บทที่ 1258

ฟู่จาวหนิงคิดไม่ถึงว่าเซียวหลันยวนจู่ๆ ก็จะถามเช่นนี้

"ใช่ไหม?"

เซียวหลันยวนเห็นนางไม่ตอบ จึงถามมาอีกครั้ง

"ใช่สิ"

ฟู่จาวหนิงมองเขาเหมือนจะใส่ใจกับคำตอบนี้มาก จึงพยักหน้าให้อย่างจริงใจ

นางยังไม่เคยเห็นหน้าตาของเซียวหลันยวนตอนที่สมบูรณ์เลย แต่ตอนนี้เหลืออยู่แค่แผลเป็นพิษเล็กๆ เท่านั้น หลักๆ คือมองออกแล้ว

เขามีคิ้วเข้ม สั่นจมูกโด่งราวมีด ริมฝีปากสวยงาม ใบหน้าเรียบเนียนคมชัด ดวงตาลึกซึ้ง ราวกับฟ้าราตรีประดับด้วยแสงดาว

ใบหน้าเซียวหลันยวนนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ ยิ่งไปกว่นั้นยังเป็นแบบที่นางชอบด้วย

รูปตาจมูกริมฝีปากของเขา และยังคางที่ทั้งแข็งแกร่งอ่อนโยนนั่นก็ตรงกับเสปกของนางพอดี เป็นแบบที่นางชอบมากที่สุด

ฟู่จาวหนิงกระทั่งรู้สึกว่า ตนเองตอนแรกแม้จะไปขอแต่งงานกับเขาเพราะตัวตนฐานะ แต่ต่อมาก็ยืนหยัดได้เพราะหน้าตาของเขาจริงๆ

ไม่เช่นนั้นพวกเขาที่ยังมีความสัมพันธ์แบบคู่แค้นเช่นนี้ นางคงจะหาวิธีการปลีกตัวออกจากเขานานแล้วถึงจะถูก

"ท่านเป็นแบบที่ข้าชอบมากที่สุด"

เซียวหลันยวนมองนางนิ่ง แสงดาวในดวงตาราวกับทำให้ใจของคนอุ่นวาบขึ้นมา

ฟู่จาวหนิงแทบจะจมลงไปในดวงตาของเขา

แต่นางชะงักไปครู่หนึ่ง ทำตัว