LOGINShare
13
Last Updated:
2024-12-28 11:30:2420:00 น.
"ชนนนนนนนนน" โจ้ชูแก้วขึ้นมาด้วยท่าทางดี้ด๊าดีใจเพราะคืนนี้เพื่อน ๆ ของเขาออกมาเที่ยวกันครบแก๊งค์ "คนอกหักอะไรว่ะดูมีความสุขกว่าพวกกูอีก" เป้พูด "ก็อกหักแบบมีความสุขไงว่ะ" โจ้ตอบ "มากันแค่ 4 คนมึงต้องเล่นใหญ่เปิดโต๊ะ V เลยเหรอ" กิ๊กพูด "ใครบอกมากันแค่ 4 คนว่ะ" โจ้ตอบ เพื่อน ๆ หันหน้ามองกันอย่างงง ๆ "มึงนัดคนอื่นมาด้วยเหรอว่ะ" เป้ถาม "แน่นอนดิว่ะ" โจ้ตอบ "มึงจะนัดใครมาเนี่ยไม่คิดจะถามพวกกูก่อนเลยใช่ไหมว่าผพวกกูโอเคหรือเปล่า" สายลมพูด "แหม่~ ทำอย่างกับเมื่อก่อนมึงไม่เคยพาสาวมาแจมกับพวกกูยังงั้นแหละ" โจ้ตอบ สายลมถอนหายใจออกมาอย่างเถียงไม่ได้ "อุ้ย! พูดถึงก็มาพอดีเลย" โจ้พูด ทั้งสามคนหันไปมองยังคนที่เพิ่งเดินเข้ามาที่โต๊ะพร้อมกัน "สวัสดีค่ะ" สาวคนใหม่เอ่ยทักทายอย่างมีมารยาท "น้องแอร์" กิ๊กพูด "มาครับ ๆ มานั่งกันก่อน" โจ้พูดพร้อมกับขยับเพิ่มที่ให้แอร์กับเพื่อนของเธอเข้ามานั่งที่โต๊ะ ทางด้านของแจนกับเกรซที่เปิดโต๊ะนั่งแอบดูอยู่ไม่ไกลก็กำลังช่วยกันจับบตาดูโต๊ะของเทียนอยู่ตลอด วันนี้เกรซยอมลงทุนเสียเงินไม่น้อยเพื่อเปิดโต๊ะ VIP ตามกลุ่มของสายลมเลยจะได้เห็นชัด ๆ ว่าสายลมมาเที่ยวกับเพื่อนแค่นั้นจริง ๆ หรือเปล่า "เฮ้ย ๆ ๆ นั่นไงแกเห็นไหม" แจนรีบสะกิดเกรซให้หันไปดูสวาวสวยคนใหม่ที่เพิ่งมาถึงโต๊ะของสายลม "ใครว่ะ เพื่อนสายเหรอ" แจนถาม เกรซพยายามเพ็งสายตามองดูให้ชัด ๆ แต่เธอก็ยังไม่คุ้นหน้าคนที่มาใหม่อยู่ "ไม่รู้จักอ่ะ" เกรซตอบ เกรซไม่เคยเจอเพืื่อนของสายลมก็จริงแต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาเธอก็ได้มีโอกาสเล่นโทรศัพท์ของสายลมอยู่หลายครั้งเลยทำให้ได้เห็นรูปของเขากับเพื่อนผ่านตามาบ้างบวกกับในโซเชียลของสายลมเองก็เคยโพสต์รูปกลุ่มของพวกเขาอยู่หลายครั้งจึงทำให้เกรซพอที่จะคุ้นหน้าคนอื่นบนโต๊ะอยู่ยกเว้นสาวสวย 2 คนที่เพิ่งมาถึง "ไม่ได้ยินเลยว่ะหรือว่าเราเปิดโต๊ะไกลไปว่ะ" แจนพูด "ถ้าใกล้กว่านี้ก็ถูกจับได้ไปนานแล้ว" เกรซตอบ "จะถูกจับได้ได้ไงวันนี้ฉันอุตส่าห์พอแกไปแต่งหน้าทำผมเปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวเป็นสาวเซ็กซี่ไม่มีทางที่แฟนแกมันจะสงสัยได้หรอกถ้าไม่หันมาเห็นหน้าแกจัง ๆ อ่ะ" แจนพูด ปกติเกรซก็ไม่ได้แต่งตัวเชยนะ เธอเป็นคนแต่งตัวเป็นดูมีสเน่ห์แต่แค่ไม่ชอบใส่อะไรที่โป๊ก็เท่านั้นเอง โต๊ะของสายลม "ไอ้โจ้มันไปหลอกน้องแอร์ยังไงครับเนี่ยถึงได้หลวมตัวมาเที่ยวกับมันได้" เป้ถามด้วยความสงสัยเพราะปกติแล้วแอร์เป็นรุ่นน้องที่น่ารักเรียบร้อยมาก ๆ ใครชวนไปไหนก็ปฏิเสธตลอดเพราะพ่อของเธอดุมากเลย "ช่วงนี้แอร์เบื่อ ๆ น่ะค่ะก็เลยหาอะไรใหม่ ๆ ทำดูแล้วพี่โจ้ก็ทักมาชวนพอดีแอร์ก็เลยตอบตกลงไป" แอร์ตอบ "อ๋อ" เป้ตอบ "นี่ข้าวฟ่างเพืื่อนแอร์ค่ะ" แอร์รีบแนะนำเพื่อนของเธอให้ทุกคนได้รู้จักเพราะกลัวว่าเพื่อนจะรู้สึกอึดอัด "ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ พี่ชื่อเป้นะ" เป้พูด "กิ๊กจ่ะ" กิ๊กพูด "เอ่อ...ส่วนไอ้นี่ชื่อสายลมนะ มันเป็นคนติสต์ ๆ แปลก ๆ นิดหน่อยอ่ะน้องอย่าไปสนใจมันเลย" กิ๊กพูดเมื่อเห็นสายลมทำตัวนิ่งเฉยไม่สนใจน้อง ๆ ที่มาใหม่เท่าไหร่ "ค่ะ" ข้าวฟ่างตอบ "พี่ไม่เคยเห็นหน้าน้องข้าวฟ่างเลย น้องข้าวฟ่างเรียนอยู่คณะอะไรเหรอครับ" เป้ถาม "ฟ่างเรียนอักษรค่ะแต่ที่พวกพี่บอกว่าไม่เคยเห็นเลบอาจเป็นเพราะฟ่างไม่ได้เรียนที่เดียวกับพวกพี่มั้งคะ" ข้าวฟ่างตอบ "อ้าวเหรอ" เป้พูด "แอร์กับฟ่างเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยม.ต้นแล้วค่ะ บ้านเราอยู่ใกล้กันก็เลยสนิทกันค่ะ" แอร์ตอบ "งี้นี่เอง" เป้ตอบ "อ้าวเห้ย! แดกอยู่คนเดียวไม่สนใจใครเลย" โจ้หันไปว่าสายลมที่เอาแต่ดื่มไม่พูดคุยกับพวกเขาเลยตั้งแต่มีสาว ๆ เข้ามานั่งด้วย "ก็มึงชวนกูมาแดกเหล้าไม่ใช่หรือไง" สายลมตอบ "ก็คุยกับพูดก็บ้างไม่ใช่ทำตัวเป็นอากาศธาตุแบบนี้" โจ้พูด "มึงก็ช่างมันไปเถอะแค่วันนี้มันยอมมาด้วยก็ก็ดีใจมากแล้ว" เป้พูด "เออ มา ๆ ชนแก้วกันดีกว่า" กิ๊กพูด . . "สายลมเอาแต่ก้มหน้าตลอดเลยอ่ะแบบนี้แสดงว่าเขาไม่สนใจผู้หญิงในโต๊ะนั้นเลยนะ" เกรซพูด "เห็นแต่ด้านหลังแบบนี้แกมั่นใจได้ไงว่าเขาไม่สนใจใคร...เฮ้ย!" อยู่ดี ๆ แจนก็ร้องออกมาด้วความตกใจทำเอาเกรซสะดุ้งไปด้วย "เฮ้ย! อะไร" เกรซถาม "ฉันว่าที่เด็กแกเอาแต่ก้มหน้าตลอดเวลาเนี่ยต้องเป็นเพราะเขากำลังแอบดูขาขาว ๆ ของสาวพวกนั้นอยู่แน่เลย" แจนตอบ "ฮะ~ จริงเหรอ" เกรซพูด "แกคิดว่าไงล่ะ" แจนตอบ "แตะ แต่...บางทีลมเขาอาจจะกำลังก้มหน้าเล่นมือถือคุยกับใครอยู่ก็ได้มั้ง" เกรซพูด "งั้นแกลองเปิดโทรศัพท์แกดูสิว่าเขาได้ส่งข้อความอะไรหาแกบ้างหรือเปล่า" แจนพูด เกรซรู้สึกกังวลใจขึ้นมาอีกครั้งเพราะเขารู้ว่าตั้งแต่คุยกันไปเมื่อกลางวันพวกเขาก็ยังไม่ได้คุยอะไรกันอีกเลยแม้แต่สติ๊กเกอร์สักอันสายลมก็ยังไม่ส่งมาสักครั้ง "หรือถ้าเขาเล่นโทรศัพท์จริง ๆ แกว่าเขาคุยอยู่กับใครถ้าไม่ใช่แก" คำพูดของแจนทำให้เกรซซึมยิ่งกว่าเดิมจนไม่อยากอยู่ตรงนี้ต่อแล้ว "ช่างเขาเถอะ พรุ่งนี้เรายังต้องไปทำงานต่อรีบกลับไปพักผ่อนกันดีกว่า" เกรซตอบ "จะบ้าเหรอ ยังจับไม่ได้คาหนังคาเขาเลยแกจะทิ้งไปแบบนี้ได้ไง" แจนพูด "ก็ฉันไม่อยากรู้แล้วอ่ะ" เกรซตอบ "เอ้า~" แจนตามอารมณ์ของเพื่อนไม่ทันแต่เมื่อเห็นเกรซอยากกลับเธอก็คงไม่จำเป็นต้องนั่งต่อ เธอจึงหันไปหยิบกระเป๋ากับกุญแจรถเตรียมจะลุกออกจากโต๊ะ "เชี่ยยย!" เกรซอุทานออกมาด้วยความตกใจแล้วรีบนั่งลงทันที เธอพยายามเบี่ยงหน้าหลบเข้ามาด้านในเหมือนกำลังซ่อนตัวจากอะไรบางอย่างจนแจนเองก็ตกใจไปด้วย "อะไรว่ะแก" แจนถาม "ลมกำลังเดินมาหลบเร็ว" เกรซตอบ "ฮะ!" แจนตกใจแล้วลองหันไปดูแว๊บนึง "แกจะหันไปทำไมเล่า หลบดิ!" เกรซพูดจากนั้นแจนจึงรีบก้มหัวหันหน้าเข้าผนังไปพร้อมกับเกรซ เมื่อสายลมเดินเข้ามาใกล้โต๊ะของพวกเธอก็ยิ่งทำให้พวกเธอเกร็งเข้าไปใหญ่ กลิ่นน้ำหอมประจำตัวของสายลมที่โชยเข้ามาที่จมูกของเกรซชัดขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอแล้วจะบ้าตายอยู่แล้ว "ไปยังว่ะแก" หลังจากที่สายลมเดินผ่านไปเกรซก็รีบถามเพื่อนของเธอทันทีทำให้แจนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมาดูช้า ๆ และเมื่อเธอมองไม่เห็นสายลมแล้วเธอจึงยกมือขึ้นมาทำท่าโอเคบอกเกรซ "เหมือนจะไปแล้วนะ" แจนตอบ "เฮ่อ~" เกรซถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก "พวกเรารีบกลับกันเถอะก่อนที่ลมจะเดินกลับมา" เกรซพูด "เอาดิ แต่ว่าถ้าเดินออกไปแล้วเจอเข้าจะทำไงว่ะ" แจนถาม "คนเยอะไม่น่าเห็นหรอกมั้งแต่ถ้าออกไปแล้วเจอจริง ๆ ก็ค่อยเนียน ๆ มุดออกไปแบบไม่ให้เขาสังเกตเห็นแล้วกัน" เกรซตอบ "เอางั้นก็ได้" แจนตอบ "รีบไปกันเถอะ" เกรซพูดแล้วรีบหยิบของเตรียมจะลุกจากโต๊ะ "จะไปไหนกันเหรอครับ" สายลมเดินเข้ามาเท้าแขนกับโต๊ะของเกรซเพื่อขวางไม่ให้พวกเธอลุกหนีไป "เฮ้ย!" เกรซและแจนอุทานออกมาด้วยความตกใจ ทั้งสองคนหันหน้ามองกันอย่างสิ้นหวังก่อนจะหันกลับมามองที่สายลม "จะรีบไปไหนเหรอครับ" สายลมถาม "ออ...อ๋อ...พวกฉันจะกลับกันแล้วน่ะพอดีพรุ่งนี้มีงานเช้า" เกรซตอบ "แล้วพี่มาทำอะไรที่นี่ครับทำไมไม่เห็นบอกผมเลย" สายลมถาม "ฉันเหรอ? ฉันก็มา...มา...เป็นเพื่อนแจนเฉย ๆ น่ะพอดีแจนมันบ่นว่าอยากดื่มก็เลยมาเป็นเพื่อนมันหน่อย" เกรซตอบ สายลมมองไปที่แก้วน้ำเปล่าสองแก้วที่วางอยู่บนโต๊ะก่อนจะกลับมามองเกรซ "มาดื่มน้ำเปล่าเนี่ยนะครับ" สายลมถาม "ก็พวกฉันนึกได้ไงว่าพรุ่งนี้มีงานเช้าเลยเปลี่ยจากดื่มเหล้าเป็นดื่มน้ำเปล่าแทน...แฮร่ ๆ ๆ จะได้ไม่เสียงานเสียการด้วย" แจนตอบ "เปิดโต๊ะ V กินน้ำเปล่าสองแก้ว แปลก ๆ นะครับ" สายลมพูด "พวกฉันแค่อยากนั่งโซฟานุ่ม ๆ ส่วนตัว ๆ แค่นี้เองแปลกตรงไหน" เกรซตอบ "ไม่ใช่ว่ามาแอบดูผมเหรอ" สายลมถาม "เปล๊า! จะมาแอบดูทำม๊าย" เกรซตอบ "เกรซ!" แจนกัดฟันเรียกเกรซเบา ๆ เพื่อเตือนเพื่อนสาวไม่ให้ออกอาการ "ฮึ~" สายลมเห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของเกรซก็ดูออกทันที เขาเข้าไปนั่งลงข้างเกรซทำให้เธอต้องขยับที่ให้เขาอย่างอัตโนมัติเพราะอึดอัด "อะไรของนายเนี่ย" เกรซถาม "ก็นั่งเป็นเพื่อนพี่ไง" สายลมตอบ "จะมานั่งกับฉันทำไมไปนั่งกับเพื่อนน่ยนู้น" เกรซพูด "พวกมันมีคนนั่งด้วยแล้วผมอยู่กับพี่ได้" สายลมตอบ "ก็ยังเหลือว่างอยู่คนนึงหนิ ทิ้งสาวสวยแบบนั้นมานั่งกับป้าแก่อย่างฉันเดี๋ยวเขาก็มองว่านายไม่มีเทสหรอก" เกรซพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน "ใครป้าแก่! แกแก่ไปคนเดียวเลยนะ" แจนพูดแล้วมองค้อนเกรซด้วยความไม่พอใจ "ไอ้โจ้มันชวนน้องแอร์รุ่นน้องที่คณะมาด้วยน่ะน้องเขาก็เลยเอาเพื่อนมาด้วยก็แค่นั้น ไม่มีอะไรหรอก" สายลมตอบ "ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยหนิ" เกรซพูดแต่ท่าทางของเธอก็ยังดูเหมือนงอนสายลมอยู่เพราะเธอไม่ยอมหันมามองหน้าสายลมเลย "งั้นมานี่มา" สายลมพูดแล้วลุกขึ้นดึงมือของเกรซให้ลุกตามเขาไป "ไปไหน" เกรซถาม "ไปทำให้พี่เชื่อไง" สายลมพูดแล้วจูงมือเกรซไปที่โต๊ะของพวกเขาส่วนแจนเองก็ตกใจรีบหยิบกระเป๋าของเธอกับเกรซแล้วตามสองคนนั้นไปทันที "ทุกคน" สายลมเอ่ยเรียกเพื่อนเสียงดังจนทุกคนต้องหันไปมองเขาอย่างงง ๆ "กูก็นึกว่ามึงตายที่ห้องน้ำไปแล้ว" โจ้พูด "ใครว่ะ" เป้ถามแล้วชี้ไปที่เกรซ "ทุกคน...นี่พี่เกรซ" เกรซออกแรงบีบมือสายลมเพื่อบอกให้เขาใจเย็น "แฟนกูเอง" สายลมพูดจบเพืื่อนก็นิ่งค้างเพราะไม่ได้เตรียมใจเอาไว้ว่าคนที่เกรซพามาจะเป็นแฟนของเขาเองแทนที่จะเป็นสาว ๆ ที่เขาไปดีลมาตอนไปห้องน้ำ "อ่อ...ยิน...ดีที่ได้รู้จักนะคะพี่เกรซ" กิ๊กลุกขึ้นมาทักทยเกรซเป็นคนแรกพร้อมกับยื่นมือไปขอจับมือ "ค่ะ" เกรซตอบแล้วยื่นมือไปจับงง ๆ "หนูชื่อกิ๊กนะคะเป็นเพื่อนของสายลม" กิ๊กพูด "จ่ะ" เกรซตอบ ตอนนี้เธอทำตัวไม่ถูกเลยเพราะทุกอย่างมันกระทันหันเกินไปจนตั้งรับไม่ทัน
Related chapters
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 14
"เอ่อ~ ทำตัวตามสบายเลยนะครับพี่" เป้พูด เขาเห็นว่าแจนกับเกรซนั่งตัวเกร็งไม่พูดไม่จาก็กลัวว่าเธอจะรู้สึกอึดอัดใจ"แล้วนี่ไอ้ลมมันไปไหนตั้งนานว่ะปล่อยให้พี่สาวคนสวยต้องนั่งรออยู่ตรงนี้" โจ้ถามด้วยความสงสัยเพราะหลังจากที่สายลมพาเกรซมาแนะนำเพื่อนแบบงง ๆ เขาก็ขอฝากเกรซกับแจนนั่งร่วมโต๊ะกับเพื่อนไว้ก่อนแล้วเดินออกไปไหนไม่รู้"เดี๋ยวก็คงมาแหละมั้ง" กิ๊กตอบ"ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วผมจะขอแนะนำตัวเองชัด ๆ อีกสักครั้งนะครับ ผมชื่อโจ้นะครับอายุ 21 ปีและกำลังจะ 22 ในอีกไม่กี่วันแล้ว การเรียนไม่เคยขาดการบ้านไม่เคยส่ง ผมเป็นคนรักสัตว์ใจดีเฟลนลี่เป็นที่สุด ๆ และที่สำคัญ...ผมยังโสดนะครับ" โจ้พูดพร้อมขยิบตาให้ทั้งสองคนทีนึง แจนถอนหายใจแล้วมองบนอย่างไม่ชอบใจเพราะเธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้เป็นที่สุด"แฟนเพื่อนเนอะ!" กิ๊กพูด"คนนี้แฟนเพื่อนแต่คนนี้ไม่ใช่" โจ้ตอบพร้อมชี้ไปที่เกรซและแจน"พี่สาวคนสวยยังโสดอยู่ใช่ไหมครับ" โจ้ตอบ"ฉันมีแฟนแล้ว" แจนตอบทันทีด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง"อ้าว" โจ้อุทานออกมาพร้อมทำหน้าเซ็งจนเพื่อน ๆ ของเขายังอดขำไม่ได้
Last Updated : 2024-12-28เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 15 NC
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ "เราจะทำกันที่นี่จริง ๆ เหรอ" เกรซถามเหมือนไม่อยากจะเชื่อทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เธอกำลังนั่งคร่อมสายลมอยู่ที่เบาะของเขา "ไม่มีใครเห็นหรอก รถผมจอดอยู่ลึกจะตายอีกอย่างนะฟิล์มรถผมก็ดำต่อให้มีคนออกมาจริง ๆ ก็มองไม่เห็นอยู่ดี" สายลมตอบ "แต่ว่ารถนายมันแคบมากเลยอ่ะ" เกรซพูด รถของสายลมมันแคบมากจริง ๆ นั่นแหละยิ่งพอมีเกรซมานั่งอยู่บนตักเขาแล้วด้วยก็ยิ่งทำให้มันอึดอัดเข้าไปใหญ่ "เฮ้ย!" เกรซร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่ออยู่ดี ๆ สายลมก็ปรับเบาะลงโดยไม่บอกเธอก่อนทำให้เธอเด้งลงไปพร้อมกับสายลมแบบไม่รู้ตัว "ผมแข็งจนปวดไปหมดแล้วอ่ะพี่เกรซ" สายลมทำหน้าอ้อนใส่เกรซพร้อมกับยกมือขึ้นไปจับประคองก้นของเธอไปแล้วออกแรงบีบมันเบา ๆ "เบา ๆ นะฉันกลัวถูกจับได้อ่ะ" เกรซตอบ "ฮึ~ พี่ต่างหากที่ต้องเบา ๆ อ่ะ" สายลมตอบแล้วยกมือขึ้นไปจับท้ายทอยของเกรซให้ลงมาจูบกับเขาต่อ ลิ้นของทั้งคู่สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนอย่างกันรู้จังหวะของกันและกันเป็นอย่างดี ที่ผ่านมาแม้ว่าเกรซจะดูผลักไสสายลมตลอดเวลาที่เขาเป็นฝ่ายเริ่มแต่ที่จริงแล้วลึก ๆ ในใจเธอก็ไม่อยากให้เขาหยุดหรอกแต่แค่กลัวว่าถ้าไม่มีชั้นเชิงเลยส
Last Updated : 2024-12-29เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 16
"แต่งตัวเสร็จแล้วพี่ก็รอผมอยู่ในรถแป๊ปนึงนะ" สายลมพูด"นายจะไปไหนอ่ะ" เกรซถาม"เดี๋ยวผมจะไปลาทุกคนก่อน" สายลมตอบ"แล้วแบบนี้พวกเขาจะไม่สงสัยเหรอ" เกรซถาม"ก็คงสงสัยแหละแต่เดี๋ยวผมหาเรื่องแถให้เอง" สายลมตอบ"พวกเขาจะเชื่อกันไหมอ่ะ" เกรซถาม"เป็นพี่พี่จะเชื่อไหมล่ะ" สายลมถาม เกรซเงียบไปแป๊ปนึงก่อนจะส่ายหน้าตอบว่าไม่เชื่อ"งั้นก็ตามนั้นแหละ" สายลมพูด"เขาต้องมองฉันเป็นผู้หญิงไม่ดีแน่เลย เฮ่อ~" เกรซรู้สึกไม่ดีเลยเมื่อนึกว่าทุกคนจะเข้าใจว่าเธอเป็นคนไม่รู้กาลเทศะไม่มีความอดทนอดกลั้นจนทำไม่เลือกที่แบบนี้"ไม่มีใครคิดแบบนั้นหรอกพี่ไม่ต้องคิดมากนะ" สายลมยื่นมือไปกุมมือเกรซ"เดี๋ยวผมรีบไปรีบมานะ" สายลมพูดจบเกรซก็พยักหน้าตอบสายลมเดินกลับมาที่โต๊ะก็เห็นว่าตอนนี้ที่โต๊ะของเขามีเพียงเพื่อนของเขาและรุ่นน้องอีก 2 คนเท่านั้น"อ้าวแล้วนี่พี่แจนหายไปไหนว่ะ" สายลมถาม"เห็นว่าแฟนเขากลับมาบ้านน่ะเลยขอตัวกลับก่อนเนี่ยยังฝากพวกกูลาพี่เกรซให้อยู่เลย" กิ๊กตอบ"ว่าแต่มึงเถอะหายไปไหนมา
Last Updated : 2024-12-29เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 17
เกรซนั่งทำงานตามปกติทุกวันแต่วันนี้งานของเธอมันเยอะมากเป็นพิเศษเพราะพรุ่งนี้จนถึงสัปดาห์หน้ามันจะวันหยุดยาวแล้วดังนั้นบริษัทจึงเร่งให้พนักงานทุกคนทำงานในความรับผิดชอบของตัวเองให้เสร็จภายในวันนี้ ติ๊ง (เสียงแจ้งเตือน)-แกอยู่ไหนเนี่ยฉันรอกินข้าวอยู่นะ-ข้อความจากแจนทำให้เกรซรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้เธอนั่งทำงานจนเลยเวลาพักแล้วแต่ว่างานบนโต๊ะของเธอยังเต็มโต๊ะอยู่เลยเธอจึงไม่สามารถทิ้งมันไปตอนนี้ได้-แกกินเลยฉันคงไม่ได้ลงไปแล้วอ่ะ- เกรซตอบกลับแล้วเริ่มทำงานของตัวเองต่อทันที จริง ๆ งานทั้งหมดนี่เธอได้รับมอบหมายมาหลายวันแล้วแต่ก่อนหน้านี้เธอมีออกไปพบลูกค้ากับต๊อดหรือทรงยศผู้บริหารของบริษัท B-One ตลอดจนไม่มีเวลาได้เคลียร์มันเลยดังนั้นวันนี้เธอเลยต้องรับบทหนักหน่อย"เฮ่อ~ เมื่อยจัง" เกรซพูดพร้อมกับบิดขี้เกียจเพื่อผ่อนคลายตัวเอง"เหนื่อยหน่อยนะครับ" เสียงของต๊อดดังขึ้นทำให้เกรซตกใจรีบยืนยันทันที"คุณต๊อด...แฮร่ ๆ เกรซขอโทษนะคะ" เกรซพูดอย่างไม่เต็มเสียง"ไม่เป็นไรครับ นั่งทำงานนาน ๆ มันก็ต้องมีล้ากันบ้าง" ต๊อดตอบ
Last Updated : 2024-12-30เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 18
เกรซตื่นมาในช่วงสาย ๆ ของวันเพื่อใช้เวลาวันหยุดให้เป็นประโยชน์ที่สุดหลังจากชำระร่างกายแล้วเธอก็เริ่มลงมือทำความสะอาดห้องครั้งใหญ่หลังจากไม่ได้ทำมาสักพักเพราะงานของเธอยุ่งมากแต่โชคดีที่ทุกวันนี้เวลาสายลมมาหาเธอเขาก็จะคอยช่วยปัดกวาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้บ้างช่วงที่เธอทำอาหารให้เขาเพราะปกติแล้วก่อนที่เธอจะรู้จักกับสายลมเธอมักจะซื้ออาหารที่พร้อมทานกลับมาทานที่ห้องเลยเพื่อจะได้มีเวลาทำความสะอาดห้องและพักผ่อนบ้างส่วนวันหยุดเธอถึงจะค่อยทำทานเอง"ลม...ลม...ตื่นได้แล้ว" หลังจากทำงานทุกอย่างเสร็จเกรซก็เข้ามาปลุกสายลมในห้องนอน"อื้มมมมมม...ขออีก 5 นาที" สายลมตอบแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหน้า"มันเที่ยงแล้วนะรีบลุกไปล้างหน้าแล้วมากินข้าวได้แล้ว" เกรซพูด"ผมยังไม่หิวเลย" สายลมตอบแล้วพลิกตัวหันหนีเกรซ เมื่อคืนเขาดูบอลจนเกือบเช้าเลยเป็นเหตุผลให้เขายังไม่อยากลุกตอนนี้"งั้นให้อีก 5 นาทีนะเดี๋ยวฉันไปตักข้าวไว้ให้" เกรซพูดจบสายลมก็ยกมือขึ้นมาทำท่าโอเคก่อนจะนอนต่อไป30 นาทีผ่านไปสายลมเดินออกมาจากห้องก็เจอเขากับเกรซที่กำลัังยกอาหารมาวางที่โต๊ะแต่ส
Last Updated : 2024-12-30เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 19
กริ๊ง ๆ ๆ เกรซพยายามกดกริ่งหน้าบ้านเรียกแจนแต่เธอก็ไม่ยอมออกมาเปิดประตูสักที"แจน...แจน...แกอยู่ในบ้านไหมเปิดประตูให้ฉันหน่อย...แจน" เกรซพยายามตะโกนเรียกแล้วแต่ก็ไร้เสียงตอบรับจากแจน"ทำไงดีอ่ะลม" เกรซถาม"เดี๋ยวผมปีนเข้าไปเอง" สายลมตอบแล้วเตรียมจะปีนข้าวรั้วบ้านของแจนทันทีแต่เกรซก็รีบห้ามไว้"จะบ้าเหรอีนเข้าบ้านคนอื่นเดี๋ยวก็โดนจับหรอก" เกรซพูด"พี่จะปล่อยพี่แจนไว้แบบนั้นไงล่ะ อีกอย่างนะพวกเราทำไปเพราะเป็นห่วงพี่แจนผมไม่เชื่อหรอกว่าพี่เขาจะแจ้งความจับเราอ่ะ" สายลมตอบ"อืม ๆ" เกรซพยักหน้าตอบจากนั้นสายลมก็รีบปีนเข้าไปในเขตบ้านของแจนแล้ววิ่งมาเปิดประตูในเกรซ"เหมือนประตูบ้านจะใช้รหัสผ่านนะ" สายลมพูดเมื่อมองไปที่ประตูแล้วเห็นว่าประตูบ้านเป็นระบบใส่รหัส"ฉันรู้" เกรซตอบแล้วรีบวิ่งไปใส่รหัสที่ประตูเพื่อเปิดเข้าไปหาแจนในบ้าน"แจน...แจน...แจน!" เกรซตะโกนเรียกแจนไปพร้อมกับวิ่งเข้าออกทุกมุมบ้าน"ข้างล่างน่าจะไม่มีผมว่าพวกเราไปชั้นสองเถอะ" สายลมพูดจบเกรซก็รีบวิ่งขึ้นชั้นสองทันที"นี่ห้
Last Updated : 2024-12-31เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 20 NC
20:30 น. "พวกแกกลับไปพักเถอะเดี๋ยวฉันอยู่ดูมันต่อเอง" พีต้าพูดหลังจากมองเห็นสภาพเพื่อนแต่ละคนดูซึมจนไม่เป็นอันทำอะไร "ฉันอยากรอให้มันตื่นก่อนอ่ะ" เกรซตอบ "ฉันด้วย" ปานวาดตอบ "หมอเขาก็บอกแล้วไงว่าให้มันพักผ่อนไปก่อนฉันว่ากว่ามันจะตื่นก็คงพรุ่งนี้แล้วแหละ" พีต้าพูด "งั้นให้ฉันอยู่เฝ้ามันเถอะ ฉันน่าจะสะดวกกว่าพวกแก" เกรซตอบ "ฉันอยู่ด้วย" ปานวาดพูด "แกน่ะไม่ต้องเลย ยังท้องยังไส้อยู่กลับบ้านไปพักผ่อนดี ๆ ดีกว่า" พีต้าตอบ "อืม แกรีบโทรบอกแฟนแกมารับเลยพวกฉันจะได้สบายใจ" เกรซพูด "แกด้วยเกรซ ถ้าแกไม่ยอมกลับแฟนแกเขาก็ไม่ยอมกลับเหมือนกันอ่ะนี่แค่เมื่อเย็นพวกเราต้องลำบากสายลมไปช่วยแจนมันที่บ้านก็เกรงใจมากพอแล้วไม่ต้องลำบากให้เขามาอยู่เฝ้าไอ้แจนเป็นเพื่อนแกอีกหรอก" พีต้าพูด เกรซหันไปมองสายลมด้วยความรู้สึกผิดที่ต้องให้เขามาลำบากไปกับเธอด้วยก่อนจะหันไปมองแจนที่นอนอยู่บนเตียง "แกรีบพาแฟนแกกลับไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวทางนี้ฉันเฝ้าเอง" พีต้าเห็นเกรซกำลังสับส
Last Updated : 2024-12-31เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 21
โรงพยาบาล"ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับพรุ่งนี้ก็สามารถกลับบ้านได้เลย" หมอพูด"กลับได้เลยเหรอครับ" พีต้าถามด้วยความตกใจเพราะเธอรู้สึกว่ามันเร็วเกินไปที่หมอจะอนุญาตให้เพื่อนของเธอกลับบ้านได้แล้ว"ครับ" หมอตอบ"หมอแน่ใจเหรอครับ" พีต้าพูด หมอทำหน้าเลิ่กลั่กอย่างไม่เข้าใจว่าตัวเองพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า"เอ่อ...คือถ้าตามอาการที่ตรวจไปก็ปกติดีหมดทุกอย่างแล้วนะครับ" หมอตอบ"แล้วแบบนี้หลังจากกลับไปมันมีโอกาสเกิดอาการแทรกซ้อนไหมครับ" พีต้าถาม"เอ่อคือว่า..." หมอเองก็ตกใจกับท่าทางเล่นใหญ่ของพีต้าจนงงไปหมดแล้ว"พีต้า~ แกอย่าทำให้หมอตกใจดิ" แจนพูดหลังจากเห็นท่าทีลำบากใจของหมอ"ขอบคุณนะคะคุณหมอ" แจนหันไปพูดกับหมอเพื่อตัดบทสนทนาของเขากับเพื่อนของเธอ"ครับพักผ่อนเยอะ ๆ นะครับเดี๋ยวหมอขอตัวก่อน" หมอตอบ "ขอบคุณค่ะ""ขอบคุณครับ" หลังจากหมอเดินออกไปพีต้าก็หันมามองแจนด้วยสายตาดุ ๆ จนแจนต้องหลบตาเขาด้วยความรู้สึกผิด"แกทำอะไรลงไปแกรู้ตัวไหม" พีต้าพูด"ฉันขอโทษ" แจนตอบ"นี่ถ้าเกรซกับแฟนมันไปช่วยแกไม่ทันป่านนี้แกจะเป็นยังไงรู้ใช่ไหม" พีต้าพูดด้วยความโกรธ เขาทั้งผิดหวัง เสียใจและโกรธที่เพื่อนสาวทำอะ
Last Updated : 2025-01-01
Latest chapter
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 46
เช้าวันศุกร์"มึงมัวนั่งเล่นอะไรอยู่ว่ะ ข้าวปลาจะไม่ลงไปแดกหรือไง" เป้เห็นโจ้แต่งตัวเสร็จนานแล้วแต่ไม่ยอมหยิบกระเป๋าเตรียมลงไปทานข้าวเช้าสักที"แดกดิ! แต่ว่าพวกมึงเห็นนี่กันหรือยัง" "อะไรว่ะ" กิ๊กถามแล้วเดินเข้ามาดู"งานวันเกิดคุณต๊อดผู้บริหาร B-One อ่ะ""แล้วมันมีอะไรว่ะ" เป้ถาม"เอ้า~ ก็กูเห็นพวกดาราเซแลปเขาลงอวยพรเต็มไทม์ไลน์ไปหมดไหนจะเพจบริษัทที่ลงทั้งรูปทั้งคลิปและพอมันถ่ายติดดาราเยอะคนก็พากันแชร์เยอะ กูเห็นแล้วก็อดใจเข้าไปส่องไม่ได้นี่หว่าอีกอย่างนะพวกมึงของรางวัลที่แจกให้พนักงานปีนี้รวมกันแล้วเป็นล้านเลยนะเว้ย" "ระดับคุณต๊อดแจกของแค่ล้านเดียวมึงก็ว้าวเหรอว่ะ" เป้พูด"กูว่าไอ้โจ้มันว้าวสาวออฟฟิศใส่ชุดราตรีมากกว่า มึงดูดิแม่งดูแต่รูปสาว ๆ ไม่เห็นจะไปสนใจรางวัลอะไรเลย" กิ๊กพูดพร้อมแย่งโทรศัพท์ในมือโจ้มายื่นให้เป้กับสายลมดู"สาววัยทำงานแม่งสวยขนาดนี้เลยเหรอ" เป้พูด"ก็ปกติของคนทำงานในออฟฟิศป่ะว่ะ มึงจะให้เขาโทรม ดำเหมือนคนทำงานกลางแจ้งหรือไง" โจ้ตอบ"เฮ้ย! มีรูปพี่แจนกับพี่เกรซด้วยว่ะ โห~ สวยชิบหาย" เป้เอ่ยชมเสียงดังจนแฟนอย่างสายลมอดอมยิ้มออกมาด้วยความภูมิใจไม่ได้"ไอ้ลมแฟนมึงโค
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 45
เกรซยืนนิ่งค้างไปเหมือนกับว่าบรรยากาศในงานมันกำลังหยุดนิ่ง เธอสบตาต๊อดพลางนึกสับสนในใจว่าควรทำอย่างไรต่อไปดีมันมีทั้งความรู้สึกอยากไปและไม่อยากไปตีกันอยู่ในหัวตลอดเวลา แววตาที่คาดหวังและดูอบอุ่นของต๊อดเป็นสิ่งเดียวเลยที่ทำให้เธอสับสนอยู่ตอนนี้แต่ไม่หลังจากนั้นไม่นานแจนก็แอบใช้ศอกสะกิดเกรซเบา ๆ ให้เธอรีบตัดสินใจเพราะตอนนี้ทุกคนในงานกำลังจับจ้องมาที่พวกเธอด้วยสีหน้าลุ้นระทึกอย่างกับว่าฝ่ายชายกำลังขอฝ่ายหญิงแต่งงานเลยและด้วยความที่แจนยืนอยู่คู่กับเกรซสองคนมันเลยยิ่งทำให้เธออึดอัดจนต้องรีบสะกิดเพื่อนให้รีบออกไปเพื่อที่งานจะได้ดำเนินต่อ เกรซหันหน้าไปมองแจนและเห็นว่าเธอส่งสัญญาณบางอย่างมาทางสายตาเธอจึงเข้าใจได้ในทันทีแล้วหันกลับมาหาต๊อดอีกครั้งพร้อมยื่นมือออกไปให้ต๊อดจับ"ค่ะ" เสียงปรบมือดังสนั่นตลอดทางระหว่างที่ต๊อดจูงมือเกรซให้เดินไปด้านหน้าพร้อมกับเขา เอาจริง ๆ สำหรับเกรซตอนนี้มันแอบมีความรู้สึกเขินอยู่หน่อย ๆ นะเมื่อเธอแอบเหล่ตาไปมองที่ใบหน้ามุมด้านข้างของต๊อดทั้ง ๆ ที่มันไม่ควรจะมีความรู้สึกนี้เลยด้วยซ้ำแสงไฟสลัวสีแดงม่วงอ่อนสาดส่องลงบนฟลอร์เต้นรำที่ต๊อดกับเกรซยืนอยู่ ชุดของเกรซเล่นก
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 44 งานวันเกิด
หลังจากอาบน้ำเสร็จเกรซก็เดินไปหยุดที่ตรงชุดที่เธอตั้งใจจะใส่มันแต่แรกซึ่งพอเธอจับมันขึ้นมาภาพสีหน้าของต๊อดที่ยิ้มดีใจตอนเอาชุดของเขามาให้เธอก็ปรากฏขึ้นมาซะงั้น มันทำให้เธอเกิดความลังเลขึ้นอีกครั้งแล้วค่อย ๆ วางชุดในมือลงแล้วเดินกลับไปที่เตียง"เอาว่ะ ถือซะว่าก็รักษาน้ำใจที่เขาอุตส่าห์ตั้งใจเตรียมมาให้ก็แล้วกัน" ชุดราตรีสีแดงเข้ารูปพออยู่บนตัวของเกรซแล้วมันช่างเด่นซะเหลือเกินบวกกับผิวขาวเนียนของเธอมันก็ช่วยส่งให้ดีสวยเข้าไปใหญ่ เกรซเปิดลิ้นชักออกมาแล้วหยิบสร้อยเส้นเล็ก ๆ ที่สายลมซื้อให้ออกมาใส่ก่อนจะส่องกระจกดูความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนออกจากห้องเกรซมาถึงที่งานก่อนงานจะเริ่มเพื่อตรวจเช็กความเรียบร้อยอีกครั้ง ตอนนี้ที่งานมีแค่ทีมออแกไนซ์เท่านั้นยังไม่มีใครมาเลยแต่ทุกคนกลับมากันแอบมองเกรซอยู่หลายครั้ง"นี่ขนาดยังไม่เปิดไฟคุณเกรซยังดูสวยขนาดนี้คืนนี้ผมว่าแขกในงานคงไม่มีใครสวยเด่นเกินคุณเกรซไปอีกแล้วล่ะครับ" "จริง ๆ เกรซก็แอบเขินอยู่เหมือนกันนะคะคุณกายเวลามีคนมองแบบนี้""ไม่ต้องเขินหรอกครับแต่งแบบนี้ก็สวยดีออก" "แล้วปกติเคยมีคนแต่งชุดราตรีมาตรวจงานแบบเกรซไหมคะ""เอ่อ~ อันนี้ครั้งแรกเลยค
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 43 ของขวัญ
วันพฤหัสบดี "โอ๊ยยยยย~ กูจะบ้าตาย" ทั้งสี่คนเดินลากสภาพเหมือนศพไร้วิญญาณเข้ามาในห้องของโจ้แล้วทิ้งตัวนอนกันคนละจุด"ทำไมข้อสอบมันยากจังว่ะ" โจ้พูด"ไอ้ยากไม่เท่าไหร่แต่แม่งเยอะชิบหายแถมให้เวลากูแค่นิดเดียวกว่ากูจะอ่านโจทย์ตีความได้แต่ละข้อก็แทบหมดเวลาแล้ว คะแนนครั้งนี้กูปลงเลยแล้วกัน" เป้ตอบ"ปลงห่าอะไร! ไอ้เหี้ยพวกเราติวกันมาเป็นอาทิตย์นะเว้ยถ้าคะแนนออกมาไม่ดีกูร้องไห้แน่" กิ๊กตอบ"ร้องไห้แล้วคะแนนมึงจะเพิ่มขึ้นหรือไง แม่งเอ้ยเซ็งเลยว่ะ โชคดีนะกูทำข้อเขียนก่อนไม่งั้นกูคงไม่งั้นกูคงไม่มีคะแนนอันไหนมาช่วยพยุงแน่" เป้ตอบ"ส่วนกูข้อเขียนทำไปได้ครึ่งเดียวข้อกาก็เหลืออีกเกือบสิบข้อเลยที่ยังไม่ได้อ่าน ฮืออออ~ คนออกข้อสอบเขาไม่รู้เหรอว่ะว่าเวลาเท่านี้ควรออกข้อสอบกี่ข้ออ่ะ" โจ้ตอบ"เออ...แม่งเอ้ย! เป้ตอบ"แล้วมึงอ่ะลมทำได้เปล่า" กิ๊กถาม"ได้แต่ก็ไม่รู้คะแนนจะออกมายังไงเหมือนกัน" สายลมตอบ"กูไม่ลุ้นของแม่งหรอก รู้ ๆ กันอยู่" โจ้ตอบ สายลมนอนหลับตาเอาแขนก่ายหน้าผากด้วยท่าทีนิ่งแปลก ๆ"เป็นไรว่ะ" กิ๊กถามด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นสายลมนิ่งผิดปกติ"ปวดหัวนิดหน่อยว่ะสงสัยเป็นไข้มั้ง" สายลมตอบ กิ๊กข
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 42
"ฮัลโหลค่ะ ร้าน xx ใช่ไหมคะ...ค่ะนี่เกรซนะคะที่เคยติดต่อไปเมื่อเดือนก่อนอยากสอบถามว่าถ้าจะให้ทำเค้ก 5 ชั้นจำนวน 3 ก้อนรวมถึงคัพเค้กอีก 500 ชิ้นภายในวันพฤหัสหน้าจะทันไหมคะ...ทันเหรอคะ....ค่ะ ได้ค่ะแต่ว่าขอให้มาส่งก่อน 4 โมงเย็นได้ไหมคะ...ค่ะเดี๋ยวเกรซส่งรายละเอียดพร้อมสลิปมัดจำไปทางไลน์นะคะ...ขอบคุณมากเลยค่ะ" เกรซวางสายแล้วติดต่อร้านต่อไปทันที"สวัสดีค่ะอยากถามว่า......"เกรซพยายามติดต่อหาออแกไนท์สำหรับจัดงานรวมถึงอาหาร เครื่องดื่มและหลาย ๆ อย่างที่จำเป็นต้องใช้ให้อย่างเร่งด่วนจนเธอไม่ทันสังเกตเลยว่าตอนนี้ต๊อดได้มายืนมองดูที่กำลังหัวหมุนอยู่สักพักแล้ว"ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ....ต่อไปก็ต้องติดต่อเชิญแขก เริ่มจาก เอ่อ~""ดูท่าวันนี้คุณจะยุ่งเป็นพิเศษเลยนะครับ" เสียงของต๊อดทำเอาเกรซตกใจจนรีบดีดตัวลุกขึ้นยืนทันที"คุณต๊อด ขอโทษทีค่ะเกรซไม่ทันได้สังเกต คุณมาถึงนานหรือยังคะ" "สักพักแล้วครับ ว่าแต่งานวันเกิดของผมมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับทำไมดูคุณวุ่นจัง" "เปล่าค่ะแต่ว่า...เกรซ...เกรซ" "มีอะไรก็บอกผมได้นะ""เกรซขอโทษนะคะ""ครับ? เรื่องอะไรเหรอ""คือวันนั้นหลังจากที่เราคุยกันเรื่องจัดงานว
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 41
"เป็นยังไงบ้าง" เกรซถามสายลมด้วยรอยยิ้มสดใสแต่สายลมกลับทำหน้าเศร้าใส่เธอซะงั้น"ยังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ" "ทำไมล่ะ""มัวแต่คิดถึงพี่อยู่" เกรซถอนหายใจพร้อมเบะปากเล็กน้อยให้กับความขี้อ้อนของแฟนหนุ่ม"ไอ้เรารึก็อุตส่าห์เป็นห่วงคิดว่ามีเรื่องอะไร"ก็ผมคิดถึงพี่จริง ๆ อ่ะอยากจะกลับไปหาพี่ที่คอนโดซะตอนนี้เลย" "อาทิตย์หน้าก็ได้เจอกันแล้ว""แล้ววันนี้ทำงานเป็นไงบ้างครับ" "ก็โอเคนะ ออกไปทานข้าวกับลูกค้าพร้อมกับเอาตัวเองตัวอย่างสินค้าไปให้ลูกค้าเลือกด้วยเห็นว่าชอบมากคงสั่งผลิตไม่น้อยแน่""บริษัทพี่เป็นแบรนด์เครื่องสำอางค์กับอาหารเสริมไม่ใช่เหรอครับทำไมถึงมีรับผลิตด้วยล่ะ""เป็นบริษัทในเครือที่คุณต๊อดเปิดใหม่น่ะ เปิดมาได้ปีกว่าแล้วรับผลิตสินค้าจำพวกเดียวกันอยู่หลายแบรนด์เลย" "ผมไม่เห็นรู้เลยว่า B-One ก็มีโรงงานกับเขาด้วย""อาจจะเพราะเพิ่งเปิดไม่นานด้วยมั้ง""ครับ แล้วนี่พี่ทานอะไรหรือยังถึงผมจะไม่ได้อยู่ด้วยแต่พี่ต้องทานข้าวเยอะ ๆ นะรู้ไหม" "รู้แล้วหน่า" "ถ้าพี่คิดถึงผมจนทนไม่ไหวก็โทรมาได้ตลอดเลยนะ ผมพร้อมรับสายพี่เสมอ" "ฉันหรือนายกันแน่ที่จะทนไม่ไหว" "ก็พี่ไง พี่อาจจะไม่รู้ตัวนะแต่ความจริ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 40
"อาหารไม่ถูกปากเหรอครับ" โจ้เห็นเมษาทำสีหน้าไม่จอยเท่าไหร่เลยคิดว่าร้านที่เขาเลือกอาจไม่ถูกใจเธอ "เปล่าค่ะ อาหารอร่อยมากแต่ที่เมษาเป็นแบบนี้เพราะเมษากำลังนอยด์อยู่" "นอยด์ นอยด์เรื่องอะไรครับ" เมษาหันไปหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมาวางบนโต๊ะแล้วชี้ให้โจ้ดูถึงรอยตำหนิที่เกิดขึ้น"ก่อนมานี่เมษารีบมากจนเผลอทำกระเป๋าเกี่ยวกับพุ่มไม้หน้าคณะหนังมันก็เลยเกิดรอยถลอกแบบนี้ คุณพ่อเมษาเพิ่งซื้อให้ด้วยเมษาก็เลยเสียใจนิดหน่อยที่ทำมันพัง" สีหน้าเศร้า ๆ ของเธอช่างดูน่าสงสารจนโจ้แทบอยากจะเข้าไปปลอบ"ไม่เป็นไรนะครับ พี่ว่ารอยมันเล็กน้อยมากเลยคงไม่มีใครเห็นหรอกน้องเมษาไม่ต้องเสียใจไปนะ วันนี้วันเกิดทั้งทียิ้มหน่อยสิครับ" "แต่ว่าถึงไม่มีใครเห็นแต่เมษาก็เห็นอยู่ดีจะไม่ให้เมษาเสียใจเลยเมษาคงทำไม่ได้หรอกค่ะ เนี่ยไม่รู้เลยว่าถ้าคุณพ่อรู้ว่าเมษาไม่รักษาของที่ท่านให้มาเขาจะเสียใจมากแค่ไหน" ยิ่งโจ้ได้ยินเมษาพูดแบบนั้นเขาก็ยิ่งสงสารเธอเข้าไปใหญ่"เอางี้ครับน้องเมษาทานอาหารกับพี่ก่อนแล้วก็ต้องเลิกทำหน้าเศร้าด้วยนะเพราะเดี๋ยวพี่โจ้คนนี้จะพาน้องเมษาไปซื้อกระเป๋าใบใหม่เอง" เมษายิ้มขึ้นมาทันทีก่อนจะทำหน้าเศร้าอีกครั้ง
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 39 แฟนปลอม ๆ
โจ้กำลังยืนล้วงกระเป๋าฮัมเพลงรอสาวของเขาอยู่ในห้างอย่างอารมณ์ดีแต่ในระหว่างนั้นสายตาของเขาก็ดันเหลือบไปเห็นหญิงสาวคนนึงในชุดทำงานหน้าตาคุ้น ๆ และเมื่อเขาดูจนมั่นใจแล้วว่าเธอเป็นใครจึงได้สาวเท้าเดินเข้าไปทางด้านหลังของเธอแล้วใช้มือแตะเบา ๆ ที่ไหล่จนเธอหันมา"ทำไมเป็นนายอีกล่ะเนี่ย" แจนถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเมื่อหันกลับมาแล้วเจอว่าคนที่มาสะกิดเธอนั้นคือโจ้"เอ้า? ที่นี่มันไม่ใช่ที่ของพี่คนเดียวนะครับผมถึงจะมาไม่ได้อ่ะอีกอย่างพวกเราก็คนกันเองทั้งนั้นเจอกันทั้งทีจะทักทายกันดี ๆ ไม่ได้เลยหรือไง" "ไม่ได้""ดุจังอ่ะ ดุแบบนี้ระวังโดนแฟนทิ้งนะครับ" โจ้พูดออกไปแบบไม่คิดอะไรเพราะเขารู้ว่าแจนมีแฟนแล้วแต่ยังไม่รู้ว่าเธอเพิ่งถูกแฟนนอกใจมาแต่สำหรับแจนคนำพูดของโจ้มันทำให้เธอรู้สึกโมโหเอามาก ๆ จนหันไปมองตาขว้างใส่ของทันที"โห่~ ผมแค่พูดเล่นเองทำไมต้องทำหน้าดุขนาดนั้นด้วยอ่ะ" โจ้รู้สึกได้ว่าแจนกำลังไม่พอใจเขาเท่าไหร่"นายจะไปไหนก็ไปเถอะไปฉันไม่อยากเห็นหน้านายแล้วต่อไปถ้าบังเอิญเจอฉันที่ไหนก็ไม่ต้องมาทักอีกเข้าใจไหม" พูดจบแจนก็หมุนตัวเตรียมจะเดินหนีออกไปแต่เธอก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าข้างหน้าของเธอคื
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 38 ปั่นงาน
ระหว่างนั่งทำงานในหัวของเกรซก็มีแต่เรื่องที่เธอได้ยินคนเอาไปนินทาให้ห้องน้ำ ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้เลยว่าพนักงานที่นี่มีคนคิดกับเธอแบบนี้ด้วยเพราะที่ผ่านมาเธอเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนมาตลอด"แสดงว่าที่ผ่านมาพวกเขาก็เฟคใส่ฉันสินะ" เกรซรู้สึกนอยด์จนไม่อยากจะทำงานต่อแล้วเธอฟุบตัวลงกับโต๊ะด้วยใบหน้าบูดบึ้งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหมายจะโทรหาสายลม"ไม่ได้สิ ช่วงนี้ลมกำลังยุ่งอยู่ถ้าเราโทรไปเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเขาต้องกังวลจนไม่มีสมาธิเตรียมตัวแน่ ๆ"เกรซคว่ำโทรศัพท์ลงแล้วถอยหายใจออกมาเสียงดังมหาลัยกิ๊กสะกิดสายลมและเป้ให้หันไปดูโจ้ที่เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไม่สนใจงานตรงหน้า รอยยิ้มสดใสราวกับไม่มีเรื่องให้กังวลใจของโจ้ทำเอาเพื่อน ๆ ทุกคนหมันไส้จนอดใจไม่ไหว เป้หยิบยางลบขึ้นมาปาเข้าไปโดนกลางหน้าผากของโจ้จัง ๆ "โอ๊ย! ไอ้เป้มันทำกูทำไมว่ะ" "งานตรงหน้ากองเท่าภูเขามึงยังจะเอาเวลาอันน้อยนิดของมึงไปสนใจอย่างอื่นอีกนะ""เออ งานเดี่ยวมึงยังไม่ส่งเลยแล้วไหนจะงานกลุ่มกับพวกกูอีกถ้ามึงยังทำตัวเป็นภาระเพื่อนแบบนี้กูลบชื่อมึงออกจากงานแน่ไอ้โจ้" "โห่กิ๊กเพื่อนรัก กูไม่ได้อยากอู้งานนะเว้ยแต่พอดีน้องเมษาเขามีปัญห
