บทที่ 163

เสิ่นหรูโจวยิ้มพลางส่ายหัว “อย่าพึ่งรีบชมข้า จะรักษากุ้ยเฟยได้หรือไม่ข้ายังไม่รู้เลย”

ที่นางกล้าพูดว่าตนเองมีความมั่นใจ ก็เป็นเพราะรู้ข้อมูลมากกว่าพวกเขา ชาติก่อนแม้นางจะไม่ได้รักษากุ้ยเฟยด้วยตัวเอง แต่ก็ได้ยินมาบ้าง

ภายหลังตอนที่อยู่ในหมู่ชาวบ้าน นางได้พบกับหญิงตั้งครรภ์นางหนึ่ง อาการของนางเหมือนกุ้ยเฟยไม่มีผิด…

ทว่าสถานการณ์ของกุ้ยเฟยจะเป็นเช่นใดนั้น ต้องรอจนนางพบแล้วจึงจะรู้

ความมั่นใจที่ลู่หวายหนิงมีต่อเสิ่นหรูโจวยิ่งเพิ่มขึ้นไปอีก กำหมัดเล็กทั้งสองข้างแน่น กล่าวว่า “พี่สาวจะต้องทำได้อย่างแน่นอน!”

เป่ยซิวเยี่ยนมองรอยยิ้มบางๆ ของเสิ่นหรูโจว พูดขึ้นมาว่า “เจ้าคิดจะรักษาอย่างไร ?”

เสิ่นหรูโจวหันหน้ามามองเป่ยซิวเยี่ยนครั้งหนึ่ง

กุ้ยเฟยมีฐานะสูงส่ง เป่ยซิวเยี่ยนเป็นผู้แนะนำให้นางรักษากุ้ยเฟย ย่อมต้องแบกรับความรับผิดชอบส่วนหนึ่ง นางควรจะบอกแผนการบางส่วนต่อเป่ยซิวเยี่ยน เขาจะได้วางใจขึ้นบ้าง

สีหน้าของนางจริงจังขึ้นมา หลบตาลงพลางใคร่ครวญแล้วกล่าวว่า “ที่ท้องของกุ้ยเฟยใหญ่เกินไป คิดว่าน่าจะมีของเหลวคั่งค้างอยู่ในช่องท้อง…”

ความคิดของนางทั้งหมดจดจ่ออยู่กับโรคของกุ้ยเฟย โดยไม่ทันระว