Share

19

Author: Plearn9
last update Last Updated: 2024-12-31 11:30:29

กริ๊ง ๆ ๆ

เกรซพยายามกดกริ่งหน้าบ้านเรียกแจนแต่เธอก็ไม่ยอมออกมาเปิดประตูสักที

"แจน...แจน...แกอยู่ในบ้านไหมเปิดประตูให้ฉันหน่อย...แจน" เกรซพยายามตะโกนเรียกแล้วแต่ก็ไร้เสียงตอบรับจากแจน

"ทำไงดีอ่ะลม" เกรซถาม

"เดี๋ยวผมปีนเข้าไปเอง" สายลมตอบแล้วเตรียมจะปีนข้าวรั้วบ้านของแจนทันทีแต่เกรซก็รีบห้ามไว้

"จะบ้าเหรอีนเข้าบ้านคนอื่นเดี๋ยวก็โดนจับหรอก" เกรซพูด

"พี่จะปล่อยพี่แจนไว้แบบนั้นไงล่ะ อีกอย่างนะพวกเราทำไปเพราะเป็นห่วงพี่แจนผมไม่เชื่อหรอกว่าพี่เขาจะแจ้งความจับเราอ่ะ" สายลมตอบ

"อืม ๆ" เกรซพยักหน้าตอบจากนั้นสายลมก็รีบปีนเข้าไปในเขตบ้านของแจนแล้ววิ่งมาเปิดประตูในเกรซ

"เหมือนประตูบ้านจะใช้รหัสผ่านนะ" สายลมพูดเมื่อมองไปที่ประตูแล้วเห็นว่าประตูบ้านเป็นระบบใส่รหัส

"ฉันรู้" เกรซตอบแล้วรีบวิ่งไปใส่รหัสที่ประตูเพื่อเปิดเข้าไปหาแจนในบ้าน

"แจน...แจน...แจน!" เกรซตะโกนเรียกแจนไปพร้อมกับวิ่งเข้าออกทุกมุมบ้าน

"ข้างล่างน่าจะไม่มีผมว่าพวกเราไปชั้นสองเถอะ" สายลมพูดจบเกรซก็รีบวิ่งขึ้นชั้นสองทันที

"นี่ห้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   20 NC

    20:30 น. "พวกแกกลับไปพักเถอะเดี๋ยวฉันอยู่ดูมันต่อเอง" พีต้าพูดหลังจากมองเห็นสภาพเพื่อนแต่ละคนดูซึมจนไม่เป็นอันทำอะไร "ฉันอยากรอให้มันตื่นก่อนอ่ะ" เกรซตอบ "ฉันด้วย" ปานวาดตอบ "หมอเขาก็บอกแล้วไงว่าให้มันพักผ่อนไปก่อนฉันว่ากว่ามันจะตื่นก็คงพรุ่งนี้แล้วแหละ" พีต้าพูด "งั้นให้ฉันอยู่เฝ้ามันเถอะ ฉันน่าจะสะดวกกว่าพวกแก" เกรซตอบ "ฉันอยู่ด้วย" ปานวาดพูด "แกน่ะไม่ต้องเลย ยังท้องยังไส้อยู่กลับบ้านไปพักผ่อนดี ๆ ดีกว่า" พีต้าตอบ "อืม แกรีบโทรบอกแฟนแกมารับเลยพวกฉันจะได้สบายใจ" เกรซพูด "แกด้วยเกรซ ถ้าแกไม่ยอมกลับแฟนแกเขาก็ไม่ยอมกลับเหมือนกันอ่ะนี่แค่เมื่อเย็นพวกเราต้องลำบากสายลมไปช่วยแจนมันที่บ้านก็เกรงใจมากพอแล้วไม่ต้องลำบากให้เขามาอยู่เฝ้าไอ้แจนเป็นเพื่อนแกอีกหรอก" พีต้าพูด เกรซหันไปมองสายลมด้วยความรู้สึกผิดที่ต้องให้เขามาลำบากไปกับเธอด้วยก่อนจะหันไปมองแจนที่นอนอยู่บนเตียง "แกรีบพาแฟนแกกลับไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวทางนี้ฉันเฝ้าเอง" พีต้าเห็นเกรซกำลังสับส

    Last Updated : 2024-12-31
  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   21

    โรงพยาบาล"ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับพรุ่งนี้ก็สามารถกลับบ้านได้เลย" หมอพูด"กลับได้เลยเหรอครับ" พีต้าถามด้วยความตกใจเพราะเธอรู้สึกว่ามันเร็วเกินไปที่หมอจะอนุญาตให้เพื่อนของเธอกลับบ้านได้แล้ว"ครับ" หมอตอบ"หมอแน่ใจเหรอครับ" พีต้าพูด หมอทำหน้าเลิ่กลั่กอย่างไม่เข้าใจว่าตัวเองพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า"เอ่อ...คือถ้าตามอาการที่ตรวจไปก็ปกติดีหมดทุกอย่างแล้วนะครับ" หมอตอบ"แล้วแบบนี้หลังจากกลับไปมันมีโอกาสเกิดอาการแทรกซ้อนไหมครับ" พีต้าถาม"เอ่อคือว่า..." หมอเองก็ตกใจกับท่าทางเล่นใหญ่ของพีต้าจนงงไปหมดแล้ว"พีต้า~ แกอย่าทำให้หมอตกใจดิ" แจนพูดหลังจากเห็นท่าทีลำบากใจของหมอ"ขอบคุณนะคะคุณหมอ" แจนหันไปพูดกับหมอเพื่อตัดบทสนทนาของเขากับเพื่อนของเธอ"ครับพักผ่อนเยอะ ๆ นะครับเดี๋ยวหมอขอตัวก่อน" หมอตอบ "ขอบคุณค่ะ""ขอบคุณครับ" หลังจากหมอเดินออกไปพีต้าก็หันมามองแจนด้วยสายตาดุ ๆ จนแจนต้องหลบตาเขาด้วยความรู้สึกผิด"แกทำอะไรลงไปแกรู้ตัวไหม" พีต้าพูด"ฉันขอโทษ" แจนตอบ"นี่ถ้าเกรซกับแฟนมันไปช่วยแกไม่ทันป่านนี้แกจะเป็นยังไงรู้ใช่ไหม" พีต้าพูดด้วยความโกรธ เขาทั้งผิดหวัง เสียใจและโกรธที่เพื่อนสาวทำอะ

    Last Updated : 2025-01-01
  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   22

    ระหว่างทางกลับคอนโดเกรซแอบบมองสายลมเป็นระยะตลอดเพราะมีเรื่องอยากจะถามแต่ก็ไม่กล้ากลัวว่าเขาจะหาว่าเธอจู้จี้จุกจิก"พี่มีอะไรหรือเปล่า" สายลมพูดขึ้นหลังจากสังเกตเห็นเกรซหันมองเขาหลายครั้ง"ฮะ? อ๋อเปล่าหนิ" เกรซตอบ หลังจากนั้นก็ไม่มีบทสนทนาอะไรออกมาเลยจากพวกเขาทำให้เกรซรู้สึกอึดอัดจนทนไม่ไหวด้วยความรู้สึกค้างคาในใจ"เอ่อ...ตอนที่ฉันกับพีต้าออกไปนายคุยอะไรกับแจนเหรอ" เกรซถาม"ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงถามล่ะ" สายลมถามกลับ"ก็ไม่มีอะไรแค่เห็นพวกนายคุยกันเฉย ๆ เลยถามดู" เกรซตอบ"คุยเรื่อยเปื่อยรอพวกพี่กลับมาเฉย ๆ แหละครับไม่มีอะไรหรอก" สายลมตอบ เกรซหันมองสายลมด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เธอรู้สึกได้ว่าสายลมต้องมีอะไรปิดบังเธออยู่แน่ ๆ เพราะขนาดเธอถามเขาอีกเป็นครั้งที่สองเขาก็ยังเลือกจะตอบแบบปัด ๆ ไปเหมือนเช่นเคย09:30 น."เดี๋ยวผมเข็นเองครับ" พีต้าพูดกับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเพื่อที่จะขอเข็นรถเข็นของแจนออกไปเอง"ครับ" เจ้าหน้าที่ตอบแล้วก็เดินออกไป"สรุปคือพวกเราจะไปทะเลกันเลยใช่ไหม" แจนถามเมื่อเงยหน้ามองขึ้นแล้วเห็นพี

    Last Updated : 2025-01-02
  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   23

    แจนเดินเข้าห้องมาพร้อมกับเกรซและเธอก็รู้สึกได้ได้ว่าเพื่อนสาวของตัวเองดูไม่ค่อยสดใสเลย แจนเดินไปนั่งลงบนเตียงเงียบ ๆ มองดูแผ่นหลังของเกรซที่กำลังยุ่งกับการเลือกเสื้อผ้าอยู่โดยไม่พูดไม่จากับเธอสักคำ"แกทะเลาะกับสายลมเหรอ" คำถามของแจนทำให้เกรซชะงักทันที"เปล่า" เกรซตอบ"งั้นทำไมแกถึง-""ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ" แจนยังพูดไม่จบเกรซก็ชิงตัดบทหยิบเสื้อผ้าออกมาแล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำทันทีสายลมเองตอนนี้ก็กำลังนั่งคิดไม่ตกเกี่ยวกับเกรซอยู่ที่โซฟาด้านล่างเพราะหลังจากเขาเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องแล้วเขาก็ลงมานั่งรอข้างล่างทันทีเผื่อว่าถ้าเกรซลงมาจะได้ขอคุยกับเธอหน่อย หลังจากที่เกรซเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอก็ได้ลงมาจริง ๆ และทันทีที่สายลมเห็นเกรซเขาก็รีบลุกขึ้นส่งยิ้มให้เธอแต่เกรซกลับถอนหายใจออกมาแล้วเดินผ่านเขาไปซะงั้นจนเขาหุบยิ้มแทบไม่ทัน"พี่เป็นอะไรอ่ะ" สายลมรีบถามด้วยความไม่เข้าใจก่อนที่เกรซจะเดินออกจากบ้าน"เปล่า~ แค่จะออกไปซื้อของที่เซเว่นเท่านั้น" เกรซตอบทั้งที่ยังหันหลังให้สายลมอยู่ สายลมเดินไปยืนข้างหน้าเกรซเพื่อท

    Last Updated : 2025-01-03
  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   24

    ตู้มมมมมม (เสียงกระโดดน้ำ)"ไอ้โจ้น้ำกระเด็นโดนกูเปียกหมดแล้วเนี่ย" กิ๊กว่าโจ้เสียงดังเพราะเขากระโดดลงสระอย่างแรงจนน้ำกระเด็นมาโดนเธอที่กำลังน้ำถ่ายรูปอยู่ข้างสระอยู่"ใครใช้ให้มึงมาถ่ายรูปตรงนี้ว่ะ" โจ้พูด"ก็กูจะถ่ายกับสระว่ายน้ำไหมล่ะ" กิ๊กตอบ"งั้นก็อย่าบ่นเพราะพวกกูก็จะเล่นน้ำเหมือนกัน" โจ้พูดแล้วว่ายน้ำไปหาเป้กับสายลมต่อทันที"ว่ายกันมาตั้งนานไม่หิวเหรอจ๊ะ" พีต้าถาม"หิวสิครับพี่พีต้าคนสวย" โจ้ตอบ"พี่ย่างบาร์บีคิวเสร็จพอดีเลยจะเอากันไหม" พีต้าถาม"เอาค้าบบบบบ" โจ้ตอบพร้อมทำหน้าอ้อนใส่พีต้า"ได้จ่ะรอแป๊ปนะเดี๋ยวพี่ใส่จานให้" พีต้าพูด"ขอบคุณครับ" โจ้ตอบ"ได้แล้วจ้า" พีต้าถือจานบาร์บีคิวมาเสิร์ฟทั้งสามคนถึงข้างสระ"โห~ หอมน่ากินมากเลยครับพี่พีต้า" เป้พูด"กินเยอะ ๆ เลยนะที่เตายังมีอีกเพียบ" พีต้าตอบ"ขอบคุณครับ" เป้ตอบ"กินเยอะ ๆ นะสายลม น้องโจ้" พีต้าเงยหน้าไปพูดกับสายลมและโจ้ที่กำลังว่ายน้ำมาหาเขา"ครับ" สายลมตอบ"เรื่องกินผมไม่เคยแพ้ใครแต่ไม่รู้ทำไมเรื่องหัวใจผมถึงแพ้พี่" โจ้เอ่ยแซวพร้อมขยิบตาใส่พีต้าไปทีนึงจนพีต้าถึงกลับหลุดยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูจากนั้นเขาก็เดินกลับไปที่เตา

    Last Updated : 2025-01-04
  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   25

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก (เสียงเคาะประตู)"ใคร" สายลมถามก๊อก ก๊อก ก๊อก"มึงเหรอไอ้โจ้" สายลมไม่เข้าใจว่าทำไมโจ้ถึงไม่เปิดประตู้ข้ามาเองทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่ได้ล็อคก๊อก ก๊อก ก๊อก"อะไรของมึงว่ะกูก็ไม่ได้ล็อคประตูซะหน่อย" สายลม่าด้วยความรำคาญพร้อมกับลุกไปเปิดประตู"มึงเป็น-" ยังไม่ทันจะได้ด่าสายลมก็หยุดชะงักไปทันทีเมื่อเห็นว่าผู้ที่มาไม่ใช่โจ้แต่เป็นเกรซต่างหาก"ทุกคนให้มาตามนายลงไปน่ะ" เกรซพูด"ผมไม่หิวอ่ะฝากพี่บอกทุกคนด้วยนะ" สายลมตอบ เกรซถอนหายใจออกด้วยความไม่พอใจเพราะเธอรู้ว่าที่สายลมไม่ลงไปเป็นเพราะกำลังหลบหน้าเธออยู่"นายจะโกรธฉัน จะไม่อยากเจอฉันยังไงก็ได้นะแต่ช่วยอย่าทำให้คนอื่นเขาอึดอัดไปกับนายด้วยได้ป่ะ ทุกคนเขามาเที่ยวกันสนุก ๆ อ่ะช่วยทำตัวดี ๆ หน่อย" เกรซพูดด้วยความหงุดหงิดที่เห็นสายลมกำลังพยายามทำตัวประชดประชันใส่เธอทำเอาสายลมอึ้งไปเลย "ก็พี่บอกเองไม่ใช่เหรอว่าไม่อยากเห็นหน้าผมผมก็พยายามอยู่นี่ไงที่จะอยู่ไกล ๆ พี่แล้วทำไมทีนี่กลายเป็นผมผิดอีกล่ะ" สายลมถาม"อย่าใส่อารมณ์กับฉันนะ" เกรซพูดพร้อมกับชี้นิ้วใส่เขา"พี่หรือเปล่าที่ใส่อารมณ์กับผมอยู่" สายลมตอบ"ฉันขึ้นมาชวนนายดี ๆ ทำไมต้องชวนท

    Last Updated : 2025-01-07
  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   26

    แจนเดินมาเรื่อย ๆ จนถึงชายหาดเธอถึงได้เห็นว่าเกรซกำลังนั่งรับลมอยู่ตรงนั้นคนเดียวโชคดีที่บริเวณนั้นมันไม่ได้มืดมากเพราะมีไฟตั้งอยู่หลายจุดจากนั้นแจนเลยเดินเข้าไปหาเกรซช้า ๆ เพื่อไม่ให้เธอตกใจ"มานั่งทำ MV อะไรอยู่ตรงนี้" แจนถาม เรซเงยหน้ามองแจนแล้วยิ้มอ่อนตอบเพื่อน"เปล่า~ แค่เบื่อเฉย ๆ อ่ะ" เกรซตอบ แจนนั่งลงข้าง ๆ เกรซ"มีอะไรก็พูดกับฉันได้นะ" แจนพูด"ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ แกไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกไปสนุกกับทุกคนเถอะ" เกรซตอบ"เฮ่อ~ แกทะเลาะกับสายลมใช่ป่ะ" เกรซหันมองหน้าแจนทันทีเมื่อ"และสาเหตุมันก็มาจากฉันด้วยใช่ไหม" แจนถาม เกรซรู้สึกชาไปทั้งตัวเพราะเธอกลัวว่าเพื่อนจะเข้าใจผิดหาว่าเธอคิดอะไรไม่เหมาะสมทั้ง ๆ ที่พวกเธอก็คบกันมานานแล้ว"ฉัน..." เกรซไม่รู้จะเริ่มอธิบายยังไงเพราะตอนนี้ในหัวของเธอมันตีกันจนสับสนไปหมด"แกกำลังเข้าใจสายลมผิดนะเกรซ" แจนพูด"ฉันไม่เคยคิดว่าแกจะหักหลังฉันเลยนะแต่ฉันแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมลมเขาต้องโกหกฉันด้วย" เกรซตอบ"เพราะฉันขอให้เขาเก็บเรื่องนั้นไว้เป็นความลับเอง" แจนพูด"ฉันรู้ว่าทุกคนล้วนมีเรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้แต่ทำไมครั้งนี้แกถึงเลือกที่จะบอกสายลมแทนพวกฉั

    Last Updated : 2025-01-07
  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   27

    เกรซเดินจับมือกับแจนเข้ามาในบริเวณที่ทุกคนกำลังสังสรรค์กันอยู่จนทุกคนยังงงว่าทั้งคู่เป็นอะไรทำไมเดินยิ้มหน้าบานกลับเข้ามาอย่างงั้นทั้งที่ตอนออกไปหน้าบึ้งตึงอย่างกับคนผิดใจกัน"เมาป่ะเนี่ยทำไมเดินยิ้มกันมาอย่างงั้นว่ะ" พีต้าถาม"ไม่ยุ่งสักเรื่องได้ป่ะ" แจนตอบด้วยสีหน้ายียวน"โอ้โห~ ตอนมายังนั่งซึมเป็นส้วมอยู่เลยตอนนี้ปากแจ๋วซะแล้ว" พีต้าพูด แจนเบะปากยักไหล่ใส่พีต้าก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเองส่วนเกรซก็เอาแต่มองไปรอบ ๆ เพื่อหาสายลมแต่ก็ไม่เจอ"หาสายลมเหรอ" ปานวาดถามหลังจากเห็นเพื่อยืนชะเง้อเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่างอยู่"อืม" เกรซตอบ"สายลมอยู่ในครัวอ่ะเห็นว่าจะไปหันผักมาเพิ่ม" เกรซตอบแล้วไปที่เตาหมูกระทะที่ยังมีผักวางอยู่เต็มทั้งสองเตา"อ๋อ~ งั้นเดี๋ยวฉันมานะ" เกรซตอบแล้วก็เดินหายเข้าบ้านไปเลย"ตัวติดกันเกิน" ปานวาดพูดตามหลัง"ช่างมันเถอะคนไม่ได้มีผัวมานาน" คำตอบของพีต้าทำเอาน้อง ๆ ในโต๊ะเกือบหลุดขำไปตาม ๆ กัน"แกก็ไปว่าเพื่อน" ปานวาดพูด"กิน ๆ กันเถอะไม่ต้องรอแล้วผักอ่ะคืนนี้คงไม่ได้แล้วแหละ" พีต้าพูด"สองถาดนี่ก็เยอะแล้วนะผักอ่ะ" แจนตอบเกรซเดินเข้ามาในครัวก็เห็นว่าสายลมกำลังหั่น

    Last Updated : 2025-01-08

Latest chapter

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   46

    เช้าวันศุกร์"มึงมัวนั่งเล่นอะไรอยู่ว่ะ ข้าวปลาจะไม่ลงไปแดกหรือไง" เป้เห็นโจ้แต่งตัวเสร็จนานแล้วแต่ไม่ยอมหยิบกระเป๋าเตรียมลงไปทานข้าวเช้าสักที"แดกดิ! แต่ว่าพวกมึงเห็นนี่กันหรือยัง" "อะไรว่ะ" กิ๊กถามแล้วเดินเข้ามาดู"งานวันเกิดคุณต๊อดผู้บริหาร B-One อ่ะ""แล้วมันมีอะไรว่ะ" เป้ถาม"เอ้า~ ก็กูเห็นพวกดาราเซแลปเขาลงอวยพรเต็มไทม์ไลน์ไปหมดไหนจะเพจบริษัทที่ลงทั้งรูปทั้งคลิปและพอมันถ่ายติดดาราเยอะคนก็พากันแชร์เยอะ กูเห็นแล้วก็อดใจเข้าไปส่องไม่ได้นี่หว่าอีกอย่างนะพวกมึงของรางวัลที่แจกให้พนักงานปีนี้รวมกันแล้วเป็นล้านเลยนะเว้ย" "ระดับคุณต๊อดแจกของแค่ล้านเดียวมึงก็ว้าวเหรอว่ะ" เป้พูด"กูว่าไอ้โจ้มันว้าวสาวออฟฟิศใส่ชุดราตรีมากกว่า มึงดูดิแม่งดูแต่รูปสาว ๆ ไม่เห็นจะไปสนใจรางวัลอะไรเลย" กิ๊กพูดพร้อมแย่งโทรศัพท์ในมือโจ้มายื่นให้เป้กับสายลมดู"สาววัยทำงานแม่งสวยขนาดนี้เลยเหรอ" เป้พูด"ก็ปกติของคนทำงานในออฟฟิศป่ะว่ะ มึงจะให้เขาโทรม ดำเหมือนคนทำงานกลางแจ้งหรือไง" โจ้ตอบ"เฮ้ย! มีรูปพี่แจนกับพี่เกรซด้วยว่ะ โห~ สวยชิบหาย" เป้เอ่ยชมเสียงดังจนแฟนอย่างสายลมอดอมยิ้มออกมาด้วยความภูมิใจไม่ได้"ไอ้ลมแฟนมึงโค

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   45

    เกรซยืนนิ่งค้างไปเหมือนกับว่าบรรยากาศในงานมันกำลังหยุดนิ่ง เธอสบตาต๊อดพลางนึกสับสนในใจว่าควรทำอย่างไรต่อไปดีมันมีทั้งความรู้สึกอยากไปและไม่อยากไปตีกันอยู่ในหัวตลอดเวลา แววตาที่คาดหวังและดูอบอุ่นของต๊อดเป็นสิ่งเดียวเลยที่ทำให้เธอสับสนอยู่ตอนนี้แต่ไม่หลังจากนั้นไม่นานแจนก็แอบใช้ศอกสะกิดเกรซเบา ๆ ให้เธอรีบตัดสินใจเพราะตอนนี้ทุกคนในงานกำลังจับจ้องมาที่พวกเธอด้วยสีหน้าลุ้นระทึกอย่างกับว่าฝ่ายชายกำลังขอฝ่ายหญิงแต่งงานเลยและด้วยความที่แจนยืนอยู่คู่กับเกรซสองคนมันเลยยิ่งทำให้เธออึดอัดจนต้องรีบสะกิดเพื่อนให้รีบออกไปเพื่อที่งานจะได้ดำเนินต่อ เกรซหันหน้าไปมองแจนและเห็นว่าเธอส่งสัญญาณบางอย่างมาทางสายตาเธอจึงเข้าใจได้ในทันทีแล้วหันกลับมาหาต๊อดอีกครั้งพร้อมยื่นมือออกไปให้ต๊อดจับ"ค่ะ" เสียงปรบมือดังสนั่นตลอดทางระหว่างที่ต๊อดจูงมือเกรซให้เดินไปด้านหน้าพร้อมกับเขา เอาจริง ๆ สำหรับเกรซตอนนี้มันแอบมีความรู้สึกเขินอยู่หน่อย ๆ นะเมื่อเธอแอบเหล่ตาไปมองที่ใบหน้ามุมด้านข้างของต๊อดทั้ง ๆ ที่มันไม่ควรจะมีความรู้สึกนี้เลยด้วยซ้ำแสงไฟสลัวสีแดงม่วงอ่อนสาดส่องลงบนฟลอร์เต้นรำที่ต๊อดกับเกรซยืนอยู่ ชุดของเกรซเล่นก

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   44 งานวันเกิด

    หลังจากอาบน้ำเสร็จเกรซก็เดินไปหยุดที่ตรงชุดที่เธอตั้งใจจะใส่มันแต่แรกซึ่งพอเธอจับมันขึ้นมาภาพสีหน้าของต๊อดที่ยิ้มดีใจตอนเอาชุดของเขามาให้เธอก็ปรากฏขึ้นมาซะงั้น มันทำให้เธอเกิดความลังเลขึ้นอีกครั้งแล้วค่อย ๆ วางชุดในมือลงแล้วเดินกลับไปที่เตียง"เอาว่ะ ถือซะว่าก็รักษาน้ำใจที่เขาอุตส่าห์ตั้งใจเตรียมมาให้ก็แล้วกัน" ชุดราตรีสีแดงเข้ารูปพออยู่บนตัวของเกรซแล้วมันช่างเด่นซะเหลือเกินบวกกับผิวขาวเนียนของเธอมันก็ช่วยส่งให้ดีสวยเข้าไปใหญ่ เกรซเปิดลิ้นชักออกมาแล้วหยิบสร้อยเส้นเล็ก ๆ ที่สายลมซื้อให้ออกมาใส่ก่อนจะส่องกระจกดูความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนออกจากห้องเกรซมาถึงที่งานก่อนงานจะเริ่มเพื่อตรวจเช็กความเรียบร้อยอีกครั้ง ตอนนี้ที่งานมีแค่ทีมออแกไนซ์เท่านั้นยังไม่มีใครมาเลยแต่ทุกคนกลับมากันแอบมองเกรซอยู่หลายครั้ง"นี่ขนาดยังไม่เปิดไฟคุณเกรซยังดูสวยขนาดนี้คืนนี้ผมว่าแขกในงานคงไม่มีใครสวยเด่นเกินคุณเกรซไปอีกแล้วล่ะครับ" "จริง ๆ เกรซก็แอบเขินอยู่เหมือนกันนะคะคุณกายเวลามีคนมองแบบนี้""ไม่ต้องเขินหรอกครับแต่งแบบนี้ก็สวยดีออก" "แล้วปกติเคยมีคนแต่งชุดราตรีมาตรวจงานแบบเกรซไหมคะ""เอ่อ~ อันนี้ครั้งแรกเลยค

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   43 ของขวัญ

    วันพฤหัสบดี "โอ๊ยยยยย~ กูจะบ้าตาย" ทั้งสี่คนเดินลากสภาพเหมือนศพไร้วิญญาณเข้ามาในห้องของโจ้แล้วทิ้งตัวนอนกันคนละจุด"ทำไมข้อสอบมันยากจังว่ะ" โจ้พูด"ไอ้ยากไม่เท่าไหร่แต่แม่งเยอะชิบหายแถมให้เวลากูแค่นิดเดียวกว่ากูจะอ่านโจทย์ตีความได้แต่ละข้อก็แทบหมดเวลาแล้ว คะแนนครั้งนี้กูปลงเลยแล้วกัน" เป้ตอบ"ปลงห่าอะไร! ไอ้เหี้ยพวกเราติวกันมาเป็นอาทิตย์นะเว้ยถ้าคะแนนออกมาไม่ดีกูร้องไห้แน่" กิ๊กตอบ"ร้องไห้แล้วคะแนนมึงจะเพิ่มขึ้นหรือไง แม่งเอ้ยเซ็งเลยว่ะ โชคดีนะกูทำข้อเขียนก่อนไม่งั้นกูคงไม่งั้นกูคงไม่มีคะแนนอันไหนมาช่วยพยุงแน่" เป้ตอบ"ส่วนกูข้อเขียนทำไปได้ครึ่งเดียวข้อกาก็เหลืออีกเกือบสิบข้อเลยที่ยังไม่ได้อ่าน ฮืออออ~ คนออกข้อสอบเขาไม่รู้เหรอว่ะว่าเวลาเท่านี้ควรออกข้อสอบกี่ข้ออ่ะ" โจ้ตอบ"เออ...แม่งเอ้ย! เป้ตอบ"แล้วมึงอ่ะลมทำได้เปล่า" กิ๊กถาม"ได้แต่ก็ไม่รู้คะแนนจะออกมายังไงเหมือนกัน" สายลมตอบ"กูไม่ลุ้นของแม่งหรอก รู้ ๆ กันอยู่" โจ้ตอบ สายลมนอนหลับตาเอาแขนก่ายหน้าผากด้วยท่าทีนิ่งแปลก ๆ"เป็นไรว่ะ" กิ๊กถามด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นสายลมนิ่งผิดปกติ"ปวดหัวนิดหน่อยว่ะสงสัยเป็นไข้มั้ง" สายลมตอบ กิ๊กข

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   42

    "ฮัลโหลค่ะ ร้าน xx ใช่ไหมคะ...ค่ะนี่เกรซนะคะที่เคยติดต่อไปเมื่อเดือนก่อนอยากสอบถามว่าถ้าจะให้ทำเค้ก 5 ชั้นจำนวน 3 ก้อนรวมถึงคัพเค้กอีก 500 ชิ้นภายในวันพฤหัสหน้าจะทันไหมคะ...ทันเหรอคะ....ค่ะ ได้ค่ะแต่ว่าขอให้มาส่งก่อน 4 โมงเย็นได้ไหมคะ...ค่ะเดี๋ยวเกรซส่งรายละเอียดพร้อมสลิปมัดจำไปทางไลน์นะคะ...ขอบคุณมากเลยค่ะ" เกรซวางสายแล้วติดต่อร้านต่อไปทันที"สวัสดีค่ะอยากถามว่า......"เกรซพยายามติดต่อหาออแกไนท์สำหรับจัดงานรวมถึงอาหาร เครื่องดื่มและหลาย ๆ อย่างที่จำเป็นต้องใช้ให้อย่างเร่งด่วนจนเธอไม่ทันสังเกตเลยว่าตอนนี้ต๊อดได้มายืนมองดูที่กำลังหัวหมุนอยู่สักพักแล้ว"ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ....ต่อไปก็ต้องติดต่อเชิญแขก เริ่มจาก เอ่อ~""ดูท่าวันนี้คุณจะยุ่งเป็นพิเศษเลยนะครับ" เสียงของต๊อดทำเอาเกรซตกใจจนรีบดีดตัวลุกขึ้นยืนทันที"คุณต๊อด ขอโทษทีค่ะเกรซไม่ทันได้สังเกต คุณมาถึงนานหรือยังคะ" "สักพักแล้วครับ ว่าแต่งานวันเกิดของผมมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับทำไมดูคุณวุ่นจัง" "เปล่าค่ะแต่ว่า...เกรซ...เกรซ" "มีอะไรก็บอกผมได้นะ""เกรซขอโทษนะคะ""ครับ? เรื่องอะไรเหรอ""คือวันนั้นหลังจากที่เราคุยกันเรื่องจัดงานว

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   41

    "เป็นยังไงบ้าง" เกรซถามสายลมด้วยรอยยิ้มสดใสแต่สายลมกลับทำหน้าเศร้าใส่เธอซะงั้น"ยังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ" "ทำไมล่ะ""มัวแต่คิดถึงพี่อยู่" เกรซถอนหายใจพร้อมเบะปากเล็กน้อยให้กับความขี้อ้อนของแฟนหนุ่ม"ไอ้เรารึก็อุตส่าห์เป็นห่วงคิดว่ามีเรื่องอะไร"ก็ผมคิดถึงพี่จริง ๆ อ่ะอยากจะกลับไปหาพี่ที่คอนโดซะตอนนี้เลย" "อาทิตย์หน้าก็ได้เจอกันแล้ว""แล้ววันนี้ทำงานเป็นไงบ้างครับ" "ก็โอเคนะ ออกไปทานข้าวกับลูกค้าพร้อมกับเอาตัวเองตัวอย่างสินค้าไปให้ลูกค้าเลือกด้วยเห็นว่าชอบมากคงสั่งผลิตไม่น้อยแน่""บริษัทพี่เป็นแบรนด์เครื่องสำอางค์กับอาหารเสริมไม่ใช่เหรอครับทำไมถึงมีรับผลิตด้วยล่ะ""เป็นบริษัทในเครือที่คุณต๊อดเปิดใหม่น่ะ เปิดมาได้ปีกว่าแล้วรับผลิตสินค้าจำพวกเดียวกันอยู่หลายแบรนด์เลย" "ผมไม่เห็นรู้เลยว่า B-One ก็มีโรงงานกับเขาด้วย""อาจจะเพราะเพิ่งเปิดไม่นานด้วยมั้ง""ครับ แล้วนี่พี่ทานอะไรหรือยังถึงผมจะไม่ได้อยู่ด้วยแต่พี่ต้องทานข้าวเยอะ ๆ นะรู้ไหม" "รู้แล้วหน่า" "ถ้าพี่คิดถึงผมจนทนไม่ไหวก็โทรมาได้ตลอดเลยนะ ผมพร้อมรับสายพี่เสมอ" "ฉันหรือนายกันแน่ที่จะทนไม่ไหว" "ก็พี่ไง พี่อาจจะไม่รู้ตัวนะแต่ความจริ

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   40

    "อาหารไม่ถูกปากเหรอครับ" โจ้เห็นเมษาทำสีหน้าไม่จอยเท่าไหร่เลยคิดว่าร้านที่เขาเลือกอาจไม่ถูกใจเธอ "เปล่าค่ะ อาหารอร่อยมากแต่ที่เมษาเป็นแบบนี้เพราะเมษากำลังนอยด์อยู่" "นอยด์ นอยด์เรื่องอะไรครับ" เมษาหันไปหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมาวางบนโต๊ะแล้วชี้ให้โจ้ดูถึงรอยตำหนิที่เกิดขึ้น"ก่อนมานี่เมษารีบมากจนเผลอทำกระเป๋าเกี่ยวกับพุ่มไม้หน้าคณะหนังมันก็เลยเกิดรอยถลอกแบบนี้ คุณพ่อเมษาเพิ่งซื้อให้ด้วยเมษาก็เลยเสียใจนิดหน่อยที่ทำมันพัง" สีหน้าเศร้า ๆ ของเธอช่างดูน่าสงสารจนโจ้แทบอยากจะเข้าไปปลอบ"ไม่เป็นไรนะครับ พี่ว่ารอยมันเล็กน้อยมากเลยคงไม่มีใครเห็นหรอกน้องเมษาไม่ต้องเสียใจไปนะ วันนี้วันเกิดทั้งทียิ้มหน่อยสิครับ" "แต่ว่าถึงไม่มีใครเห็นแต่เมษาก็เห็นอยู่ดีจะไม่ให้เมษาเสียใจเลยเมษาคงทำไม่ได้หรอกค่ะ เนี่ยไม่รู้เลยว่าถ้าคุณพ่อรู้ว่าเมษาไม่รักษาของที่ท่านให้มาเขาจะเสียใจมากแค่ไหน" ยิ่งโจ้ได้ยินเมษาพูดแบบนั้นเขาก็ยิ่งสงสารเธอเข้าไปใหญ่"เอางี้ครับน้องเมษาทานอาหารกับพี่ก่อนแล้วก็ต้องเลิกทำหน้าเศร้าด้วยนะเพราะเดี๋ยวพี่โจ้คนนี้จะพาน้องเมษาไปซื้อกระเป๋าใบใหม่เอง" เมษายิ้มขึ้นมาทันทีก่อนจะทำหน้าเศร้าอีกครั้ง

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   39 แฟนปลอม ๆ

    โจ้กำลังยืนล้วงกระเป๋าฮัมเพลงรอสาวของเขาอยู่ในห้างอย่างอารมณ์ดีแต่ในระหว่างนั้นสายตาของเขาก็ดันเหลือบไปเห็นหญิงสาวคนนึงในชุดทำงานหน้าตาคุ้น ๆ และเมื่อเขาดูจนมั่นใจแล้วว่าเธอเป็นใครจึงได้สาวเท้าเดินเข้าไปทางด้านหลังของเธอแล้วใช้มือแตะเบา ๆ ที่ไหล่จนเธอหันมา"ทำไมเป็นนายอีกล่ะเนี่ย" แจนถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเมื่อหันกลับมาแล้วเจอว่าคนที่มาสะกิดเธอนั้นคือโจ้"เอ้า? ที่นี่มันไม่ใช่ที่ของพี่คนเดียวนะครับผมถึงจะมาไม่ได้อ่ะอีกอย่างพวกเราก็คนกันเองทั้งนั้นเจอกันทั้งทีจะทักทายกันดี ๆ ไม่ได้เลยหรือไง" "ไม่ได้""ดุจังอ่ะ ดุแบบนี้ระวังโดนแฟนทิ้งนะครับ" โจ้พูดออกไปแบบไม่คิดอะไรเพราะเขารู้ว่าแจนมีแฟนแล้วแต่ยังไม่รู้ว่าเธอเพิ่งถูกแฟนนอกใจมาแต่สำหรับแจนคนำพูดของโจ้มันทำให้เธอรู้สึกโมโหเอามาก ๆ จนหันไปมองตาขว้างใส่ของทันที"โห่~ ผมแค่พูดเล่นเองทำไมต้องทำหน้าดุขนาดนั้นด้วยอ่ะ" โจ้รู้สึกได้ว่าแจนกำลังไม่พอใจเขาเท่าไหร่"นายจะไปไหนก็ไปเถอะไปฉันไม่อยากเห็นหน้านายแล้วต่อไปถ้าบังเอิญเจอฉันที่ไหนก็ไม่ต้องมาทักอีกเข้าใจไหม" พูดจบแจนก็หมุนตัวเตรียมจะเดินหนีออกไปแต่เธอก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าข้างหน้าของเธอคื

  • เด็กก็รักเป็นไหมพี่   38 ปั่นงาน

    ระหว่างนั่งทำงานในหัวของเกรซก็มีแต่เรื่องที่เธอได้ยินคนเอาไปนินทาให้ห้องน้ำ ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้เลยว่าพนักงานที่นี่มีคนคิดกับเธอแบบนี้ด้วยเพราะที่ผ่านมาเธอเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนมาตลอด"แสดงว่าที่ผ่านมาพวกเขาก็เฟคใส่ฉันสินะ" เกรซรู้สึกนอยด์จนไม่อยากจะทำงานต่อแล้วเธอฟุบตัวลงกับโต๊ะด้วยใบหน้าบูดบึ้งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหมายจะโทรหาสายลม"ไม่ได้สิ ช่วงนี้ลมกำลังยุ่งอยู่ถ้าเราโทรไปเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเขาต้องกังวลจนไม่มีสมาธิเตรียมตัวแน่ ๆ"เกรซคว่ำโทรศัพท์ลงแล้วถอยหายใจออกมาเสียงดังมหาลัยกิ๊กสะกิดสายลมและเป้ให้หันไปดูโจ้ที่เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไม่สนใจงานตรงหน้า รอยยิ้มสดใสราวกับไม่มีเรื่องให้กังวลใจของโจ้ทำเอาเพื่อน ๆ ทุกคนหมันไส้จนอดใจไม่ไหว เป้หยิบยางลบขึ้นมาปาเข้าไปโดนกลางหน้าผากของโจ้จัง ๆ "โอ๊ย! ไอ้เป้มันทำกูทำไมว่ะ" "งานตรงหน้ากองเท่าภูเขามึงยังจะเอาเวลาอันน้อยนิดของมึงไปสนใจอย่างอื่นอีกนะ""เออ งานเดี่ยวมึงยังไม่ส่งเลยแล้วไหนจะงานกลุ่มกับพวกกูอีกถ้ามึงยังทำตัวเป็นภาระเพื่อนแบบนี้กูลบชื่อมึงออกจากงานแน่ไอ้โจ้" "โห่กิ๊กเพื่อนรัก กูไม่ได้อยากอู้งานนะเว้ยแต่พอดีน้องเมษาเขามีปัญห

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status