เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 167
บทที่เกี่ยวข้อง
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 168
ในที่สุด เส้นประสาทที่เครียดขมึงของเสิ่นหรูโจวจึงได้ผ่อนคลายลง เหลือบมองเป่ยซิวเยี่ยนด้วยความขอบคุณทีหนึ่ง จากนั้นกล่าวอย่างจริงจังว่า“เสด็จพ่อ ลูกมั่นใจว่าในครรภ์ของกุ้ยเฟยมีทารกเพียงแค่คนเดียวจริงๆ เพคะ ส่วนที่ท้องของกุ้ยเฟยใหญ่เช่นนี้ เป็นเพราะพลังในกระเพาะอาหารเสียสมดุล การเคลื่อนไหวของพลังชี่ถูกขัดขวาง หยินไม่ลดหยางไม่กำเนิด ทำให้น้ำขังอยู่ในอวัยวะภายในและช่องท้อง จึงได้เกิดลักษณะที่ท้องป่องขึ้นมาเพคะ” เพื่อรักษาหน้าของราชวงศ์ นางกล่าววาจาอย่างคลุมเครือ ไม่เช่นนั้นทันทีที่ได้กุ้ยเฟยได้ยินว่าในท้องนางเต็มไปด้วยน้ำ เกรงว่าก็จะระเบิดอารมณ์ออกมาอีกแล้วเห็นว่าสีหน้าของฮ่องเต้กลับกุ้ยเฟยยังไม่แย่นัก นางรีบพูดต่อว่า“เพื่อรับประกันความปลอดภัยของกุ้ยเฟยกับทายาทมังกร จะต้องรีบจัดการอย่างรวดเร็ว เตรียมพร้อมสำหรับการคลอด”“เจ้าว่าอย่างไรนะ?!” กุ้ยเฟยร้องออกมาอย่างตกใจ สายตาที่มองไปทางเสิ่นหรูโจวทั้งคาดไม่ถึงและโมโห “ความหมายของเจ้าก็คือ จะให้ข้าคลอดก่อนกำหนด?”เสิ่นหรูโจวรู้ว่านางจะต้องไม่พอใจอย่างแน่นอน จึงเกลี้ยกล่อมว่า “ใช่แล้วเพคะ หากลากเวลาไปจนครบกำหนด จะอันตรายอย่างมาก” “สาร
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 169
“ในความเป็นจริงแล้วเจ้าไม่ชำนาญเรื่องการแพทย์แม้แต่น้อย อย่าได้กล่าววาจาเหลวไหลอีกเลย รีบยอมรับผิดกับเสด็จพ่อและกุ้ยเฟย จากนั้นตามข้ากลับไปเถิด” อาการป่วยนี้ของกุ้ยเฟยแม้แต่สำนักหมอหลวงก็รักษาไม่ได้ แล้วนางมายุ่งสิ่งใดกัน นางก็ไม่รู้จักคิดบ้างว่า หากเกิดความผิดพลาดใดขึ้นมา จนทำให้จวนอ๋องเดือดร้อนไปด้วยแล้วจะทำเช่นใดเสิ่นหรูโจวมองเซียวเฉินเหยี่ยนอย่างเย็นชา ในก้นบึ้งของดวงตามีประกายเยาะหยันวาบผ่านไม่ว่าเมื่อใดเขาก็ไม่มีวันเชื่อนาง มีแต่จะปฏิเสธนางเท่านั้น!ชาติก่อนก็เป็นเช่นนี้ ตัวนางในสายตาของเขาก็คือขยะที่ไม่มีค่าแม้แต่อีแปะเดียว ยามนี้ยังพยายามดูถูกนางไม่หยุดอีก!“ข้ามิได้กล่าววาจาเหลวไหล ในท้องของกุ้ยเฟยมีทารกเพียงคนเดียวอย่างจริงแท้แน่นอน!”ก่อนที่กุ้ยเฟยจะบันดาลโทสะอีกครั้ง นางก็กล่าวว่า “กุ้ยเฟยเหนียงเหนียง ขอถามว่านับแต่ตั้งครรภ์มา ความอยากอาหารของท่านลดลง และมักจะกระหายน้ำใช่หรือไม่?”กุ้ยเฟยตะลึงไป ถึงกับถูกนางพูดถูกแล้ว แต่ก็ยังคงพยักหน้าทุกคนต่างก็สงบลง เป่ยซิวเยี่ยนสีหน้าเรียบเฉย จับจ้องบ่าบอบบางที่เหยียดตรงของหญิงสาวอย่างเงียบงันแววตาของเสิ่นหรูโจวสงบนิ่ง “กุ
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 170
“เจ้าจะรับรองได้อย่างไรว่าข้ากับลูกในท้องจะปลอดภัย? ฝืนคลอดตอนอายุครรภ์เจ็ดเดือน ต่อให้เป็นหญิงตั้งครรภ์ทั่วไป ก็มีโอกาสรอดเพียงหนึ่งส่วนเท่านั้น!”นางลูบท้องของตน “นอกจากนี้ หากต้องการให้ข้าเชื่อเจ้า เจ้าจะต้องพิสูจน์ว่าสิ่งที่เจ้าพูดมาเป็นความจริง ข้ามีน้ำอะไรนั่นค้างอยู่ในท้องจริงๆ ไม่เช่นนั้นข้าไม่มีทางให้เจ้ารักษาอย่างเด็ดขาด!หัวใจของเสิ่นหรูโจวผ่อนคลายลง พระแม่เจ้าผู้นี้ในที่สุดก็ยอมฟังแล้วนางพยักหน้าอย่างสงบ ตอบรับอย่างไม่ลังเลว่า “ได้เพคะ ข้าจะพิสูจน์ให้เห็นว่าการตรวจของข้าถูกต้องก่อนที่จะทำการรักษาเพคะ” เซียวเฉินเหยี่ยนยังคงไม่วางใจ ฐานะของกุ้ยเฟยมีความสำคัญมาก ไม่อาจไปมีเรื่องด้วยง่ายๆ จะไปยุ่งกับเรื่องของนางทำไม?“เจ้าอย่าได้เหลวไหล พระวรกายของกุ้ยเฟยล้ำค่า และยังตั้งครรภ์มังกรอยู่อีก ไม่ใช่ผู้ที่สตรีไม่รู้ความอย่างเจ้าจะดูแลได้” เสิ่นหรูโจวมองเซียวเฉินเหยี่ยนอย่างเย็นชา “กุ้ยเฟยทรงรับปากแล้ว ท่านจะพูดมากไปทำไมอีก!”เห็นนางไม่รู้จักดีชั่วเช่นนี้ เซียวเฉินเหยี่ยนก็โมโหจนดวงตาแทบพ่นไฟได้ แทบอยากจะลากนางกลับไปขังไว้ในจวนอ๋องตลอดกาลเป่ยซิวเยี่ยนเอ่ยปากว่า “ฝ่าบาท ใน
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 171
ลู่หวายหนิงกอดอกมองเขา ไม่พอใจต่อท่าทีของเขาที่มีต่อเป่ยซิวเยี่ยนเล็กน้อยเป่ยซิวเยี่ยนท่าทางสงบนิ่ง เสิ่นหรูโจวเลิกคิ้วอย่างเหยียดหยาม กล่าวเสียงเย็นชา “เหตุใดต้องบอกท่าน? ไม่ได้ให้ท่านไปรักษาเสียหน่อย”“เจ้าหุบปาก!” เซียวเฉินเหยี่ยนค้อนนางแวบหนึ่ง กล่าวถามเป่ยซิวเยี่ยนด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เรื่องการรักษาอาการป่วยของกุ้ยเฟยเป็นเรื่องสำคัญ เพียงแค่ไม่ระวังก็อาจจะเสียชีวิตได้”“ไม่ใช่ว่าอุปราชแค้นใจที่ฉินอวี่ได้รับบาดเจ็บที่จวนอ๋องอู่เฉิง จึงเจตนาแนะนำพระชายาของข้าต่อหน้าฝ่าบาท อยากให้นางไปตายหรอกหรือ”เสิ่นหรูโจวขมวดคิ้วทันทีในใจของเขามืดมน/เขาจิตใจมืดมนแล้ว ยังจะหาว่าคนอื่นเป็นคนอำมหิตอีกด้วย! ขณะที่นางกำลังจะเอ่ยปากพูด เป่ยซิวเยี่ยนก็ชิงพูดขึ้นเสียก่อน “อ๋องอู่เฉิงคิดมากไปแล้ว ข้าแนะนำพระชายาอ๋องอู่เฉิง ก็เป็นเพราะเมื่อครั้งก่อนฉินอวี่ได้นางเป็นผู้ช่วยชีวิต ทำให้ข้าเห็นถึงความสามารถของนาง”“ในเมื่อพระชายามีความสามารถ ก็ไม่ควรเก็บตัวอยู่เพียงแค่ที่จวนอ๋อง ควรใช้ความสามารถให้เต็มที่ ทำประโยชน์ต่อบ้านเมือง”เสิ่นหรูโจวเหลือบมองเป่ยซิวเยี่ยน ก็เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาจนทำให้ทุกคนตก
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 172
ใบหน้าอันหล่อเหลาของเซียวเฉินเหยี่ยนหมองหม่นราวกับก้นหม้อ เขาจ้องมองท่าทางทะเล้นของเสิ่นหรูโจว กัดฟันกล่าว “เจ้ายังยิ้มออกอีกหรือ?”เสิ่นหรูโจวที่คร้านจะสนใจเขา จึงหุบยิ้ม เดินตรงไปข้างหน้านางยังรีบร้อนจะกลับไปพบท่านพ่อ ไม่มีเวลามาพูดจาไร้สาระกับเขาเซียวเฉินเหยี่ยนกลับไม่อยากจะปล่อยนางไปเช่นนี้ นางชักจะอวดดีขึ้นทุกวัน วันนี้จะต้องสั่งสอนนางให้ดี ๆ สักรอบเขาเดินตามนางไปติด ๆ น้ำเสียงเย็นชาแฝงไปด้วยความโมโห“อีกประเดี๋ยวไม่เจอกันเจ้าก็จะก่อเรื่องให้ข้าอีก ไหนอยากจะรักษาอาการป่วยให้กุ้ยเฟย เหตุใดเจ้าไม่ขึ้นสวรรค์ไปเลยล่ะ?”เสิ่นหรูโจวไม่แม้แต่จะชายตามองเขา สายตามองตรงไปยังทางที่ตนเองเดิน กล่าวอย่างเย็นชา “ข้าทำอะไรท่านไม่จำเป็นต้องยุ่ง ต่อให้ขึ้นสวรรค์ก็ไม่เกี่ยวกับท่าน ไม่ต้องให้ท่านมาชี้นิ้วสั่ง”“ไม่ต้องสนใจ?” เซียวเฉินเหยี่ยนยิ้มด้วยความโมโห“เจ้าคิดว่าข้าอยากยุ่งกับเจ้า? หากข้าไม่จับตาดูเจ้า เจ้าก็คงถูกฟ้าผ่าตายไปนานแล้ว!”“กุ้ยเฟยสถานะอะไร? นางเป็นพระสนมที่ได้รับความโปรดปรานที่สุด ตระกูลฝั่งมารดาที่อยู่เบื้องหลังมีอำนาจทรงพลัง เจ้าล่วงเกินได้หรือ! หากนางเป็นอะไรไปแม้แต่น
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 173
“เจ้าคิดว่าการที่เป่ยซิวเยี่ยนใกล้ชิดเจ้า เป็นเรื่องดีงั้นหรือ? เป่ยซิวเยี่ยนเป็นใคร? เขาเสนอแนะให้เจ้าไปรักษาอาการป่วยของกุ้ยเฟย จะให้สงบใจได้อย่างไร? รักษาอาการป่วยให้กุ้ยเฟยก็เป็นดั่งเผือกร้อน คนอื่นหลบ แต่เจ้ากลับเอามากอดไว้ในอ้อมแขน ข้าช่วยเจ้า เจ้ายังรู้สึกน้อยใจ!”พูดถึงตรงนี้ เซียวเฉินเหยี่ยนเกิดความอัดอั้นขึ้นภายในใจทันที เขาพูดกับเสิ่นหรูโจวว่าให้อยู่ห่างจากเป่ยซิวเยี่ยนตั้งแต่แรกแล้ว เหตุใดนางจึงไม่ยอมเชื่อฟัง ยังปิดบังเขาตอบรับคำเชิญของเป่ยซิวเยี่ยน ไปรักษาอาการป่วยของกุ้ยเฟยอีกด้วย!“เป่ยซิวเยี่ยนผู้นี้ความคิดลึกล้ำ เจ้าคิดว่าเขาชื่นชมเจ้างั้นหรือ? เขาอยากจะใช้เจ้าเพื่อมาจัดการกับข้าแน่นอน!”เสิ่นหรูโจวไม่พูดจา กำหมัดแน่นนางกลับอยากจะดูว่าเป่ยซิวเยี่ยนจะจัดการกับเขาอย่างไร น่าเสียดายที่ต้องรออีกหลายปี เป่ยซิวเยี่ยนถึงจะยกทัพก่อการกบฏ แต่ว่าคำพูดนี้ นางไม่มีทางบอกเซียวเฉินเหยี่ยนเดิมทีการกลับชาติมาเกิดใหม่ นางอยากจะดูเซียวเฉินเหยี่ยน เดินเข้าไปสู่หายนะ ทีละก้าว ๆ !เซียวเฉินเหยี่ยนจ้องมองการกระทำของนาง คิดว่านางฟังเข้าหูแล้ว สำนึกผิดแล้ว ในใจจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก ไ
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 174
เซียวเฉินเหยี่ยนหรี่ดวงตาเรียวยาวเล็กน้อย หางตามีความเย็นยะเยือกเอ่อล้นออกมา “ข้าเกลียดผู้หญิงที่ข่มขู่หลอกล่อด้วยผลประโยชน์ที่สุด นางยิ่งทำเช่นนี้ ข้ายิ่งไม่มีทางให้นางสมปรารถนา!”เขายกเท้าเดินขึ้นไปบนรถม้า เข้าไปในห้องโดยสาร นั่งลงด้วยความอ่อนล้าเป็นอย่างยิ่ง แต่เรื่องราวกวนใจกองพะเนินนั่นยังคงวนเวียนอยู่ภายในหัวสมองของเขา บริเวณขมับปวดเป็นระยะ ๆ เมื่อนึกถึงมู่หว่านหรง เขากล่าวถามขึ้นอีก “อาการป่วยของพระชายารองดีขึ้นแล้วหรือไม่? ก่อนหน้านี้นางเป็นลมหมดสติเพราะโรคหัวใจ แต่ระยะนี้ดูท่าทางดีขึ้น”ฉางหลินที่อยู่ด้านนอกผ้าม่านตอบเสียงดัง “อาการป่วยของพระชายารองยังไม่หายดี ร่างกายยังอ่อนแอมาก ได้ยินมาว่านับตั้งแต่ที่พระชายารองกลับมาจากจวนอุปราช ก็เป็นลมอีกหลายครั้ง ปวดหัวตลอดทั้งวัน”เซียวเฉินเหยี่ยนกดบริเวณขมับ “อาการป่วยของนาง เหตุใดเดี๋ยวดีเดี๋ยวแย่ล่ะ?”ฉางหลินกล่าวอย่างทอดถอนใจ “ตอนนั้นเพื่อช่วยชีวิตท่าน พระชายารองจึงกระโดดลงไปในสระน้ำเย็นอย่างไม่รีรอ น้ำเย็นขนาดนั้น นางเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งจะทนไหวได้อย่างไรกัน? ร่างกายบาดเจ็บ ทั้งยังเหลือโรคเรื้อรังเอาไว้ รักษายาก”เมื่
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 175
นางสาวเท้าเดินไปทางเรือนของฮูหยินเฒ่า เอ่ยกับเมี่ยวตง “ข้ายังมีธุระต้องจัดการ เมื่อจัดการเรียบร้อยแล้วค่อยกลับมา”“เจ้าค่ะ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้” เมี่ยวตงไม่พูดอะไรอีก กลับไปเก็บข้าวของเสิ่นหรูโจวมาถึงที่เรือนของฮูหยินเฒ่า ทันทีที่เข้าไปก็เห็นภายในห้องจัดวางไปด้วยอาหารเลิศรสเต็มโต๊ะเมื่อฮูหยินเฒ่าเห็นนางมาถึง รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า“จูจูเอ๋อร์ พระสนมเต๋อเรียกเจ้าเข้าวัง มีธุระอะไรงั้นหรือ?”เสิ่นหรูโจวส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ก็แค่พูดคุยกันเท่านั้น”“ไม่มีอะไรก็ดี” ฮูหยินเฒ่าพยักหน้า แล้วก็ยื่นนิ้วหนึ่งออกไป ราวกับโอ๋เด็กน้อยพร้อมกับกล่าวด้วยรอยยิ้ม “รีบดูสิ ย่าให้คนทำอาหารเอาไว้เต็มโต๊ะ เป็นอาหารที่เจ้าชอบกินทั้งนั้น”ฮูหยินเฒ่ายิ้มจนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยย่น สายตาที่มองเสิ่นหรูโจวเต็มไปด้วยความรักใคร่เอ็นดูเสิ่นหรูหลันกล่าว “เดิมทีคิดว่าท่านพ่อกับฉู่มู่จะอยู่กินข้าวที่บ้านด้วยกัน จึงให้คนเตรียมเอาไว้มากหน่อย พวกเราห้าคนกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา คิดไม่ถึงว่าการศึกที่ชายแดนจะขอการสนับสนุนด่วน พวกเขาจึงเดินทางกันอย่างรีบร้อน เลยเหลือพวกเราแค่สามคน อาหารเต็มโต๊ะขนา
บทล่าสุด
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 270
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 269
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 268
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 267
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 266
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 265
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 264
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 263
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 262
