LOGINShare
17
Last Updated:
2024-12-30 11:30:35เกรซนั่งทำงานตามปกติทุกวันแต่วันนี้งานของเธอมันเยอะมากเป็นพิเศษเพราะพรุ่งนี้จนถึงสัปดาห์หน้ามันจะวันหยุดยาวแล้วดังนั้นบริษัทจึงเร่งให้พนักงานทุกคนทำงานในความรับผิดชอบของตัวเองให้เสร็จภายในวันนี้
ติ๊ง (เสียงแจ้งเตือน)-แกอยู่ไหนเนี่ยฉันรอกินข้าวอยู่นะ-ข้อความจากแจนทำให้เกรซรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้เธอนั่งทำงานจนเลยเวลาพักแล้วแต่ว่างานบนโต๊ะของเธอยังเต็มโต๊ะอยู่เลยเธอจึงไม่สามารถทิ้งมันไปตอนนี้ได้-แกกินเลยฉันคงไม่ได้ลงไปแล้วอ่ะ-เกรซตอบกลับแล้วเริ่มทำงานของตัวเองต่อทันที จริง ๆ งานทั้งหมดนี่เธอได้รับมอบหมายมาหลายวันแล้วแต่ก่อนหน้านี้เธอมีออกไปพบลูกค้ากับต๊อดหรือทรงยศผู้บริหารของบริษัท B-One ตลอดจนไม่มีเวลาได้เคลียร์มันเลยดังนั้นวันนี้เธอเลยต้องรับบทหนักหน่อย"เฮ่อ~ เมื่อยจัง" เกรซพูดพร้อมกับบิดขี้เกียจเพื่อผ่อนคลายตัวเอง"เหนื่อยหน่อยนะครับ" เสียงของต๊อดดังขึ้นทำให้เกรซตกใจรีบยืนยันทันที"คุณต๊อด...แฮร่ ๆ เกรซขอโทษนะคะ" เกรซพูดอย่างไม่เต็มเสียง"ไม่เป็นไรครับ นั่งทำงานนาน ๆ มันก็ต้องมีล้ากันบ้าง" ต๊อดตอบ
Related chapters
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 18
เกรซตื่นมาในช่วงสาย ๆ ของวันเพื่อใช้เวลาวันหยุดให้เป็นประโยชน์ที่สุดหลังจากชำระร่างกายแล้วเธอก็เริ่มลงมือทำความสะอาดห้องครั้งใหญ่หลังจากไม่ได้ทำมาสักพักเพราะงานของเธอยุ่งมากแต่โชคดีที่ทุกวันนี้เวลาสายลมมาหาเธอเขาก็จะคอยช่วยปัดกวาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้บ้างช่วงที่เธอทำอาหารให้เขาเพราะปกติแล้วก่อนที่เธอจะรู้จักกับสายลมเธอมักจะซื้ออาหารที่พร้อมทานกลับมาทานที่ห้องเลยเพื่อจะได้มีเวลาทำความสะอาดห้องและพักผ่อนบ้างส่วนวันหยุดเธอถึงจะค่อยทำทานเอง"ลม...ลม...ตื่นได้แล้ว" หลังจากทำงานทุกอย่างเสร็จเกรซก็เข้ามาปลุกสายลมในห้องนอน"อื้มมมมมม...ขออีก 5 นาที" สายลมตอบแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหน้า"มันเที่ยงแล้วนะรีบลุกไปล้างหน้าแล้วมากินข้าวได้แล้ว" เกรซพูด"ผมยังไม่หิวเลย" สายลมตอบแล้วพลิกตัวหันหนีเกรซ เมื่อคืนเขาดูบอลจนเกือบเช้าเลยเป็นเหตุผลให้เขายังไม่อยากลุกตอนนี้"งั้นให้อีก 5 นาทีนะเดี๋ยวฉันไปตักข้าวไว้ให้" เกรซพูดจบสายลมก็ยกมือขึ้นมาทำท่าโอเคก่อนจะนอนต่อไป30 นาทีผ่านไปสายลมเดินออกมาจากห้องก็เจอเขากับเกรซที่กำลัังยกอาหารมาวางที่โต๊ะแต่ส
Last Updated : 2024-12-30เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 19
กริ๊ง ๆ ๆ เกรซพยายามกดกริ่งหน้าบ้านเรียกแจนแต่เธอก็ไม่ยอมออกมาเปิดประตูสักที"แจน...แจน...แกอยู่ในบ้านไหมเปิดประตูให้ฉันหน่อย...แจน" เกรซพยายามตะโกนเรียกแล้วแต่ก็ไร้เสียงตอบรับจากแจน"ทำไงดีอ่ะลม" เกรซถาม"เดี๋ยวผมปีนเข้าไปเอง" สายลมตอบแล้วเตรียมจะปีนข้าวรั้วบ้านของแจนทันทีแต่เกรซก็รีบห้ามไว้"จะบ้าเหรอีนเข้าบ้านคนอื่นเดี๋ยวก็โดนจับหรอก" เกรซพูด"พี่จะปล่อยพี่แจนไว้แบบนั้นไงล่ะ อีกอย่างนะพวกเราทำไปเพราะเป็นห่วงพี่แจนผมไม่เชื่อหรอกว่าพี่เขาจะแจ้งความจับเราอ่ะ" สายลมตอบ"อืม ๆ" เกรซพยักหน้าตอบจากนั้นสายลมก็รีบปีนเข้าไปในเขตบ้านของแจนแล้ววิ่งมาเปิดประตูในเกรซ"เหมือนประตูบ้านจะใช้รหัสผ่านนะ" สายลมพูดเมื่อมองไปที่ประตูแล้วเห็นว่าประตูบ้านเป็นระบบใส่รหัส"ฉันรู้" เกรซตอบแล้วรีบวิ่งไปใส่รหัสที่ประตูเพื่อเปิดเข้าไปหาแจนในบ้าน"แจน...แจน...แจน!" เกรซตะโกนเรียกแจนไปพร้อมกับวิ่งเข้าออกทุกมุมบ้าน"ข้างล่างน่าจะไม่มีผมว่าพวกเราไปชั้นสองเถอะ" สายลมพูดจบเกรซก็รีบวิ่งขึ้นชั้นสองทันที"นี่ห้
Last Updated : 2024-12-31เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 20 NC
20:30 น. "พวกแกกลับไปพักเถอะเดี๋ยวฉันอยู่ดูมันต่อเอง" พีต้าพูดหลังจากมองเห็นสภาพเพื่อนแต่ละคนดูซึมจนไม่เป็นอันทำอะไร "ฉันอยากรอให้มันตื่นก่อนอ่ะ" เกรซตอบ "ฉันด้วย" ปานวาดตอบ "หมอเขาก็บอกแล้วไงว่าให้มันพักผ่อนไปก่อนฉันว่ากว่ามันจะตื่นก็คงพรุ่งนี้แล้วแหละ" พีต้าพูด "งั้นให้ฉันอยู่เฝ้ามันเถอะ ฉันน่าจะสะดวกกว่าพวกแก" เกรซตอบ "ฉันอยู่ด้วย" ปานวาดพูด "แกน่ะไม่ต้องเลย ยังท้องยังไส้อยู่กลับบ้านไปพักผ่อนดี ๆ ดีกว่า" พีต้าตอบ "อืม แกรีบโทรบอกแฟนแกมารับเลยพวกฉันจะได้สบายใจ" เกรซพูด "แกด้วยเกรซ ถ้าแกไม่ยอมกลับแฟนแกเขาก็ไม่ยอมกลับเหมือนกันอ่ะนี่แค่เมื่อเย็นพวกเราต้องลำบากสายลมไปช่วยแจนมันที่บ้านก็เกรงใจมากพอแล้วไม่ต้องลำบากให้เขามาอยู่เฝ้าไอ้แจนเป็นเพื่อนแกอีกหรอก" พีต้าพูด เกรซหันไปมองสายลมด้วยความรู้สึกผิดที่ต้องให้เขามาลำบากไปกับเธอด้วยก่อนจะหันไปมองแจนที่นอนอยู่บนเตียง "แกรีบพาแฟนแกกลับไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวทางนี้ฉันเฝ้าเอง" พีต้าเห็นเกรซกำลังสับส
Last Updated : 2024-12-31เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 21
โรงพยาบาล"ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับพรุ่งนี้ก็สามารถกลับบ้านได้เลย" หมอพูด"กลับได้เลยเหรอครับ" พีต้าถามด้วยความตกใจเพราะเธอรู้สึกว่ามันเร็วเกินไปที่หมอจะอนุญาตให้เพื่อนของเธอกลับบ้านได้แล้ว"ครับ" หมอตอบ"หมอแน่ใจเหรอครับ" พีต้าพูด หมอทำหน้าเลิ่กลั่กอย่างไม่เข้าใจว่าตัวเองพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า"เอ่อ...คือถ้าตามอาการที่ตรวจไปก็ปกติดีหมดทุกอย่างแล้วนะครับ" หมอตอบ"แล้วแบบนี้หลังจากกลับไปมันมีโอกาสเกิดอาการแทรกซ้อนไหมครับ" พีต้าถาม"เอ่อคือว่า..." หมอเองก็ตกใจกับท่าทางเล่นใหญ่ของพีต้าจนงงไปหมดแล้ว"พีต้า~ แกอย่าทำให้หมอตกใจดิ" แจนพูดหลังจากเห็นท่าทีลำบากใจของหมอ"ขอบคุณนะคะคุณหมอ" แจนหันไปพูดกับหมอเพื่อตัดบทสนทนาของเขากับเพื่อนของเธอ"ครับพักผ่อนเยอะ ๆ นะครับเดี๋ยวหมอขอตัวก่อน" หมอตอบ "ขอบคุณค่ะ""ขอบคุณครับ" หลังจากหมอเดินออกไปพีต้าก็หันมามองแจนด้วยสายตาดุ ๆ จนแจนต้องหลบตาเขาด้วยความรู้สึกผิด"แกทำอะไรลงไปแกรู้ตัวไหม" พีต้าพูด"ฉันขอโทษ" แจนตอบ"นี่ถ้าเกรซกับแฟนมันไปช่วยแกไม่ทันป่านนี้แกจะเป็นยังไงรู้ใช่ไหม" พีต้าพูดด้วยความโกรธ เขาทั้งผิดหวัง เสียใจและโกรธที่เพื่อนสาวทำอะ
Last Updated : 2025-01-01เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 22
ระหว่างทางกลับคอนโดเกรซแอบบมองสายลมเป็นระยะตลอดเพราะมีเรื่องอยากจะถามแต่ก็ไม่กล้ากลัวว่าเขาจะหาว่าเธอจู้จี้จุกจิก"พี่มีอะไรหรือเปล่า" สายลมพูดขึ้นหลังจากสังเกตเห็นเกรซหันมองเขาหลายครั้ง"ฮะ? อ๋อเปล่าหนิ" เกรซตอบ หลังจากนั้นก็ไม่มีบทสนทนาอะไรออกมาเลยจากพวกเขาทำให้เกรซรู้สึกอึดอัดจนทนไม่ไหวด้วยความรู้สึกค้างคาในใจ"เอ่อ...ตอนที่ฉันกับพีต้าออกไปนายคุยอะไรกับแจนเหรอ" เกรซถาม"ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงถามล่ะ" สายลมถามกลับ"ก็ไม่มีอะไรแค่เห็นพวกนายคุยกันเฉย ๆ เลยถามดู" เกรซตอบ"คุยเรื่อยเปื่อยรอพวกพี่กลับมาเฉย ๆ แหละครับไม่มีอะไรหรอก" สายลมตอบ เกรซหันมองสายลมด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เธอรู้สึกได้ว่าสายลมต้องมีอะไรปิดบังเธออยู่แน่ ๆ เพราะขนาดเธอถามเขาอีกเป็นครั้งที่สองเขาก็ยังเลือกจะตอบแบบปัด ๆ ไปเหมือนเช่นเคย09:30 น."เดี๋ยวผมเข็นเองครับ" พีต้าพูดกับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเพื่อที่จะขอเข็นรถเข็นของแจนออกไปเอง"ครับ" เจ้าหน้าที่ตอบแล้วก็เดินออกไป"สรุปคือพวกเราจะไปทะเลกันเลยใช่ไหม" แจนถามเมื่อเงยหน้ามองขึ้นแล้วเห็นพี
Last Updated : 2025-01-02เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 23
แจนเดินเข้าห้องมาพร้อมกับเกรซและเธอก็รู้สึกได้ได้ว่าเพื่อนสาวของตัวเองดูไม่ค่อยสดใสเลย แจนเดินไปนั่งลงบนเตียงเงียบ ๆ มองดูแผ่นหลังของเกรซที่กำลังยุ่งกับการเลือกเสื้อผ้าอยู่โดยไม่พูดไม่จากับเธอสักคำ"แกทะเลาะกับสายลมเหรอ" คำถามของแจนทำให้เกรซชะงักทันที"เปล่า" เกรซตอบ"งั้นทำไมแกถึง-""ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ" แจนยังพูดไม่จบเกรซก็ชิงตัดบทหยิบเสื้อผ้าออกมาแล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำทันทีสายลมเองตอนนี้ก็กำลังนั่งคิดไม่ตกเกี่ยวกับเกรซอยู่ที่โซฟาด้านล่างเพราะหลังจากเขาเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องแล้วเขาก็ลงมานั่งรอข้างล่างทันทีเผื่อว่าถ้าเกรซลงมาจะได้ขอคุยกับเธอหน่อย หลังจากที่เกรซเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอก็ได้ลงมาจริง ๆ และทันทีที่สายลมเห็นเกรซเขาก็รีบลุกขึ้นส่งยิ้มให้เธอแต่เกรซกลับถอนหายใจออกมาแล้วเดินผ่านเขาไปซะงั้นจนเขาหุบยิ้มแทบไม่ทัน"พี่เป็นอะไรอ่ะ" สายลมรีบถามด้วยความไม่เข้าใจก่อนที่เกรซจะเดินออกจากบ้าน"เปล่า~ แค่จะออกไปซื้อของที่เซเว่นเท่านั้น" เกรซตอบทั้งที่ยังหันหลังให้สายลมอยู่ สายลมเดินไปยืนข้างหน้าเกรซเพื่อท
Last Updated : 2025-01-03เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 24
ตู้มมมมมม (เสียงกระโดดน้ำ)"ไอ้โจ้น้ำกระเด็นโดนกูเปียกหมดแล้วเนี่ย" กิ๊กว่าโจ้เสียงดังเพราะเขากระโดดลงสระอย่างแรงจนน้ำกระเด็นมาโดนเธอที่กำลังน้ำถ่ายรูปอยู่ข้างสระอยู่"ใครใช้ให้มึงมาถ่ายรูปตรงนี้ว่ะ" โจ้พูด"ก็กูจะถ่ายกับสระว่ายน้ำไหมล่ะ" กิ๊กตอบ"งั้นก็อย่าบ่นเพราะพวกกูก็จะเล่นน้ำเหมือนกัน" โจ้พูดแล้วว่ายน้ำไปหาเป้กับสายลมต่อทันที"ว่ายกันมาตั้งนานไม่หิวเหรอจ๊ะ" พีต้าถาม"หิวสิครับพี่พีต้าคนสวย" โจ้ตอบ"พี่ย่างบาร์บีคิวเสร็จพอดีเลยจะเอากันไหม" พีต้าถาม"เอาค้าบบบบบ" โจ้ตอบพร้อมทำหน้าอ้อนใส่พีต้า"ได้จ่ะรอแป๊ปนะเดี๋ยวพี่ใส่จานให้" พีต้าพูด"ขอบคุณครับ" โจ้ตอบ"ได้แล้วจ้า" พีต้าถือจานบาร์บีคิวมาเสิร์ฟทั้งสามคนถึงข้างสระ"โห~ หอมน่ากินมากเลยครับพี่พีต้า" เป้พูด"กินเยอะ ๆ เลยนะที่เตายังมีอีกเพียบ" พีต้าตอบ"ขอบคุณครับ" เป้ตอบ"กินเยอะ ๆ นะสายลม น้องโจ้" พีต้าเงยหน้าไปพูดกับสายลมและโจ้ที่กำลังว่ายน้ำมาหาเขา"ครับ" สายลมตอบ"เรื่องกินผมไม่เคยแพ้ใครแต่ไม่รู้ทำไมเรื่องหัวใจผมถึงแพ้พี่" โจ้เอ่ยแซวพร้อมขยิบตาใส่พีต้าไปทีนึงจนพีต้าถึงกลับหลุดยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูจากนั้นเขาก็เดินกลับไปที่เตา
Last Updated : 2025-01-04เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 25
ก๊อก ก๊อก ก๊อก (เสียงเคาะประตู)"ใคร" สายลมถามก๊อก ก๊อก ก๊อก"มึงเหรอไอ้โจ้" สายลมไม่เข้าใจว่าทำไมโจ้ถึงไม่เปิดประตู้ข้ามาเองทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่ได้ล็อคก๊อก ก๊อก ก๊อก"อะไรของมึงว่ะกูก็ไม่ได้ล็อคประตูซะหน่อย" สายลม่าด้วยความรำคาญพร้อมกับลุกไปเปิดประตู"มึงเป็น-" ยังไม่ทันจะได้ด่าสายลมก็หยุดชะงักไปทันทีเมื่อเห็นว่าผู้ที่มาไม่ใช่โจ้แต่เป็นเกรซต่างหาก"ทุกคนให้มาตามนายลงไปน่ะ" เกรซพูด"ผมไม่หิวอ่ะฝากพี่บอกทุกคนด้วยนะ" สายลมตอบ เกรซถอนหายใจออกด้วยความไม่พอใจเพราะเธอรู้ว่าที่สายลมไม่ลงไปเป็นเพราะกำลังหลบหน้าเธออยู่"นายจะโกรธฉัน จะไม่อยากเจอฉันยังไงก็ได้นะแต่ช่วยอย่าทำให้คนอื่นเขาอึดอัดไปกับนายด้วยได้ป่ะ ทุกคนเขามาเที่ยวกันสนุก ๆ อ่ะช่วยทำตัวดี ๆ หน่อย" เกรซพูดด้วยความหงุดหงิดที่เห็นสายลมกำลังพยายามทำตัวประชดประชันใส่เธอทำเอาสายลมอึ้งไปเลย "ก็พี่บอกเองไม่ใช่เหรอว่าไม่อยากเห็นหน้าผมผมก็พยายามอยู่นี่ไงที่จะอยู่ไกล ๆ พี่แล้วทำไมทีนี่กลายเป็นผมผิดอีกล่ะ" สายลมถาม"อย่าใส่อารมณ์กับฉันนะ" เกรซพูดพร้อมกับชี้นิ้วใส่เขา"พี่หรือเปล่าที่ใส่อารมณ์กับผมอยู่" สายลมตอบ"ฉันขึ้นมาชวนนายดี ๆ ทำไมต้องชวนท
Last Updated : 2025-01-07
Latest chapter
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 36
ในระหว่างที่เกรซเดินลงมาดื่มน้ำที่ชั้นล่างคนที่เหลือก็กลับมาถึงบ้านพักพอดี "กลับมากันแล้วเหรอ" เกรซทักทายทุกคนทันที"อืม" พีต้าตอบ"เป็นไงบ้างอ่ะ" ปานวาดถาม เกรซทำหน้างงเหมือนไม่เข้าใจว่าปานวาดถามถึงเรื่องอะไร"เป็นไงอะไรอ่ะ" เกรซถามกลับ"เอ้าก็สายลมไง" ปานวาดตอบ"ฮะ!" เกรซตกใจเพราะที่ปานวาดถามถึงสายลมหลังจากพวกเขาเพิ่งจบกิจกรรมรักกันไป"เอ่อ~ กะ แกรู้เรื่องนี้ได้ไหนเนี่ย" เกรซถาม"ก็ฉันเห็น-" "แกเห็นด้วยเหรอ! เห็นได้ไงอ่ะพวกแกเพิ่งกลับมาหนิ" เกรซตกใจเข้าไปใหญ่จนเก็บสีหน้าไม่อยู่แล้ว"แกเป็นบ้าอะไรของแกเนี่ยเกรซ ตกใจอะไรขนาดนั้น" แจนถาม"ใช่ ที่ฉันถามก็เพราะเป็นห่วงสายลมมันเฉย ๆ หรือว่าแค่เป็นห่วงแฟนแกพวกฉันก็ทำไม่ได้เลย" ปานวานพูด"ฮะ? เป็นห่วง" เกรซงงเพราะจับต้นชนปลายไม่ถูกว่าเพื่อน ๆ กำลังพูดถึงเรื่องอะไร"อื้ม" ปานวาดตอบ"เดี๋ยวนะฉันกำลังงง" เกรซตอบ"งงอะไรว่ะก็แกเป็นคนทักมาบอกฉันเองไม่ใช่หเหรอว่าสายลมไม่สบายขอกลับมาพักก่อน" พีต้าพูด"ใช่ ฉันเห็นข้อความของแกจากเครื่องพีต้าก็เลยลองถามดูด้ววความเป็นห่วงเนี่ยว่าน้องมันดีขึ้นหรือยัง" ปานวาดตอบ"ฉันส่งไปเหรอ" เกรซดีสึกโล่งขึ้นมาหน่อย
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 35 NC
สายลมรู้สึกเบื่อกับการเดินไปเดินมาในตลาดแล้วแต่เกรซยังคงสนุกอยู่จึงทำให้เขาไม่ได้กลับสักที "พี่เกรซ" สายลมเรียก"หื้ม" เกรซตอบ"กลับกันเถอะ" สายลมพูด"อีกแป๊ปนึงสิ" เกรซตอบ"แต่เราเดินเที่ยวมาตั้งแต่ 6 โมงจนตอนนี้จะ 2 ทุ่มแล้วนะ" สายลมตอบ"แต่พวกพีต้านัดกลับพร้อมกันตอน 2 ทุ่มครึ่งไม่ใช่เหรอ" เกรซถาม"ก็ใช่แต่ว่าผมไม่ไหวแล้วอ่ะ" สายลมตอบ"นายเป็นอะไร" เกรซถามด้วยความเป็นห่วง"ฮะ เอ่อ...ผมปวดหัวเหมือนจะไม่สบายตั้งแต่เมื่อวานแล้วอ่ะแถมวันนี้พวกเราก็ไปเที่ยวกันมาทั้งวันอีกก็เลยรู้สึกไม่ค่อยดี" สายลมตอบ"แล้วทำไมถึงไม่บอกแต่แรกล่ะ" เกรซถาม"ผมเห็นทุกคนกำลังสนุกกันอยู่เลยไม่อยากทำให้หมดอารมณ์เที่ยวกัน" สายลมตอบ"งั้นพวกเรากลับกันก่อนก็ได้นายจะได้ไปอาบน้ำนอนพักผ่อนไว ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ยังต้องขับรถกลับอีก" เกรซตอบ"อืม" สายลมตอบจากนั้นทั้งสองคนก็พากันเดินกลับไปที่รถ"ให้ฉันขับให้ไหม" เกรซถาม"ผมไหว" สายลมตอบ"ฉันขับให้ได้นะ" เกรซตอบ"ผมไหวจริง ๆ พี่ขึ้นรถเถอะ" สายลมตอบ"ก็ได้" เกรซยอมแต่โดยดีเพราะถ้ายืนเถียงกันไปแบบนี้สายลมคงไม่ได้กลับไปพักแน่ เมื่อมาถึงบ้านพักเกรซก็บอกให้สายลมขึ้นห้องไปก่อนเพ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 34
"ไหนตอนแรกยังบ่นอยู่เลยว่าผมสั่งมาเยอะเกินอ่ะทำไมตอนนี้พี่ถึงได้กินเอา ๆ" สายลมพูดพร้อมมองเกรซที่เอาแต่ทานอาหารที่เขาสั่งมาอย่างเอร็ดอร่อย"ถ้ากินไม่หมดมันก็เสียดายหนิ" เกรซตอบแล้วก็ทานต่อ"ไม่ใช่มั้ง" สายลมพูด"อะไรไม่ใช่" เกรซถาม"ก็เมื่ิกี้พี่เอาแต่บ่นผมว่าผมใช้เงินสิ้นเปลืองอย่างงั้นฟุ่มเฟือยอย่างงี้แต่ตอนนี่พี่กลับอารมณ์ดีสนใจแต่อาหารไม่สนใจมเลย" สายลมตอบ"ก็ได้กินของอร่อยโดยไม่ต้องเสียตังค์สักบาทใครจะไม่อารมณ์ดีบ้าง" เกรซตอบ"ฮึ~" สายลมขำให้กับท่าทางน่ารักของเกรซ"อ่ะ" เกรซยื่นกุ้งที่เพิ่งแกะให้สายลมแต่เขาไม่ยอมยกจานมารับดี ๆ แต่กลับอ้าปากให้เกรซป้อนซะงั้น"โตขนาดนี้แล้วยังกินเองไม่เป็นอีก" เกรซบ่นเหมือนรำคาญแต่ก็ยอมป้อนใส่ปากให้เขาแต่โดยดี"ให้แฟนป้อนมันอร่อยกว่าหนิ" สายลมตอบ"อยู่บ้านก็ต้องทำกับข้าวให้กินมาเที่ยวแล้วก็ยังต้องคอยดูแลอีกไม่รู้ว่าสรุปแล้วฉันได้แฟนหรือลูกกันแน่" เกรซบ่นทั้งที่มือก็ยังคอยแกะกุ้งให้สายลมอยู่ สายลมยิ้มแล้วยื่นหน้ามากใกล้เกรซ"ได้แฟนหรือได้ลูกก็ไม่ต่างกันหรอก" สายลมพูดเบา ๆ จนเกรซต้องเงยหน้ามามองเขาด้วยความสงสัยว่าจะกระซิบทำไม"เพราะสุดท้ายแล้วก็กินนม
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 33
สายลมพาเกรซไปที่ร้านอาหารในตลาดแต่เมื่อเข้าไปเกรซก็ถึงกับงงไปเลยเพราะไม่ว่าคนในร้านจะเยอะแค่ไหนแต่เธอก็ยังหาเพื่อนของเธอไม่เจอสักคนเลย"ลม" เกรซเรียกสายลมไว้ก่อนที่เข้าจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ"ฮึ?" สายลมตอบ"พวกเรามาถูกร้านจริง ๆ ใช่ไหมทำไมไม่เห็นมีใครเลย" เกรซถาม สายตาของสายลมค่อนข้างมีพิรุธเขาเดินเข้ามาหาเกรซใกล้ ๆ "พอดีผมไม่อยากทานร้านนั้นอ่ะกฺ็เลยพาพี่มาที่นี่แทน" สายลมตอบ"อ้าว~ แล้วแบบนี้ที่ทุกคนรอเราอยู่ล่ะจะทำยังไง" เกรซถาม เธอรู้สึกไม่ดีที่ทำให้เพื่อน ๆ ต้องรอเก้ออยู่เพราะก่อนหน้านี้ตอนสายลมแวะปั๊มพีต้าได้ถ่ายเมนูอาหารส่งมาให้เธอเลือกเยอะแยะเลยเพื่อที่จะได้สั่งไว้รอเธอกับสายลมดังนั้นเธอจึงเลือกอาหารที่เธอกับสายลมชอบไปเยอะพอสมควรด้วยความหิว"ผมบอกกับพวกไอ้โจ้ไปแล้วอ่ะว่าให้พวกเขากินไปเลยไม่ต้องรอพี่ไปตอนนี้ก็น่าจะไม่เหลืออะไรให้กินแล้วมั้ง" สายลมตอบ"ทำไมทำแบบนี้ล่ะ คนอื่นเขาจะคิดยังไงที่พวกเราบอกให้เขารอตอนแรกอ่ะอีกอย่างฉันก็ฝากเพื่อนสั่งเมนูโปรดนายไว้ให้ตั้งหลายอย่างสุดท้ายแล้วพวกเราก็ไม่ไปกิน นายไม่เกรงใจเพื่อนฉันบ้างเลยเหรอ" เกรซว่าออกไปด้วยความรู้สึกไม่พอใจ"ผมขอโทษ~ เดี๋ยวเ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 32
อควาเรียม"เดี๋ยวพอเข้าไปข้างในมึงก็หาจังหวะพาพี่เกรซแยกออกไปซะนะ" กิ๊กกระซิบบอกเบา ๆ สายลมก็รีบพยักหน้าตอบทันที"นานมากแล้วนะเนี่ยที่ไม่ได้มาเดินอควาเรียมแบบนี้" พีต้าพูด"ถ้างั้นพวกเราก็เข้าไปกันเลยดีไหมครับ" เป้พูด"ไป ๆ ๆ" พีต้าตอบแล้วรีบเดินไปคล้องแขนปานวาดกับเกรซแล้วเดินนำเข้าไป"เอ่อ~" สายลมจะคว้ามือของเกรซแต่ก็ไม่ทันจึงหันมามองแก๊งค์เพื่อน ๆ ด้วยความผิดหวัง"เดี๋ยวพวกกูช่วยสร้างโอกาสให้ใหม่" โจ้พูดพร้อมเดินเข้าไปกอดคอสายลมเพื่อให้กำลังใจจากนั้นพวกเขาทั้งสี่คนก็เดินตามแก๊งค์ของเกรซเข้าไป"แจนมาเร็ว ๆ มายืนตรงนี้" พีต้าพูดพร้อมกวักมือเรียกแจนให้เข้าไปถ่ายรูปกับเพื่อน ๆ"มุมนี้ด้วย ๆ" สายลมและเพื่อน ๆ ยืนจับกลุ่มมองดูรุ่นพี่วัย 30 ที่ดูตื่นเต้นกันมาก ๆ กับบรรยากาศในความเรียมแถมยังเอาแต่จับกลุ่มถ่ายรูปกันทุกตลอดแทบทุกมุมจนเขาไม่สามารถแทรกตัวไปอยู่กับเกรซได้เลย"กูไม่คิดว่าพี่เขาจะตื่นเต้นกับการดูปลามากขนาดนี้มาก่อนเลย" โจ้พูด"นั่นดิ" เป้ตอบ"ตอนนี้ที่พวกมึงต้องห่วงคือจะช่วยไอ้ลมยังไงมากกว่าป่ะ" กิ๊กพูด"พี่เกรซไม่ยอมห่างจากเพื่อนเลยแบบนี้กูจะชวนเขาไปเดินเล่นกันสองคนได้ยังไงว่ะ"
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 31
ตึ้ง! (เสียงปิดประตู)"เชี้ยยยย!" เสียงเป้กับโจ้ร้องอุทานออกมาอย่างดังด้วยความตกใจ"โถ่ไอ้เหี้ยลมพวกกูตกใจหมดเลย" โจ้ด่าสายลมด้วยความหงุดหงิดเพราะสายลมเปิดประตูเข้ามาในห้องของพวกเขาอย่างรวดเร็วโดยไม่ส่งสัญญาณอะไรก่อนแถมยังเดินฟึดฟัดเสียงดังเข้ามาอีก"เป็นห่าอะไรของมึงอีก" เป้ถาม"เออ! เข้ามาสุ่มสี่สุ่มห้าพวกกูเกือบหัวใจวายตายแล้ว ไอ้ชิบหายหนิกูก็นึกว่าพี่น้องเจสซี่เล่นกูซะแล้ว" โจ้พูด"พวกมึงเล่นเกมกันอยู่ใช่ป่ะ" สายลมถาม"เออ" โจ้ตอบ"เออกูเล่นด้วย" สายลมตอบแค่จะมาเล่นเกมด้วยมึงต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้เลยไง" โจ้พูด"อย่าพูดมากรีบออกเลย" สายลมตอบแล้วล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา"ไม่ได้กูรอเกิดอยู่" เป้ตอบ"ทีมกำลังต้องการกู" โจ้ตอบ"กูบอกให้ออกก็ออกดิกูเพื่อนมึงนะเว้ย" สายลมพูด เป้เงยหน้ามองค้อนใส่สายลม"ทำไมมึงงอแงจังว่ะไอ้ห่าหนิ" เป้ว่า"ออก!" สายลมตอบแล้วหันหน้าหนี"ไอ้โจ้ออกเกม" เป้หันไปบอกกับโจ้เมื่อเห็นว่าสายลมกำลังอารมณ์ไม่ค่อยดีจึงคิดว่ารอให้เขาอารมณ์ดีก่อนค่อยถามเอาเหตุผลทีหลัง"จิ๊! เออ ๆ" โจ้ตอบหลังจากเล่นเกมมาด้วยกันสักพักสายลมก็ไม่ได้มีท่าทีจะอารมณ์ดีขึ้นเลยแต่ดู
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 30
"50 บาทจ้า" แม่ค้ายื่นน้ำมะพร้าวส่งให้แจน"นี่-""ไม่ต้องทอนครับ" ในขณะที่แจนกำลังจะจ่ายเงินก็มีมือของใครบางคนยื่นมาจากด้านหลังส่งเงินให้แม่ค้าแทนเธอและเมื่อเธอหันกลับไปก็เจอเข้ากับใบหน้าของโจ้ที่กำลังยิ้มให้เธออยู่อีกทั้งสภาพของเขายังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ"พอดีจ่ะ" แม่ค้าตอบเพราะเงินที่โจ้ยื่นให้เธอมีค่าพอดี แจนขยับถอยหนีห่างจากโจ้ทันทีเพราะรู้สึกว่าพวกเขาอยู่ใกล้กันเกินไปจากนั้นเธอก็เอาเงินของตัวเองแปะลงบนหน้าอกของโจ้เพื่อใช้คืนเขา"ขอบใจแต่ทีหลังไม่ต้อง" แจนตอบแล้วก็เดินดูดน้ำออกไปทำให้โจ้ต้องรีบเดินตามเธอ"ผมแค่อยากจะเลี้ยงพี่เอง" โจ้พูด"ฉันมีเงินซื้อกินเองได้" แจนตอบ"ผมบอกแล้วไงว่าอยากสนิทกับพี่อ่ะ" โจ้พูด"แต่ฉันไม่อยากสนิทกับนาย" แจนตอบ"พี่หนีผมไม่พ้นหรอก" โจ้พูด แจนหยุดเดินแล้วถอนหายใจออกมาอย่างรำคาญ"นายจะอยากมาสนิทอะไรกับฉันอ่ะเพื่อนฉันก็มีตั้งหลายคนทำไมนายไม่อยากไปสนิทด้วย" แจนถาม"ผมชอบอะไรที่มันท้าทายไงอีกอย่างเพื่อนพี่ทุกคนผมก็สนิทหมดแล้วมีแต่พี่นั่นแหละที่ผลักไสผม" โจ้ตอบ"ก็รู้หนิว่าไม่ชอบยังจะมาตื๊ออีก" แจนพูดแล้วหันหลังเดินกลับทางเดิมแต่เธอไม่ทันได้ระวังจึงเผลอสะดุดก
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 29
อ๊วก! แหวะ!"ดมยาดมก่อนแก" เกรซช่วยลูบหลังให้พีต้าที่กำลังเมาเรือจนแทบจะไม่มีแรงจะขยับตัวแล้ว"แก~ ฮื่อ...ฉันอ้วกจนแสบคอไปหมดแล้วอ่ะ" พีต้างอแงหันหน้ามากอดซุกเกรซอย่างน่าสงสาร"ฉันบอกแกแล้วไงว่าให้แกกินยาก่อนขึ้นเรืออ่ะ แกก็รู้ตัวเองดีไม่ใช่เหรอว่าถ้าขึ้นเรือทีไรก็เมาตลอด" เกรซตอบ"แต่ครั้งนี้มันหนักเกินไปฉันปวดหัวจนไม่อยากไปเกาะนั่นแล้วอ่ะ" พีต้าพูด"เมื่อคืนแกดื่มไปเยอะด้วยไงวันนี้ก็ยังต้องตื่นเช้าอีกร่างกายก็เลยไม่ค่อยดีมั้ง...เอางี้แกนอนหนุนตักฉันก่อนไหมเดี๋ยวถึงแล้วค่อยลุกทีเดียว" เกรซพูด"ไม่ไหว~ เรื่องมันโคลงเคลงเกินไปนอนไม่ได้" พีต้าตอบ"ฉันว่าเริ่มจากถอดไอ้เสื้อผ้าหนา ๆ ของแกก่อนดีกว่าไหม" แจนพูด"จริงด้วย! ถอดก่อนเนอะจะได้สบายตัว" เกรซพูดแล้วช่วยดึงเสื้อโค้ทออกให้พีต้าแต่เขาก็รีบจับไว้ทันที"ไม่ได้! แดดที่นี่แรงเกินไปเดี๋ยวผิวฉันเสีย" พีต้าตอบ"ก่อนผิวจะเสียฉันว่าแกได้ตายก่อนจริง ๆ แน่" แจนพูด"ใช่ นี่ขนาดเรือเพิ่งออกได้ไม่ถึง 5 นาทีแกยังเหงื่อท่วมขนาดนี้ถ้าต้องนั่งไปอีกครึ่งชั่วโมงตัวแกไม่เปียกเหมือนคนตกน้ำเลยเหรอ" ปานวาดพูด"ฉันเสียไปเป็นล้านนะกว่าจะได้ขนาดนี้อ่ะ" พีต้าตอบ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 28
"เกรซ...เกรซแกยังอยู่หรือเปล่า" เสียงแจนตะโกนเรียกเกรซดังออกมาจากห้องน้ำด้วยความหวาดกลัว"ฉันอยู่นี่" เกรซตอบ"โอเคแกอย่าไปไหนนะ" แจนพูด"ฉันไม่ไปไหนหรอกหน่า" เกรซตอบ-ขอโทษนะลมแต่คืนนี้ฉันคงต้องนอนที่นี่แล้วแหละ- เกรซส่งข้อความหาสายลมเมื่อเห็นว่าสายลมกำลังรอคำตอบจากเธออยู่ว่าสามารถไปนอนกับเขาได้ไหมแต่เกรซไม่อาจทิ้งแจนให้นอนคนเดียวได้เพราะดูท่าเธอน่าจะกลัวมากหลังจากฟังเรื่องผีไป-ครับ- สายลมตอบกลับด้วยความผิดหวังความจริงแล้วแจนเป็นคนกลัวผีที่สามารถใช้ชีวิตอยู่คนเดียวได้แต่ถ้าเธอได้ดูหนังผีหรือฟังเรื่องผีเธอก็จะกลัวจนไม่กล้าอยู่คนเดียวเลยหลังจากทั้งคู่อาบน้ำเสร็จก็เตรียมปิดไฟเข้านอนทันทีเพราะพรุ่งนี้เรือจะออกไปที่เกาะตอน 9 โมงดังนั้นพวกเขาทุกคนจึงต้องเข้านอนทันทีตื่นมาจะได้มีเอนเนอร์จี้เต็มเปี่ยม"เฮ้ยเดี๋ยวแก!" แจนรีบดีดตัวขึ้นห้ามเมื่อเห็นว่าเกรซกำลังจะปิดไฟ"อะไรอ่ะ" เกรซถาม"คืนนี้พวกเราเปิดไฟนอนได้ป่ะ" แจนถาม"เปิดไฟนอน?" เกรซพูด ปกติแล้วเกรซจะนอนไม่ค่อยหลับเลยถ้าในห้องมีแสงสว่างรบกวน"เอ่อ~ ไม่มีอะไรแกปิดเถอะ" แจนรู้สึกเกรงใจเกรซขึ้นมาทันทีเลยแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรแล้วกลับลงไ
