เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 27
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 28
ผิงอันก็ได้ตอบอ้อ"เข้าใจแล้วขอรับ องค์ชายไม่อยากทำให้ชื่อเสียงของท่านหญิงกู้เสียหาย"เซียวเหยียนยกเท้าเตะเขาหนึ่งครั้ง"พูดอะไรนะ นางเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตข้า ข้าเพียงแค่ตอบแทนบุญคุณเท่านั้น"ผิงอันก็ได้มองบนตอบแทนบุญคุณอีกแล้วตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยเห็นองค์ชายสนใจผู้หญิงคนไหนขนาดนี้มาก่อน"เจ้าไปหาพวกผู้ตรวจราชการราชสำนัก บอกพวกเขายื่นหนังสือกล่าวโทษเซี่ยเหิงในเรื่องความประพฤติส่วนตัวที่ไม่ดีในเช้าวันพรุ่งนี้""และเจ้าของบ้านที่ซอยจี๋ฝู เจ้าไปจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย อย่าให้ใครรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับนาง"ผิงอันอ้อแบบจงใจลากเสียงยาว"ซวนฮวาเหยาที่มีราคาเงินหมื่นตำลึงก็ส่งไปแล้ว ตอนนี้ต้องช่วยเติมฟืน ต้องช่วยกวาดทาง องค์ชายตอบแทนบุญคุณนี้ได้ทั้งแพงทั้งครบถ้วนจริงๆนะขอรับ"เซียวเหยียนมองเขาแวบหนึ่งแล้วหึออกมา"ถ้าพูดมากอีกก็กลับไปที่เรือนแล้วกวาดห้องน้ำ"ผิงอันก็รีบออกไปอย่างรวดเร็วที่หน้าประตูเรือนเหวินชางโฮวเซี่ยเหิงประคองเจ้าหญิงห้วยหยางลงจากรถม้า ตามด้วยเมิ่งหยุนซางที่มีดวงตาบวมแดงและดูเศร้าสร้อยเมื่อเทียบกับความกระตือรือร้นตอนที่อยู่ประตูศาลาว่าการ ตอ
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 29
"นายหญิงคนใหม่? ท่านผู้สืบทอดคิดที่จะแต่งภรรยาเท่าเทียบจริงๆ หรือ คำพูดเมื่อกี้เป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้นเหรอ"กู้หนานเลิกคิ้วมองไปที่เซี่ยเหิงยังไม่ทันที่เซี่ยเหิงจะพูด เเซี่ยเฉียวหยู่รีบพูดขึ้นมาก่อน ยืนเท้าเอวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความได้ใจว่า:"แน่นอนว่าเป็นนายหญิงคนใหม่ กู้หนาน พี่สะใภ้คนใหม่เข้าบ้าน ข้าก็มีคนมารักข้าเพิ่มอีกคนต่อไปนี้เจ้าก็อย่ามาทำตัวเป็นพี่สะใภ้ต่อหน้าข้าบ่อยๆ ข้าบอกอะไรเจ้า......""เซี่ยเฉียวหยู่ หุบปากซะ"เซี่ยเหิงตะโกนอย่างโมโห แล้วก็ได้ตบไปที่หน้าของเซี่ยเฉียวหยู่อย่างแรงเซี่ยเฉียวหยู่ไม่ทันตั้งตัว ก็ได้ถูกเขาตบจนล้มลงกับพื้นนางปิดหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อและกรีดร้องออกมา"ท่านพี่เจ้าตบข้าทำไม?"เซี่ยเหิงที่ได้เก็บกดความหงุดหงิดทั้งวันก็ได้ระเบิดออกมา เขาก็ได้มองไปที่เซี่ยเฉียวหยู่ด้วยความโมโห"เจ้าพูดอะไรบ้าๆ ? นายหญิงคนใหม่อะไร? สะใภ้ใหม่อะไร? พี่สะใภ้ของแกมีเพียงกู้หนานคนเดียว"เซี่ยเฉียวหยู่ที่เคยชินกับการถูกตามใจ ไม่เคยถูกใครตบมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถูกพี่ชายนายหญิงนางมาตบหน้านางโกรธและอายจนไม่ได้ยินว่าเซี่ยเหิงพูดอะไร ร้องไห้และพุ่งไปท
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 30
"นอกจากนางยังมีใครจ้องเจ้าแบบนี้อีก?"เซี่ยเหิงมีแววตาเย็นชา"ข้าก็คิดไม่ออกเหมือนกัน ท่านแม่ไม่ต้องกังวล ถ้าพบคนที่อยู่เบื้องหลังแผนการนี้ ลูกจะไม่ปล่อยให้ไปง่ายๆแน่"กู้หนานกลับไปที่เรือนซงเสวี่ยถังให้หรูอี้เอาน้ำและไข่ต้มให้ลูกหมาน้อยกินหมาน้อยดื่มน้ำเพียงเล็กน้อย จากนั้นก็วิ่งมานอนข้างเท้าของนาง ถูไถกระโปรงของนางไม่หยุดปากส่งเสียงอู้อี้ เรียกไปและมองไข่ในจานด้วยความรู้สึกน้อยใจกู้หนานตบหัวมันเบาๆ"เจ้าไม่ชอบกินไข่เหรอ? แล้วเจ้าชอบกินอะไร?""โฮ่งโฮ่งโฮ่ง"กู้หนานคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วสั่งหรูอี้:"ไปหาเนื้อมีกระดูกมา"ในครัวเล็กๆ ในเรือนของนางได้ต้มซุปเข้มข้น และในไม่ช้าหรูอี้ก็เอากระดูกเนื้อต้มที่นุ่มและเปื่อยออกมาไม่กี่ชิ้นหมาน้อยเห็นกระดูกเนื้อ ตาก็สว่าง ร่าเริงและกระดิกหางอย่างมีความสุข และเริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อยหรูฮวาอุทาน"ดูมันตัวเล็ก บ่าวยังเป็นห่วงว่ามันจะไม่แข็งแรง แต่ไม่คิดว่ามันจะชอบกินกระดูกเนื้อได้ยินมาว่าหมาที่ชอบกินกระดูกจะดุร้ายมากเมื่อกัดคน ต่อไปมันจะเป็นหมาเฝ้าบ้านที่ดีแน่นอน"หมาที่กำลังกัดกระดูกเงยหน้าขึ้นมองหรูฮวาแวบหนึ่งและส่งเสียงฮึมเบาๆ จากจมูก
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 31
กู้หนานเห็นใบหน้าที่เคร่งของหรูฮวาในกระจก จึงเดาได้ว่าเรื่องอะไร"เป็นเรื่องของเมิ่งซื่อ?"หรูฮวาที่มีใบหน้าโกรธเคืองพูดว่า:"ท่านผู้สืบทอดได้ให้เมิ่งซื่ออยู่ที่เรือนชิวสุ่ย หญิงรับใช้ที่ดูแลเรือนชิวสุ่ยออกมาอวดว่าบอกว่าเมื่อคืนได้ไปสองน้ำน่ะ"เช้านี้ ท่านผู้สืบทอดได้ให้คนไปเปลี่ยนป้ายของเรือนชิวสุ่ย ให้เป็นเรือนมู่หยุน ตอนนี้ข้างนอกกำลังเปลี่ยนป้ายอยู่กู้หนานมีสีหน้าอึ้งเรือนชิวสุ่ยอยู่ข้างๆ เรือนซงเสวี่ยถัง เป็นเรือนที่กว้างขวางรองจากเรือนหนานซานที่เจ้าหญิงห้วยหยางอยู่ และเรือนซงเสวี่ยถังที่นางอยู่ในชาติก่อน เมิ่งหยุนซางอาศัยอยู่ที่นั่น เพียงแต่ในชาติก่อนจนถึงตอนที่นางถูกวางยาพิษ เรือนชิวสุ่ยยังคงเรียกว่าเรือนชิวสุ่ย และไม่มีการเปลี่ยนชื่อมู่หยุน หยุนซางที่รัก คิดว่าคงเป็นเหตุการณ์เมื่อวานที่แทงใจเซี่ยเหิงและเมิ่งหยุนซาง จนตั้งใจที่จะทำให้นางรู้สึกหงุดหงิดหรูอี้กระตุกหรูฮวาให้นางหยุดพูด"เช้า ๆพูดเรื่องนี้ทำไม ทำให้คุณหนูไม่มีความสุข"หรูฮวารู้สึกตัว รีบเปลี่ยนคำพูด:"คุณหนูอย่าโกรธเลย เมิ่งซื่อเป็นเพียงอนุภรรยาต่ำต้อย แม้ว่าท่านผู้สืบทอดจะโปรดปรานนางเพียงใด นางก็ไม่
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 32
เมิ่งหยุนซางโกรธจนหน้าแดง"เจ้า......เจ้ากล้าเปรียบเทียบข้ากับหมาตัวเมีย?"ยังไม่ทันพูดจบ ก็รีบปิดปากด้วยความร้อนรนกู้หนานไม่ได้เอ๋ยชื่อนางแล้วก็ด่า แต่นางกลับยอมรับเองว่านางเป็นหมาตัวเมียเมิ่งหยุนซางโกรธจนหายใจไม่สะดวก เกือบจะฉีกผ้าเช็ดหน้าที่ถืออยู่ในมือกู้หนานยิ้มมุมปาก"ไม่ใช่ว่าจะเสิร์ฟน้ำชาเหรอ? หรูฮวา ไปเอาเบาะรองนั่งมาให้อนุฯเมิ่งหน่อย"หรูอี้ก็ได้ยกเอากาน้ำชาเข้ามา เทให้หนึ่งถ้วย เดินไปหน้าเมิ่งหยุนซางหรูฮวาเบ้ปากในหน้าของเมิ่งหยุนซางในดวงตาของเมิ่งหยุนซางวางเบาะรองตรงหน้าเมิ่งหยุนซางกู้หนานต้องการให้นางคุกเข่าเสิร์ฟชา?ถ้านางเป็นภรรยาเท่าเทียบ วันนี้ไม่จำเป็นต้องคุกเข่าทำความเคารพต่อกู้หนานทั้งหมดเป็นความผิดของกู้หนาน ที่ทำให้นางเปลี่ยนจากภรรยาเท่าเทียบกลายมาต้องเซ็นสัญญาขายตัวเป็นอนุภรรยาต่ำต้อยเมิ่งหยุนซางกำหมัด กัดฟันจนฟันเกือบหักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรบางอย่างได้ มองไปมา ยกมือรับถ้วยชาที่หรูอี้ยื่นให้จากนั้นก็ทรุดตัวลงคุกเข่าบนเบาะและพูดอย่างอ่อนหวานว่า:"ข้าเมิ่งซื่อขอถวายชาแด่นายหญิง ท่านหญิงโปรดดื่มชา"กู้หนานอืมเสียงหนึ่ง ยื่นมือไปรับถ้วยชามือยังไ
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 33
หรูอี้ร้อนรนจนเหงื่อออก กัดฟันจ้องมองเมิ่งหยุนซางหรูฮวาโกรธจนอยากจะเข้าไปฉีกเมิ่งหยุนซางกู้หนานยกมือขึ้นห้ามหรูฮวา มองเมิ่งหยุนซางด้วยรอยยิ้มบางๆ"ท่านผู้สืบทอดมักชมอนุฯเมิ่งว่าเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือและมีเหตุผล วันนี้ดูแล้ว ก็ไม่รู้ว่าอ่านหนังสือมากน้อยแค่ไหน แต่มีพรสวรรค์ในการแสดงพอควร"เมิ่งหยุนซางก็ได้อึ้ง สายตาที่มองกู้หนานก็ได้สับสนเล็กน้อยเหิงหลางอยู่ข้างนอก กู้หนานไม่กลัวเหรอนางยังคงมีหน้าตาเหมือนคนที่ถูกทำให้เสียใจ"ข้าไม่เข้าใจว่านายหญิงพูดถึงอะไร ถ้านายหญิงคิดว่าการที่ข้าอ่านหนิงสือไม่ดี ต่อไปข้าไม่อ่านก็ได้ และจะรับใช้แค่นายหญิง"กู้หนานเลิกคิ้วหัวเราะเยาะเย้ย"แสดงพอหรือยัง? ถ้าแสดงพอแล้วก็ลุกขึ้นเถอะ เกรงว่าเหิงหลางของเจ้าคงเข้ามาช่วยเจ้าไม่ได้"เมิ่งหยุนซางคุกเข่าบนพื้นก็ได้สับสนเป็นไปไม่ได้ นางได้ยินเสียงของเหิงหลางแล้วนี่นางราดชาเร็วไปเหรอในขณะนั้น เสียงฝีเท้าที่รีบร้อนและวุ่นวายดังขึ้นในลานบ้าน พร้อมกับเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธเคือง"หมาบ้าจากไหนกัน หลีกไป""โฮ่งโฮ่งโฮ่ง!"เมิ่งหยุนซางก็ได้รีบลุกขึ้นมาจากพื้น แล้วก็ได้รีบพุ่งไปที่ประตู ก็ได้เปิ
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 34
นางได้คำนวณเวลาในการสาดน้ำชาอย่างดี ทำให้ชื่อเสียงของกู้หนานว่าเป็นคนขี้อิจฉาและโหดร้ายเป็นจริงใครจะรู้ว่าจะถูกหมาตัวหนึ่งทำลายแผนการทั้งหมดเมิ่งหยุนซางก็ปิดบังความเกลียดในใจไว้ไม่อยู่ ก็ได้จ้องไปที่กู้หนานด้วยตาที่แดงก่ำ"เจ้าจงใจ ทุกอย่างนี้เจ้าวางแผนไว้แล้ว ใช่ไหม?"กู้หนานยิ้มแย้มแล้วมองนางอย่างเย็นชา"ข้าวาวแผนไว้แล้ว? ตลก หรือว่าข้าเป็นคนบอกให้เจ้าสาดน้ำชาใส่ตัวเอง ลวกตัวเองหรือ?"เมิ่งหยุนซางกัดริมฝีปาก ความเกลียดก็ได้สะท้อนในดวงตา"มันต้องเป็นเพราะเจ้ากลัวเหิงหลางเข้าใจเจ้าผิด ดังนั้นจึงจงใจให้คนรับใช้ปล่อยหมากัดเหิงหลาง"ยังไม่ทันพูดจบ ก็มีเสียงโกรธเกรี้ยวดังมาจากข้างนอก"อะไรนะ? เจ้าราดน้ำชาร้อนใส่ตัวเองจนให้ตัวเองโดนลวก?"เซี่ยเหิงก็ได้เดินเดินกะเผลกเข้ามาเขาถูกเสี่ยวม่านไล่ตามจนมงกุฎหยกหลุด ผมพันกันหลวมๆ บนหัว เสื้อคลุมสีฟ้าที่สะอาดและสง่างามก็ได้ยับยู่ยี่ ดูทั้งตัวแล้วดูทุลักทุเลมากเขากลับมาช่วยเมิ่งหยุนซางเพราะความกังวล ใครจะรู้ว่าเมื่อเขาเข้าประตูเขาก็ได้ยินคำนี้ทันที เขาตกใจและโกรธมาก"ข้าก็อุตสาห์เป็นห่วงแทบตาย รีบพ้นจากหมาบ้าก็รีบมาช่วยเจ้าเจ้าทำอะไ
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 35
"แต่งงานกับภรรยาแบบเจ้าอย่างนี้ทำให้ชื่อเสียงของตระกูลเซี่ยของข้าเสื่อมเสีย"คำพูดนี้พุ่งเข้าหูอย่างแรง ทำให้หัวใจของกู้หนานรู้สึกเหมือนถูกบีบอย่างแรง เจ็บปวดอย่างมากในชาติก่อน แม่ยายของนางเจ้าหญิงห้วยหยางมักจะชี้หน้านางและด่า:"เจ้าทำให้ชื่อเสียงของตระกูลเซี่ยเสื่อมเสียด้วยเพราะการสูญเสียความบริสุทธิ์ของเจ้า การแต่งงานกับเจ้าทำให้ตระกูลเซี่ยซวยจริงๆ"ความรู้สึกสิ้นหวังที่ถูกด่าแต่ไม่สามารถตอบโต้ได้ ไม่มีใครช่วยเหลือก็ได้กลับมาอีกครั้ง นางหายใจไม่ออกและดึงเสื้อโดยไม่รู้ตัวหรูฮวาโกรธเคืองและแก้ต่างให้คุณหนูของตัวเอง"จริงๆ แล้วเป็นอนุฯเมิ่งเองที่สาดชาใส่ตัวเอง คุณหนูของพวกเราไม่ได้แตะถ้วยชาเลยท่านผู้สืบทอด ท่านจะกล่าวโทษคุณหนูของพวกข้าโดยไม่แยกแยะความจริงไม่ได้นะเจ้าค่ะ คุณหนูของพวกข้าไม่ได้แม้แต่พูดคำหยาบคายใดๆ กับอนุฯเมิ่งเลย""นังสารเลว เจ้านายพูดอยู่เจ้ามาพูดแทรกได้ไง ยังกล้าต่อว่าข้า"เซี่ยเหิงโกรธจัด เตะเข้าที่ท้องของหรูฮวาหรูฮวาเจ็บปวดจนขดตัวอยู่บนพื้น ใบหน้าซีดเผือดใบหน้าของกู้หนานเปลี่ยนไปทันที รีบเดินไปข้างหน้าเพื่อพยุงหรูฮวาขึ้น"เป็นอะไรไหม?"หรูฮวาพิงอยู่ในอ้อมก
บทล่าสุด
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 40
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 39
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 38
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 37
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 36
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 35
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 34
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 33
เจ้าชายสำเร็จราชการแทนแสนเอาแต่ใจข้า บทที่ 32
