ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป

ถูกทรยศ

เสิ่นเว่ยหมิงกำลังขับรถกลับจากที่ทำงาน ข้างๆมีเพื่อนรุ่นน้องนั่งมาด้วยคังหว่านเอ๋อร์หรือแคร์เพื่อนรุ่นน้องที่ทำงานด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ เสิ่นเว่ยหมิงรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่วันนี้จึงเอ่ยกับรุ่งน้องที่นั่งอยู่ข้างๆ"แคร์ ไปอยู่เมืองไทยที่นั่นมีครอบครัวอุปถัมภ์อยู่ สามารถซ่อนตัวตนของเธอได้ดี ออกเดินทางวันนี้เลย""พี่เว่ยหมิง ทำไมเราต้องหนีพี่เป็นมือหนึ่งมือดีนะ เขาต้องฝึกอีกกี่ปีกันถึงจะได้คนมีความสามารถแบบพี่""พี่เก่งเกินไป หัวรั้นเกินไปผู้ใหญ่ไม่ชอบคนที่ควบคุมไม่ได้ แคร์ไปลงเรือแล้วรีบต่อไปที่สนามบินส่วนตัว พี่เขียนรายละเอียดไว้แล้ว"เสิ่นเว่ยหมิงจอดรถที่ใต้สะพานก่อนจะพาเพื่อนรุ่นน้องเดินลัดเลาะไปตามริมแม่น้ำเพื่อเปลี่ยนรถอีกคัน ไม่นานก็มาถึงบริเวณที่ซ่อนรถไว้ ก่อนจะเข็นออกจากบริเวณนั้น แคร์ตาแดงๆจะร้องไห้"พี่ ถ้าหนูหนีไปแล้วพี่ล่ะ พวกเขาจะทำอะไร พี่ทำไมไม่ไปด้วยกัน""แคร์ฟังพี่นะ ระหว่างพวกเราต้องมีหนึ่งคนที่รอด เธออ่อนต่อโลกพวกเขาจึงไม่เห็นเธอในสายตา หากเราอยู่ด้วยกันจะไม่มีใครรอด""ฮือๆๆ พี่คะ""ขึ้นรถเถอะแคร์ขับไปตามที่พี่บอกอย่าเปิดแมพเข้าใจที่พี่พูดหรือไม่ ผ่านสิบสองปันนา เข...