บทที่ 25

มีคนยืนอยู่ข้างนอกประตู

กู้หนานมองเห็นเซียวเหยียนในทันที

เขาพิงเสาที่ระเบียงนอกประตู มือทั้งสองข้างกอดอก เสื้อคลุมแขนยาวสีดำทำให้เขาดูสูงส่งและสง่างาม

ในตอนที่ตาประสานกัน กู้หนานกัดริมฝีปากของตัวเองอย่างรวดเร็ว ใบหน้าซีดเล็กน้อย

เซียวเหยียนมาถึงเมื่อไหร่ สถานการณ์เมื่อครู่ เขาเห็นทั้งหมดแล้วหรือยัง?

สามีมีชู้นอกบ้าน หาเหตุผลหลอกนางเพื่อแต่งงานในนามของภรรยาเท่าเทียม

ประชาชนที่อยู่นอกประตูต่างรู้สึกว่านางสงสารและเห็นใจนาง

เดิมนี่คือสิ่งที่กู้หนานต้องการ

แต่ในตอนที่เห็นเซียวเหยียน นางก็รู้สึกว่าตนดูนางสมเพช ในความน่าสมเพชนั้นยังมีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ปะปนอยู่

ไม่รู้ว่าทำไม นางไม่อยากให้เซียวเหยียนเห็นตัวเองที่น่าสงสารในสายตาของคนอื่น

ไม่เพียงแต่กู้หนานเห็นเซียวเหยียน ผู้ว่าราชการเมืองหลวงก็เห็นเช่นกัน ก็รีบลงมาแสดงความเคารพ

"ข้าพเจ้าพบองค์ชายจิ่ง องค์ชายจิ่งมาที่ศาลาว่าการเมืองหลวง มีอะไรจะรับเหรอขอรับ?"

ผู้ว่าราชการเมืองหลวงเชิญเซียวเหยียนเข้ามา แล้วก็เดาความคิดของเขา

เจ้าหญิงห้วยหยางและเซี่ยเหิงไม่คิดว่าองค์ชายจิ่งจะปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ใบหน้าของทั้งสองก็ดูไม