공유
บทที่ 231
관련 챕터
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 232
“ในอนาคตข้าน้อยจะยอมเป็นวัวเป็นม้าตอบแทนพระชายา”ชายวัยกลางคนโขกหัวไม่หยุดด้วยความจริงใจเมื่อคนรอบข้างเห็นดังนั้น พวกเขาก็พากันทอดถอนใจ และรู้สึกสะเทือนใจมากเซี่ยเชียนฮวันประคองสองพ่อลูกขึ้นมา ยิ้มน้อยๆ แล้วกล่าวว่า “ไม่ต้องสุภาพขนาดนี้ เดิมทีการรักษาคนป่วย ก็คือหน้าที่ของข้า”“แต่ท่านไม่คิดค่ายา นี่ยังถือว่าเป็นหน้าที่หรือไม่?”เด็กหนุ่มพูดจากระอึกกระอักต่อหน้าผู้คนเป็นจำนวนมาก เขาหันไปมองถงซ่านถัง แล้วพูดพึมพำว่า “ท่านหญิงที่อยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับพระชายาขายยาแพงมาก นางปฏิเสธที่จะมอบให้เรา โดยบอกว่าสมุนไพรที่ใช้ล้ำค่ามาก และยาของท่านไม่มีทางถูกไปกว่านางอย่างแน่นอน!”เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาก็ถกเถียงกันวุ่นแย่งกันพูดจนฟังไม่ได้ศัพท์“ที่เด็กคนนี้พูดก็สมเหตุสมผลอยู่นะ เหตุใดฮัวเยว่ถังไม่ต้องจ่ายเงินซื้อยา แต่ถงซ่านถังกลับสามารถขายยาในราคาที่แพงมาก?”“เฮ้อ ข้าไม่สามารถซื้อยาของท่านหญิงหยวนหลี่ไหว คุกเข่าขอร้องอยู่สองวัน แต่สุดท้ายก็ถูกไล่ออกมา”“ราคาแพงก็ช่างเถอะ แต่ได้ยินมาว่ามีหลายคนที่ซื้อยาไป หลังจากกลับบ้านไปทานยาก็อาการไม่ดีขึ้นเลย เสียเงินโดยเปล่าประโยชน์!”“ในค
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 233
“ขอยืมคําพูดของท่านหญิงเมื่อครู่ ถูกผิดอยู่ที่ใจคน ข้าได้แสดงจุดยืนของข้าไปแล้ว และเจ้าก็เป็นคนเดียวที่ไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยสูตรยา ข้าคิดว่าในใจของทุกคนคงรู้เหตุผลว่าทำไม”เซี่ยเชียนฮวันหัวเราะเบาๆ เมื่อเทียบกับท่าทางโมโหของท่านหญิงหยวนหลี่แล้ว เห็นได้ชัดว่านางดูผ่อนคลายมาก เดิมทีท่านหญิงหยวนหลี่คิดจะมาก่อปัญหา แต่ตอนนี้สถานการณ์ของทั้งสองฝ่ายดูเหมือนจะกลับกันโดยสิ้นเชิงคนที่ถูกบีบให้พูดไม่ออก กลับกลายเป็นท่านหญิงหยวนหลี่ ไม่ใช่เซี่ยเชียนฮวันฝูงชนต่างทยอยมารวมตัวกันและเริ่มชี้นิ้วมาที่ท่านหญิงหยวนหลี่“พระชายาจ้านอ๋องคือผู้มีพระคุณช่วยชีวิตพวกเรา เจ้ารีบกลับไปขายยาของเจ้าต่อเถอะ อย่ามาสร้างปัญหาที่นี่!”“เมื่อก่อนข้าคงตาบอดไปแล้วจริงๆ ถึงเชื่อว่าคนประเภทนี้คือเทพธิดาที่ช่วยเหลือผู้คนในยามทุกข์ยาก...”“โชคดีจริงๆ ที่ข้าไม่ได้ซื้อยาของนาง แพงเสียขนาดนั้น แต่กลับใช้ไม่ได้ผล เจ้าแค่จงใจฉ้อโกงเงินของทุกคนตั้งแต่แรก”แม้จะมีผ้าคลุมปิดหน้า แต่ก็สามารถเห็นได้ว่าเวลานี้ท่านหญิงหยวนหลี่อับอายมากเพียงใดไม่กี่วันก่อนหน้านี้ นางยังเป็นเทพธิดาผู้สูงส่ง ที่ผู้คนมากมายล้วนยกย่องชื่นชม แ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 234
“เดิมทีท่านหญิงก็ไม่มีหลักฐานพิสูจน์ว่ายาที่ขายออกไปนั้นถูกคนสับเปลี่ยน อาศัยเพียงลมปากเท่านั้น”เซี่ยเชียนฮวันหัวเราะนางไม่โกรธ ไม่โมโห เพียงกระตุกยิ้มมุมปากอย่างดูแคลน เห็นได้ชัดว่ามั่นใจมากใครก็ตามที่เห็นเหตุการณ์นี้ ล้วนรู้สึกได้ว่าท่านหญิงหยวนหลี่กำลังสร้างปัญหาโดยไร้เหตุผลและเหตุผลก็ยืนอยู่ข้างเซี่ยเชียนฮวัน“ถ่อมาสร้างปัญหาที่ฮัวเยว่ถังโดยไม่มีหลักฐาน ข้าล่ะทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว!”“รีบออกไปซะ! อย่ามาขวางทางทุกคนรับยาช่วยชีวิต!”“กลับไปโรงหมอของท่านซะ!”“หมอใจดำ ถ้าในอนาคตข้าไปที่ถงซ่านถังอีกครั้ง ข้าจะยอมเป็นหลานเจ้า!”ประชาชนโห่ร้องขึ้นมา และขับไล่ท่านหญิงหยวนหลี่แม้ท่านหญิงหยวนหลี่จะไม่ใช่สายเลือดของราชวงศ์ที่แท้จริง และเป็นเพียงบุตรบุญธรรมของเชื้อพระวงศ์ ทว่าแต่ไหนแต่ไรมานางไม่เคยต้องรับความอัปยศเช่นนี้มาก่อน!นางจ้องมองเซี่ยเชียนฮวันด้วยความเกลียดชัง กัดฟันพูดทีละคำว่า “รอก่อนเถอะ ข้าจะหาหลักฐานมาได้อย่างแน่นอน”พูดจบ นางก็สะบัดชายเสื้อหมุนตัวเดินจากไปเซี่ยเชียนฮวันมองตามแผ่นหลังของสตรีชุดขาว ยิ้มเย็นแล้วกล่าวว่า “เช่นนั้นข้าจะรอดู ไม่แน่ว่าข้าอาจจะหาหลักฐานเ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 235
ความกังวลของชิวหมิ่นไม่ได้ไร้เหตุผลนางเคยได้ยินเรื่องราวแปลกๆ มากมายจากเสิ่นหรง ว่าครั้งหนึ่งเคยมีผู้หญิงที่ให้กำเนิดสัตว์ประหลาดคล้ายแมวที่ตายแล้ว หรือเสียแขนขาดขา แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือเด็กที่เกิดมามีหัวแค่ครึ่งเดียวพ่อแม่เหล่านี้พยายามตามหาหมอผี เพื่อหาวิธีช่วยรักษาเสิ่นหรงอาจรักษาความผิดปกติบางอย่างได้ แต่ไม่สามารถทำอะไรกับพวกประหลาดพวกนั้นได้เซี่ยเชียนฮวันลูบท้องตัวเอง แล้วยิ้มจางๆ “พี่ชิวหมิ่น ความกังวลของท่านข้าเข้าใจดี ข้าจะพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อใช้ความรู้ทั้งหมดที่ข้ามี ดูแลเด็กคนนี้ให้เกิดมามีสุขภาพที่แข็งแรง”“รอคนผู้นั้นกลับมา ท่านก็ให้เขาช่วยตรวจดูสักหน่อยเถอะ หากเขาบอกว่าท่านมีครรภ์ที่แข็งแรง ท่านก็สามารถวางใจได้” ชิวหมิ่นกล่าว“คนผู้นั้นเป็นใคร?”เซี่ยเชียนฮวันเลิกคิ้วสูง แสดงสีหน้าสงสัยชิวหมิ่นยิ้ม แต่ไม่ตอบคำถามนี้ ซ้ำยังย้อนถามเสียงเบาว่า “พระชายา สหายเจียงหูของข้าจัดการทุกอย่างได้ไม่เลวเลยใช่ไหม?”“ยอดเยี่ยมมาก”เซี่ยเชียนฮวันพยักหน้าเหตุผลที่ท่านหญิงหยวนหลี่ขายยาปลอมเป็นจำนวนมากได้ เป็นเพราะเซี่ยเชียนฮวันหาคนที่จะแอบเข้าไปในถงซ่านถังและเปลี่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 236
ไม่กี่วันต่อมา เซี่ยเชียนฮวันกำลังยุ่งกับงานในโรงหมอยาของนางไม่เพียงแต่รักษาโรคระบาด แต่ยังสามารถป้องกันได้ดังนั้น นอกจากชาวเมืองตะวันตกแล้ว แม้แต่คนที่อาศัยอยู่ห่างออกไปก็รีบมาขอยาทำให้เกิดภาวะขาดแคลนเซี่ยเชียนฮวันเป็นเหมือนลาตัวเดียวในหมู่บ้าน ยุ่งจนหยุดไม่ได้ แม้แต่เวลาจะกลับจวนอ๋องก็ไม่มี กระทั่งอาหารการกินก็ยังให้คนไปซื้อซาลาเปาสองสามลูกข้างถนนมาทาน“พระชายา ท่านดูนั่น”ในขณะที่เซี่ยเชียนฮวันกำลังล้างมืออยู่นั้น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเสี่ยวตงเมื่อนางเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของชายหนุ่มรูปงามแสนเย็นชาก็ปรากฏในคลองจักษุของนาง เขาโดดเด่นจากฝูงชน และไม่เข้ากับคนรอบข้าง“เซียวเย่หลัน”เซี่ยเชียนฮวันพลันตะลึงทำไมเขาถึงมาที่นี่ฮัวเยว่ถังเปิดทำการมานานแล้ว และเขาก็ไม่เคยมาที่นี่รอจนเซียวเย่หลันเดินมาถึงตรงหน้า เซี่ยเชียนฮวันจึงได้สติ นางผายมือไปด้านข้าง “ถ้าจะรับยาให้ไปต่อแถวที่นั่น แม้ว่าท่านจะเป็นอ๋องก็ไม่มีสิทธิพิเศษหรอกนะ”“เจ้าเห็นข้าดูเหมือนคนมารับยาหรือ?” เซียวเย่หลันถามด้วยสีหน้าไร้อารมณ์“เช่นนั้นท่านมาทำอะไรที่นี่”เซี่ยเชียนฮวันรู้สึกงุนงงมากท่าทางของนาง
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 237
“เย่ซิ่น เจ้าอยู่ช่วย”เซียวเย่หลันสีหน้าอึมครึม เขาอดไม่ได้ที่จะคว้าตัวเซี่ยเชียนฮวัน และดึงนางออกจากโรงหมอเซี่ยเชียนฮวันไม่คิดว่าเขาจะกล้าทําต่อหน้าทุกคน“เดี๋ยวก่อน ปล่อยข้านะ เซียวเย่หลัน ท่านจะพาข้าไปไหน?”นางพยายามสะบัดหนีฝูงชนทั้งสองฝั่งเฝ้าดูเหตุการณ์อย่างเงียบๆ และหลีกทางอย่างรู้ตัว ไม่มีใครกล้าหยุดพวกเขานี่คือจ้านอ๋องเซียวเย่หลันพวกเขาอาจพึ่งพาจำนวนคน เพื่อช่วยเซี่ยเชียนฮวันออกจากท่านหญิงหยวนหลี่ได้ แต่พวกเขาไม่กล้าต่อต้านจ้านอ๋อง!เซียวเย่หลันหันศีรษะกลับมา และตอบอย่างไม่พอใจ “ข้ายังจะพาเจ้าไปที่ไหนได้อีกล่ะ? กลับบ้าน!”“บ้าน?”สิ่งแรกที่เซี่ยเชียนฮวันนึกถึงคือจวนอันติ้งโหวแต่ไม่นานนัก นางก็เข้าใจว่าเซียวเย่หลันหมายถึงจวนจ้านอ๋อง ไม่ใช่บ้านแม่ของนางหรือว่า เขายอมรับนางเป็นคนในครอบครัวของเขาแล้ว...เซี่ยเชียนฮวันเกิดความลังเลในใจในช่วงเวลาดังกล่าว เซียวเย่หลันก็ฉวยโอกาสลากนางออกจากโรงหมอ ใช้กำลังบังคับนางให้เข้าไปในรถม้าเหมือนฉุดสาวชาวบ้านก็ไม่ปาน“เฮ้อ พระชายาช่างน่าสงสารจริงๆ ต้องมาแต่งกับเทพหน้าดำเช่นนี้!”“ก็นั่นนะสิ อันที่จริงแล้วพระชายาทั้งงดงาม ท
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 238
“นั่นไม่จำเป็นเลย ถึงแม้ท่านอ๋องจะโกรธ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงต่อสุขภาพของตัวเองเช่นนี้”เซี่ยเชียนฮวันหดตัวเขยิบเข้าไปใกล้มุมรถอย่างเงียบๆเซียวเย่หลันร้องหึอย่างเย็นชา “ไม่ใช่ว่าเจ้ายุ่งมากในโรงหมอหรือไร ไม่เห็นเจ้าจะนึกถึงร่างกายของตัวเองบ้างเลย?”“ท่านอ๋องคงไม่ได้เป็นห่วงข้า...”“ไม่ใช่!”“อื้อๆ สตรีที่ชั่วร้ายเจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างข้า ไม่คุ้มค่าให้ท่านอ๋องต้องกังวลหรอก มีเพียงอาการไข้เย็นของแม่นางซูเท่านั้นถึงจะคู่ควรให้ท่านอ๋องสนใจ”เซี่ยเชียนฮวันหัวเราะแหะๆ ตัดสินใจว่าจะไม่จริงจังกับผู้ชายคนนี้ นางเริ่มปล่อยไปตามยถากรรม.เซียวเย่หลันเหลือบมองนางแวบหนึ่ง และกล่าวเสียงอึมครึมว่า “พูดแบบนี้ แสดงว่าเจ้าใกล้จะหายดีแล้วกระมัง”“ต้องขอบคุณพรของท่านอ๋อง”เซี่ยเชียนฮวันเริ่มหาวในเมื่อไม่สามารถหลบหนีไปจากเงื้อมมือของเซียวเย่หลันได้ นางจึงเอนตัวพิงที่มุมรถ จากนั้นก็เริ่มงีบหลับพักผ่อนเซียวเย่หลันมองนาง แล้วพึมพำเสียงเบาว่า “เจ้าอยากเผชิญหน้ากับคนป่วย มากกว่ากลับมาพบข้า”……ตกดึกหอหลันเซียงมืดมิดไร้แสงสว่างสถานที่ที่ห่างไกล หากไม่มียามคอยลาดตระเวน หรือเซี่ยเชียนฮวันกับสาวใ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 239
ฝีเท้านี้ ไม่เหมือนเซี่ยเชียนฮวัน ไม่เหมือนเสี่ยวตง แต่ดูคล้ายผู้ชายหรือว่าเป็นท่านอ๋อง?!ซูอวี้เออร์ตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้น ดวงตาของนางได้รับบาดเจ็บ และห้องนี้ก็มืดมิดไร้แสงไฟ ทำให้หาทางออกอื่นไม่ได้นางไม่มีทางเลือก จึงทำได้เพียงมุดเข้าไปที่ใต้เตียง และพยายามกลั้นหายใจรอจนกระทั่งประตูถูกผลัก ซูอวี้เออร์ก็ได้ยินเสียงของผู้ชาย ในใจก็พลันตื่นตกใจ ท่านอ๋องจริงๆ ด้วยวรยุทธ์ของเซียวเย่หลันสูงมาก ประสาทการได้ยินก็เหนือกว่าคนทั่วไปหลายเท่าดังนั้น ซูอวี้เออร์จึงไม่กล้าแม้แต่จะหายใจทางจมูก ทําได้เพียงอ้าปากเบาๆ สูดหายใจเข้า แล้วพ่นออกอย่างเงียบๆ นางรู้สึกอึดอัดใจ และหดหู่อย่างบอกไม่ถูกแต่ไม่ว่านางจะอึดอัดมากแค่ไหนก็ไม่สามารถปล่อยให้เซียวเย่หลันพบว่าตัวเองแอบเข้ามาในเรือนของเซี่ยเชียนฮวันยามวิกาล“อื้อ…”เมื่อเซียวเย่หลันวางเซี่ยเชียนฮวันลงบนเตียง เซี่ยเชียนฮวันก็สะลืมสะลือตื่นขึ้นมานางเผลอหลับไปในรถม้า และเป็นเซียวเย่หลันที่อุ้มนางลงมา ทั้งยังอุ้มมาส่งถึงหอหลันเซียง“รอก่อน”เซี่ยเชียนฮวันพบว่าชายคนนี้กำลังถอดเสื้อผ้าให้นาง ก็พลันได้สติกลับคืนมา และตระหนักได้ว่าตัวเองไม่ได้ฝันอ
최신 챕터
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
