ログイン共有
4
最終更新日:
2024-12-25 12:13:16สายรถมาจอดรถรอเกรซอยู่หน้าคอนโดตามนัดแต่รอมาจะ 10 นาทีแล้วเกรซก็ยังไม่ลงมาเขาจึงลองโทรหาเธออีกครั้งแต่ในระหว่างที่กำลังรออีกฝ่ายรับสายอยู่เขาก็เห็นเกรซเดินมาพอดี
"เป็นไรหรือเปล่าทำไมลงมาช้าจัง" สายลมถามเพราะเห็นว่าสีหน้าของเกรซกำลังบูดบึ้งเหมือนคนไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ "จะไปได้ยังอ่ะ" เกรซพูด "อ่อ ครับ" สายลมตอบแล้วช่วยเปิดประตูรถให้เกรซขึ้น "พี่อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมครับ" สายลมถาม "อะไรก็ได้ รีบกินรีบกลับก็พอ" เกรซตอบ "งั้นไปเอ็มสเฟียร์กัน" สายลมตอบ "ฮะ! แค่กินข้าวต้องไปถึงที่นั่นเลยเหรอ" เกรซถาม "แต่มันมีร้านอร่อยเยอะเลยนะ" สายลมตอบ "หน้าปากซอยก็มีป่ะร้านอร่อยอ่ะ ถ้าต้องนั่งรถจากรังสิตไปเอ็มสเฟียร์ตอนเนี่ยก็ไม่รู้จะถึงเมื่อไหร่ เวลานี้รถมันติดจะตายนายจะไปเพื่อ" เกรซพูด วันนี้เธอรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่จึงไม่อยากนั่งรถไปไหนนาน ๆ เธอแค่อยากรีบกินแล้วรีบกลับห้องไปนอนพักผ่อนต่อแล้ว "ผมไม่รู้หนิว่าแถวนี้มีร้านอะไรอร่อยบ้างพี่แนะนำได้ป่ะล่ะ" สายลมตอบ "ขับ ๆ ไปเถอะเดี๋ยวบอกเอง" เกรซตอบแล้วหันไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดจากนั้นสายลมก็ขับรถไปตามทางที่เธอบอกจนมาถึงร้านข้าวแกงร้านนึงซึ่งระยะทางไม่ไกลจากคอนโดของเกรซเท่าไหร่นัก "ร้านนี้เหรอ" สายลมพูดแล้วลองชะเง้อหน้ามองดูรอบ ๆ ร้าน "กินได้ไหมถ้าไม่ได้ฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาลงจากรถ" เกรซถาม "กินได้ดิ ผมไม่ได้เรื่องมากอะไรอยู่แล้ว" สายลมตอบ "อืม" เกรซตอบแล้วก็เปิดประตูลงจากรถซึ่งครั้งนี้เธอเปิดเองได้แล้วเพราะจำได้ตอนเห็นสายลมช่วยเปิดให้ตอนเช้าจากนั้นสายลมก็รีบตามลงไป "นายอยากกินอะไรอ่ะ" เกรซถาม สายลมหันไปมองอาหารมากมายที่ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบผ่านตู้กั้นกระจกใส "แล้วแต่พี่เลย" สายลมตอบเพราะเลยไม่ได้ว่าจะทานอาไร "อยากกินอะไรก็เลือกมาสิจะแล้วแต่ฉันได้ไง" เกรซพูด "ก็ผมกินได้หมดไงเพราะงั้นพี่สั่งอะไรมาผมก็กินได้อยู่แล้ว" สายลมตอบ "ตามใจ" เกรซพูดแล้วหันไปสั่งอาหารกับแม่ค้า "หนูเอาแกงผักทอง ผัดพริกอ่อนเครื่องในไก่ น้ำพริกกะปิปลาทู กะเพราทะเล ต้มจืดหมูสับ ยำไข่เยี่ยวม้าแล้วก็ข้าวเปล่า 2 จ้า" เกรซพูด "จ้าเลือกโต๊ะได้เลยนะ" แม่ค้าตอบ "นายไปนั่งรอที่โต๊ะนะเดี๋ยวฉันตามไป" เกรซพูด "อ้าวแล้วพี่จะไปไหนอ่ะ" สายลมถาม "ฉันจะไปตักน้ำให้" เกรซตอบแล้วชี้ไปที่ถังน้ำซึ่งมีป้ายเขียนไว้ว่าน้ำดื่มบริการตัวเองสายลมจึงได้พยักหน้าตอบว่าเข้าใจแล้ว สายลมเดินไปนั่งรอเกรซที่โต๊ะแล้วมองดูบรรยากาศรอบ ๆ ไปพลาง ๆ "อ่ะ" เกรซวางแก้วน้ำให้สายลมแล้วนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับเขา "ขอบคุณครับ" สายลมตอบ "พี่มากินข้าวที่นี่บ่อยเหรอ" สายลมถาม "ก็มาบ้างแต่ส่วนใหญ่สั่งกับไปกินทีี่ห้องน่ะ" เกรซตอบ "อ๋อ" สายลมตอบ "แล้วนี่นึกยังไงชวนมากินข้าวเนี่ย" เกรซถาม "ก็ผมบอกพี่ไปแล้วไงว่าผมจะจีบพี่อ่ะ" สายลมตอบ "เอาจริงเหรอ" เกรซถามอย่างไม่อยากจะเชืื่อ "ทำไมอ่ะ ผมดูไม่จริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ" สายลมถาม "คือฉันไม่เข้าใจไงว่าทำไมอยู่ดี ๆ นายถึงอยากจะจีบฉันพวกเราดูไม่เข้ากันมาก ๆ อ่ะ" เกรซตอบ "อาหารมาแล้วค่ะ" สายลมยังไม่ทันได้พูดอะไรแม่ค้าก็นำอาหารมาเสิร์ฟให้แล้วทั้งคู่เลยเลิกจ้องหน้ากันแล้วหันมาสนใจอาหารทันที "ขอบคุณค่ะ" หลังขากแม่ค้าเดินออกไปเกรซก็ยังคงวุ่นวายกับการจัดเรียงจานอาหารอยู่ "ผมชอบพี่" อยู่ดี ๆ สายลมก็พูดขึ้นมาทำเอาเกรซงงไปหมดเลย "ฮะ?" เกรซเงยหน้าขึ้นมามองสายลมด้วยสายตาว่างเปล่า "ผมไม่รู้ว่าพวกเราเข้ากันไหมแต่ผมแค่รู้ว่าตอนนี้ผมชอบพี่...ผมเลยจีบพี่แค่นั้นเอง" สายลมพูด เกรซเห็นถึงแววตาที่จริงจังของสายลมก็ถึงกับพูดไม่ออกเลยแสร้งทำเป็นว่าไม่สนใจ "อืม ๆ กินข้าวเถอะ กินข้าว" เกรซพูดแล้วตักอาหารวางใส่จานให้สายลม "อ่ะกินเยอะ ๆ" เกรซพูด "ขอบคุณครับ" สายลมตอบ หลังจากนั้นทั้งสองคนก็นั่งทานอาหารเย็นด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อยแม้จะพูดคุยกันน้อยมากก็ตามแต่สายลมก็แอบมองหน้าเกรซอยู่บ่อย ๆ "นายจะมองอะไรนักหนาเนี่ย" เกรซพูด "จุดประสงค์ที่ผมมาหาพี่ก็เพราะอยากเห็นหน้าพี่นี่หน่า" สายลมตอบ "เลิกพูดจาอะไรเลี่ยน ๆ แบบนี้ได้ป่ะ" เกรซพูด "ไม่ชอบเหรอครับ" สายลมถาม "ไม่ชอบ!" เกรซรีบตอบในทันที "เดี๋ยวก็ชอบเองนั่นแหละ เชื่อผมสิ" สายพูดแล้วส่งยิ้มมุมปากให้เกรซจนเธอรู้สึกหมันไส้ "ทั้งหมด 320 บาทค่ะ" หลังจากทานอาหารเสร็จทั้งคู่ก็เรียกแม่ค้ามาคิดค่าอาหารเพื่อที่จะได้กลับกันสักที "เดี๋ยวผมจ่ายเองครับ" เมื่อเห็นว่าเกรซหันไปเปิดกระเป๋าสายลมก็รีบพูดขึ้นมาแต่เมื่อสายลมล้วงมือไปหยิบกระเป๋าสตางค์ในกางเกงเกรซก็หยิบเงินจำนวน 500 ของเธออกมาก่อนแล้วพร้อมกับล่งให้แม่ค้า "นี่ค่ะ" สายลมทำหน้าเหวอใส่เกรซทันที "เดี๋ยวรอเงินทอนสักครู่นะคะ" แม่ค้าพูดจบก็เดินออกไป "ผมบอกว่าจะจ่ายให้ไง" สายลมพูด "ไม่ต้องอ่ะ นายเก็บเงินของนายไว้เถอะยังไม่ได้ทำงานหนิไม่ต้องเอาเงินมาเลี้ยงผู้หญิงหรอก" เกรซตอบ "แต่ผมเป็นผู้ชายไงจะให้พี่จ่ายได้ไงล่ะ" สายลมพูด "นายก็เสียค่าน้ำมันพาฉันมาแล้วนี่ไงอีกอย่างนะฉันทำงานแล้วพอมีเงินซื้อข้าวกินเองไม่ต้องให้เด็กอย่างนายมาดูแลหรอก" เกรซตอบ "ผมจ่ายได้และผมก็ไม่ได้คิดว่าพี่ไม่มีเงินด้วย" สายลมพูด "พอเลย ฉันรู้ว่าบ้านนายรวยนะแต่นายก็ไม่ได้หาเงินพวกนั้นมาเองป่ะเพราะงั้นนายจะใช้จ่ายอะไรก็หัดคิดนิดนึง ยิ่งเอามาลงทุนซื้อใจผู้หญิงแบบนี้ยิ่งต้องคิดให้มากต้องดูด้วยว่าผู้หญิงที่นายใช้เงินซื้อเขาจริงใจกับนายหรือจริงจังกับเงินของนายกันแน่...เฮ่อ~ฉันจะพูดไปเพื่ออะไรกันเนี่ยคนรวย ๆ อย่างนายคงไม่เข้าใจหรอก" เกรซพูดแล้วหันไปมองแม่ค้าที่กำลังเดินเอาเงินทอนมาให้ "ขอบคุณมากค่ะวันหลังมาใหม่นะคะ" แม่ค้าพูด "ค่ะ" เกรซตอบ สายลมมองเกรซที่กำลังนับเงินทอนดูว่าครบไหมแล้วยิ้มออกมา "ขอบคุณนะครับ" สายลมพูดขึ้นหลังจากนั่งเงียบมาสักพัก "ขอบคุณอะไร" เกรซถาม "ขอบคุณที่วันนี้พี่ยอมมากินข้าวกับผมแล้วก็ขอบคุณที่พี่พูดแบบนั้นกับผมเพราะมันทำให้ผมรู้สึกว่าผมมองคนไม่ผิดจริง ๆ" สายลมตอบ "ฉันอาจเป็นผู้หญิงแบบนั้นก็ได้นะ นายไม่กลัวว่าฉันจะหลอกเด็กแบบนายจนหมดตัวเหรอ" เกรซถาม "พี่ไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก" สายลมตอบ "นายยังไม่รู้จักฉันดีเลยจะมั่นใจได้ยังไงว่าฉันไม่ใช่" เกรซถาม "ถ้าพี่เป็นแบบนั้นจริง ๆ ผมก็เต็มใจโดนหลอกนะ ผมแกล้งโง่เก่งมากเลยนะพี่ลองดูไหมละ" สายลมตอบ "ดูท่านายน่าจะโง่จริง ๆ แหละ" เกรซส่ายหัวเบา ๆ ให้กับความดื้อด้านของสายลมจากนั้นเธอก็ลุกออกจากโต๊ะเดินไปขึ้นรถทันที ระหว่างทางสายลมสังเกตเห็นว่าเกรซดูนิ่งเงียบผิดปกติ เธอนั่งซึมเหมือนคนจะหลับตลอดเวลาเลย "พี่เป็นไรหรือเปล่า ง่วงเหรอ" สายลมถาม "สงสัยเมื่อคืนจะเมามากไปหน่อยปวดหัวตั้งแต่เช้าแล้วยังไม่หายเลย" เกรซตอบ "ไม่สบายเหรอ ผมพาไปหาหมอไหม" สายลมถาม "ไม่เป็นไรอ่ะอยากกลับห้องไปนอนมากกว่า" เกรซตอบ "งั้นพี่ก็นอนเถอะเดี๋ยวถึงแล้วผมปลุก" สายลมพูด เกรซพยักหน้าตอบแล้วขยับตัวให้นั่งได้สบายขึ้นจากนั้นเธอก็หลับตาลงพักผ่อนทันที ขัับต่อมาได้ไม่นานสายลมก็แวะจอดที่ไหนสักแห่งจากนั้นเขาเดินลงไปจากรถทำให้เกรซที่ยังไม่ได้หลับดีจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาดูด้วยความสงสัยและเมื่อเห็นว่าสถานที่ที่สายลมแวะคือร้านขายยาก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกประทับใจมากกับความใส่ใจนี้ของสายลมเพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนใส่ใจเธอมากขนาดนี้มาก่อนเลยนอกจากพ่อของเธอ ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก เกรซแสร้งทำเป็นต่อเมื่อเห็นว่าสายลมกำลังเดินกลับมาที่รถเพราะไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอจากนั้นเธอก็แสร้งหลับแบบนั้นไปตลอดทางจนถึงคอนโด "พี่ครับ พี่เกรซ พี่เกรซครับ" "อืมมม~ ถึงแล้วเหรอ" เกรซแกล้งแสดงอาการงัวเงียเหมือนคนเพิ่งตื่น "ครับ" สายลมตอบ "ขอบใจนะ" เกรซพูดแล้วหยิบกระเป๋าเตรียมจะลงจากรถ "เดี๋ยวครับ" สายลมพูดแล้วเอื้อมมือไปหยิบถุงยามาส่งให้เกรซ "อย่าลืมกินนะครับจะได้รู้สึกดีขึ้น" สายลมพูด เกรซสบตาสายลมค้างอยู่แบบนั้นทั้ง ๆ ที่เธอเองก็ไม่รู้ตัวเลย "พี่เกรซ" สายลมเห็นว่าเกรซนิ่งไปจึงลองเรียกดู "เอ่อ...ขอบใจนะ" เกรซตอบแล้วยื่นมือไปรับถุงยานั้นมาจากนั้นเธอก็รีบลงจากรถอย่างไวเพราะกลัวตัวเองจะเสียอาการต่อหน้าสายลมอีก "พี่ครับ" สายลมลดกระจกลงมาเรียกเกรซที่กำลังเดินเข้าตึกคอนโดไว้จนเธอต้องหันมาหาเขาอีกครั้ง "ฝันดีนะครับ" สายลมพูดแต่เกรซไม่ตอบอะไรแล้วก็เดินหันกลับไปเหมือนเดิมโดยที่สายลมก็ยังคงนั่งรอส่งเธออยู่แบบนั้นจนเธอเดินเข้าตึกไป
関連チャプター
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 5
เกรซนั่งมองถุงยาที่สายลมให้มาตั้งแต่กลับมาถึงห้องจนตอนนี้ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วเธอก็ยังนั่งมองมันอยู่"นี่นายใส่ใจจริง ๆ หรือแค่กำลังเอาใจฉันกันแน่นะ" ติ้ง! (เสียงแจ้งเตือนไลน์)เกรซหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดทันทีที่ได้ยินเสียงแจ้งเตือน-ผมถึงห้องแล้วนะครับ- สายลม"เฮ้ย! มีไลน์เราได้ไงว่ะ" เกรซพูดออกมาอย่างงง ๆ เพราะเธอจำไม่ได้เลยว่าเคยให้ไลน์สายลมไปตั้งแต่เมื่อไหร่-นายมีไลน์ฉันได้ไง- เกรซ-เพิ่มจากเบอร์โทรพี่ไง- สายลม "เออว่ะ" เมื่อได้คำตอบเกรซก็นึกได้พอดีว่าสายลมมีเบอร์เธอด้วย-พี่กินยาหรือยังครับ- สายลม-กินแล้ว- เกรซ-ดีขึ้นบ้างไหม- สายลม-อืม- เกรซ-งั้นพี่พักผ่อนเยอะ ๆ นะครับผมไม่กวนแล้ว- สายลมหลังจากนั้นเกรซก็ไม่ได้ตอบอะไรสายลมกลับไปอีกเลยและเธอก็เข้านอนทันทีเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปทำงานอีกเช้าวันต่อมาสายลมตื่นขึ้นมาตอน 7 โมงกว่าและสิ่งแรกที่เขาทำก็คือหยิบโทรศัพท์มาแชทหาเกรซทันที-Morning นะครับ- สายลม-พี่ตื่นหรือยัง- สายลม-ผมตื่นแล้วนะ- สายลม-หายปวดหัวหรือยังครับ- สายลม-ไม่ว่างเหรอ- สายลม-ไปทำงานหรือยังครับ- สายลม-วันนี้ผมมีเรียนตอน 10 โมงนะ- สายลมเมื่อเห็น
最終更新日 : 2024-12-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 6
ปึ้ง! (เสียงทุบโต๊ะ)"มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงว่ะ" เสี่ยเป้าถามเสียงดัง"ก็หมายความตามที่พูด" สายลมตอบ"อยู่ในบ้านกูแท้ ๆ แต่กล้าว่ากูแบบนี้มึงนี่มันไม่กลัวตายจริง ๆ" เสี่ยเป้าพูด"เอ่อ! ฉันขอล่ะเสี่ยน้องมันไม่รู้เรืื่องจริง ๆ" เกรซรีบยกมือไหว้ขอร้องเสี่ยเป้าแต่สายลมก็ไม่ยอมเขารีบจับมือของเกรซลงทันที"พี่อย่าทำแบบนี้ได้ป่ะ" สายลมพูด"นายนั่นแหละอย่าทำแบบนี้" เกรซตอบ"แต่-""ถ้านายไม่ฟังฉันต่อไปนี้ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกเข้าใจไหม!" เกรซใช้ไม้แข็งกับสายลมเพราะเห็นว่าตอนนี้เขาดื้อมากจนไม่ฟังอะไรแล้วทำให้สายลมกลืนไม่เข้าคายไม่ออกต้องยอมแต่โดยดี"เดี๋ยวนะ" แก้วที่นั่งฟังมานานเริ่มรู้สึกว่าสายตาที่สายลมมองเกรซมันดูแปลก ๆ เธอจึงลุกขึ้นเดินมาหาลูกสาวช้า ๆ"อย่าบอกนะว่ามึงกับไอ้เด็กนี่คบกันอ่ะ" แก้วถาม"ไม่-""กูว่าแล้วว่าทำไมเงินมึงถึงหมด" แก้วไม่รอใฟ้เกรซได้ตอบอะไรก่อนเลยจนเกรซที่ได้ฟังถึงกับตกใจกับความคิดของแม่ตัวเอง"แม่หมายความว่าไงอ่ะ" เกรซถาม"ที่มึงไม่มีเงินมาจ่ายให้เสี่ยเป้าเขาเป็นเพราะมึงเอาเงินไปเลี้ยงผัวเด็กมึงหมดแล้วใช่ไหม" แก้วพูด"แม่~ ทำไมแม่พูดกับฉันแบบนี้ล่ะนี่แม่เห็นฉันเป็
最終更新日 : 2024-12-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 7
"พี่โอเคใช่ไหม" เขาเห็นเกรซนั่งซึมมาตลอดทางเลยรู้สึกเป็นห่วง"อืม" เกรซตอบ"พี่กับแม่มีปัญหากันแบบนี้ตลอดเลยเหรอ" สายลมถาม"ใช่ มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว" เกรซตอบ"ถ้าพี่รู้สึกไม่สบายใจก็คุยกับผมได้นะ" สายลมพูด"ช่างมันเถอะ เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วพูดไปก็มีแต่จะทำให้รู้สึกแย่กันเปล่า ๆ" เกรซตอบ สายลมฟันไปมองเกรซจากด้านข้าง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าและเสียใจจนเขาเองอดสงสารไม่ได้"งั้นวันนี้พี่ไปกับผมหน่อยได้ไหม" สายลมถาม"วันนี้ฉันเหนื่อยมากไม่อยากไปไหนแล้ว" เกรซตอบ"ผมอุตส่าห์ช่วยพี่กับแม่ไว้เลยนะจะตามใจผมหน่อยไม่ได้เหรอ" สายลมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ จนเกรซต้องยอมใจอ่อนเพราะเธอเองก็อยากขอบคุณที่เขาช่วยเธอไว้เหมือนกัน"ไปก็ไปแต่อย่าดึกมากล่ะเพราะพรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงาน" เกรซตอบ"แค่กินข้าวด้วยกันเฉย ๆ ไม่ดึกหรอก" สายลมพูด"อืม" เกรซตอบสายลมพาเกรซมาดินเนอร์ที่ร้านอาหารสุดหรูบนตึกสูงใจกลางเมือง บรรยากาศในร้านมีเสียงดนตรีคลอเบา ๆ ดูโรแมนติกสุด ๆ ทิวทัศน์ยามค่ำคืนของกรุงเทพช่างสวยแปลกตาจนเกรซแทบจะลืมเรื่องราวความเครียดที่เกิดขึ้นวันนี้ไปเลย"ฉันไม่เคยเห็นกรุงเทพสวยขนาดนี้มาก่อนเลย" เกรซพู
最終更新日 : 2024-12-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 8 NC
#เกรซ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปมากเกินหรือเปล่าฉันถึงได้ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะผลักเขาออกไปเลยแต่ในทางกลับกันฉันดันรู้สึกดีกับสัมผัสจากเขามาก ๆ สายลมอ่อนโยนต่อฉันมากจนฉันรู้สึกเคลิ้มไปกับเขาเลย จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ สายลมขยับปากช้า ๆ พร้อมกับยกมือขึ้นมาประคองใบหน้าของฉันให้เงยขึ้นเพื่อให้เขาสามารถจูบได้ถนัดกว่าเดิมจากนั้นเขาก็เริ่มสอดลิ้นเข้ามาตวัดเกี่ยวพันในโพรงปากของฉันอย่างช่ำชองราวกับกำลังควานหาความหวานจากปากของฉันยังไงยังงั้น สายลมค่อย ๆ เลื่อนมือลงมาที่หน้าขาของฉันแล้วลูบไล้มันเบา ๆ จนฉันขนลุกซู่ฉันจึงยกมือขึ้นมาออกแรงดันที่หน้าอกของเขาเบา ๆ สายลมจึงหยุดทันทีพร้อมกับถอดจูบออกมามองหน้าฉันด้วย แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แม้จะยังไม่ได้ทำอะไรแต่หัวใจของฉันมันเต้นเร็วมากจนฉันรู้สึกเหนื่อย สีหน้าของสายลมที่มองฉันอยู่ตอนนี้เหมือนกับว่าเขากำลังต้องการฉันมาก ๆ แต่พอฉันบอกให้หยุดเขาเขาก็ยอมหยุดทันทีจนดูเหมือนกับว่าเขากำลังพยายามอดกลั้นอารมณ์ความปราถนาของตัวเองเอาไว้อยู่ "ผมขอโทษ" สายลมพูดออกมาด้วยแววตารู้
最終更新日 : 2024-12-26เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 9
หลังจากนอนอยู่แบบนั้นสักนาทีผมก็ยืดตัวขึ้นมาพร้อมกับถอนน้องชายของตัวเองออกมาถอดถุงยางเตรียมเปลี่ยนใส่อันใหม่"เดี๋ยวก่อน! จะทำไรอีกอ่ะ" พี่เกรซถามด้วยสีหน้าตกใจ"ก็เปลี่ยนถุงไง" ผมตอบ"เปลี่ยนทำไม" พี่เกรซถาม"เปลี่ยนทำอีกรอบไง" ผมตอบ"ไม่เอาแล้วเหนื่อย" พี่เกรซพูดแล้วดึงมาห่มมาคลุมตัว"แต่ของผมมันแข็งอีกแล้วอ่ะ" ผมตอบพร้อมกับจับมือของพี่เกรซมาสัมผัสกับน้องชายของผมและเมื่อเธอแตะโดนน้องชายของผมเธอก็หันมามองหน้าผมทันที"นายคึกเกินไปป่ะ" พี่เกรซพูดทั้งที่มือยังกำน้องชายของผมไว้อยู่"ก็พี่สวยหนิ" ผมตอบ"พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานแต่เช้านะ" พี่เกรซพูด"น้า~ นะครับ" ผมลองใช้สายตาอ้อน ๆ เธอและดูเหมือนว่ามันจะได้ผลด้วยเพราะพี่เกรซดูมีความลังเลใจอยู่ไม่น้อย"นะครับพี่เกรซ" ผมพูดแล้วจับมือของพี่เกรซที่กำน้องชายของผมไว้อยู่ให้ขยับรูดมันเบา ๆ "อืม ก็ได้แต่แค่รอบเดียวนะพรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานแต่เช้าจริง ๆ" พี่เกรทตอบหลังจากชั่งใจอยู่สักพักเพราะตอนนี้มันก็เหลืออีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว
最終更新日 : 2024-12-26เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 10
09:30 น."อ่ะ! มีอะไรก็ว่ามา" โจ้เดินมานั่งที่โต๊ะแล้วถามด้วยสีหน้าเบื่อ ๆ "มีอะไรยังไงว่ะ" สายลมถาม"เอ้า! ก็ที่มึงเรียกให้กูมามอตอนนี้ไง มีอะไรด่วน" โจ้พูด"เปล่าอ่ะไม่มีไร" สายลมตอบ"ไม่มีอะไรแล้วมึงเรียกกูมาทำไม" โจ้ถาม"กูก็แค่ไม่อยากอยู่คนเดียวเฉย ๆ" สายลมตอบ"แล้วมึงจะรีบออกมาแต่เช้าเพื่อ มึงไม่อ่านในไลน์กลุ่มเหรอว่ะว่าวันนี้คาบเช้าเขายกคลาสอ่ะ" โจ้พูด"อ่านแล้ว" สายลมตอบ"อ่านแล้วแล้วมึงจะสาระแนมาทำไมแต่เช้าครับ ทำไมมึงไม่นอนเล่นที่คอนโดมึงก่อนครับแล้วพอถึงคาบบ่ายมึงก็ค่อยเสนอหน้าออกมาเรียน" โจ้พูด"กูไม่ได้มาแต่เช้าแต่กูขี้เกียจวนรถกลับไปคอนโดก็เลยเรียกมึงมาอยู่เป็นเพืื่อนนี่ไง" คำตอบของสายลมทำให้ยิ่งฟังโจ้ก็ยิ่งอารมณ์ขึ้น"ไอ้เชี้ยลม! มึงก็รู้นิหว่าว่าอาจารย์ประภาสแกยกคลาสยากขนาดไหนแล้วนี่กูอุตส่าห์ได้โอกาสนอนตื่นสายแล้วแท้ ๆ มึงก็ยังโทรขุดกูออกมาจากเตียงอีก ไอ้เพื่อนชั่ว" โจ้ว่าสายลมด้วยความหงุดหงิดเมื่อรู้ว่าความจริงว่าที่เพื่อนเรียกให้เขามาเป็นเพราะแค่ไม่อยากอยู่คนเดียวทั
最終更新日 : 2024-12-26เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 11
"ทำไมนั่งเงียบตลอดทางเลยล่ะ เหนื่อยเหรอ" สายลมถาม"มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยน่ะ" เกรซตอบ"งานไม่ราบลื่นเหรอครับ" สายลมถาม"ไม่มีไรหรอก" เกรซตอบ "งั้นพี่ก็อย่าทำหน้าเครียดสิครับพี่ทำแบบนี้ผมเป็นห่วงนะ" สายลมพูด"หน้าฉันมันก็เป็นแบบนี้แหละไม่ชอบก็ไม่ต้องมองสิ" เกรซตอบ ใครบอกไม่ชอบ...ตอนนี้ผมอ่ะหลงพี่จะตาย" สายลมตอบ"เว่อร์มาก" เกรซแสร้งตอบเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดของสายลมทั้งที่ในใจเธอเขินเขามาก ๆ หลังจากได้พูดคุยกันมาตลอดทางก็ทำให้เกรซรู้สึกดีขึ้นมาจนลืมเรื่องที่เพิ่งคุยกับแจนตอนเย็นไปเลย"มาทำอะไรที่นี่อ่ะ" เกรซถามเมื่อเห็นสายลมเลี้ยวเข้ามาจอดในลานจอดรถของซุปเปอร์มาเก็ต"ซื้อของไง" สายลมตอบ"ซื้ออะไร" เกรซถาม"ก็ซื้อของสดเข้าห้องพี่ไง" สายลมตอบ เกรซขมวดคิ้วทำหน้างงทันที"ผมหิวอ่า~ อยากกินกับข้าวฝีมือพี่...ได้ไหม" สายลมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ "แต่ฉันทำอาหารไม่เป็น" เกรซตอบ"พี่ทำเป็นผมรู้ เมื่อเช้าผมเห็นนะว่าห้องพี่มีเครื่องปรุงกับอุปกรณ์ทำครัวครบเลย
最終更新日 : 2024-12-27เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 12
เกรซเดินมาหาสายลมที่นอนดูโทรทัศน์อยู่ที่โซฟาหลังจากที่เธอล้างจานเสร็จ"อิ่มแล้วก็กลับไปได้แล้วไป" เกรซพูด"ไม่กลับไม่ได้เหรอ" สายลมถาม"ไม่ได้" เกรซตอบ"แต่มันดึกแล้วนะให้ผมนอนที่นี่เถอะนะ" สายลมพูด เกรซหันไปดูนาฬิกาแล้วหันกลับมาหาสายลม"ยังไม่ 3 ทุ่มเลยดึกบ้าอะไรของนาย" เกรซตอบ สายลมยื่นมือไปดึงแขนเกรซให้นั่งลงข้าง ๆ เขา"พี่ไม่เห็นใจผมบ้างเหรอที่ต้องขับรถกลับคอนโดไกล ๆ คนเดียวอะ" สายลมพูด"ไม่ต้องมาอ้อนครั้งนี้ฉันไม่ใจอ่อนหรอกนะ" เกรซตอบ"ใจร้ายจัง" สายลมพูดแล้วเบะปากทำหน้างอนใส่เกรซ"ผมอยากอยู่กับพี่นี่หน่า" สายลมพูด"คอนโดนายก็มีจะมาอยู่กับฉันได้ไงอีกอย่างนะเสื้อผ้านายก็ไม่มีเปลี่ยนด้วย นายคงไม่คิดจะนอนทั้งชุดนักศึกษาเน่า ๆ นี่ใช่ไหม" เกรซพูด"ผมอาบน้ำแล้วแก้ผ้านอนก็ได้จะได้ไม่เสียเวลาถอดด้วย" สายลมตอบ"หือ! นี่แน่" เกรซเอามือไปหยิกที่แขนของสายลมอย่างแรงจนเขาเจ็บ"โอ๊ย ๆ ๆ พี่เกรซ" สายลมรีบขยับหนีเกรซทันที"ทะลึ่งดีนัก" เกรซว่า"แค่ล้อเล่นเอง...ผ
最終更新日 : 2024-12-27
最新チャプター
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 46
เช้าวันศุกร์"มึงมัวนั่งเล่นอะไรอยู่ว่ะ ข้าวปลาจะไม่ลงไปแดกหรือไง" เป้เห็นโจ้แต่งตัวเสร็จนานแล้วแต่ไม่ยอมหยิบกระเป๋าเตรียมลงไปทานข้าวเช้าสักที"แดกดิ! แต่ว่าพวกมึงเห็นนี่กันหรือยัง" "อะไรว่ะ" กิ๊กถามแล้วเดินเข้ามาดู"งานวันเกิดคุณต๊อดผู้บริหาร B-One อ่ะ""แล้วมันมีอะไรว่ะ" เป้ถาม"เอ้า~ ก็กูเห็นพวกดาราเซแลปเขาลงอวยพรเต็มไทม์ไลน์ไปหมดไหนจะเพจบริษัทที่ลงทั้งรูปทั้งคลิปและพอมันถ่ายติดดาราเยอะคนก็พากันแชร์เยอะ กูเห็นแล้วก็อดใจเข้าไปส่องไม่ได้นี่หว่าอีกอย่างนะพวกมึงของรางวัลที่แจกให้พนักงานปีนี้รวมกันแล้วเป็นล้านเลยนะเว้ย" "ระดับคุณต๊อดแจกของแค่ล้านเดียวมึงก็ว้าวเหรอว่ะ" เป้พูด"กูว่าไอ้โจ้มันว้าวสาวออฟฟิศใส่ชุดราตรีมากกว่า มึงดูดิแม่งดูแต่รูปสาว ๆ ไม่เห็นจะไปสนใจรางวัลอะไรเลย" กิ๊กพูดพร้อมแย่งโทรศัพท์ในมือโจ้มายื่นให้เป้กับสายลมดู"สาววัยทำงานแม่งสวยขนาดนี้เลยเหรอ" เป้พูด"ก็ปกติของคนทำงานในออฟฟิศป่ะว่ะ มึงจะให้เขาโทรม ดำเหมือนคนทำงานกลางแจ้งหรือไง" โจ้ตอบ"เฮ้ย! มีรูปพี่แจนกับพี่เกรซด้วยว่ะ โห~ สวยชิบหาย" เป้เอ่ยชมเสียงดังจนแฟนอย่างสายลมอดอมยิ้มออกมาด้วยความภูมิใจไม่ได้"ไอ้ลมแฟนมึงโค
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 45
เกรซยืนนิ่งค้างไปเหมือนกับว่าบรรยากาศในงานมันกำลังหยุดนิ่ง เธอสบตาต๊อดพลางนึกสับสนในใจว่าควรทำอย่างไรต่อไปดีมันมีทั้งความรู้สึกอยากไปและไม่อยากไปตีกันอยู่ในหัวตลอดเวลา แววตาที่คาดหวังและดูอบอุ่นของต๊อดเป็นสิ่งเดียวเลยที่ทำให้เธอสับสนอยู่ตอนนี้แต่ไม่หลังจากนั้นไม่นานแจนก็แอบใช้ศอกสะกิดเกรซเบา ๆ ให้เธอรีบตัดสินใจเพราะตอนนี้ทุกคนในงานกำลังจับจ้องมาที่พวกเธอด้วยสีหน้าลุ้นระทึกอย่างกับว่าฝ่ายชายกำลังขอฝ่ายหญิงแต่งงานเลยและด้วยความที่แจนยืนอยู่คู่กับเกรซสองคนมันเลยยิ่งทำให้เธออึดอัดจนต้องรีบสะกิดเพื่อนให้รีบออกไปเพื่อที่งานจะได้ดำเนินต่อ เกรซหันหน้าไปมองแจนและเห็นว่าเธอส่งสัญญาณบางอย่างมาทางสายตาเธอจึงเข้าใจได้ในทันทีแล้วหันกลับมาหาต๊อดอีกครั้งพร้อมยื่นมือออกไปให้ต๊อดจับ"ค่ะ" เสียงปรบมือดังสนั่นตลอดทางระหว่างที่ต๊อดจูงมือเกรซให้เดินไปด้านหน้าพร้อมกับเขา เอาจริง ๆ สำหรับเกรซตอนนี้มันแอบมีความรู้สึกเขินอยู่หน่อย ๆ นะเมื่อเธอแอบเหล่ตาไปมองที่ใบหน้ามุมด้านข้างของต๊อดทั้ง ๆ ที่มันไม่ควรจะมีความรู้สึกนี้เลยด้วยซ้ำแสงไฟสลัวสีแดงม่วงอ่อนสาดส่องลงบนฟลอร์เต้นรำที่ต๊อดกับเกรซยืนอยู่ ชุดของเกรซเล่นก
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 44 งานวันเกิด
หลังจากอาบน้ำเสร็จเกรซก็เดินไปหยุดที่ตรงชุดที่เธอตั้งใจจะใส่มันแต่แรกซึ่งพอเธอจับมันขึ้นมาภาพสีหน้าของต๊อดที่ยิ้มดีใจตอนเอาชุดของเขามาให้เธอก็ปรากฏขึ้นมาซะงั้น มันทำให้เธอเกิดความลังเลขึ้นอีกครั้งแล้วค่อย ๆ วางชุดในมือลงแล้วเดินกลับไปที่เตียง"เอาว่ะ ถือซะว่าก็รักษาน้ำใจที่เขาอุตส่าห์ตั้งใจเตรียมมาให้ก็แล้วกัน" ชุดราตรีสีแดงเข้ารูปพออยู่บนตัวของเกรซแล้วมันช่างเด่นซะเหลือเกินบวกกับผิวขาวเนียนของเธอมันก็ช่วยส่งให้ดีสวยเข้าไปใหญ่ เกรซเปิดลิ้นชักออกมาแล้วหยิบสร้อยเส้นเล็ก ๆ ที่สายลมซื้อให้ออกมาใส่ก่อนจะส่องกระจกดูความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนออกจากห้องเกรซมาถึงที่งานก่อนงานจะเริ่มเพื่อตรวจเช็กความเรียบร้อยอีกครั้ง ตอนนี้ที่งานมีแค่ทีมออแกไนซ์เท่านั้นยังไม่มีใครมาเลยแต่ทุกคนกลับมากันแอบมองเกรซอยู่หลายครั้ง"นี่ขนาดยังไม่เปิดไฟคุณเกรซยังดูสวยขนาดนี้คืนนี้ผมว่าแขกในงานคงไม่มีใครสวยเด่นเกินคุณเกรซไปอีกแล้วล่ะครับ" "จริง ๆ เกรซก็แอบเขินอยู่เหมือนกันนะคะคุณกายเวลามีคนมองแบบนี้""ไม่ต้องเขินหรอกครับแต่งแบบนี้ก็สวยดีออก" "แล้วปกติเคยมีคนแต่งชุดราตรีมาตรวจงานแบบเกรซไหมคะ""เอ่อ~ อันนี้ครั้งแรกเลยค
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 43 ของขวัญ
วันพฤหัสบดี "โอ๊ยยยยย~ กูจะบ้าตาย" ทั้งสี่คนเดินลากสภาพเหมือนศพไร้วิญญาณเข้ามาในห้องของโจ้แล้วทิ้งตัวนอนกันคนละจุด"ทำไมข้อสอบมันยากจังว่ะ" โจ้พูด"ไอ้ยากไม่เท่าไหร่แต่แม่งเยอะชิบหายแถมให้เวลากูแค่นิดเดียวกว่ากูจะอ่านโจทย์ตีความได้แต่ละข้อก็แทบหมดเวลาแล้ว คะแนนครั้งนี้กูปลงเลยแล้วกัน" เป้ตอบ"ปลงห่าอะไร! ไอ้เหี้ยพวกเราติวกันมาเป็นอาทิตย์นะเว้ยถ้าคะแนนออกมาไม่ดีกูร้องไห้แน่" กิ๊กตอบ"ร้องไห้แล้วคะแนนมึงจะเพิ่มขึ้นหรือไง แม่งเอ้ยเซ็งเลยว่ะ โชคดีนะกูทำข้อเขียนก่อนไม่งั้นกูคงไม่งั้นกูคงไม่มีคะแนนอันไหนมาช่วยพยุงแน่" เป้ตอบ"ส่วนกูข้อเขียนทำไปได้ครึ่งเดียวข้อกาก็เหลืออีกเกือบสิบข้อเลยที่ยังไม่ได้อ่าน ฮืออออ~ คนออกข้อสอบเขาไม่รู้เหรอว่ะว่าเวลาเท่านี้ควรออกข้อสอบกี่ข้ออ่ะ" โจ้ตอบ"เออ...แม่งเอ้ย! เป้ตอบ"แล้วมึงอ่ะลมทำได้เปล่า" กิ๊กถาม"ได้แต่ก็ไม่รู้คะแนนจะออกมายังไงเหมือนกัน" สายลมตอบ"กูไม่ลุ้นของแม่งหรอก รู้ ๆ กันอยู่" โจ้ตอบ สายลมนอนหลับตาเอาแขนก่ายหน้าผากด้วยท่าทีนิ่งแปลก ๆ"เป็นไรว่ะ" กิ๊กถามด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นสายลมนิ่งผิดปกติ"ปวดหัวนิดหน่อยว่ะสงสัยเป็นไข้มั้ง" สายลมตอบ กิ๊กข
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 42
"ฮัลโหลค่ะ ร้าน xx ใช่ไหมคะ...ค่ะนี่เกรซนะคะที่เคยติดต่อไปเมื่อเดือนก่อนอยากสอบถามว่าถ้าจะให้ทำเค้ก 5 ชั้นจำนวน 3 ก้อนรวมถึงคัพเค้กอีก 500 ชิ้นภายในวันพฤหัสหน้าจะทันไหมคะ...ทันเหรอคะ....ค่ะ ได้ค่ะแต่ว่าขอให้มาส่งก่อน 4 โมงเย็นได้ไหมคะ...ค่ะเดี๋ยวเกรซส่งรายละเอียดพร้อมสลิปมัดจำไปทางไลน์นะคะ...ขอบคุณมากเลยค่ะ" เกรซวางสายแล้วติดต่อร้านต่อไปทันที"สวัสดีค่ะอยากถามว่า......"เกรซพยายามติดต่อหาออแกไนท์สำหรับจัดงานรวมถึงอาหาร เครื่องดื่มและหลาย ๆ อย่างที่จำเป็นต้องใช้ให้อย่างเร่งด่วนจนเธอไม่ทันสังเกตเลยว่าตอนนี้ต๊อดได้มายืนมองดูที่กำลังหัวหมุนอยู่สักพักแล้ว"ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ....ต่อไปก็ต้องติดต่อเชิญแขก เริ่มจาก เอ่อ~""ดูท่าวันนี้คุณจะยุ่งเป็นพิเศษเลยนะครับ" เสียงของต๊อดทำเอาเกรซตกใจจนรีบดีดตัวลุกขึ้นยืนทันที"คุณต๊อด ขอโทษทีค่ะเกรซไม่ทันได้สังเกต คุณมาถึงนานหรือยังคะ" "สักพักแล้วครับ ว่าแต่งานวันเกิดของผมมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับทำไมดูคุณวุ่นจัง" "เปล่าค่ะแต่ว่า...เกรซ...เกรซ" "มีอะไรก็บอกผมได้นะ""เกรซขอโทษนะคะ""ครับ? เรื่องอะไรเหรอ""คือวันนั้นหลังจากที่เราคุยกันเรื่องจัดงานว
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 41
"เป็นยังไงบ้าง" เกรซถามสายลมด้วยรอยยิ้มสดใสแต่สายลมกลับทำหน้าเศร้าใส่เธอซะงั้น"ยังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ" "ทำไมล่ะ""มัวแต่คิดถึงพี่อยู่" เกรซถอนหายใจพร้อมเบะปากเล็กน้อยให้กับความขี้อ้อนของแฟนหนุ่ม"ไอ้เรารึก็อุตส่าห์เป็นห่วงคิดว่ามีเรื่องอะไร"ก็ผมคิดถึงพี่จริง ๆ อ่ะอยากจะกลับไปหาพี่ที่คอนโดซะตอนนี้เลย" "อาทิตย์หน้าก็ได้เจอกันแล้ว""แล้ววันนี้ทำงานเป็นไงบ้างครับ" "ก็โอเคนะ ออกไปทานข้าวกับลูกค้าพร้อมกับเอาตัวเองตัวอย่างสินค้าไปให้ลูกค้าเลือกด้วยเห็นว่าชอบมากคงสั่งผลิตไม่น้อยแน่""บริษัทพี่เป็นแบรนด์เครื่องสำอางค์กับอาหารเสริมไม่ใช่เหรอครับทำไมถึงมีรับผลิตด้วยล่ะ""เป็นบริษัทในเครือที่คุณต๊อดเปิดใหม่น่ะ เปิดมาได้ปีกว่าแล้วรับผลิตสินค้าจำพวกเดียวกันอยู่หลายแบรนด์เลย" "ผมไม่เห็นรู้เลยว่า B-One ก็มีโรงงานกับเขาด้วย""อาจจะเพราะเพิ่งเปิดไม่นานด้วยมั้ง""ครับ แล้วนี่พี่ทานอะไรหรือยังถึงผมจะไม่ได้อยู่ด้วยแต่พี่ต้องทานข้าวเยอะ ๆ นะรู้ไหม" "รู้แล้วหน่า" "ถ้าพี่คิดถึงผมจนทนไม่ไหวก็โทรมาได้ตลอดเลยนะ ผมพร้อมรับสายพี่เสมอ" "ฉันหรือนายกันแน่ที่จะทนไม่ไหว" "ก็พี่ไง พี่อาจจะไม่รู้ตัวนะแต่ความจริ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 40
"อาหารไม่ถูกปากเหรอครับ" โจ้เห็นเมษาทำสีหน้าไม่จอยเท่าไหร่เลยคิดว่าร้านที่เขาเลือกอาจไม่ถูกใจเธอ "เปล่าค่ะ อาหารอร่อยมากแต่ที่เมษาเป็นแบบนี้เพราะเมษากำลังนอยด์อยู่" "นอยด์ นอยด์เรื่องอะไรครับ" เมษาหันไปหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมาวางบนโต๊ะแล้วชี้ให้โจ้ดูถึงรอยตำหนิที่เกิดขึ้น"ก่อนมานี่เมษารีบมากจนเผลอทำกระเป๋าเกี่ยวกับพุ่มไม้หน้าคณะหนังมันก็เลยเกิดรอยถลอกแบบนี้ คุณพ่อเมษาเพิ่งซื้อให้ด้วยเมษาก็เลยเสียใจนิดหน่อยที่ทำมันพัง" สีหน้าเศร้า ๆ ของเธอช่างดูน่าสงสารจนโจ้แทบอยากจะเข้าไปปลอบ"ไม่เป็นไรนะครับ พี่ว่ารอยมันเล็กน้อยมากเลยคงไม่มีใครเห็นหรอกน้องเมษาไม่ต้องเสียใจไปนะ วันนี้วันเกิดทั้งทียิ้มหน่อยสิครับ" "แต่ว่าถึงไม่มีใครเห็นแต่เมษาก็เห็นอยู่ดีจะไม่ให้เมษาเสียใจเลยเมษาคงทำไม่ได้หรอกค่ะ เนี่ยไม่รู้เลยว่าถ้าคุณพ่อรู้ว่าเมษาไม่รักษาของที่ท่านให้มาเขาจะเสียใจมากแค่ไหน" ยิ่งโจ้ได้ยินเมษาพูดแบบนั้นเขาก็ยิ่งสงสารเธอเข้าไปใหญ่"เอางี้ครับน้องเมษาทานอาหารกับพี่ก่อนแล้วก็ต้องเลิกทำหน้าเศร้าด้วยนะเพราะเดี๋ยวพี่โจ้คนนี้จะพาน้องเมษาไปซื้อกระเป๋าใบใหม่เอง" เมษายิ้มขึ้นมาทันทีก่อนจะทำหน้าเศร้าอีกครั้ง
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 39 แฟนปลอม ๆ
โจ้กำลังยืนล้วงกระเป๋าฮัมเพลงรอสาวของเขาอยู่ในห้างอย่างอารมณ์ดีแต่ในระหว่างนั้นสายตาของเขาก็ดันเหลือบไปเห็นหญิงสาวคนนึงในชุดทำงานหน้าตาคุ้น ๆ และเมื่อเขาดูจนมั่นใจแล้วว่าเธอเป็นใครจึงได้สาวเท้าเดินเข้าไปทางด้านหลังของเธอแล้วใช้มือแตะเบา ๆ ที่ไหล่จนเธอหันมา"ทำไมเป็นนายอีกล่ะเนี่ย" แจนถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเมื่อหันกลับมาแล้วเจอว่าคนที่มาสะกิดเธอนั้นคือโจ้"เอ้า? ที่นี่มันไม่ใช่ที่ของพี่คนเดียวนะครับผมถึงจะมาไม่ได้อ่ะอีกอย่างพวกเราก็คนกันเองทั้งนั้นเจอกันทั้งทีจะทักทายกันดี ๆ ไม่ได้เลยหรือไง" "ไม่ได้""ดุจังอ่ะ ดุแบบนี้ระวังโดนแฟนทิ้งนะครับ" โจ้พูดออกไปแบบไม่คิดอะไรเพราะเขารู้ว่าแจนมีแฟนแล้วแต่ยังไม่รู้ว่าเธอเพิ่งถูกแฟนนอกใจมาแต่สำหรับแจนคนำพูดของโจ้มันทำให้เธอรู้สึกโมโหเอามาก ๆ จนหันไปมองตาขว้างใส่ของทันที"โห่~ ผมแค่พูดเล่นเองทำไมต้องทำหน้าดุขนาดนั้นด้วยอ่ะ" โจ้รู้สึกได้ว่าแจนกำลังไม่พอใจเขาเท่าไหร่"นายจะไปไหนก็ไปเถอะไปฉันไม่อยากเห็นหน้านายแล้วต่อไปถ้าบังเอิญเจอฉันที่ไหนก็ไม่ต้องมาทักอีกเข้าใจไหม" พูดจบแจนก็หมุนตัวเตรียมจะเดินหนีออกไปแต่เธอก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าข้างหน้าของเธอคื
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 38 ปั่นงาน
ระหว่างนั่งทำงานในหัวของเกรซก็มีแต่เรื่องที่เธอได้ยินคนเอาไปนินทาให้ห้องน้ำ ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้เลยว่าพนักงานที่นี่มีคนคิดกับเธอแบบนี้ด้วยเพราะที่ผ่านมาเธอเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนมาตลอด"แสดงว่าที่ผ่านมาพวกเขาก็เฟคใส่ฉันสินะ" เกรซรู้สึกนอยด์จนไม่อยากจะทำงานต่อแล้วเธอฟุบตัวลงกับโต๊ะด้วยใบหน้าบูดบึ้งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหมายจะโทรหาสายลม"ไม่ได้สิ ช่วงนี้ลมกำลังยุ่งอยู่ถ้าเราโทรไปเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเขาต้องกังวลจนไม่มีสมาธิเตรียมตัวแน่ ๆ"เกรซคว่ำโทรศัพท์ลงแล้วถอยหายใจออกมาเสียงดังมหาลัยกิ๊กสะกิดสายลมและเป้ให้หันไปดูโจ้ที่เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไม่สนใจงานตรงหน้า รอยยิ้มสดใสราวกับไม่มีเรื่องให้กังวลใจของโจ้ทำเอาเพื่อน ๆ ทุกคนหมันไส้จนอดใจไม่ไหว เป้หยิบยางลบขึ้นมาปาเข้าไปโดนกลางหน้าผากของโจ้จัง ๆ "โอ๊ย! ไอ้เป้มันทำกูทำไมว่ะ" "งานตรงหน้ากองเท่าภูเขามึงยังจะเอาเวลาอันน้อยนิดของมึงไปสนใจอย่างอื่นอีกนะ""เออ งานเดี่ยวมึงยังไม่ส่งเลยแล้วไหนจะงานกลุ่มกับพวกกูอีกถ้ามึงยังทำตัวเป็นภาระเพื่อนแบบนี้กูลบชื่อมึงออกจากงานแน่ไอ้โจ้" "โห่กิ๊กเพื่อนรัก กูไม่ได้อยากอู้งานนะเว้ยแต่พอดีน้องเมษาเขามีปัญห
