Share

บทที่ 172

Author: มู่มู่
last update Last Updated: 2024-05-14 13:47:08
ใบหน้าอันหล่อเหลาของเซียวเฉินเหยี่ยนหมองหม่นราวกับก้นหม้อ เขาจ้องมองท่าทางทะเล้นของเสิ่นหรูโจว กัดฟันกล่าว “เจ้ายังยิ้มออกอีกหรือ?”

เสิ่นหรูโจวที่คร้านจะสนใจเขา จึงหุบยิ้ม เดินตรงไปข้างหน้า

นางยังรีบร้อนจะกลับไปพบท่านพ่อ ไม่มีเวลามาพูดจาไร้สาระกับเขา

เซียวเฉินเหยี่ยนกลับไม่อยากจะปล่อยนางไปเช่นนี้ นางชักจะอวดดีขึ้นทุกวัน วันนี้จะต้องสั่งสอนนางให้ดี ๆ สักรอบ

เขาเดินตามนางไปติด ๆ น้ำเสียงเย็นชาแฝงไปด้วยความโมโห

“อีกประเดี๋ยวไม่เจอกันเจ้าก็จะก่อเรื่องให้ข้าอีก ไหนอยากจะรักษาอาการป่วยให้กุ้ยเฟย เหตุใดเจ้าไม่ขึ้นสวรรค์ไปเลยล่ะ?”

เสิ่นหรูโจวไม่แม้แต่จะชายตามองเขา สายตามองตรงไปยังทางที่ตนเองเดิน กล่าวอย่างเย็นชา “ข้าทำอะไรท่านไม่จำเป็นต้องยุ่ง ต่อให้ขึ้นสวรรค์ก็ไม่เกี่ยวกับท่าน ไม่ต้องให้ท่านมาชี้นิ้วสั่ง”

“ไม่ต้องสนใจ?” เซียวเฉินเหยี่ยนยิ้มด้วยความโมโห

“เจ้าคิดว่าข้าอยากยุ่งกับเจ้า? หากข้าไม่จับตาดูเจ้า เจ้าก็คงถูกฟ้าผ่าตายไปนานแล้ว!”

“กุ้ยเฟยสถานะอะไร? นางเป็นพระสนมที่ได้รับความโปรดปรานที่สุด ตระกูลฝั่งมารดาที่อยู่เบื้องหลังมีอำนาจทรงพลัง เจ้าล่วงเกินได้หรือ! หากนางเป็นอะไรไปแม้แต่น
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 173

    “เจ้าคิดว่าการที่เป่ยซิวเยี่ยนใกล้ชิดเจ้า เป็นเรื่องดีงั้นหรือ? เป่ยซิวเยี่ยนเป็นใคร? เขาเสนอแนะให้เจ้าไปรักษาอาการป่วยของกุ้ยเฟย จะให้สงบใจได้อย่างไร? รักษาอาการป่วยให้กุ้ยเฟยก็เป็นดั่งเผือกร้อน คนอื่นหลบ แต่เจ้ากลับเอามากอดไว้ในอ้อมแขน ข้าช่วยเจ้า เจ้ายังรู้สึกน้อยใจ!”พูดถึงตรงนี้ เซียวเฉินเหยี่ยนเกิดความอัดอั้นขึ้นภายในใจทันที เขาพูดกับเสิ่นหรูโจวว่าให้อยู่ห่างจากเป่ยซิวเยี่ยนตั้งแต่แรกแล้ว เหตุใดนางจึงไม่ยอมเชื่อฟัง ยังปิดบังเขาตอบรับคำเชิญของเป่ยซิวเยี่ยน ไปรักษาอาการป่วยของกุ้ยเฟยอีกด้วย!“เป่ยซิวเยี่ยนผู้นี้ความคิดลึกล้ำ เจ้าคิดว่าเขาชื่นชมเจ้างั้นหรือ? เขาอยากจะใช้เจ้าเพื่อมาจัดการกับข้าแน่นอน!”เสิ่นหรูโจวไม่พูดจา กำหมัดแน่นนางกลับอยากจะดูว่าเป่ยซิวเยี่ยนจะจัดการกับเขาอย่างไร น่าเสียดายที่ต้องรออีกหลายปี เป่ยซิวเยี่ยนถึงจะยกทัพก่อการกบฏ แต่ว่าคำพูดนี้ นางไม่มีทางบอกเซียวเฉินเหยี่ยนเดิมทีการกลับชาติมาเกิดใหม่ นางอยากจะดูเซียวเฉินเหยี่ยน เดินเข้าไปสู่หายนะ ทีละก้าว ๆ !เซียวเฉินเหยี่ยนจ้องมองการกระทำของนาง คิดว่านางฟังเข้าหูแล้ว สำนึกผิดแล้ว ในใจจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก ไ

    Last Updated : 2024-05-14
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 174

    เซียวเฉินเหยี่ยนหรี่ดวงตาเรียวยาวเล็กน้อย หางตามีความเย็นยะเยือกเอ่อล้นออกมา “ข้าเกลียดผู้หญิงที่ข่มขู่หลอกล่อด้วยผลประโยชน์ที่สุด นางยิ่งทำเช่นนี้ ข้ายิ่งไม่มีทางให้นางสมปรารถนา!”เขายกเท้าเดินขึ้นไปบนรถม้า เข้าไปในห้องโดยสาร นั่งลงด้วยความอ่อนล้าเป็นอย่างยิ่ง แต่เรื่องราวกวนใจกองพะเนินนั่นยังคงวนเวียนอยู่ภายในหัวสมองของเขา บริเวณขมับปวดเป็นระยะ ๆ เมื่อนึกถึงมู่หว่านหรง เขากล่าวถามขึ้นอีก “อาการป่วยของพระชายารองดีขึ้นแล้วหรือไม่? ก่อนหน้านี้นางเป็นลมหมดสติเพราะโรคหัวใจ แต่ระยะนี้ดูท่าทางดีขึ้น”ฉางหลินที่อยู่ด้านนอกผ้าม่านตอบเสียงดัง “อาการป่วยของพระชายารองยังไม่หายดี ร่างกายยังอ่อนแอมาก ได้ยินมาว่านับตั้งแต่ที่พระชายารองกลับมาจากจวนอุปราช ก็เป็นลมอีกหลายครั้ง ปวดหัวตลอดทั้งวัน”เซียวเฉินเหยี่ยนกดบริเวณขมับ “อาการป่วยของนาง เหตุใดเดี๋ยวดีเดี๋ยวแย่ล่ะ?”ฉางหลินกล่าวอย่างทอดถอนใจ “ตอนนั้นเพื่อช่วยชีวิตท่าน พระชายารองจึงกระโดดลงไปในสระน้ำเย็นอย่างไม่รีรอ น้ำเย็นขนาดนั้น นางเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งจะทนไหวได้อย่างไรกัน? ร่างกายบาดเจ็บ ทั้งยังเหลือโรคเรื้อรังเอาไว้ รักษายาก”เมื่

    Last Updated : 2024-05-14
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 175

    นางสาวเท้าเดินไปทางเรือนของฮูหยินเฒ่า เอ่ยกับเมี่ยวตง “ข้ายังมีธุระต้องจัดการ เมื่อจัดการเรียบร้อยแล้วค่อยกลับมา”“เจ้าค่ะ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้” เมี่ยวตงไม่พูดอะไรอีก กลับไปเก็บข้าวของเสิ่นหรูโจวมาถึงที่เรือนของฮูหยินเฒ่า ทันทีที่เข้าไปก็เห็นภายในห้องจัดวางไปด้วยอาหารเลิศรสเต็มโต๊ะเมื่อฮูหยินเฒ่าเห็นนางมาถึง รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า“จูจูเอ๋อร์ พระสนมเต๋อเรียกเจ้าเข้าวัง มีธุระอะไรงั้นหรือ?”เสิ่นหรูโจวส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ก็แค่พูดคุยกันเท่านั้น”“ไม่มีอะไรก็ดี” ฮูหยินเฒ่าพยักหน้า แล้วก็ยื่นนิ้วหนึ่งออกไป ราวกับโอ๋เด็กน้อยพร้อมกับกล่าวด้วยรอยยิ้ม “รีบดูสิ ย่าให้คนทำอาหารเอาไว้เต็มโต๊ะ เป็นอาหารที่เจ้าชอบกินทั้งนั้น”ฮูหยินเฒ่ายิ้มจนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยย่น สายตาที่มองเสิ่นหรูโจวเต็มไปด้วยความรักใคร่เอ็นดูเสิ่นหรูหลันกล่าว “เดิมทีคิดว่าท่านพ่อกับฉู่มู่จะอยู่กินข้าวที่บ้านด้วยกัน จึงให้คนเตรียมเอาไว้มากหน่อย พวกเราห้าคนกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา คิดไม่ถึงว่าการศึกที่ชายแดนจะขอการสนับสนุนด่วน พวกเขาจึงเดินทางกันอย่างรีบร้อน เลยเหลือพวกเราแค่สามคน อาหารเต็มโต๊ะขนา

    Last Updated : 2024-05-14
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 176

    ชาติก่อนไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับเขามากเท่าใดนัก แต่การเข้าวังหลวงครั้งนี้ เป่ยซิวเยี่ยนพูดต่อหน้าพระพักตร์ฝ่าบาทมีน้ำหนักมาก หากไม่ใช่เพราะเป่ยซิวเยี่ยนช่วยนางพูดครั้งแล้วครั้งเล่า เกรงว่านางคงถูกฝ่าบาทประหารไปแล้ว คงช่วงชิงโอกาสรักษาอาการป่วยของกุ้ยเฟยมาไม่ได้ลู่หวายหนิงก็เคยพูดเช่นกันว่า ถึงแม้ว่าวิธีการของเป่ยซิวเยี่ยนจะโหดเหี้ยม แต่หัวใจของเขามีความยิ่งใหญ่ มีประเทศชาติ มีคุณธรรม เรื่องส่งยาหากไหว้วานเป่ยซิวเยี่ยน อาจจะสำเร็จในขณะที่นางกำลังคิด ทันใดนั้นเมี่ยวตงก็มาเคาะประตูอยู่ด้านนอก“คุณหนู นายน้อยลู่มาแล้วเจ้าค่ะ”เมื่อได้ยินดังนั้น เสิ่นหรูโจวก็เก็บกล่องยา ตอบรับ “รู้แล้ว ให้เขาเข้ามาเถอะ”ไม่นานนัก ลู่หวายหนิงก็เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม“พี่สาว เรือนหลังนี้ของท่านไม่เลวเลยนี่นา สงบและงดงาม ในสวนยังมีดอกไม้มากมาย สวยมากเลย ต่อไปข้าจะต้องมาที่นี่บ่อย ๆ ”“ได้ ประตูของข้าเปิดต้อนรับเจ้าเสมอ” เสิ่นหรูโจวยิ้มทันที รินน้ำชาให้เขาถ้วยหนึ่งด้วยตนเอง“ไม่ใช่เพิ่งแยกจากกันหรือ เหตุใดจึงมาหาข้าอีกแล้วล่ะ?”ลู่หวายหนิงเบะปาก กล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ“เมื่อครู่นี้

    Last Updated : 2024-05-14
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 177

    เขาตั้งมั่นตั้งแต่เด็กว่าจะเป็นเหมือนดั่งเช่นท่านอาจารย์ น่าเสียดายที่สุขภาพของเขาไม่ดี ไม่สามารถเรียนวรยุทธ์กับท่านอาจารย์ ไม่อย่างนั้นวิชากระบี่ระดับนี้ แม้ว่าจะเรียนแค่สองส่วน ก็มากพอที่จะใช้ได้แล้ว“ท่านอาจารย์ยอมให้พี่สาวดูฝีมือ หมายความว่าเขาไม่ได้เห็นท่านเป็นคนนอก”“งั้นหรือ?” เสิ่นหรูโจวตะลึงไปเล็กน้อย กล่าวพร้อมรอยยิ้ม “เช่นนั้นข้าก็ถือ...”“เป็นเกียรติ”สองคำนี้ยังไม่ทันพูดออกมาจากปาก ทันใดนั้นชี่กระบี่ที่แฝงไปด้วยอานุภาพรุนแรงพุ่งเข้ามาก็หยุดอยู่ตรงหน้าของเสิ่นหรูโจวในพริบตาสาวใช้ที่อยู่ด้านข้างเห็นเข้า ก็ตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าว ลู่หวายหนิงเองก็ตกตะลึงไปเล็กน้อย กล่าวอย่างร้อนใจ “ท่านอาจารย์!”เพียงแต่สีหน้าที่แสดงออกที่บนใบหน้าอันงดงามของเสิ่นหรูโจว ไม่เปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย ดวงตาเปล่งประกายสดใสที่ราวกับสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง แสงกระบี่สีเงินสะท้อนอยู่ภายในดวงตาคู่นั้นกลายเป็นความเย็นชากระบี่นี้มาอย่างกะทันหัน ถึงแม้ว่านางจะประหลาดใจ แต่กลับไม่ลนลาน อย่างไรก็ตามเมื่อชาติก่อนคนที่เคยเป็นฮองเฮา เคยเห็นการต่อสู้มาไม่น้อย นี่จึงไม่ทำให้นางตกใจยิ่งไปกว่านั้น ถึงแม้ว่ากระ

    Last Updated : 2024-05-14
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 178

    เสิ่นหรูโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย นางย่อมรู้ดีว่าการคลอดก่อนกำหนดนั้นมีอันตราย แต่จำต้องทำ“อาการท้องมานของกุ้ยเฟยสาหัสขนาดนี้แล้ว ถ้าหากยังลากยาวไปจนครบกำหนดคลอดอีก ร่างกายของนางอาจจะประสบเข้ากับความเสียหายที่เอากลับคืนไม่ได้แล้ว เด็กก็จะไม่มีทางรอดอย่างแน่นอน”ลู่หวายหนิงตกใจทันที กล่าวพึมพำ “คิดไม่ถึงว่าจะร้ายแรงถึงเพียงนี้”สายตาของเป่ยซิวเยี่ยนเคร่งขรึม จ้องมองใบหน้าที่งดงามของเสิ่นหรูโจว“มีวิธีการรักษาหรือไม่?”เมื่อเสิ่นหรูโจวได้ยินดังนั้นก็เหลือบตาขึ้น ทันใดนั้นก็มองเข้าไปในดวงตาที่ล้ำลึกคู่นั้น นางจ้องมองเป่ยซิวเยี่ยนอย่างสงสัย สีหน้าจริงจัง“ทั้งต้องแก้ปัญหาเรื่องท้องมาน ทั้งต้องคลอดลูก เช่นนั้นก็แบ่งเป็นสองวิธี——แทงเพื่อระบายน้ำในท้องก่อน แล้วค่อยเร่งคลอด แต่ว่าผลข้างเคียงของการแทงค่อนข้างมาก จะทำให้หญิงตั้งครรภ์เกิดอาการขาดน้ำ ถ้าแบบนั้นแล้วค่อยคลอดบุตรละก็ เด็กก็จะไม่มีทางรอดอย่างแน่นอน”“หากคลอดก่อน แล้วค่อยแทงระบายน้ำออก เช่นนั้นก็ยิ่งอันตราย ในท้องของกุ้ยเฟยมีของเหลวสะสมมาก ไม่มีแรงเบ่งสำหรับคลอดลูก ในระหว่างการคลอด เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าอาจจะสูญเสียทั้งสองชีวิต”ลู่ห

    Last Updated : 2024-05-14
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 179

    “ถูกต้อง ขอเพียงแค่หาผู้ป่วยที่มีอาการทำนองเดียวกันได้สำเร็จ พระนางกุ้ยเฟย รวมถึงฝ่าบาท ก็คงยอมวางพระทัยได้”สีหน้าเรียบเฉยปรากฏอยู่บนใบหน้าอันหล่อเหลาของเป่ยซิวเยี่ยน “เตรียมการรักษาก่อน การรักษากุ้ยเฟยถึงจะเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด”เสิ่นหรูโจวมองเป่ยซิวเยี่ยน รู้ว่าเป่ยซิวเยี่ยนกล่าวเช่นนี้เป็นเพราะกำลังเตือนสตินาง ผู้ที่นางต้องช่วยเหลือคือกุ้ยเฟย จะต้องระมัดระวังรอบคอบทุกฝีก้าว ถ้าหากทำผิดพลาดแม้แต่ก้าวเดียว ก็จะรักษาชีวิตเอาไว้ไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรักษาอาการป่วยให้แก่เป่ยซิวเยี่ยน“อุปราชวางใจ ข้าจะเตรียมตัวให้ดี เช่นนั้นข้าขอตัวกลับก่อน”เมื่อได้ยินว่านางจะกลับ ลู่หวายหนิงก็เดินออกมาส่งนางด้วยตนเองหลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ลู่หวายหนิงก็ย้อนกลับมา“ท่านอาจารย์ พี่สาวกลับไปแล้ว” ลู่หวายหนิงเดินไปที่ข้างกายของเป่ยซิวเยี่ยน จ้องมองสีหน้าที่ไม่แยแสของเขา จึงกล่าวถามด้วยความสงสัย “ท่านอาจารย์ จะให้พี่สาวรักษาอาการป่วยให้กุ้ยเฟยจริงหรือ?”เขาเชื่อในความสามารถของพี่สาวคนสวย แต่กุ้ยเฟยไม่ใช่คนป่วยทั่วไป อย่างไรเขาก็คิดว่าเรื่องนี้อันตรายไปสักหน่อย ถ้าหากรักษาไม่ดี ก็อาจจะมีภัยมาถึง

    Last Updated : 2024-05-14
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 180

    “นายท่าน ด่านชายแดนส่งข่าวด่วน ท่านแม่ทัพใหญ่เสิ่นกับท่านแม่ทัพน้อยได้เดินทางไปก่อนแล้ว”เป่ยซิวเยี่ยนดวงตาเย็นชาทันที “เป็นคนของแคว้นเซี่ย?”ฉินหมิงพยักหน้า “ขอรับ”ลู่หวายหนิงเองก็หุบยิ้มเช่นกัน ขมวดคิ้วเข้าหากัน สีหน้าไม่พอใจ“ก่อปัญหาอีกแล้ว! ท่านอาจารย์เคยทูลกับฝ่าบาทตั้งแต่แรกแล้วว่า คนของชายแดนแคว้นเซี่ยประพฤติตัวออกนอกลู่นอกทาง ต้องจัดการโจมตีโดยเร็วที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในอนาคต แต่ฝ่าบาทก็ไม่ทรงเชื่อ ตอนนี้เป็นอย่างไรล่ะ คนแคว้นเซี่ยกำเริบเสิบสานขึ้นมาอีกแล้ว!”ฉินหมิงถอนหายใจทีหนึ่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความกลัดกลุ้ม“แคว้นเซี่ยถวายเครื่องราชบรรณาการทุกปี ทุกเทศกาลสำคัญ ยังส่งคณะทูตมาเข้าเฝ้า ฝ่าบาททรงคิดว่าพวกมันไม่มีใจเป็นอื่น จึงไม่ได้เข่นฆ่าให้สิ้นซาก”ลู่หวายหนิงอารมณ์เดือดดาลเล็กน้อย แอบด่าฝ่าบาทในใจว่าถือดีมากเกินไป คิดว่าเป็นแค้วนแข็งแกร่งก็จะดูถูกแคว้นเพื่อนบ้านได้ คิดว่าพวกมันจะยอมก้มหัวยอมแพ้จริง ๆ ตอนนี้เป็นอย่างไร เกิดเรื่องขึ้นแล้ว!เขากล่าวเชิงตำหนิ “ตอนนั้นไม่ยอมรับข้อคิดเห็นของท่านอาจารย์ ตอนนี้ต้องการให้ท่านอาจารย์ไปช่วยเพื่อให้รอดพ้นจากสถานการณ์วุ่นว

    Last Updated : 2024-05-14

Latest chapter

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 270

    เสิ่นหรูโจวกล่าวอย่างเรียบเฉยว่า “เช่นนั้นก็ไม่ผิดแล้ว ในเวลานี้ ความสามารถในการทำงานของตับของพระองค์ได้รับความเสียหายอย่างมากแล้ว” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เซียวจิ่นซีก็คล้ายจะเจ็บยิ่งกว่าเดิมแล้ว เจ็บจนยืดเอวไม่ขึ้นมองเซียวจิ่นซีที่มีสีหน้าเจ็บปวด เซียวเฉินเหยี่ยนก็ขมวดคิ้ว “เช่นนั้นมีวิธีการรักษาหรือไม่?”เสิ่นหรูโจวมิได้รีบกล่าว นางหยิบขวดยาเล็กๆ ขวดหนึ่งออกมาจากถุงผ้า เทยาลงบนในกลางฝ่ามือเม็ดหนึ่งยื่นไปที่เบื้องหน้าเซียวจิ่นซี “ทรงเสวยสิ่งนี้ลงไปก่อน” เซียวจิ่นซีฝืนยืดเอวขึ้น มองเสิ่นหรูโจวด้วยสีหน้าหวาดระแวง “นี่คือสิ่งใด?”“สายพระเนตรขององค์หญิงทรงไม่ดีหรือเพคะ นี่คือยาอย่างไรเล่าเพคะ”เซียวจิ่นซีไม่เชื่อว่าเสิ่นหรูโจวจะปรารถนาดีเช่นนี้ ลังเลอยู่นานไม่ยอมรับไปเสิ่นหรูโจวจึงชักมือกลับมา กล่าวอย่างไม่อนาทรร้อนใจว่า “ไม่เสวยก็ช่างเถอะ ปล่อยให้ทรงปวดตายก็แล้วกัน” เซียวจิ่นซีกัดฟัน คว้าแย่งมาจากนั้นยัดเข้าปากไปเสิ่นหรูโจวโค้งริมฝีปาก หัวเราะอย่างเย้ยหยันทีหนึ่ง จากนั้นจึงพูดวิธีการรักษาออกมา “ตับของพระองค์ยามนี้เสียหายแล้ว หากทรงต้องการมีชีวิตรอด ก็จะต้องตัดตับของพระองค์ออก

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 269

    เซียวจิ่นซีคิดจะบันดาลโทสะอีกครั้ง ทว่าเซียวเฉินเหยี่ยนขมวดคิ้วมองนาง เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เสด็จพี่ แทนที่จะทรงตรัสสิ่งใดด้วยโทสะเพื่อความสะใจเพียงชั่วครู่ มิสู้ทรงให้เสิ่นหรูโจวตรวจอาการให้พระองค์อย่างว่าง่ายดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ การรักษาพระวรกายให้หายดีสำคัญที่สุดนะพ่ะย่ะค่ะ"เต๋อเฟยก็เกลี้ยกล่อมเช่นกัน “นั่นสิ จิ่นซี อย่าได้เสียเวลาอีกเลย รีบให้หรูโจวตรวจให้เจ้าเถอะ” สุดท้ายแล้ว เซียวจิ่นซีก็ต้องการรักษาชีวิตตน ไม่ว่าจะเคียดแค้นเสิ่นหรูโจวอย่างไร ยามนี้ก็มิใช่เวลาที่จะมาก่อเรื่อง นางจึงแค่นเสียงเย็นครั้งหนึ่ง แล้วก็ไม่กล่าวสิ่งใดอีกเซียวเฉินเหยี่ยนมองไปยังเสิ่นหรูโจว พูดเสียงเบาว่า “นี่เป็นพระบัญชาของเสด็จพ่อ เจ้าก็อย่าได้เอาแต่ใจ” เดิมเสิ่นหรูโจวก็ไม่คิดจะจากไปจริงๆ เพียงแค่ขู่เซียวจิ่นซีไปอย่างนั้น บัญชาของฮ่องเต้ไม่อาจฝืน นอกจากนี้ นางก็จำเป็นจะต้องสร้างโอกาสให้ตนได้หย่าเช่นกันนางเดินกลับไปอย่างเรื่อยเฉื่อย นั่งลงข้างกายเซียวจิ่นซี “รบกวนองค์หญิงทรงยื่นพระหัตถ์ออกมาด้วยเพคะ” สีหน้าของเซียวจิ่นซีไม่น่ามอง ทว่ายังคงทำตามครั้งก่อนที่เสิ่นหรูโจวตรวจอาการให้เซียวจิ

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 268

    เมื่อเสิ่นหรูโจวได้ยินคำพูดประโยคสุดท้าย สีหน้าก็ผ่อนคลายลงไม่น้อยดูไปแล้ว จนถึงตอนนี้ยังคงถือได้ว่าราบรื่น ด่านเคราะห์ของท่านพ่ออยู่ที่การศึกครั้งสุดท้าย ไม่รู้ว่าเวลานี้ยาของนางส่งไปถึงหรือยัง หากดูตามเวลาก็น่าจะทันการอยู่ขอเพียงท่านพ่อใช้ยาของนาง ก็จะไม่ทิ้งโรคเรื้อรังไว้ในภายหลังแล้วนับแต่ได้ถือกำเนิดใหม่กลับมา นางยังมิได้พบท่านพ่อเลย นางจะต้องทำให้ท่านพ่อกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้เซียวเฉินเหยี่ยนเห็นว่าเมื่อนางได้ฟังข่าวของบิดาและพี่ชาย อารมณ์ก็คล้ายจะสงบลงไม่น้อย จึงลองกล่าวว่า “ในอนาคต เจ้ายังคงแก้นิสัยของเจ้าหน่อยเถิด” เสิ่นหรูโจวเงยหน้ามองเขา “นิสัยของข้าเป็นอย่างไร?”“ทุกครั้งที่เจ้าพบกับองค์หญิงเจาหยาง ล้วนมีเรื่องกันจนตึงเครียด” เซียวเฉินเหยี่ยนพยายามพูดอย่างละมุนละม่อม หวังว่านางจะรับฟัง “ถึงอย่างไรนางก็เป็นเสด็จพี่หญิงของข้า เมื่ออยู่ต่อหน้านาง เจ้าก็แสดงท่าทีที่ดีสักหน่อย อย่าใช้อารมณ์ไปเสียทุกเรื่อง” เสิ่นหรูโจวหัวเราะอย่างเยาะหยันทีหนึ่ง กล่าวอย่างดูแคลนว่า “ท่านอย่าได้มาบงการข้า” บนใบหน้าของเซียวเฉินเหยี่ยนมีความไม่พอใจวาบผ่าน "หากเจ้ามีสิ่งใดไม่พอใจ อยาก

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 267

    เริ่มจากชายแดนส่งข่าวด่วนมา บิดาและพี่ชายของเสิ่นหรูโจวจึงนำทัพไปช่วยที่ชายแดน ภาพเหตุการณ์เปลี่ยนไป กลายเป็นฉากที่รายงานการรบถูกส่งมา ท่านแม่ทัพเสิ่นถูกธนูของศัตรูยิงทะลุมือ เนื่องจากขาดแคลนยาและสิ่งของทำให้ไม่มียารักษา ทว่าก็ยังคงรบชนะต่อมา หลังจากแม่ทัพใหญ่เสิ่นกลับมาถึงเมืองหลวงพร้อมชัยชนะ ก็ล้มป่วยจนต้องนอนอยู่บนเตียงตลอด ส่วนที่จวนอ๋อง เสิ่นหรูโจวกับมู่หว่านหรงทะเลาะกันครั้ง เขาจึงลงโทษกักบริเวณให้นางสำนึกตน นางบังเอิญเป็นหวัดพอดี จึงนอนซมลุกไม่ขึ้น ทำให้ไม่รู้เรื่องที่ท่านแม่ทัพใหญ่เสิ่นได้รับบาดเจ็บผ่านไปไม่กี่วันเมื่อนางรู้ข่าว ก็มาขอร้องต่อหน้าเขา ต้องการให้เขาไปส่งของบำรุงจำนวนหนึ่งไปให้บิดา เขามองใบหน้าที่อ่อนแรงและซีดขาวของนาง ไม่มีความสงสารแม้แต่น้อย มองดูนางอย่างเย็นชาท้ายที่สุดเขายังคงให้คนไปส่งของ ทว่าเด็กรับใช้ส่งไปในนามของเขา รอจนพวกเขารู้เรื่อง เรื่องราวก็ผ่านไปนานแล้ว ความสัมพันธ์ของเสิ่นหรูโจวและตระกูลเสิ่นก็มาถึงจุดเยือกแข็งแล้วเช่นกัน นั่นเป็นครั้งแรกที่นางปวดใจอย่างที่สุด และก็เป็นครั้งแรกที่นางใส่อารมณ์กับเขา ดั่งเช่นในยามนี้เซียวเฉิยเหยี่ยนยันรถม้าไว้

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 266

    สีหน้าของเซียวเฉินเหยี่ยนไม่น่ามองอยู่บ้าง “หรือเจ้าจะให้ข้ายืนรอเจ้าอยู่ด้านนอก?”“ท่านจะนั่งยองลงก็ได้เช่นกัน” ใบหน้าของเสิ่นหรูโจวไม่มีความรู้สึกแม้แต่น้อย “ข้าขอบอกท่านไว้เลย เวลานี้ไม่ว่าข้าจะมองท่านที่ใดก็ขัดตาไปหมด หากท่านไม่ต้องการสร้างความอับอายให้ตนเอง ก็อย่าได้มายั่วโมโหข้า!”กล่าวจบ นางก็หมุนตัวเดินเข้าประตูไป จากนั้นปิดประตูลงดัง ‘ปัง’เซียวเฉินเหยี่ยนยืนอยู่ที่เดิม เขากำหมัดแน่นมองประตูใหญ่ที่ถูกปิดสนิท เขารู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก ทว่าในใจก็เกิดความรู้สึกถึงความแตกต่างขึ้นมาเช่นกันในอดีต ทั้งดวงตาและหัวใจของเสิ่นหรูโจวล้วนมีแต่เขา ไม่มีทางกีดกันเขาไว้ภายนอกอย่างเด็ดขาด ทว่า ในยามนี้ เขาไม่มีสิทธิ์แม้กระทั่งจะเหยียบเข้าประตูเรือนของนางแล้วอย่างนั้นหรือ?ทว่า ความรู้สึกของคนเปลี่ยนแปลงได้ง่ายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ เหตุใดเขาจึงโชคไม่ดีเช่นนี้ แต่งงานได้เพียงช่วงสั้นๆ สิบกว่าวัน นางก็ไม่หลงเหลือความรักให้เขาแล้วหลังเสิ่นหรูโจวปิดประตูลง ก็เข้าสู่ห้องของตนเมี่ยวตงเดินมาหาพร้อมรอยยิ้ม “คุณหนูกลับมาแล้วหรือเจ้าคะ ท่านอยากทานสิ่งใด บ่าวจะไปเตรียมให้เจ้าค่ะ” “ไม่ต้องแล้

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 265

    ชาติก่อนมู่หว่านหรงอาศัยว่าได้รับความโปรดปราน มักแย่งของนางอย่างเปิดเผย ของพระราชทานที่ในวังประทานให้ชายาเอกทุกงานเทศกาลนางก็จะแย่ง ไปช่วยเหลือราษฎรจนสร้างผลงาน นางก็จะแย่งอีก เซียวเฉินเหยี่ยนไม่เคยสนใจแม้แต่น้อย เวลานี้ยิ่งดี แม้แต่ตัวเขาเองก็จะมาแย่งรางวัลของนางด้วย!เซียวเฉินเหยี่ยนถูกคำพูดของเสิ่นหรูโจวซัดไปเป็นชุด ทำให้ภายในใจรู้สึกไม่สบอารมณ์อยู่บ้างเขาจับข้อมือเสิ่นหรูโจวแน่นไม่ยอมปล่อย ความโมโหในก้นบึ้งของดวงตาปรากฏขึ้นแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว แปรเปลี่ยนเป็นความมืดมิด จับจ้องไปที่เสิ่นหรูโจวแล้วกล่าวว่า “หากข้าไม่ชิงลงมือก่อนเจ้าก้าวหนึ่ง เจ้าก็คงจะไปขอให้เสด็จพ่อประทานการหย่าให้แล้ว” “ไม่ผิด!” เสิ่นหรูโจวตอบอย่างไม่ลังเลนี่เป็นเรื่องที่นางเฝ้าปรารถนา รอคอยมาสองชาติ!“เจ้า…" เซียวเฉินเหยี่ยนพูดไม่ออกไปชั่วขณะ รู้สึกว่าอารมณ์ความรู้สึกอันซับซ้อนนับหมื่นอัดอั้นอยู่ในอก อึดอัดจนหายใจไม่ออก”โดยพื้นฐานแล้ว เขาดูแคลนต่อการแย่งผลงานสตรี ที่ทำเช่นนี้ ประการแรก เป็นเพราะจดหมายฉบับนั้นของมู่หว่านชิง ประการที่สอง…เขาคิดได้ว่า เสิ่นหรูโจวจะใช้คำสัญญานี้มาหย่ากับเขา เขารู้สึกไม่อยากห

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 264

    ฉินหมิงตะลึงไป ถามอย่างไม่แน่ใจว่า “ท่านอ๋องไม่เป็นอะไร? คำพูดนี้ของนายน้อยหมายความว่าอย่างไร?”ลู่หวายหนิงดึงฉินหมิงเข้ามาใกล้ขึ้นอีกนิด พยายามระงับความตื่นเต้น ลดเสียงเบาลงแล้วกล่าวว่า “ความหมายก็คือบนร่างของอาจารย์ไม่มีผื่นขึ้น อาจารย์อาการภูมิแพ้ไม่กำเริบตอนอยู่กับพี่สาวน่ะสิ” ดวงตาทั้งคู่ของฉินหมิงเบิกกว้าง พูดอย่างตกใจว่า “จริงหรือขอรับ?”ลู่หวายหนิงหัวเราะออกมา “จริงแท้แน่นอน ข้าทำการยืนยันแล้ว” ฉินหมิงรู้สึกไม่อยากเชื่อ “หลายปีมานี้ ไม่ว่าสตรีนางใดสัมผัสท่านอ๋อง ก็ล้วนทำให้ท่านอ๋องเกินอาการแพ้ มีเพียงหญิงที่นายท่านพบในปีที่แล้วนางนั้นที่ไม่เป็นไร” “พูดไปแล้ว ตามหาสตรีนางนั้นไม่เจอเสียที ช่างน่าเสียดายนัก คิดไม่ถึงว่าพระชายาของอ๋องอู่เฉิงก็ไม่ทำให้นายท่านเกิดอาการแพ้เช่นกัน ช่างเป็นเรื่องดีจริงๆ ราวสวรรค์ได้สรรค์สร้างมา” “นั่นสิ!” ลู่หวายหนิงเห็นด้วยอย่างมาก “อาจารย์หาผู้หญิงคนนั้นไม่เจอสักที อย่างนั้นพี่สาวก็เป็นคู่ชะตาที่สวรรค์ลิขิตมาให้อาจารย์แล้ว! ถ้าพวกเขามาอยู่ด้วยกันเร็วหน่อยก็ดี ข้าแทบรอวันนั้นไม่ไหวแล้ว!”ฉินหมิงพยักหน้า จากนั้นก็รีบส่ายหน้าอย่างรุนแรงทันที “

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 263

    ในขณะที่พูด เขาก็ยื่นศีรษะเข้าไป มองซ้ายมองขวาเป่ยซิวเยี่ยนยื่นมือออกไปผลักหัวของเขาเบาๆ “ไม่ต้องดูแล้ว ไม่มีหรอก” ลู่หวายหนิงตกใจอย่างมาก ดวงตาเบิกจนกลมโตมองไปที่เป่ยซิวเยี่ยนบนใบหน้าเย็นชาดุจน้ำแข็งของเป่ยซิวเยี่ยน ก็มีความประหลาดใจอยู่อย่างเลือนรางเช่นกันลู่หวายหนิงยังคงรู้สึกไม่ยากที่จะเชื่ออยู่บ้าง จึงทำการยืนยันอีกครั้ง “อาจารย์ขอรับ เมื่อครู่พี่สาวสัมผัสถูกท่านแล้วใช่หรือไม่ขอรับ?” เป่ยซิวเยี่ยนเอนกายไปด้านหลัง พิงลงบนพนักเก้าอี้ ดวงตาล้ำลึกดุจบึงน้ำอันเยือกเย็นหรี่ลงเล็กน้อยเรื่องที่เขาเป็นภูมิแพ้ผู้หญิงมีน้อยคนนักที่จะรู้ เมื่อครู่คิดจะหยุดนางเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสโดยตรง แต่กลับทำให้เรื่องกลับตาลปัตรไปกุมมือของนางเข้าโดยบังเอิญ จนเกิดเป็นผลลัพธ์ที่ไม่ได้ตั้งใจขึ้นมา ด้วยเหตุนี้ เขามั่นใจว่าอีกครู่อาการของตนต้องกำเริบ จึงปล่อยให้นางเปลี่ยนยาให้ตนเสียเลย คิดไม่ถึงว่า จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีอาการผิดปกติอะไรอาการคันชาบริเวณเอวคล้ายจะยังไม่จางหายไป ปลายนิ้วที่เย็นเล็กน้อยตกลงบนหน้าท้องของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับการยั่วเย้า เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ลู่หวายหนิงร้อ

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 262

    เป่ยซิวเยี่ยนมองดวงหน้าที่งดงามดั่งหยกของนาง ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความคาดหวัง หัวใจของเขาก็อ่อนลงอย่างน่าประหลาด “ในเมื่อข้ารับปากเจ้าแล้ว ก็ไม่มีทางผิดคำสัญญา เพราะถึงอย่างไรพวกเราก็ต่างมีผลประโยชน์ร่วมกัน”เสิ่นหรูโจวพลันหัวเราะออกมาแล้ว มองเป่ยซิวเยี่ยนอย่างซาบซึ้ง “ท่านผู้สำเร็จราชการ ท่านเป็นคนดีจริงๆ ข้าจะต้องพยายามสุดความสามารถเพื่อรักษาท่านให้ได้แน่” ไม่ว่าในชาติก่อนเขาจะก่อกบฏ เพราะเหตุใด เหตุใดจึงถูกคนขนานนามว่าเป็นพญามัจจุราชที่มีชีวิต แต่สำหรับนางแล้ว เขาก็คือคนดีคนหนึ่งเป่ยซิวเยี่ยนตะลึงไปเล็กน้อย เมื่อเห็นรอยยิ้มที่แย้มบานราวบุปผาของนาง ริมฝีปากบางก็อดโค้งขึ้นเล็กน้อยไม่ได้เช่นกัน “คำชมของพระชายาช่างแปลกใหม่เหลือเกิน” นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินคนพูดว่าเขาเป็นคนดีแปลกใหม่? แปลกใหม่ตรงที่ใดกัน?เสิ่นหรูโจวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ว่าบาดแผลของเขาได้รับการจัดการเรียบร้อยแล้ว นางจึงถือกล่องยาขึ้นมา“ท่านผู้สำเร็จราชการ สองสามวันนี้บาดแผลของท่านกำลังสมานตัว จะคันอย่างมาก เพียงระวังอย่าไปเกาก็จะหายดีแล้ว เช่นนั้นข้าก็ขอตัวก่อนแล้ว” เป่ยซิวเยี่ยนพยักหน้าเบาๆ รอจนเสิ่

DMCA.com Protection Status