัวใจเขากระตุกวูบ เขาไม่อยากให้ใครต้องเจอกับการสูญเสียเหมือนกับที่เขากำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้
“ถ้านายรักแม่และยายอย่างที่พูด นายคงไม่ทิ้งให้พวกท่านเสียใจ”
เขาพูดขึ้นด้วยอารมณ์ไม่พอใจ แม้จะไม่รู้จักกันมาก่อนแต่เขาก็ไม่อยากให้ใครต้องมาตาย
เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมามอง เขาเห็นหน้าคนพูดไม่ชัดนัก เพราะตอนนี้ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตาที่มันเอ่อล้นจนเปื้อนไปทั้งสองแก้ม เขาใช้หลังมือปาดน้ำตาออกและมองผู้ชายที่พูดกับเขาอีกครั้ง จำไม่ได้ว่าตัวเองเคยรู้จักมาก่อน
“พี่เป็นใคร มายุ่งอะไรกับผม”
เด็กหนุ่มถามออกไปอย่างไม่พอใจ เขาคิดว่าที่ตัวเองพูดเมื่อครู่ไม่มีใครได้ยิน แต่พอรู้ว่ามีคนแอบฟังก็รู้สึกหงุดหงิดและผิดหวังเพราะถ้าเขาเป็นอะไรไปผู้ชายคนนี้คงเที่ยวไปบอกคนอื่นแน่ ๆ ว่าเขาคิดจะทำอะไร
“ไม่ได้อยากยุ่ง แค่อยากเตือน”
“เตือนตัวเองก่อนไหมว่าอย่ามายุ่งเรื่องของคนอื่น”
“นายมันขี้ขลาด”
“พี่มีสิทธิ์อะไรมาว่าผม” เด็กหนุ่มถามกลับด้วยความโมโห
“นั่นสินะ พี่จะมีสิทธิ์ไปว่านายได้ยังไง พี่ไม่ใช่แม่หรือยายของนายสักหน่อย น่าสงสารท่านนะ เลี้ยงลูก เลี้ยงหลานมาจนโตขนาดนี้แล้ว เรียนมาก็เยอะแต่สุดท้ายก็มาคิดอะไรตื้น ๆ แบบนี้”
“พี่ไม่ใช่ผม พี่ไม่รู้หรอกว่าผมต้องเจอเรื่องอะไรบ้าง”
“คนเราก็เจอปัญหากันทุกคนนั่นแหละ แต่คนฉลาดเขาจะมีวิธีจัดการกับปัญหาได้ดีกว่านี้”
“พี่ว่าผมโง่”
“นายได้ยินพี่ว่านายเหรอ”
“พี่หมายความอย่างนั้น”
“ทีนี้ทำเป็นฉลาด”
“นั่นไงพี่ยอมรับแล้วว่าเมื่อกี้ว่าผมโง่”
“ก็แล้วแต่นายจะคิด นายก็ดูเป็นคนฉลาดดีนี่แล้วทำไมถึงคิดจะทำเรื่องแบบนั้น”
“มันเป็นทางออกเดียวที่คิดได้”
“นายมีปัญหาอะไร ลองเล่าให้พี่ฟังได้ไหม” เพราะไม่อยากเด็กหนุ่มคนนี้เป็นเหมือนกับน้องชายของตนเอง
“พี่จะอยากรู้เรื่องคนอื่นไปทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”
“อย่างน้อยพี่ก็เป็นเพื่อนร่วมโลกกับนายไง ถ้านายอยากจะตายจริง ๆ พี่ก็ไม่ห้ามหรอกแต่นายไม่อยากเล่าให้ใครสักคนฟังก่อนตายเหรอว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
“พี่ต้องเก็บเป็นความลับ”
“แน่สิ พี่จะไปเล่าให้ใครฟังได้ล่ะ เพราะพี่ไม่เคยรู้จักคนรอบตัวของนายเลยสักคน”
บทที่เกี่ยวข้อง
เด็กดีของพี่หมอ 2.โล่งอกไปที
เด็กหนุ่มคิดตามที่เขาพูด จากนั้นก็เล่าถึงปัญหาที่ตัวเองกำลังเจออยู่ให้กับชายแปลกหน้าฟังเริ่มตั้งแต่เขารู้จักคนกลุ่มหนึ่งในเฟซบุ๊ค จากนั้นก็ถูกชักชวนให้ลงทุนเป็นเงินจำนวน 1,000 บาท พอครบหนึ่งสัปดาห์เขาก็ได้รับเงินคืนมา 1,300บาท พอสัปดาห์ที่สองเขาทำแบบเดิมอีก จากเงิน 1,000 กลายเป็นเงิน 1,300 บาท ทำแบบนั้นอยู่สองสัปดาห์เขากำไรถึง 600 บาท โดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย แต่พอเขาจะลงทุนเพิ่มสัปดาห์ที่สาม ทางกลุ่มก็ให้เขาเพิ่มจำนวนเงินเป็น 2,000 บาท เขาก็ทำตามเพราะคิดว่ายังไงก็ต้องได้เงินคืน และพอครบสัปดาห์ ครั้งนี้เขาได้เงินถึง 3,000 บาท กำไรถึง 1,000 บาทเพราะเงินมันมากขึ้นเขาจึงเกิดความโลภ ครั้งสุดท้ายเขาจึงเอาเงินค่าเทอมและเงินค่าเช่าแผงขายของในตลาดไปลงทุนเป็นเงินถึง 20,000 บาท ทางกลุ่มบอกว่าถ้าครบสัปดาห์จะได้เงินคืนทั้งหมด 35,000 บาท แต่พอครบกำหนดฝ่ายนั้นกลับไม่ยอมคืนเงินให้ พอจะแจ้งความก็โดนขู่ว่าจะมาทำร้ายมารดากับยาย สุดท้ายเขาก็ถูกพวกนั้นบล็อกทุกช่องทางการติดต่อ“นายก็เลยคิดจะฆ่าตัวตายใช่ไหม” คนอายุมากกว่าถามเด็กหนุ่ม“พี่ก็ได้ยินหมดแล้วนี่จะถามทำไมอีกล่ะ”“ถ้านายตายเพราะอุบัติเหตุแม่กับยาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-11เด็กดีของพี่หมอ 3.ก็แค่อยากช่วย
“หมอซันคะ อาจารย์หมอวัลลภเรียกให้ไปพบค่ะ”พยาบาลประจำแผนกศัลยกรรมคนหนึ่งรีบบอกอคิราห์ทันทีเมื่อเขาก้าวเท้าเข้ามายังแผนกอคิราห์เป็นประจำแผนกศัลยกรรมทั่วไปของโรงพยาบาลรัฐบาลแห่งหนึ่ง เมื่อไม่กี่วันก่อนเขายื่นเรื่องขอลาออกกับทางโรงพยาบาลเพราะวางแผนไว้ว่าจะไปเรียนต่อศัลยกรรมตกแต่งที่ต่างประเทศ อาจารย์หมอคงจะเรียกเขาเข้าไปคุยเรื่องนี้“สวัสดีครับอาจารย์”“สวัสดี นั่งก่อนสิ”“อาจารย์เรียกมาพบเพราะเรื่องที่ผมลาออกใช่ไหม”“ใช่ ผมคิดว่าคุณควรจะขอลาไปเรียนมากกว่าลาออก” อาจารย์วัยเกือบเกษียณบอกกับคนที่เป็นทั้งรุ่นน้องและลูกศิษย์ เขาเสียดายชายหนุ่มฝีมือดีที่สอนมาเองกับมือ“ผมวางแผนไว้ว่าหลังจากเรียนจบแล้วจะหางานที่นั่นสักพักค่อยกลับมาน่ะครับ”“แสดงว่าจะไปด้วยทุนส่วนตัวใช่ไหม”“ครับอาจารย์ ทุนของโรงพยาบาลเอาไว้ให้คนอื่นดีกว่า ผมเองก็พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง”อคิราห์ไม่อยากใช้ทุนของโรงพยาบาลเพราะถ้าเรียนจบก็ต้องรีบกลับมาใช้ทุน ชายหนุ่มไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินเพราะครอบครัวพอมีฐานะ นอกจากนั้นยังได้เงินจากการฟ้องหย่าที่บิดาจ่ายให้กับมารดาของเขามากถึงยี่สิบล้านแต่เดิมเขาไม่คิดจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-11เด็กดีของพี่หมอ 4.ทำหน้าที่ของตัวเองก่อน
แล้วก็ถึงวันศุกร์ทุกคนต่างดีใจที่จะได้ปิดเทอม ไทธัชก็เหมือนกับคนอื่น แต่ไม่ใช่เพราะจะได้พักผ่อนอยู่บ้านหรือนอนเล่นเกมเหมือนเพื่อน ๆ แต่เพราะในช่วงปิดเทอมนี้เขาวางแผนแล้วว่าจะไปทำงานที่บาร์กับพี่ชายของแทนคุณ ซึ่งบอกว่าที่บาร์ยังต้องการเด็กเสิร์ฟอีกจำนวนมากและให้ไทธัชเข้าไปเริ่มงานได้ทันทีที่พร้อมหลังออกจากห้องสอบไทธัชก็รีบไปคุยกับเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของอคินทร์“มึงจะเอาที่อยู่ของไอ้คิวไปทำไมวะ” เด็กหนุ่มถามอย่างไม่เข้าใจเพราะอคินทร์นั้นเสียชีวิตไปนานนับเดือนแล้ว“กูมีธุระจะคุยกับพี่ชายของมันนิดหน่อย”“ถ้ามึงอยากคุยกับพี่ไอ้คิวกูว่ามึงไปหาเขาที่ทำงานดีกว่า พี่ไอ้คิวกับไอ้คิวไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน”“แล้วเขาทำงานที่ไหน”เด็กหนุ่มซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของอคินทร์บอกชื่อโรงพยาบาลของรัฐบาลแห่งหนึ่งให้กับไทธัช“ขอบใจมาก” ไทธัชกล่าวขอบคุณเพราะสอบเสร็จแล้ว เพื่อน ๆ เลยชวนกันไปเลี้ยงฉลองที่ร้านหมูกระทะที่อยู่ข้างโรงเรียน แต่ไทธัชไม่ได้ไปกับเพื่อนคนอื่น ๆ เพราะเขามีเรื่องที่ต้องไปจัดการระหว่างที่นั่งรอรถเมล์เด็กหนุ่มก็โทรศัพท์ไปบอกมารดาว่าเขาอาจจะกลับบ้านค่ำเพราะจะไปกินหมูกระทะกับเพื่อน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-11เด็กดีของพี่หมอ 5.สิทธิ์ของเจ้าหนี้
ไทธัชรีบทานข้าวอย่างรวดเร็วเพราะเย็นนี้เขาต้องไปรอพี่ชายของแทนคุณที่บ้านก่อนจะไปทำงานที่บาร์ด้วยกัน ก่อนหน้านั้นเขาก็เคยโทรไปแล้ว พี่เขตบอกกับเขาว่าคืนวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เจ้าของบาร์รับเด็กพาร์ทไทม์เพิ่ม พอเขาส่งรูปไปให้ทางนั้นก็ยอมให้เข้าไปทำงานทันทีค่าแรงต่อหนึ่งคืนก็ไม่ได้มากมายเท่าไหร่ แต่ก็ยังดีกว่าอยู่เฉย ๆ แล้วไม่ได้เงินสักบาทเขามาถึงบ้านของแทนคุณตั้งแต่ยังไม่ห้าโมงเย็นบ้านหลังนี้แทนคุณและพี่ชายอยู่กันสองคนส่วนพ่อกับแม่นั้นพักอยู่บ้านอีกหลังหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้กับที่ทำงานมากกว่า“ไอ้ไท เข้ามาก่อนสิ พี่กูเพิ่งตื่น”“แม่ฝากคุกกี้มามึงกับพี่ด้วยนะ” เขายื่นคุกกี้ให้เพื่อนสองถุง ส่วนอีกถุงเก็บไว้ในเป้เพราะพรุ่งนี้จะแวะไปหาอคิราห์ เลยคิดว่าอยากหาอะไรติดมือไปฝากเขาด้วยนึกถึงชายคนนั้นแล้วไทธัชก็หงุดหงิดเขารอโทรศัพท์ทั้งวันแต่อีกฝ่ายก็เงียบ“กินข้าวมายังวะ” เจ้าของบ้านถาม“กินมาแล้ว มึงล่ะ”“ยังเลยว่าจะไปกินหน้าปากซอย มึงไปด้วยไหม”“อือ ไปสิ” ถึงตัวเองจะกินข้าวมาแล้วแต่ก็ไม่อยากนั่งอยู่คนเดียว แม้จะมาที่นี่หลายครั้งและรู้จักพี่ชายของเพื่อนเป็นอย่างดีแต่ไทธัชก็ไม่กล้านั่งอยู่คนเดียวไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-11เด็กดีของพี่หมอ 6.ข้อแลกเปลี่ยนหรือบังคับ
ห้องพักของอคิราห์ดูหรูหราในแบบที่ไทธัชไม่เคยเห็นมาก่อน เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นดูมีราคา ขนาดห้องกว้างกว่าบ้านเขาทั้งหลังเสียด้วยซ้ำ แต่เจ้าของห้องคงไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่เพราะห้องที่ดูหรูหรานั้นมันรกกว่าห้องนอนของเขาหลายเท่าเลยทีเดียว“นั่งสิจะได้คุยกัน” เจ้าของห้องนั่งลงบนโซฟาสีดำตัวโตกลางห้องด้วยท่าทางสบาย ๆไทธัชนั่งตามเขาลงไป แต่เว้นระยะห่างพอสมควร“พี่บอกจะมีอะไรให้ผมดู”อคิราห์หยิบสมาร์ทโฟนของตัวเองขึ้นมาจากนั้นเสิร์ซเพจของทางร้านก่อนจะส่งให้ไทธัชดูสีหน้าของไทธัชดูประหลาดใจกับสิ่งที่ได้รับรู้อยู่ไม่น้อย พี่ชายของแทนคุณไม่ได้บอกว่าร้านที่เข้าจะไปทำงานนั้นเป็นบาร์เกย์และตอนนี้ก็กำลังเปิดรับสมัครเด็กหนุ่มเพื่อมาบริการลูกค้า“แต่ผมไปสมัครเป็นเด็กเสิร์ฟนะครับ”“พอเข้าไปในร้านแล้วนายคิดว่าเลือกได้เหรอว่าจะทำอะไรหรือไม่ทำอะไร หน้าตาดีอย่างนายคงเรียกแขกได้มาก” เขาพูดพร้อมหัวเราะเบา ๆ“พี่เขาคงไม่โกหกหรอกมั้ง ผมเป็นเพื่อนน้องชายเขาเลยนะ”“นายมองโลกในแง่ดีเกินไปแล้วนะ เขามีน้องชายแล้วเขาให้น้องชายไปทำงานกับนายด้วยไหมล่ะ”เด็กหนุ่มนิ่ง มันน่าสงสัยอยู่เหมือนกันเพราะพี่ชายของแทนคุณไม่ยอมให้น้องชาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-12เด็กดีของพี่หมอ 7.งานที่เหมาะกับนาย
ไทธัชลงจากรถเมล์แล้วเดินเข้าไปในซอยลึก แสงไฟจากเสาไฟฟ้าส่องสว่างตลอดทางเดิน ทำไม่ได้น่ากลัวแม้ว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะห้าทุ่มแล้วก็ตามใช้เวลาเดินไม่ถึง 10 นาทีเขาก็มาถึงบ้านหลังเล็กที่ตอนนี้ทั้งบ้านผิดไฟมืดสนิท มารดากับยายจะเข้านอนกันตั้งแต่หัวค่ำเพราะต้องรีบตื่นมาทำกับข้าวกันตั้งแต่เช้ามืดไทธัชไขกุญแจที่ประตูรั้วด้านหน้าอย่างเงียบที่สุด จากนั้นก็เดินอ้อมไปทางด้านหลังของตัวบ้าน เพราะถ้าเข้าทางประตูหน้าเสียงเปิดของมันจะดังกว่าประตูทางด้านหลังเนื่องจากบานพับมันเก่าและขึ้นสนิมเด็กหนุ่มรีบอาบน้ำและเข้านอน แต่ก็ยังคงนอนไม่หลับ เพราะเอาแต่คิดถึงเรื่องที่ได้ยินมาจากอคิราห์เมื่อตอนหัวค่ำเขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าอคินทร์นั้นฆ่าตัวตาย แต่พอรู้แล้วก็รู้สึกหดหู่ ยิ่งเห็นสีหน้าของอคิราห์แล้วยิ่งรู้สึกเห็นใจเขามากขึ้นไทธัชหวนคิดถึงตัวเองถ้าวันนั้นไม่ได้เจอกับอคิราห์เขาเองก็คงจบชีวิตของตัวเองลงไปแล้ว และสิ่งที่จะตามมาจากนั้นก็คงจะเป็นความเศร้าโศกและเสียใจของมารดาและยาย นับว่าตัวเองยังโชคดีที่เจอเขา ได้เขาช่วยเตือนสติ และยังช่วยจ่ายเงินค่าเทอมรวมถึงให้เงินมาจ่ายแค่เชาแผงอีกด้วยเรื่องงานที่จะไปทำกับพี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-12เด็กดีของพี่หมอ 8.กาแฟใส่อะไร
ไทธัชกลับมาถึงบ้านเกือบสองทุ่ม มารดาและยายกำลังช่วยกันห่อข้าวต้มมัดเพราะพรุ่งนี้เป็นวันพระยายมักจะทำขนมหวานไปวางขายที่ตลาดด้วย“ไท กลับค่ำเชียวลูก”“ขอโทษครับยาย ผมคุยเพลินไปหน่อย” เด็กหนุ่มเข้ามากอดยายอย่างประจบ“กินอะไรมาหรือยังล่ะลูก” มัทนาถามลูกชายที่แม้จะตัวโตแล้วแต่ในสายตาเธอไทธัชก็ยังคงเป็นเด็กอยู่เสมอ“ยังเลยครับ หิวจังมีอะไรเหลือให้ผมกินบ้างครับแม่”“ในตู้เย็นมีแกงส้มเหลืออยู่ ส่วนในตู้กับข้าวมีน้ำพริกกะปิ ชะอมทอดและปลาทูทอด”“ของโปรดเลยครับ เดี๋ยวผมไปกินข้าวก่อนนะครับ แล้วจะมาช่วย”“ไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอกลูก เดี๋ยวข้าวก็ได้ติดคอกันพอดี” ยายมาลัยพูดไล่หลังหลานชายด้วยความเป็นห่วงทานข้าวเสร็จแล้วไทธัชก็มาช่วยมารดาและยายห่อข้าวต้มมัด แม้จะเป็นเด็กผู้ชายแต่เขาก็ทำมาตั้งแต่เด็กจึงไม่รู้สึกเคอะเขินที่จะทำงานของผู้หญิงระหว่างที่มือทำปากก็ชวนคุยไปเรื่อย เด็กหนุ่มไม่ลืมที่จะบอกมารดาว่าเขารับออเดอร์คุกกี้มาให้มารดาอีกจำนวนหนึ่ง ซึ่งไทธัชจะเป็นคนเอาไปส่งเองในอีกสองวันข้างหน้า“แม่ครับพรุ่งนี้ไทจะไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดนะครับแม่”“โรงเรียนปิดนี่ลูก ห้องสมุดจะเปิดเหรอ”“ห้องสมุดประชาชนค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-12เด็กดีของพี่หมอ 9.น้องมันยังเด็กอยู่
กาแฟแก้วเมื่อเช้ายังวางอยู่ที่เดิมตั้งแต่รับมาจากมือของไทธัชเมื่อเช้า ส่วนเจ้าของห้องนั้นยังไม่ออกมาจากห้องผ่าตัดเมื่อเช้าอคิราห์จิบกาแฟไปไม่ถึงครึ่งแก้วก็ถูกตามตัวเข้าไปในห้องผ่าตัดเพราะต้องเข้าไปเป็นผู้ช่วยอาจารย์หมอในการผ่าตัดเคสที่ค่อนข้างซับซ้อนและต้องใช้หมอศัลยกรรมหลายคนกว่าเขาจะออกมาจากห้องกาแฟแก้วนั้นก็เย็นชืดไปหมดแล้วแก้วกาแฟถูกยกขึ้นมาจิบแม้มันจะเย็นชืดแต่อคิราห์ก็ไม่คิดจะทิ้งเพราะกาแฟแก้วนี้ไทธัชเป็นคนเลี้ยง เขาจิบทีละนิดจนหมดแก้ว ขณะที่กำลังทิ้งแก้วเปล่าลงถังขยะก็เห็นว่าตรงปลอกแก้วมีอะไรเขียนอยู่รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าหลอเหลาของคุณหมอวัยเกือบจะสามสิบปีเมื่อเห็นข้อความพี่ซันสู้ๆด้านหลังข้อความยังมีรูปดวงอาทิตย์กับรูปชูนิ้วมือสองนิ้ววาดด้วยปากกาทำให้คนมองรู้สึกมีกำลังใจในการทำงานขึ้นอีกมากเขาถึงปลอกแก้วออกมาเก็บไว้ในลิ้นชักแล้วทิ้งแค่เพียงแก้วลงไปในถังขยะพอได้รับกำลังใจมาแล้วอคิราห์ก็มีแรงเริ่มต้นทำงานในตอนบ่ายอีกครั้งกว่าจะได้กลับไปยังคอนโดก็เป็นเวลาเย็นมากแล้ว อคิราห์สั่งอาหารเย็นยังแอปพลิเคชั่นสีเขียวให้ไปส่งที่คอนโด เพราะขี้เกียจจะแวะซื้อชีวิตประจำวันของอคิราห์ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-12
บทล่าสุด
เด็กดีของพี่หมอ 45.ไม่จริงใช่ไหม
หลังจากที่ส่งหลักฐานให้กับทนายแล้วไทธัชก็หมดหน้าที่ แต่เขาก็คอยติดตามความเคลื่อนไหวที่ผ่านมาทางอคิราห์อยู่ทุกวันเรื่องหย่าจบไปตั้งแต่สัปดาห์แรก เพราะคุณตรีวุฒิกลัวว่าเรื่องที่เขาพาเด็กผู้ชายเข้ามานอนในบ้านจะรู้ถึงหูคนอื่น และจะทำให้เขาเสียชื่อเสียง เขาจ่ายค่าเลี้ยงดูคุณอรณีถึง 25 บาท แต่เขาไม่รู้เลยว่าหลังจากเซ็นใบหย่าแล้ว เรื่องราวมันจะรุนแรงขึ้นในแบบที่เขาแทบจะไม่มีที่ยืนในสังคมมารดาของอคิราห์ร้องไห้จนเป็นลมเมื่อทราบเรื่องที่ลูกชายโดนพ่อเลี้ยงกระทำชำเรา เธอโทษว่าเป็นความผิดของตัวเองที่ดูแลลูกไม่ดี และยังพาคนชั่วอย่างตรีวุฒิเข้ามาอยู่ในบ้าน แต่เธอก็ไม่ได้โดดเดี่ยวเพราะได้คุณอรรณพอดีตสามีคอยอยู่ข้าง ๆพอตั้งสติได้คุณอรณีก็เข้มแข็งขึ้น เธอและคุณอรรณพนำคลิปหลักฐานที่นายตรีวุฒิทำกับลูกชาย ภาพถ่าย และคำขู่ที่ฝ่ายนั้นส่งมาคุกคามลูกชายของเขาให้กับตำรวจ เธอก็บอกให้จัดการทุกอย่างตามกฎหมายโดยไม่ต้องห่วงว่าเธอจะรู้สึกยังไง จะเสียชื่อเสียงไหม เธออยากให้ผู้ชายคนนั้นรับโทษจากการกระทำของตัวเองโดยเร็วที่สุดพอมีข่าวว่าตรีวุฒิถูกจับ ก็มีเด็กหนุ่มอีกหลายคนซึ่งตกเป็นเหยื่อทางอารมร์ของตรีวุฒิเข้ามาแจ้
เด็กดีของพี่หมอ 44.ตามหาข้อมูลที่ถูกลบ
ไทธัชตื่นนอนมาช่วยมารดาและยายตั้งแต่เช้า พอทั้งสองคนออกไปขายของชายหนุ่มก็รีบอาบน้ำแต่งตัวไปรับมารดาของอคิราห์ที่บ้าน เขาพาเธอไปโรงพยาบาลแห่งหนึ่งตามที่คุณอรรณพแนะนำพอไปถึงก็ต้องแปลกใจ เพราะตอนนี้บิดาของอคิราห์รออยู่ก่อนแล้ว เขามาพร้อมกับทนายความไทธัชยกมือไหว้ผู้อาวุโสทั้งสอง ก่อนเดินเลี่ยงออกไปอีกทางเพื่อให้ผู้ใหญ่ได้คุยกัน หน้าที่ของเขาคือพาคุณอรณีมาส่งโรงพยาบาลเพราะหลังจากนั้นทนายความจะเป็นคนจัดการทั้งหมด แต่เขาจะยังกลับไม่ได้เพราะอคิราห์สั่งไว้ว่าจะต้องคอยดูแลไม่ให้บิดากับมารดาของเขาทะเลาะกันเองจนเสียเรื่อง“คุณสบายดีนะครับคุณอรณี”“ถ้าฉันสบายดีจะมาโรงพยาบาลไหมล่ะ ถามอะไรไม่คิด”คุณอรรณพไม่ได้ตอบเขาเพียงแต่ยิ้ม ไม่ว่าจะผ่านมานานแค่ไหนคุณอรณีก็ยังไม่เปลี่ยน นิสัยชอบพูดประชดและชอบเอาชนะซึ่งเขาชินเสียแล้ว“ผมว่าเชิญทางนี้ดีกว่านะครับคุณผู้หญิง” คุณทนายรีบเชิญอดีตภรรยาของเจ้านายไปยังห้องตรวจพอคุณอรณีเดินไปกับทนายแล้วบิดาของอคิราห์ก็ชวนไทธัชคุย“ไท พ่อปรึกษาทนายเรื่องนั้นแล้วนะ”“ครับ เขาว่ายังไงบ้าง”“เขาแนะนำให้เราเอาข้อความที่คิวคุยกับเพื่อนให้ทางตำรวจดู จากนั้นตำรวจจะเรียกเขามาสอ
เด็กดีของพี่หมอ 43.เรื่องใหญ่
“ไม่ต้องเยอะหรอกครับยาย แม่พี่ซันเขากินคนเดียวนะครับ”“แล้วสามีเขาไม่กินด้วยเหรอ” ยายมาลัยรู้ว่ามารดาของหมออคิราห์นั้นเลิกกับบิดาของเขาแล้วอยู่กับสามีคนใหม่ที่บ้านหลังใหญ่“พี่ซันบอกว่าเขาไม่ค่อยกลับบ้านครับ”“เอาไปเผื่อหน่อยก็ดีนะไท เอาไปน้อยมันกูน่าเกลียด” มัทนาบอกลูกชาย“งั้นก็ได้ครับ ผมเอาไปให้เขาแล้วจะเอารถไปเก็บแล้วคืนนี้จะกลับมานอนที่บ้านนะครับแม่”“ได้สิ ว่าแต่มีตังเติมน้ำมันหรือเปล่า”“ไม่ต้องเติมหรอกครับ ตั้งแต่พี่ซันไปผมก็ไม่เคยขับไปไหน แต่พี่ซันเขาให้ช่วยขับสักอาทิตย์ละครับ ผมเลยคิดว่าจะขับไปที่บ้านเขา เพราะบ้านพี่ซันอยู่ในซอยลึกมาก”“ดีแล้วล่ะ ช่วยพี่เขาดูแลแม่ ดูแลรถ แล้วคอนโดก็อย่าลืมทำความสะอาด”“ครับแม่”ไทธัชขับรถมาถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ที่มารดาของอคิราห์อาศัยอยู่ รถเคลื่อนมาจอดหน้ารั้ว ประตูก็เปิดออกทันที ลุงสมคิดคงจะรออยู่แล้วเพราะก่อนเข้ามา เขาก็โทรมาบอกลุงไว้ว่าจะขับรถของอคิราห์มาที่บ้านไทธัชเคยเจอลุงสมคิดอยู่หลายครั้ง เพราะตอนที่อคิราห์ยังอยู่เมืองไทยเขาก็มักจะตามที่บ้านด้วยอยู่เสมอ“สวัสดีครับลุงผมซื้อผลไม้มาฝาก สบายดีไหมครับ” ไทธัชยกมือไว้ผู้อาวุโสพร้อมกับส่งถุง
เด็กดีของพี่หมอ 42.ที่ว่างในกระเป๋า
อีกไม่กี่ชั่วโมงอคิราห์ก็จะต้องแยกจากคนรักอีกครั้ง แต่ความรู้สึกมันต่างจากครั้งก่อนมาก เพราะตอนนั้นเขาไม่รู้ว่าอีกคนที่อยู่ทางนี้คิดยังไงจะรอเขาไหม แต่ครั้งนี้เขารู้ว่าไทธัชรอเขาอยู่ มันทำให้คุณหมอหนุ่มมีความมุ่งมั่นมากขึ้นและมีกำลังใจมากขึ้นเมื่อคืนเขากับไทธัชนอนคุยกันจนเกือบเช้า เขาแปลกใจไม่น้อยที่ตัวเองสามารถนอนคุยกับใครคนหนึ่งได้นานขนาดนั้น เขาชอบที่จะฟังอีกคนเล่าเรื่องราวในแต่ละวันที่ผ่านมา ไทธัชถามเขากลับบ้าง มันทำให้รู้สึกว่าต่างฝ่ายต่างพยายามเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของกันและกันมากขึ้น การได้นอนกอด ได้พูดคุยโดยไม่มีเรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้องมันอบอุ่นหัวใจจนแทบอยากจะหยุดเวลาเอาให้นานที่สุดเขาตื่นนอนตั้งแต่เช้าทำตัวเหมือนปกติ ชวนไทธัชทานข้าวจากนั้นก็ตรวจสอบทุกอย่างให้เรียบร้อยอีกครั้ง“พี่ซันครับ ผมจะปิดกระเป๋าแล้วจะเอาอะไรใส่อีกไหมครับ” ไทธัชมองกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ใส่ของไว้เพียงครึ่งก็ถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง“เอาตัวเองใส่ลงไปได้ไหมล่ะ”“ถ้ามันใส่ได้ผมก็คงลงไปตั้งนานแล้วครับ”“แต่ถ้าหั่นเป็นชิ้นก็คงใส่ได้พอดี”“กล้าหั่นเหรอครับ”“ตอนนี้ไม่กล้า แต่ในอนาคตไม่แน่นะครับ ถ้าไททำใ
เด็กดีของพี่หมอ 41.เสื้อที่หายไป
วันนี้ไทธัชมีเรียนในเวลาบ่าย เขาตื่นในเวลาเกือบเที่ยง จากนั้นรีบอาบน้ำแต่งตัว คิดว่าจะไปหาอะไรทานที่โรงอาหารก่อนเข้าเรียนแต่พอออกมาจากห้องก็เห็นก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่วางอยู่บนโต๊ะ ส่วนเจ้าของห้องกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ในห้องรับแขก พอเห็นไทธัชเดินออกมาก็เดินมานั่งเป็นเพื่อน ระหว่างที่ชายหนุ่มนั่งทาน“พี่ซันกินแล้วเหรอครับ”“กินแล้ว ไทไม่ต้องรีบหรอก เหลืออีกตั้งเกือบชั่วโมงพี่ขับรถแป๊บเดียวก็ถึงมหาลัยแล้ว”“จะไปส่งผมเหรอครับ” สีหน้าคนถามไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่“ครับ มีอะไรหรือเปล่า”“ไม่อยากให้ไปส่งกลัวเจอไอ้โจ้”“ยังไม่เลิกหึงเพื่อนอีกเหรอครับ”“เปล่าก็แค่ไม่ชอบให้คนอื่นมองพี่”“ถึงว่าล่ะ ตั้งแต่พี่กลับมาไม่ค่อยยอมออกไปไหน เพราะกลัวคนอื่นมองพี่เหรอครับ”“ครับ”“แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่าพี่ก็อยากอวดคนอื่นอยากให้คนอื่นรู้ว่าไทเป็นอะไรกับพี่”“ก็คิดว่าพี่หมอกลัวคนอื่นรู้ พี่ลืมไปหรือเปล่าว่าพี่เป็นหมอนะครับ ถ้าคนไข้รู้คงไม่ค่อยดี”“งานก็คืองานครับ คนไข้เขาแยกแยะได้”“ถามตรง ๆ นะครับ พี่อายไหมที่มีแฟนเป็นผม”“เป็นไทแล้วยังไง พี่ไม่เข้าใจคำถาม”“พี่ก็เห็นนี่ว่าผมเหมือนผู้ชายทั่ว ๆ ไป รูปร่างก็ไม่ได้น
เด็กดีของพี่หมอ 40.ตอบอีกครั้ง nc25++
“พี่ซันตั้งใจขับรถหน่อยครับ อย่าเอาแต่หันมามอง”“ก็อยากมองหน้าแฟนตัวเองผิดตรงไหน”“ไม่ผิดครับ แต่เอาไว้มองตอนอื่นได้ไหม แล้วเป็นอะไรครับ ดูท่าทางมีความสุขเชียว” ไทธัชถามคนที่ดูอารมณ์ดีกว่าทุกวัน“พี่ดีใจที่ไทบอกเพื่อนไปอย่างนั้น”“มันดีใจขนาดนั้นเลยเหรอครับ”“แน่นอนสิ พี่นึกว่าไทจะไม่กล้าบอกคนอื่น”“ทำไมจะไม่กล้า ถ้าผมไม่บอกไอ้โจ้มันก็จะไม่เลิกยุ่งกับพี่”“หึงเหรอ”“หึงสิ ทั้งหล่อทั้งใจดีแบบนี้หาไม่ง่ายเลยนะครับ”“พี่มีขอดีแค่นั้นเองเหรอ แค่หล่อกับใจดี”“หล่อใจดีลีลาเด็ดแค่นี้พอไหมครับ”“ชอบตรงลีลาเด็ด งั้นรีบกลับดีกว่าจะได้ทำตามคุณสมบัติแฟนให้ครบทุกอย่าง”“พี่ซันครับเย็นนี้เรานัดแม่กับยายไว้นะครับ”“อ้าว พี่ลืมไปเลย ไม่เป็นไรยังเหลืออีกตั้งสองวัน”บ้านหลังเล็กของไทธัช“จะเดินทางแล้วใช่ไหมหมอซัน”“อีกสองวันครับแม่ ผมกลัวยุ่งก็เลยรีบมาลาแม่กับยายก่อน”“ยายขออวยพรให้เดินทางปลอดภัยนะ”“แม่ก็ขอให้หมอซันโชคดี ไม่ต้องห่วงทางนี้”“ขอบคุณครับ ยาย ขอบคุณครับแม่”“เอาไว้ยายถูกหวยยายจะไปเที่ยวหานะ”“ยายครับ ยายไม่เคยซื้อหวยครับ” ไทธัชท้วง“ถ้ายายกับแม่อยากไปเที่ยวก็ให้ไทพาไปนะครับ เรื่องค่าใช้จ่
เด็กดีของพี่หมอ 39.อย่ายุ่งกับแฟนกู
แม้ว่าอยากจะใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากแค่ไหนแต่ไทธัชก็มาหน้าที่ของตัวเองที่ต้องรับผิดชอบเพราะเขาวางแผนเอาไว้แล้วว่าจะตั้งใจเรียนและเอาเกียรตินิยมมาให้ได้วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกหลังจากหยุดยาวมาหลายวัน อคิราห์ขับรถมาส่งเขาที่หอพักจากนั้นก็รอรับไปส่งที่ตึกเรียน ชายหนุ่มเหลือเวลาอีกสองวันก่อนที่จะเดินทางกลับอเมริกา“พี่ซันจอดตรงนี้ครับ”“ทำไมมันยังไม่ถึงหน้าตึกเลย”“ก็ตรงหน้าตึกคนมันเยอะ”“กลัวคนอื่นเห็นเหรอครับ อายเหรอที่เราคบกัน” จู่ ๆ คนตัวโต กว่าก็ดึงดราม่าจนไทธัชตามอารมณ์ไม่ทัน“เปล่า แค่ไม่อยากให้พี่เสียเวลาอ้อม”“อย่ามาอ้างเลย พี่รู้ว่าไทไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเราคบกัน มันน่าอายมากเหรอครับที่เป็นแฟนพี่”“ไปกันใหญ่แล้วนะครับ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้น”อคิราห์เงียบ เขาไม่ได้คิดตามที่พูดแต่ก็แค่อยากจะแหย่ไทธัชเล่นก็เท่านั้น เพราะสำหรับเขาแล้วไม่เคยสนใจความคิดของคนอื่น ขอแค่ไทธัชยอมรับในตัวเขาก็เพียงพอแล้ว“รีบลงไปเถอะเดียวคนอื่นมาเห็น”“จะให้ผมลงไปได้ยังไงก็พี่ซันยังงอนอยู่แบบนี้”“ไม่ได้งอนครับ”“แต่ไม่ยิ้มเลย ยิ้มหน่อยนะครับพี่หมอคนดีของไท นะ นะ” ไทธัชพยายามง้อย่างเต็มที่เขายื่นหน้าเข้าม
เด็กดีของพี่หมอ 38.เวลาทั้งหมด
คืนส่งท้ายปีเก่าที่ผ่านมานับว่าเป็นคืนที่ไทธัชมีความสุขกว่าปีไหน ร่างกายของเขาสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกับคนรักนับครั้งไม่ถ้วน เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะหลงใหลไปกับตัณหาราคะได้มากถึงเพียงนี้ ชายหนุ่มเรียกร้องให้เขาเข้ามาในตัวเองครั้งแล้ว ครั้งเล่า อคิราห์ก็ตอบสนองเขาจนแทบสำลักความสุข เสียงบอกรักและเสียวครางของคุณหมอหนุ่มยังก้องอยู่ในหู ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความรักอย่างท่วมท้น ยิ่งพอได้ยินอคิราห์บอกว่าอีกกี่วันก็จะถึงวันเกิดของเขา ซึ่งคงไม่ได้อยู่ฉลองด้วยกัน ไทธัชก็เลยอยากมอบความสุขให้เขาเป็นของขวัญ เขายอมให้อคิห์พลิกซ่ายขวาจัดท่าได้ตามใจปรารถณาเป็นการร่วมรักที่ยาวนานและมีความสุขจนแทบไม่อยากให้เขาหยุด สุดท้ายก็หมดแรงจนลุกไปเข้าห้องน้ำไม่ไหว เดือดร้อนอคิราห์ที่ต้องหาผ้ามาเช็ดคราบเหงื่อและน้ำรักให้ ก่อนจะนอนกอดกันทั้ง ๆ ที่ร่างกายยังเปลือยเปล่าอย่างนั้น จนเวลาล่วงเลยมาถึงบ่ายของอีกวัน “ไท ตื่นได้แล้ว” “อือ ไม่อยากตื่น ขอนอนต่อได้ไหม” “กินข้าวก่อนไหม” “ยังไม่หิวครับ อยากนอนมากกว่า พี่ซันกินก่อนเลยนะครับ” “ให้นอนต่ออีก
เด็กดีของพี่หมอ 37.คู่นอนกับคู่รัก nc25+
ขณะกำลังเลือกซื้อเบียร์อยู่ก็ได้รับสายจากชลกร อคิราห์เลยใช้เวลานานกว่าปกติพอกลับมาก็คนที่อยากฉลองด้วยหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงเสียแล้ว เขาไม่อยากกวนคนที่กำลังฝันดี จึงเข้ามาอย่างเงียบ ๆ แต่พออาบน้ำออกมาก็เห็นไทธัชนั่งส่งข้อความหาเพื่อนอยู่บนเตียง“นึกว่าจะหลับยาวถึงเช้า”“มาถึงทำไมไม่ปลุกล่ะครับ”“ไม่อยากฏวนคนตอน คุยกับเพื่อนเสร็จแล้วเหรอ” อคิราห์ดึงไทธัชเข้ามานั่งบนตัก เกยคางลงบนไหล่ของอีกคน ในขณะที่เขากำลังดูข้อความ แม้ไทธัชไม่ใช่คนตัวเล็ก แต่อคิราห์ก็ชอบในชายหนุ่มคนน้องนั่งอยู่บนตักตัวเอง“พี่ซัน มืออยู่นิ่ง ๆ ได้ไหม ผมจะส่งไลน์หาเพื่อน”“ก็ส่งไปสิพี่ไม่ได้ห้ามสักหน่อย”“แต่มือพี่ไม่นิ่งเลย แล้วจะล้วงไปตรงนั้นทำไม เดี๋ยวมันก็ตื่น”“ก็อยากให้ตื่น” เขาพูดหน้าตาเฉย“แล้วเมื่อกี้ทำเป็นบอกว่าไม่อยากปลุก”“ก็มันปลุกคนละแบบกัน”“เอาจริงใช่ไหม”“อือ ขอนะ สดด้วย”“มันดีกว่าใช่ไหม พี่มีความสุขมากกว่าใช่ไหม”“ครับ” เขาตอบไปตามความจริง“ไท ดูหน้าตัวเองตอนนี้ในกระจกสิ โคตรเอ็กซ์เลย” กระจกที่ติดไว้ด้านหนึ่งของห้องซึ่งอคิราห์เพิ่งจะซื้อมาเมื่อวันก่อน“อื้ม พี่ก็หน้าหื่น”“แล้วชอบให้คนหน้าหื่นเอาไหม”“
