บทที่ 36

เจ้าตีสาวใช้ของข้า ข้าก็จะตีคนที่เจ้ารัก

เซี่ยเหิงจู่ๆก็ได้อ่านความหมายที่นางจะสื่อในสายตานางออก ก็ได้โมโห

"เป็นหญิงที่โหดร้าย ไร้เหตุผลจริงๆ"

"ข้าโหดร้าย? ฮะ ทำไมท่านไม่ถามอนุภรรยาน้อยที่ดีของท่านว่านางทำอะไรไปบ้าง?"

กู้หนานมองไปที่เมิ่งหยุนซางอย่างเย็นชา"ไหนๆ เจ้าพูดซ้ำๆว่าเป็นความผิดของเจ้า งั้นบอกมาสิว่าเจ้าผิดตรงไหน"

เมิ่งหยุนซางอึ้งไป เห็นได้ชัดว่าคิดไม่ถึงว่ากู้หนานจะถามเช่นนี้

นางมองไปที่เซี่ยเหิงอย่างลังเล

เซี่ยเหิงก็ได้กอดนางไว้ในอ้อมกอด ต่อว่ากู้หนาน

"หยุนซางผิดตรงที่นางเห็นว่าเจ้าเป็นนายหญิง ตั้งแต่เช้าก็รีบมาเสิร์ฟชาให้เจ้า ต่อไปนี้ข้าจะไม่ให้นางมาหาเจ้าอีก"

กู้หนานมีสีหน้าเย็นชาและเข้าใกล้เมิ่งหยุนซาง

"ที่เพิ่งตบเจ้าไปเมื่อกี้นี้ เพราะเจ้าเอาเรื่องในห้องของเจ้ากับท่านผู้สืบทอดมาพูดไปทั่ว ราวกับเป็นโสเภณี ยังท่าทางภูมิใจในตัวเองนักหน้า ทำให้ชื่อเสียงของตระกูลเซี่ยเสื่อมเสีย"

เมิ่งหยุนซางก็ได้ทีน้ำตา แล้วก็ส่ายหน้าอย่างน้อยใจ

"ข้า......ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น"

เสียงยังไม่ทันจบ กู้หนานก็ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง ยกมือแล้วตบเมิ่งหยุนซางอีกครั้ง

"ตบนี้เป็นการลงโท