LOGINShare
9
Last Updated:
2024-12-26 11:31:22หลังจากนอนอยู่แบบนั้นสักนาทีผมก็ยืดตัวขึ้นมาพร้อมกับถอนน้องชายของตัวเองออกมาถอดถุงยางเตรียมเปลี่ยนใส่อันใหม่
"เดี๋ยวก่อน! จะทำไรอีกอ่ะ" พี่เกรซถามด้วยสีหน้าตกใจ "ก็เปลี่ยนถุงไง" ผมตอบ "เปลี่ยนทำไม" พี่เกรซถาม "เปลี่ยนทำอีกรอบไง" ผมตอบ "ไม่เอาแล้วเหนื่อย" พี่เกรซพูดแล้วดึงมาห่มมาคลุมตัว "แต่ของผมมันแข็งอีกแล้วอ่ะ" ผมตอบพร้อมกับจับมือของพี่เกรซมาสัมผัสกับน้องชายของผมและเมื่อเธอแตะโดนน้องชายของผมเธอก็หันมามองหน้าผมทันที "นายคึกเกินไปป่ะ" พี่เกรซพูดทั้งที่มือยังกำน้องชายของผมไว้อยู่ "ก็พี่สวยหนิ" ผมตอบ "พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานแต่เช้านะ" พี่เกรซพูด "น้า~ นะครับ" ผมลองใช้สายตาอ้อน ๆ เธอและดูเหมือนว่ามันจะได้ผลด้วยเพราะพี่เกรซดูมีความลังเลใจอยู่ไม่น้อย "นะครับพี่เกรซ" ผมพูดแล้วจับมือของพี่เกรซที่กำน้องชายของผมไว้อยู่ให้ขยับรูดมันเบา ๆ "อืม ก็ได้แต่แค่รอบเดียวนะพรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานแต่เช้าจริง ๆ" พี่เกรทตอบหลังจากชั่งใจอยู่สักพักเพราะตอนนี้มันก็เหลืออีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว "ครับ" ผมตอบด้วยความดีใจแล้วก็เริ่มบรรเลงบทเพลงรักของเราสองคนต่อทันที เช้าวันต่อมา สายลมตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงไดร์เป่าลมของเกรซ เขาค่อย ๆ ปรับโฟกัสสายตามองไปที่เกรซที่กำลังนั่งเป่าผมอยู่ "พี่ตื่นแล้วเหรอ" สายลมถาม "อืม นายรีบไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวสายแล้วก็เสื้อผ้านายอ่ะฉันส่งซักให้แต่เช้าแล้วนะอีกไม่เกิน 15 นาทีคงมาส่ง" เกรซตอบ "ครับ" สายลมตอบแล้วลุกขึ้นยืนตัวเปล่าออกจากที่นอน "ผ้าเช็คตัวก็วางไว้ให้ยังจะปล่อยโป๊โชว์คนอื่นอีก" เกรซพูดแล้วก็รีบหันหลบตาตัวเองทันทีเมื่อมองเห็นสายลมสะท้อนผ่านกระจก "อายอะไรเมื่อคืนก็ทำมากกว่าเห็นมาแล้วป่ะอีกอย่างนะพี่ไม่ใช่คนอื่นแต่พี่คือแฟนผม" สายลมตอบแล้วหยิบผ้าขนหนูที่เกรซเตรียมไว้ให้ขึ้นมานุ่ง เกรซปิดไดร์เป่าผมแล้วมองหน้าสายลมผ่านกระจก "ฉันยังไม่ได้ตอบตกลงกับนายเลยนะ" เกรซพูด "โห~ ถ้าขนาดนี้แล้วยังไม่ใช่แฟนก็เท่ากับว่าเมื่อคืนผมเหนื่อยฟรีอะดิ" สายลมตอบ เกรซหลุดยิ้มออกมาเล็กน้อย "รีบไปอาบน้ำไป" เกรซตอบ สายลมเห็นเกรซยิ้มก็หลุดยิ้มตาม เขาเดินเข้าไปหาเกรซที่หน้ากระจกแล้วก้มลงหอมหัวเธอทีนึงจากนั้นก็เดินกลับไปที่ห้องน้ำ "เด็กบ้าหนิ" เกรซพูดออกมาเบา ๆ ด้วยความเขินจากนั้นเธอก็แต่งหน้าแต่งตัวของเธอต่อ "พี่เกรซมีแปรงอันใหม่ไหมพี่" เสียงสายลมตะโกนออกมาจากห้องน้ำ "มี ๆ เดี๋ยวเอาให้" เกรซตอบ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จสายลมก็เดินมานั่งที่โต๊ะเพื่อทานข้าวเช้ากับเกรซต่อทันที "นี่พี่ทำเองเหรอ" สายลมถาม "หึ~ ฉันสั่งมา" เกรซตอบ "นึกว่าพี่จะโรแมนติกตื่นเช้ามาทำกับข้าวให้ผมกินก่อนไปเรียนซะอีก" สายลมพูด "กว่าจะได้นอนก็ดึกแล้วไม่ต้องหวังหรอกว่าฉันจะลุกมาทำอะไรให้นายกินแต่เช้าอ่ะ" เกรซตอบ "จริงด้วย...หื้ม อร่อยดีนะ" สายลมพูด "ไม่ต้องพูดมากแล้วก็รีบกินซะใกล้เวลาฉันต้องออกแล้วเนี่ย" เกรซตอบ "ก็รีบอยู่นี่ไง" สายลมตอบ ทั้งสองคนลงมาพร้อมกันหลังจากทานมื้อเช้าด้วยกันเสร็จ "ฉันไปก่อนนะ" เกรซพูดด้วยท่าทางรีบร้อน "แล้วพี่จะไปไหนอ่ะ" สายลมถามเมื่อเห็นว่าเกรซกำลังจะเดินออกไปทางหน้าคอนโด "ไปทำงานไง" เกรซตอบ "แล้วทำไมพี่ไม่ขับรถไปอ่ะ" สายลมถาม "รถฉันเข้าศูนย์ไปตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว" เกรซตอบ "งั้นเดี๋ยวผมไปส่ง" สายลมตอบ เกรซยกแขนขึ้นมาดูนาฬิกา "นายไปเรียนเถอะเดี๋ยวฉันขึ้น BTS ไปเอง" เกรซตอบ "ไม่เป็นไรวันนี้ผมมีเรียนคาบแรก 10 โมงไปส่งพี่ได้อยู่แล้ว" สายลมตอบ เกรซรู้สึกเกรงใจสายลมจึงลัวเลนิดหน่อยแต่สายลมไม่ปล่อยโอกาสให้พลาดหลุดมื ไปหรอก เขาดึงเอางานและกระเป๋าของเกรซไปจากเธอแล้วเดินขึ้นรถของตัวเองทันที "เอ้า!" เกรซอุทานออกมาอย่างงง ๆ "ช้าไปทำงานสายนะพี่" สายลมพูดแล้วก็ปิดประตูใส่หน้าเกรซเลยทำให้เธอต้องรีบเดินไปขึ้นรถของเขาอย่างแย้งไม่ได้ "จริง ๆ มันก็เพิ่งจะ 7 โมงเองนะทำไมพี่ต้องรีบขนาดนี้ด้วยอ่ะ บริษัทพี่นี่เขาเข้างานกันกี่โมงเหรอ" สายลมถาม "ก็ปกติทั่วไปแหละ 8 โมงแต่ฉันได้สิทธิพิเศษจากท่านประธานหน่อยไม่เกิน 8 โมงครึ่ง" เกรซตอบ "อ๋อ~ งั้นก็ไม่ต้องรีบก็ได้ป่ะ" สายลมพูด "ไม่ได้" เกรซรีบตอบทันที "ทำไมอ่ะ" สายลมถาม "วันนี้ฉันมีนัดคุยงานนอกสถานที่...เมื่อวานเบลอ ๆ เลยยังเตรียมเอกสารไม่ครบวันนี้ฉันเลยต้องรีบไปแต่เช้าไง" เกรซตอบ "ครับ ๆ รับทราบครับ" สายลมตอบ "ว่าแต่พี่จะให้ผมไปส่งที่ไหนนะ" สายลมถามด้วยสายตาว่างเปล่า "ฉันบอกนายไปตั้งแต่ขับรถแล้วนะ" เกรซตอบ "พี่บอกผมแค่ว่าให้ไปเส้นนี้แต่พี่ยังไม่ได้บอกจุดหมายผมเลยว่าจะให้ผมไปส่งที่ไหน" สายลมตอบ "อ้าวเหรอ~ สงสัยฉันคงรนจนเบลอไปแล้วมั้ง" เกรซมีน้ำเสียงที่อ่อนลงทันที "ไปบริษัท B-One" เกรซพูด สายลมหันหน้ามามองเกรซแป๊ปนึงหลังจากได้ยินชื่อบริษัท "นี่พี่ทำงานที่ B-One เหรอ" สายลมถาม "ใช่ มีอะไรหรือเปล่า" เกรซถาม "เปล่า ไม่มีอะไรครับ" สายลมตอบ เกรซยกมือขึ้นมาปิดปากหาวด้วยความง่วงเพราะเมื่อคืนเธอได้นอนไปน้อยจริง ๆ ไหนจะดื่มเข้าไปด้วยอีก "หาวขนาดนี้จะทำงานไหวไหมเนี่ย" สายลมถาม "ได้กาแฟสักแก้วก็โอเคแล้ว" เกรซตอบ "ไม่น่าเชื่อเลยเนอะว่าเมื่อคืนหนักขนาดนั้นแล้วพี่จะยังตื่นเช้าไหว" สายลมพูดด้วยสีหน้าภูมิใจ "หนักอะไร" เกรซถามทั้งที่ก็รู้ว่าสายลมกำลังสื่อถึงอะไร "ดื่มหนักไง" สายลมแสร้งตอบปัด ๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่ชวนให้น่าหมันไส้สุด ๆ "แล้วไป" เกรซตอบ "แล้ว...เมื่อคืนดีป่ะ" สายลมถาม "ฮึ~ ดีกว่านี้ฉันก็เคยเจอมาแล้วไม่ต้องทำหน้าภูมิใจขนาดนั้นหรอก" เกรซตอบพร้อมยิ้มเยาะเย้ยใส่สายลม "พี่เกรซ!" สายลมเรียกเกรซด้วยเสียงทุ้มต่ำซึ่งฟังดูก็รู้ว่าเขากำลังไม่พอใจอยู่ "คิก ๆ ๆ" เกรซไม่สนใจสีหน้าบูดบึ้งของสายลมเลยเพราะตอนนี้เธอกำลังสะใจมาก ๆ ที่ได้แกล้งสายลม "โอ๋ ๆ อย่างอนน้าาาา" เกรซเห็นว่าสายลมน่าจะไม่พอใจจริง ๆ จึงได้รีบเอามือไปเกาคางเขาเบา ๆ เป็นการง้อ "ไม่ใช่หมา" สายลมพูด "เหมือนอยู่นะ" เกรซตอบ "เหมือนตรงไหน" สายลมถาม "นี่ไง..." เกรซตอบพร้อมเอานิ้วไปจิ้มแก้มสายลม "เหมือนม๋าเด็ก" เกรซพูดด้วยรอยยิ้มสดใสจนสายลมที่กำลังงอนอยู่หายงอนทันที "แหนะ! แอบยิ้ม" เกรซเอ่ยแซวเมื่อเห็นว่าสายลมเผลออมยิ้มแล้วฝืนเก๊กหน้าไปพร้อม ๆ กัน "ยังไม่ทันได้ยิ้มเลย" สายลมตอบ ทั้งสองพูดคุยหยอกล้อกันมาตลอดทางจนเกรซหายง่วงไปเลยและเมื่อมาถึงหน้าบริษัทสายลมก็แทบไม่อยากให้เกรซลงรถเลย "เลิกงานแล้วโทรหาผมนะเดี๋ยวผมมารับ" สายลมพูด "จากคอนโดนายมานี่มันไกลอยู่นะ" เกรซตอบ "ก็ผมอยากมารับพี่อ่ะ" สายลมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ "อ่ะ ๆ ๆ เดี๋ยวใกล้เลิกงานแล้วโทรไปบอกละกัน...ไปล่ะ" เกรซตอบ "ตั้งใจทำงานนะครับ" สายลมพูด "อืม" เกรซตอบ "บ้ายบาย" สายพูดยกมือโบกลาเกรซพร้อมรอยยิ้มทำเอาเกรซเขินจนเกือบหลุดยิ้มเลย "รีบไปได้แล้ว" เกรซตอบ "ครับ ๆ" สายลมตอบแล้วก็ขับรถออกไปปล่อยให้เกรซยืนอดยิ้มมองตามรถของเขาจนสุดสายตา "ยิ้มอะไรว่ะเพื่อน" "เฮ้ย!" เกรซตกใจสะดุ้งเมื่อหันมาเห็นว่าเพื่อนสนิทของเธอยืนมองตามรถของสายลมอยู่ข้าง ๆ อย่างไม่รู้ตัว "มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" เกรซถาม "ก็มาตั้งแต่แกยืนยิ้มอยู่คนเดียวนั่นแหละ" แจนตอบ "คนเมื่อกี้ใครว่ะ" แจนถาม "แกเห็นเหรอ" เกรซถามกลับด้วยความตกใจ "ใช่ เมื่อกี้ฉันนั่งอยู่ร้านกาแฟพอดีอ่ะแต่มันไกลไปเลยมองเห็นไม่ชัด...สรุปใครว่ะแก" แจนถาม เกรซอึกอักไม่กล้าตอบ "แหม่~ ขับรถหรูซะด้วยนะ" แจนแซวพร้อมกับเอาไหล่มาชนเกรซ "เออเดี๋ยวเล่าให้ฟัง" เกรซตอบแล้วหันหลังเดินเข้าไปในตึก "เอ้า! เล่าเลยดิอยากรู้" แจนพูด "ตอนนี้ยังไม่ว่าง" เกรซตอบแล้วรีบสาวเท้าหนียาว ๆ แต่แจนก็ยังคงเดินตามเธอไม่ห่างจนเธอมาถึงโต๊ะทำงานแล้วแจนก็ยังคงตามอยู่ "เดี๋ยวเล่าขอเตรียมเอกสารก่อน" เกรซพูดแล้วหันไปหยิบแฟ้มมาใส่เอกสารที่เธอต้องใช้ในวันนี้ ปึก! แจนใช้มือปิดแฟ้มของเกรซทันทีเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวสุดที่รักกำลังแสร้งทำอย่างอื่นเพื่อเบี่ยงประเด็นอยู่ "เล่ามา" แจนพูด "แกให้ฉันทำงานก่อนได้ป่ะ วันนี้ฉันมีนัดข้างนอกกับคุณต๊อดนะ" เกรซตอบ "แกมีนัดตอน 10 โมง" แจนพูด "แต่คุณต๊อดเข้าบริษัทตอน 8 โมงครึ่งไงย่ะ!" เกรซตอบ "อ่ะ ๆ ๆ ไม่กวนก็ได้แต่ไม่ว่ายังไงวันนี้แกก็ต้องเล่าเรื่องของแกกับไอ้หนุ่มขับรถหรูนั่นให้ฉันฟังให้ได้ไม่งั้นฉันงอนแกแน่" แจนพูด "เออ รู้แล้ว" เกรซตอบ "โอเคงั้นฉันไปทำงานของตัวเองแหละ บาย" แจนพูดแล้วก็เดินออกไป "แจน" เกรซเรียก "ฮะ! จะเล่าแล้วเหรอ" แจนรีบหันกลับมาทันที "เปล่า~ แค่จะบอกว่าอย่าเพิ่งบอกเรื่องของฉันให้สองคนนั้นรู้นะ" เกรซพูด "เฮ่อ~ เอออออออ" แจนถอนหายใจออกมาด้วยความเสียดายแล้วตอบลากเสียงยาว ๆ ออกจากห้องไปRelated chapters
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 10
09:30 น."อ่ะ! มีอะไรก็ว่ามา" โจ้เดินมานั่งที่โต๊ะแล้วถามด้วยสีหน้าเบื่อ ๆ "มีอะไรยังไงว่ะ" สายลมถาม"เอ้า! ก็ที่มึงเรียกให้กูมามอตอนนี้ไง มีอะไรด่วน" โจ้พูด"เปล่าอ่ะไม่มีไร" สายลมตอบ"ไม่มีอะไรแล้วมึงเรียกกูมาทำไม" โจ้ถาม"กูก็แค่ไม่อยากอยู่คนเดียวเฉย ๆ" สายลมตอบ"แล้วมึงจะรีบออกมาแต่เช้าเพื่อ มึงไม่อ่านในไลน์กลุ่มเหรอว่ะว่าวันนี้คาบเช้าเขายกคลาสอ่ะ" โจ้พูด"อ่านแล้ว" สายลมตอบ"อ่านแล้วแล้วมึงจะสาระแนมาทำไมแต่เช้าครับ ทำไมมึงไม่นอนเล่นที่คอนโดมึงก่อนครับแล้วพอถึงคาบบ่ายมึงก็ค่อยเสนอหน้าออกมาเรียน" โจ้พูด"กูไม่ได้มาแต่เช้าแต่กูขี้เกียจวนรถกลับไปคอนโดก็เลยเรียกมึงมาอยู่เป็นเพืื่อนนี่ไง" คำตอบของสายลมทำให้ยิ่งฟังโจ้ก็ยิ่งอารมณ์ขึ้น"ไอ้เชี้ยลม! มึงก็รู้นิหว่าว่าอาจารย์ประภาสแกยกคลาสยากขนาดไหนแล้วนี่กูอุตส่าห์ได้โอกาสนอนตื่นสายแล้วแท้ ๆ มึงก็ยังโทรขุดกูออกมาจากเตียงอีก ไอ้เพื่อนชั่ว" โจ้ว่าสายลมด้วยความหงุดหงิดเมื่อรู้ว่าความจริงว่าที่เพื่อนเรียกให้เขามาเป็นเพราะแค่ไม่อยากอยู่คนเดียวทั
Last Updated : 2024-12-26เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 11
"ทำไมนั่งเงียบตลอดทางเลยล่ะ เหนื่อยเหรอ" สายลมถาม"มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยน่ะ" เกรซตอบ"งานไม่ราบลื่นเหรอครับ" สายลมถาม"ไม่มีไรหรอก" เกรซตอบ "งั้นพี่ก็อย่าทำหน้าเครียดสิครับพี่ทำแบบนี้ผมเป็นห่วงนะ" สายลมพูด"หน้าฉันมันก็เป็นแบบนี้แหละไม่ชอบก็ไม่ต้องมองสิ" เกรซตอบ ใครบอกไม่ชอบ...ตอนนี้ผมอ่ะหลงพี่จะตาย" สายลมตอบ"เว่อร์มาก" เกรซแสร้งตอบเหมือนไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดของสายลมทั้งที่ในใจเธอเขินเขามาก ๆ หลังจากได้พูดคุยกันมาตลอดทางก็ทำให้เกรซรู้สึกดีขึ้นมาจนลืมเรื่องที่เพิ่งคุยกับแจนตอนเย็นไปเลย"มาทำอะไรที่นี่อ่ะ" เกรซถามเมื่อเห็นสายลมเลี้ยวเข้ามาจอดในลานจอดรถของซุปเปอร์มาเก็ต"ซื้อของไง" สายลมตอบ"ซื้ออะไร" เกรซถาม"ก็ซื้อของสดเข้าห้องพี่ไง" สายลมตอบ เกรซขมวดคิ้วทำหน้างงทันที"ผมหิวอ่า~ อยากกินกับข้าวฝีมือพี่...ได้ไหม" สายลมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ "แต่ฉันทำอาหารไม่เป็น" เกรซตอบ"พี่ทำเป็นผมรู้ เมื่อเช้าผมเห็นนะว่าห้องพี่มีเครื่องปรุงกับอุปกรณ์ทำครัวครบเลย
Last Updated : 2024-12-27เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 12
เกรซเดินมาหาสายลมที่นอนดูโทรทัศน์อยู่ที่โซฟาหลังจากที่เธอล้างจานเสร็จ"อิ่มแล้วก็กลับไปได้แล้วไป" เกรซพูด"ไม่กลับไม่ได้เหรอ" สายลมถาม"ไม่ได้" เกรซตอบ"แต่มันดึกแล้วนะให้ผมนอนที่นี่เถอะนะ" สายลมพูด เกรซหันไปดูนาฬิกาแล้วหันกลับมาหาสายลม"ยังไม่ 3 ทุ่มเลยดึกบ้าอะไรของนาย" เกรซตอบ สายลมยื่นมือไปดึงแขนเกรซให้นั่งลงข้าง ๆ เขา"พี่ไม่เห็นใจผมบ้างเหรอที่ต้องขับรถกลับคอนโดไกล ๆ คนเดียวอะ" สายลมพูด"ไม่ต้องมาอ้อนครั้งนี้ฉันไม่ใจอ่อนหรอกนะ" เกรซตอบ"ใจร้ายจัง" สายลมพูดแล้วเบะปากทำหน้างอนใส่เกรซ"ผมอยากอยู่กับพี่นี่หน่า" สายลมพูด"คอนโดนายก็มีจะมาอยู่กับฉันได้ไงอีกอย่างนะเสื้อผ้านายก็ไม่มีเปลี่ยนด้วย นายคงไม่คิดจะนอนทั้งชุดนักศึกษาเน่า ๆ นี่ใช่ไหม" เกรซพูด"ผมอาบน้ำแล้วแก้ผ้านอนก็ได้จะได้ไม่เสียเวลาถอดด้วย" สายลมตอบ"หือ! นี่แน่" เกรซเอามือไปหยิกที่แขนของสายลมอย่างแรงจนเขาเจ็บ"โอ๊ย ๆ ๆ พี่เกรซ" สายลมรีบขยับหนีเกรซทันที"ทะลึ่งดีนัก" เกรซว่า"แค่ล้อเล่นเอง...ผ
Last Updated : 2024-12-27เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 13
20:00 น."ชนนนนนนนนน" โจ้ชูแก้วขึ้นมาด้วยท่าทางดี้ด๊าดีใจเพราะคืนนี้เพื่อน ๆ ของเขาออกมาเที่ยวกันครบแก๊งค์"คนอกหักอะไรว่ะดูมีความสุขกว่าพวกกูอีก" เป้พูด"ก็อกหักแบบมีความสุขไงว่ะ" โจ้ตอบ"มากันแค่ 4 คนมึงต้องเล่นใหญ่เปิดโต๊ะ V เลยเหรอ" กิ๊กพูด"ใครบอกมากันแค่ 4 คนว่ะ" โจ้ตอบ เพื่อน ๆ หันหน้ามองกันอย่างงง ๆ "มึงนัดคนอื่นมาด้วยเหรอว่ะ" เป้ถาม"แน่นอนดิว่ะ" โจ้ตอบ"มึงจะนัดใครมาเนี่ยไม่คิดจะถามพวกกูก่อนเลยใช่ไหมว่าผพวกกูโอเคหรือเปล่า" สายลมพูด"แหม่~ ทำอย่างกับเมื่อก่อนมึงไม่เคยพาสาวมาแจมกับพวกกูยังงั้นแหละ" โจ้ตอบ สายลมถอนหายใจออกมาอย่างเถียงไม่ได้"อุ้ย! พูดถึงก็มาพอดีเลย" โจ้พูด ทั้งสามคนหันไปมองยังคนที่เพิ่งเดินเข้ามาที่โต๊ะพร้อมกัน"สวัสดีค่ะ" สาวคนใหม่เอ่ยทักทายอย่างมีมารยาท"น้องแอร์" กิ๊กพูด"มาครับ ๆ มานั่งกันก่อน" โจ้พูดพร้อมกับขยับเพิ่มที่ให้แอร์กับเพื่อนของเธอเข้ามานั่งที่โต๊ะทางด้านของแจนกับเกรซที่เปิดโต๊ะนั่งแอบดูอยู่ไม่ไกลก็กำลังช่วยกันจับบตาดู
Last Updated : 2024-12-28เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 14
"เอ่อ~ ทำตัวตามสบายเลยนะครับพี่" เป้พูด เขาเห็นว่าแจนกับเกรซนั่งตัวเกร็งไม่พูดไม่จาก็กลัวว่าเธอจะรู้สึกอึดอัดใจ"แล้วนี่ไอ้ลมมันไปไหนตั้งนานว่ะปล่อยให้พี่สาวคนสวยต้องนั่งรออยู่ตรงนี้" โจ้ถามด้วยความสงสัยเพราะหลังจากที่สายลมพาเกรซมาแนะนำเพื่อนแบบงง ๆ เขาก็ขอฝากเกรซกับแจนนั่งร่วมโต๊ะกับเพื่อนไว้ก่อนแล้วเดินออกไปไหนไม่รู้"เดี๋ยวก็คงมาแหละมั้ง" กิ๊กตอบ"ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วผมจะขอแนะนำตัวเองชัด ๆ อีกสักครั้งนะครับ ผมชื่อโจ้นะครับอายุ 21 ปีและกำลังจะ 22 ในอีกไม่กี่วันแล้ว การเรียนไม่เคยขาดการบ้านไม่เคยส่ง ผมเป็นคนรักสัตว์ใจดีเฟลนลี่เป็นที่สุด ๆ และที่สำคัญ...ผมยังโสดนะครับ" โจ้พูดพร้อมขยิบตาให้ทั้งสองคนทีนึง แจนถอนหายใจแล้วมองบนอย่างไม่ชอบใจเพราะเธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้เป็นที่สุด"แฟนเพื่อนเนอะ!" กิ๊กพูด"คนนี้แฟนเพื่อนแต่คนนี้ไม่ใช่" โจ้ตอบพร้อมชี้ไปที่เกรซและแจน"พี่สาวคนสวยยังโสดอยู่ใช่ไหมครับ" โจ้ตอบ"ฉันมีแฟนแล้ว" แจนตอบทันทีด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง"อ้าว" โจ้อุทานออกมาพร้อมทำหน้าเซ็งจนเพื่อน ๆ ของเขายังอดขำไม่ได้
Last Updated : 2024-12-28เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 15 NC
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ "เราจะทำกันที่นี่จริง ๆ เหรอ" เกรซถามเหมือนไม่อยากจะเชื่อทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เธอกำลังนั่งคร่อมสายลมอยู่ที่เบาะของเขา "ไม่มีใครเห็นหรอก รถผมจอดอยู่ลึกจะตายอีกอย่างนะฟิล์มรถผมก็ดำต่อให้มีคนออกมาจริง ๆ ก็มองไม่เห็นอยู่ดี" สายลมตอบ "แต่ว่ารถนายมันแคบมากเลยอ่ะ" เกรซพูด รถของสายลมมันแคบมากจริง ๆ นั่นแหละยิ่งพอมีเกรซมานั่งอยู่บนตักเขาแล้วด้วยก็ยิ่งทำให้มันอึดอัดเข้าไปใหญ่ "เฮ้ย!" เกรซร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่ออยู่ดี ๆ สายลมก็ปรับเบาะลงโดยไม่บอกเธอก่อนทำให้เธอเด้งลงไปพร้อมกับสายลมแบบไม่รู้ตัว "ผมแข็งจนปวดไปหมดแล้วอ่ะพี่เกรซ" สายลมทำหน้าอ้อนใส่เกรซพร้อมกับยกมือขึ้นไปจับประคองก้นของเธอไปแล้วออกแรงบีบมันเบา ๆ "เบา ๆ นะฉันกลัวถูกจับได้อ่ะ" เกรซตอบ "ฮึ~ พี่ต่างหากที่ต้องเบา ๆ อ่ะ" สายลมตอบแล้วยกมือขึ้นไปจับท้ายทอยของเกรซให้ลงมาจูบกับเขาต่อ ลิ้นของทั้งคู่สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนอย่างกันรู้จังหวะของกันและกันเป็นอย่างดี ที่ผ่านมาแม้ว่าเกรซจะดูผลักไสสายลมตลอดเวลาที่เขาเป็นฝ่ายเริ่มแต่ที่จริงแล้วลึก ๆ ในใจเธอก็ไม่อยากให้เขาหยุดหรอกแต่แค่กลัวว่าถ้าไม่มีชั้นเชิงเลยส
Last Updated : 2024-12-29เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 16
"แต่งตัวเสร็จแล้วพี่ก็รอผมอยู่ในรถแป๊ปนึงนะ" สายลมพูด"นายจะไปไหนอ่ะ" เกรซถาม"เดี๋ยวผมจะไปลาทุกคนก่อน" สายลมตอบ"แล้วแบบนี้พวกเขาจะไม่สงสัยเหรอ" เกรซถาม"ก็คงสงสัยแหละแต่เดี๋ยวผมหาเรื่องแถให้เอง" สายลมตอบ"พวกเขาจะเชื่อกันไหมอ่ะ" เกรซถาม"เป็นพี่พี่จะเชื่อไหมล่ะ" สายลมถาม เกรซเงียบไปแป๊ปนึงก่อนจะส่ายหน้าตอบว่าไม่เชื่อ"งั้นก็ตามนั้นแหละ" สายลมพูด"เขาต้องมองฉันเป็นผู้หญิงไม่ดีแน่เลย เฮ่อ~" เกรซรู้สึกไม่ดีเลยเมื่อนึกว่าทุกคนจะเข้าใจว่าเธอเป็นคนไม่รู้กาลเทศะไม่มีความอดทนอดกลั้นจนทำไม่เลือกที่แบบนี้"ไม่มีใครคิดแบบนั้นหรอกพี่ไม่ต้องคิดมากนะ" สายลมยื่นมือไปกุมมือเกรซ"เดี๋ยวผมรีบไปรีบมานะ" สายลมพูดจบเกรซก็พยักหน้าตอบสายลมเดินกลับมาที่โต๊ะก็เห็นว่าตอนนี้ที่โต๊ะของเขามีเพียงเพื่อนของเขาและรุ่นน้องอีก 2 คนเท่านั้น"อ้าวแล้วนี่พี่แจนหายไปไหนว่ะ" สายลมถาม"เห็นว่าแฟนเขากลับมาบ้านน่ะเลยขอตัวกลับก่อนเนี่ยยังฝากพวกกูลาพี่เกรซให้อยู่เลย" กิ๊กตอบ"ว่าแต่มึงเถอะหายไปไหนมา
Last Updated : 2024-12-29เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 17
เกรซนั่งทำงานตามปกติทุกวันแต่วันนี้งานของเธอมันเยอะมากเป็นพิเศษเพราะพรุ่งนี้จนถึงสัปดาห์หน้ามันจะวันหยุดยาวแล้วดังนั้นบริษัทจึงเร่งให้พนักงานทุกคนทำงานในความรับผิดชอบของตัวเองให้เสร็จภายในวันนี้ ติ๊ง (เสียงแจ้งเตือน)-แกอยู่ไหนเนี่ยฉันรอกินข้าวอยู่นะ-ข้อความจากแจนทำให้เกรซรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้เธอนั่งทำงานจนเลยเวลาพักแล้วแต่ว่างานบนโต๊ะของเธอยังเต็มโต๊ะอยู่เลยเธอจึงไม่สามารถทิ้งมันไปตอนนี้ได้-แกกินเลยฉันคงไม่ได้ลงไปแล้วอ่ะ- เกรซตอบกลับแล้วเริ่มทำงานของตัวเองต่อทันที จริง ๆ งานทั้งหมดนี่เธอได้รับมอบหมายมาหลายวันแล้วแต่ก่อนหน้านี้เธอมีออกไปพบลูกค้ากับต๊อดหรือทรงยศผู้บริหารของบริษัท B-One ตลอดจนไม่มีเวลาได้เคลียร์มันเลยดังนั้นวันนี้เธอเลยต้องรับบทหนักหน่อย"เฮ่อ~ เมื่อยจัง" เกรซพูดพร้อมกับบิดขี้เกียจเพื่อผ่อนคลายตัวเอง"เหนื่อยหน่อยนะครับ" เสียงของต๊อดดังขึ้นทำให้เกรซตกใจรีบยืนยันทันที"คุณต๊อด...แฮร่ ๆ เกรซขอโทษนะคะ" เกรซพูดอย่างไม่เต็มเสียง"ไม่เป็นไรครับ นั่งทำงานนาน ๆ มันก็ต้องมีล้ากันบ้าง" ต๊อดตอบ
Last Updated : 2024-12-30
Latest chapter
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 40
"อาหารไม่ถูกปากเหรอครับ" โจ้เห็นเมษาทำสีหน้าไม่จอยเท่าไหร่เลยคิดว่าร้านที่เขาเลือกอาจไม่ถูกใจเธอ "เปล่าค่ะ อาหารอร่อยมากแต่ที่เมษาเป็นแบบนี้เพราะเมษากำลังนอยด์อยู่" "นอยด์ นอยด์เรื่องอะไรครับ" เมษาหันไปหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมาวางบนโต๊ะแล้วชี้ให้โจ้ดูถึงรอยตำหนิที่เกิดขึ้น"ก่อนมานี่เมษารีบมากจนเผลอทำกระเป๋าเกี่ยวกับพุ่มไม้หน้าคณะหนังมันก็เลยเกิดรอยถลอกแบบนี้ คุณพ่อเมษาเพิ่งซื้อให้ด้วยเมษาก็เลยเสียใจนิดหน่อยที่ทำมันพัง" สีหน้าเศร้า ๆ ของเธอช่างดูน่าสงสารจนโจ้แทบอยากจะเข้าไปปลอบ"ไม่เป็นไรนะครับ พี่ว่ารอยมันเล็กน้อยมากเลยคงไม่มีใครเห็นหรอกน้องเมษาไม่ต้องเสียใจไปนะ วันนี้วันเกิดทั้งทียิ้มหน่อยสิครับ" "แต่ว่าถึงไม่มีใครเห็นแต่เมษาก็เห็นอยู่ดีจะไม่ให้เมษาเสียใจเลยเมษาคงทำไม่ได้หรอกค่ะ เนี่ยไม่รู้เลยว่าถ้าคุณพ่อรู้ว่าเมษาไม่รักษาของที่ท่านให้มาเขาจะเสียใจมากแค่ไหน" ยิ่งโจ้ได้ยินเมษาพูดแบบนั้นเขาก็ยิ่งสงสารเธอเข้าไปใหญ่"เอางี้ครับน้องเมษาทานอาหารกับพี่ก่อนแล้วก็ต้องเลิกทำหน้าเศร้าด้วยนะเพราะเดี๋ยวพี่โจ้คนนี้จะพาน้องเมษาไปซื้อกระเป๋าใบใหม่เอง" เมษายิ้มขึ้นมาทันทีก่อนจะทำหน้าเศร้าอีกครั้ง
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 39 แฟนปลอม ๆ
โจ้กำลังยืนล้วงกระเป๋าฮัมเพลงรอสาวของเขาอยู่ในห้างอย่างอารมณ์ดีแต่ในระหว่างนั้นสายตาของเขาก็ดันเหลือบไปเห็นหญิงสาวคนนึงในชุดทำงานหน้าตาคุ้น ๆ และเมื่อเขาดูจนมั่นใจแล้วว่าเธอเป็นใครจึงได้สาวเท้าเดินเข้าไปทางด้านหลังของเธอแล้วใช้มือแตะเบา ๆ ที่ไหล่จนเธอหันมา"ทำไมเป็นนายอีกล่ะเนี่ย" แจนถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเมื่อหันกลับมาแล้วเจอว่าคนที่มาสะกิดเธอนั้นคือโจ้"เอ้า? ที่นี่มันไม่ใช่ที่ของพี่คนเดียวนะครับผมถึงจะมาไม่ได้อ่ะอีกอย่างพวกเราก็คนกันเองทั้งนั้นเจอกันทั้งทีจะทักทายกันดี ๆ ไม่ได้เลยหรือไง" "ไม่ได้""ดุจังอ่ะ ดุแบบนี้ระวังโดนแฟนทิ้งนะครับ" โจ้พูดออกไปแบบไม่คิดอะไรเพราะเขารู้ว่าแจนมีแฟนแล้วแต่ยังไม่รู้ว่าเธอเพิ่งถูกแฟนนอกใจมาแต่สำหรับแจนคนำพูดของโจ้มันทำให้เธอรู้สึกโมโหเอามาก ๆ จนหันไปมองตาขว้างใส่ของทันที"โห่~ ผมแค่พูดเล่นเองทำไมต้องทำหน้าดุขนาดนั้นด้วยอ่ะ" โจ้รู้สึกได้ว่าแจนกำลังไม่พอใจเขาเท่าไหร่"นายจะไปไหนก็ไปเถอะไปฉันไม่อยากเห็นหน้านายแล้วต่อไปถ้าบังเอิญเจอฉันที่ไหนก็ไม่ต้องมาทักอีกเข้าใจไหม" พูดจบแจนก็หมุนตัวเตรียมจะเดินหนีออกไปแต่เธอก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าข้างหน้าของเธอคื
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 38 ปั่นงาน
ระหว่างนั่งทำงานในหัวของเกรซก็มีแต่เรื่องที่เธอได้ยินคนเอาไปนินทาให้ห้องน้ำ ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้เลยว่าพนักงานที่นี่มีคนคิดกับเธอแบบนี้ด้วยเพราะที่ผ่านมาเธอเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนมาตลอด"แสดงว่าที่ผ่านมาพวกเขาก็เฟคใส่ฉันสินะ" เกรซรู้สึกนอยด์จนไม่อยากจะทำงานต่อแล้วเธอฟุบตัวลงกับโต๊ะด้วยใบหน้าบูดบึ้งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหมายจะโทรหาสายลม"ไม่ได้สิ ช่วงนี้ลมกำลังยุ่งอยู่ถ้าเราโทรไปเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเขาต้องกังวลจนไม่มีสมาธิเตรียมตัวแน่ ๆ"เกรซคว่ำโทรศัพท์ลงแล้วถอยหายใจออกมาเสียงดังมหาลัยกิ๊กสะกิดสายลมและเป้ให้หันไปดูโจ้ที่เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไม่สนใจงานตรงหน้า รอยยิ้มสดใสราวกับไม่มีเรื่องให้กังวลใจของโจ้ทำเอาเพื่อน ๆ ทุกคนหมันไส้จนอดใจไม่ไหว เป้หยิบยางลบขึ้นมาปาเข้าไปโดนกลางหน้าผากของโจ้จัง ๆ "โอ๊ย! ไอ้เป้มันทำกูทำไมว่ะ" "งานตรงหน้ากองเท่าภูเขามึงยังจะเอาเวลาอันน้อยนิดของมึงไปสนใจอย่างอื่นอีกนะ""เออ งานเดี่ยวมึงยังไม่ส่งเลยแล้วไหนจะงานกลุ่มกับพวกกูอีกถ้ามึงยังทำตัวเป็นภาระเพื่อนแบบนี้กูลบชื่อมึงออกจากงานแน่ไอ้โจ้" "โห่กิ๊กเพื่อนรัก กูไม่ได้อยากอู้งานนะเว้ยแต่พอดีน้องเมษาเขามีปัญห
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 37 เม้าท์
"คุณต๊อดนี่เก่งนะคะหาร้านอาหารอร่อย ๆ บรรยากาศดี ๆ แบบนี้มาใช้คุยงานทำให้ดิฉันรู้สึกผ่อนคลายมากเลย" "ขอบคุณครับ" "กลับกันถ้าให้ฉันเป็นคนเลือกร้านในครั้งนี้ฉันคงจิ้มเอาสักร้านนึงในห้างนั้นแหละค่ะ" "จริง ๆ ผมก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอกครับปกติก็ยกให้คุณเกรซเธอจัดการตลอดแต่ร้านนี้ผมเคยมาทานกับเพื่อน ๆ แล้วติดใจอยากกลับมาทานอีกก็เลยใช้ความเห็นแก่ตัวนิดนึงเลือกตามใจตัวเองน่ะครับ" "ดีเลยค่ะ ดิฉันรู้สึกประทับใจมากจริง ๆ""ดีใจที่คุณกมลชอบนะครับส่วนเรื่องงานผลรับรองเลยว่าทางเราจะตั้งใจทำสุดความสามารถอย่างแน่นอน""ได้ร่วมงานกับคุณต๊อดทีไหร่ดิฉันรู้สึกวางใจทุกครั้งเลยค่ะ หวังว่าครั้งนี้พวกเราจะประสบความสำเร็จไปด้วยกันนะคะ" "แน่นอนครับ" "งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ" "ครับ" "ยินดีที่ได้ร่วมงานอีกครั้งนะคะคุณเกรซ" "เช่นกันค่ะคุณกมล" หลังจากที่กมลและเลขาของเขาออกไปเกรซก็รู้สึกโล่งขึ้นมากจนเผลอถอนหายใจออกมาเสียงดัง"โห~ ดูท่าเมื่อกี้คุณคงเครียดมากเลยสินะถึงได้ถอนหายใจใส่ผมแรงขนาดนี้" ต๊อดหันมามองเกรซพร้อมกับเอ่ยแซว"ขอโทษค่ะคุณต๊อด...คือพอดีงานนี้เกรซมีเวลาเตรียมตัวไม่มากเท่าไหร่เล
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 36
ในระหว่างที่เกรซเดินลงมาดื่มน้ำที่ชั้นล่างคนที่เหลือก็กลับมาถึงบ้านพักพอดี "กลับมากันแล้วเหรอ" เกรซทักทายทุกคนทันที"อืม" พีต้าตอบ"เป็นไงบ้างอ่ะ" ปานวาดถาม เกรซทำหน้างงเหมือนไม่เข้าใจว่าปานวาดถามถึงเรื่องอะไร"เป็นไงอะไรอ่ะ" เกรซถามกลับ"เอ้าก็สายลมไง" ปานวาดตอบ"ฮะ!" เกรซตกใจเพราะที่ปานวาดถามถึงสายลมหลังจากพวกเขาเพิ่งจบกิจกรรมรักกันไป"เอ่อ~ กะ แกรู้เรื่องนี้ได้ไหนเนี่ย" เกรซถาม"ก็ฉันเห็น-" "แกเห็นด้วยเหรอ! เห็นได้ไงอ่ะพวกแกเพิ่งกลับมาหนิ" เกรซตกใจเข้าไปใหญ่จนเก็บสีหน้าไม่อยู่แล้ว"แกเป็นบ้าอะไรของแกเนี่ยเกรซ ตกใจอะไรขนาดนั้น" แจนถาม"ใช่ ที่ฉันถามก็เพราะเป็นห่วงสายลมมันเฉย ๆ หรือว่าแค่เป็นห่วงแฟนแกพวกฉันก็ทำไม่ได้เลย" ปานวานพูด"ฮะ? เป็นห่วง" เกรซงงเพราะจับต้นชนปลายไม่ถูกว่าเพื่อน ๆ กำลังพูดถึงเรื่องอะไร"อื้ม" ปานวาดตอบ"เดี๋ยวนะฉันกำลังงง" เกรซตอบ"งงอะไรว่ะก็แกเป็นคนทักมาบอกฉันเองไม่ใช่หเหรอว่าสายลมไม่สบายขอกลับมาพักก่อน" พีต้าพูด"ใช่ ฉันเห็นข้อความของแกจากเครื่องพีต้าก็เลยลองถามดูด้ววความเป็นห่วงเนี่ยว่าน้องมันดีขึ้นหรือยัง" ปานวาดตอบ"ฉันส่งไปเหรอ" เกรซดีสึกโล่งขึ้นมาหน่อย
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 35 NC
สายลมรู้สึกเบื่อกับการเดินไปเดินมาในตลาดแล้วแต่เกรซยังคงสนุกอยู่จึงทำให้เขาไม่ได้กลับสักที "พี่เกรซ" สายลมเรียก"หื้ม" เกรซตอบ"กลับกันเถอะ" สายลมพูด"อีกแป๊ปนึงสิ" เกรซตอบ"แต่เราเดินเที่ยวมาตั้งแต่ 6 โมงจนตอนนี้จะ 2 ทุ่มแล้วนะ" สายลมตอบ"แต่พวกพีต้านัดกลับพร้อมกันตอน 2 ทุ่มครึ่งไม่ใช่เหรอ" เกรซถาม"ก็ใช่แต่ว่าผมไม่ไหวแล้วอ่ะ" สายลมตอบ"นายเป็นอะไร" เกรซถามด้วยความเป็นห่วง"ฮะ เอ่อ...ผมปวดหัวเหมือนจะไม่สบายตั้งแต่เมื่อวานแล้วอ่ะแถมวันนี้พวกเราก็ไปเที่ยวกันมาทั้งวันอีกก็เลยรู้สึกไม่ค่อยดี" สายลมตอบ"แล้วทำไมถึงไม่บอกแต่แรกล่ะ" เกรซถาม"ผมเห็นทุกคนกำลังสนุกกันอยู่เลยไม่อยากทำให้หมดอารมณ์เที่ยวกัน" สายลมตอบ"งั้นพวกเรากลับกันก่อนก็ได้นายจะได้ไปอาบน้ำนอนพักผ่อนไว ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ยังต้องขับรถกลับอีก" เกรซตอบ"อืม" สายลมตอบจากนั้นทั้งสองคนก็พากันเดินกลับไปที่รถ"ให้ฉันขับให้ไหม" เกรซถาม"ผมไหว" สายลมตอบ"ฉันขับให้ได้นะ" เกรซตอบ"ผมไหวจริง ๆ พี่ขึ้นรถเถอะ" สายลมตอบ"ก็ได้" เกรซยอมแต่โดยดีเพราะถ้ายืนเถียงกันไปแบบนี้สายลมคงไม่ได้กลับไปพักแน่ เมื่อมาถึงบ้านพักเกรซก็บอกให้สายลมขึ้นห้องไปก่อนเพ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 34
"ไหนตอนแรกยังบ่นอยู่เลยว่าผมสั่งมาเยอะเกินอ่ะทำไมตอนนี้พี่ถึงได้กินเอา ๆ" สายลมพูดพร้อมมองเกรซที่เอาแต่ทานอาหารที่เขาสั่งมาอย่างเอร็ดอร่อย"ถ้ากินไม่หมดมันก็เสียดายหนิ" เกรซตอบแล้วก็ทานต่อ"ไม่ใช่มั้ง" สายลมพูด"อะไรไม่ใช่" เกรซถาม"ก็เมื่ิกี้พี่เอาแต่บ่นผมว่าผมใช้เงินสิ้นเปลืองอย่างงั้นฟุ่มเฟือยอย่างงี้แต่ตอนนี่พี่กลับอารมณ์ดีสนใจแต่อาหารไม่สนใจมเลย" สายลมตอบ"ก็ได้กินของอร่อยโดยไม่ต้องเสียตังค์สักบาทใครจะไม่อารมณ์ดีบ้าง" เกรซตอบ"ฮึ~" สายลมขำให้กับท่าทางน่ารักของเกรซ"อ่ะ" เกรซยื่นกุ้งที่เพิ่งแกะให้สายลมแต่เขาไม่ยอมยกจานมารับดี ๆ แต่กลับอ้าปากให้เกรซป้อนซะงั้น"โตขนาดนี้แล้วยังกินเองไม่เป็นอีก" เกรซบ่นเหมือนรำคาญแต่ก็ยอมป้อนใส่ปากให้เขาแต่โดยดี"ให้แฟนป้อนมันอร่อยกว่าหนิ" สายลมตอบ"อยู่บ้านก็ต้องทำกับข้าวให้กินมาเที่ยวแล้วก็ยังต้องคอยดูแลอีกไม่รู้ว่าสรุปแล้วฉันได้แฟนหรือลูกกันแน่" เกรซบ่นทั้งที่มือก็ยังคอยแกะกุ้งให้สายลมอยู่ สายลมยิ้มแล้วยื่นหน้ามากใกล้เกรซ"ได้แฟนหรือได้ลูกก็ไม่ต่างกันหรอก" สายลมพูดเบา ๆ จนเกรซต้องเงยหน้ามามองเขาด้วยความสงสัยว่าจะกระซิบทำไม"เพราะสุดท้ายแล้วก็กินนม
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 33
สายลมพาเกรซไปที่ร้านอาหารในตลาดแต่เมื่อเข้าไปเกรซก็ถึงกับงงไปเลยเพราะไม่ว่าคนในร้านจะเยอะแค่ไหนแต่เธอก็ยังหาเพื่อนของเธอไม่เจอสักคนเลย"ลม" เกรซเรียกสายลมไว้ก่อนที่เข้าจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ"ฮึ?" สายลมตอบ"พวกเรามาถูกร้านจริง ๆ ใช่ไหมทำไมไม่เห็นมีใครเลย" เกรซถาม สายตาของสายลมค่อนข้างมีพิรุธเขาเดินเข้ามาหาเกรซใกล้ ๆ "พอดีผมไม่อยากทานร้านนั้นอ่ะกฺ็เลยพาพี่มาที่นี่แทน" สายลมตอบ"อ้าว~ แล้วแบบนี้ที่ทุกคนรอเราอยู่ล่ะจะทำยังไง" เกรซถาม เธอรู้สึกไม่ดีที่ทำให้เพื่อน ๆ ต้องรอเก้ออยู่เพราะก่อนหน้านี้ตอนสายลมแวะปั๊มพีต้าได้ถ่ายเมนูอาหารส่งมาให้เธอเลือกเยอะแยะเลยเพื่อที่จะได้สั่งไว้รอเธอกับสายลมดังนั้นเธอจึงเลือกอาหารที่เธอกับสายลมชอบไปเยอะพอสมควรด้วยความหิว"ผมบอกกับพวกไอ้โจ้ไปแล้วอ่ะว่าให้พวกเขากินไปเลยไม่ต้องรอพี่ไปตอนนี้ก็น่าจะไม่เหลืออะไรให้กินแล้วมั้ง" สายลมตอบ"ทำไมทำแบบนี้ล่ะ คนอื่นเขาจะคิดยังไงที่พวกเราบอกให้เขารอตอนแรกอ่ะอีกอย่างฉันก็ฝากเพื่อนสั่งเมนูโปรดนายไว้ให้ตั้งหลายอย่างสุดท้ายแล้วพวกเราก็ไม่ไปกิน นายไม่เกรงใจเพื่อนฉันบ้างเลยเหรอ" เกรซว่าออกไปด้วยความรู้สึกไม่พอใจ"ผมขอโทษ~ เดี๋ยวเ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 32
อควาเรียม"เดี๋ยวพอเข้าไปข้างในมึงก็หาจังหวะพาพี่เกรซแยกออกไปซะนะ" กิ๊กกระซิบบอกเบา ๆ สายลมก็รีบพยักหน้าตอบทันที"นานมากแล้วนะเนี่ยที่ไม่ได้มาเดินอควาเรียมแบบนี้" พีต้าพูด"ถ้างั้นพวกเราก็เข้าไปกันเลยดีไหมครับ" เป้พูด"ไป ๆ ๆ" พีต้าตอบแล้วรีบเดินไปคล้องแขนปานวาดกับเกรซแล้วเดินนำเข้าไป"เอ่อ~" สายลมจะคว้ามือของเกรซแต่ก็ไม่ทันจึงหันมามองแก๊งค์เพื่อน ๆ ด้วยความผิดหวัง"เดี๋ยวพวกกูช่วยสร้างโอกาสให้ใหม่" โจ้พูดพร้อมเดินเข้าไปกอดคอสายลมเพื่อให้กำลังใจจากนั้นพวกเขาทั้งสี่คนก็เดินตามแก๊งค์ของเกรซเข้าไป"แจนมาเร็ว ๆ มายืนตรงนี้" พีต้าพูดพร้อมกวักมือเรียกแจนให้เข้าไปถ่ายรูปกับเพื่อน ๆ"มุมนี้ด้วย ๆ" สายลมและเพื่อน ๆ ยืนจับกลุ่มมองดูรุ่นพี่วัย 30 ที่ดูตื่นเต้นกันมาก ๆ กับบรรยากาศในความเรียมแถมยังเอาแต่จับกลุ่มถ่ายรูปกันทุกตลอดแทบทุกมุมจนเขาไม่สามารถแทรกตัวไปอยู่กับเกรซได้เลย"กูไม่คิดว่าพี่เขาจะตื่นเต้นกับการดูปลามากขนาดนี้มาก่อนเลย" โจ้พูด"นั่นดิ" เป้ตอบ"ตอนนี้ที่พวกมึงต้องห่วงคือจะช่วยไอ้ลมยังไงมากกว่าป่ะ" กิ๊กพูด"พี่เกรซไม่ยอมห่างจากเพื่อนเลยแบบนี้กูจะชวนเขาไปเดินเล่นกันสองคนได้ยังไงว่ะ"
