Share
บทที่ 239
Related chapters
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 240
ซูอวี้เออร์คิดแล้วก็ไม่เข้าใจเซี่ยเชียนฮวันกล้าดีอย่างไรให้ท่านอ๋องไปเอาน้ำร้อนมาให้ แถมยังให้ช่วยเช็ดตัวอีก!นี่ไม่เท่ากับว่าทำเหมือนท่านอ๋องเป็นข้ารับใช้หรอกหรือ?หากนางป่วยแล้วทำเช่นนั้นบ้างล่ะ ตามกฎแล้ว นางคงถูกลากออกไปโบยด้วยไม้กระดาน!ซูอวี้เออร์มักแสดงท่าทีอ่อนโยนกับเซียวเย่หลัน ประพฤติตัวเหมือนเป็นภรรยาที่ดี แน่นอนว่าคงไม่กล้าร้องขอเช่นนั้น แม้ว่าเซียวเย่หลันจะดูแลนางแต่คงไม่มีทางเห็นด้วย และคงเรียกสาวใช้มาทำแทนเท่านั้นชั่วขณะหนึ่ง อารมณ์ของซูอวี้เออร์ก็ซับซ้อนขึ้นมา นางรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากนางรู้สึกอิจฉา และอยากจะออกไปฆ่าเซี่ยเชียนฮวันด้วยมือตัวเองหากไม่ใช่เพราะเสียงฝีเท้าของเซียวเย่หลันดังขึ้น บางทีซูอวี้เออร์อาจจะถูกเพลิงริษยาบั่นทอนสติปัญญา แล้วออกไปทำมันจริงๆ “นอนดีดี”เซียวเย่หลันวางอ่างล้างหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำร้อนลงบนเก้าอี้ตัวเล็กด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ก่อนจะถอดเสื้อให้เซี่ยเชียนฮวัน เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถอดปิ่นปักผมของนางออกก่อน แก้มวยผมของนาง และปล่อยให้เส้นผมสีดำสนิทร่วงหล่นลงมาเหมือนธารน้ำตก มันตกลงบนผิวขาวผ่องดุจหิมะ ดึงความละเอียดอ่อนของสต
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 241
แม้ว่าร่างกายของนางจะปกคลุมไปด้วยจุดเลือดสีดำดูน่าสยองขวัญ แต่ยามที่เซียวเย่หลันสัมผัสผิวของนาง กลับให้ความรู้สึกเหมือนกำลังสัมผัสกับเครื่องเคลือบหยกที่ละเอียดอ่อน เปราะบางและสวยงามเขาคิดว่าคนที่เขารักมากที่สุดควรจะเป็นซูอวี้เออร์แต่ยามที่เขาโอบกอดซูอวี้เออร์ กลับไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน เขากระทั่งทำอย่างลวกๆ เพราะแค่อยากยุติการสัมผัสทางกายโดยเร็วที่สุดแต่ทำไม มีเพียงผู้หญิงคนนี้เท่านั้นที่ให้ความรู้สึกที่แตกต่าง“อย่าขยับ” เซี่ยเชียนฮวันหันหน้าเล็กน้อย แล้วสบตากับเขา “ข้าบอกให้ท่านขยับมือไปที่ใด ท่านก็ขยับมือไปที่นั้นสิ”“ตกลง”เซียวเย่หลันเห็นด้วยทันทีดังนั้น เซี่ยเชียนฮวันจึงนอนบนเตียง และชี้นิ้วสั่งอย่างเกียจคร้าน “ขยับไปทางซ้าย...ใช่ ออกแรงอีกนิด ขยับไปอีกหน่อย...อย่าบีบตรงนี้แรง!ถ้าผิวปริขึ้นมาจะมีเลือดออกได้”เซียวเย่หลันพูดไม่ออกก แต่ก็แสดงความอดทนที่หาได้ยากเช่นกัน เขาทำตามคำสั่งของเซี่ยเชียนฮวันด้วยการช่วยนางเช็ดตัวอย่างช้าช้าซูอวี้เออร์ที่ซ่อนตัวอยู่ใต้เตียงเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นลอยเข้าหู ก็รู้สึกเหมือนหัวใจถูกมีดกรีดท่านอ๋อง พระองค์คือเทพสงครามผู้มีเกียร
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 242
“ท่านชอบความสะอาดหรือไม่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า...เอ๊ะ!ยังไม่รีบเอากรงเล็บของท่านออกไปอีก”บางทีอาจจะเป็นเพราะอาการป่วย เวลาที่เซี่ยเชียนฮวันพูดจึงมีน้ำเสียงขึ้นจมูก ทำให้ฟังดูกระเง้ากระงอดขึ้นเล็กน้อย ไม่ได้ดูเหมือนสถบเลยหลังจากที่เซียวเย่หลันจับข้อเท้าของนาง อีกทั้งร่างกายก็ถูกชายหนุ่มพลิกคว่ำ จากนี้ก็ขึ้นอยู่กับความเมตตาของเขาแล้วเซี่ยเชียนฮวันกัดริมฝีปากอย่างไม่ยอมแพ้ นางดิ้นรนแล้วกล่าวว่า “ข้าได้ยินมาว่าแม่นางซูผู้นั้นอาบน้ำด้วยกลีบดอกไม้สิบชนิดทุกวัน ร่างกายสะอาดเอี่ยมอ่องตั้งแต่หัวจรดเท้า มีกลิ่นหอมจรุงใจ ทำไมท่านถึงไม่ไปหานางเล่า?”ได้ยินเซี่ยเชียนฮวันกล่าวถึงตัวเอง ซูอวี้เออร์ซึ่งซ่อนตัวอยู่ใต้เตียงก็พลันตัวสั่นหูผึ่งขึ้นมา และอดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเห็นด้วยแต่คาดไม่ถึงว่า เซียวเย่หลันจะตอบกลับเสียงนิ่งว่า “การอาบน้ำด้วยกลีบดอกไม้ไม่จำเป็นว่ากลิ่นหอมของดอกไม้จะติดตัวไปด้วย อย่างน้อยข้าก็ไม่เคยได้กลิ่น วิธีการอาบน้ำที่ฟุ่มเฟือยและยุ่งยากนี้เป็นแค่ความปรารถนาส่วนตัวของพวกผู้หญิง มันไร้ประโยชน์ในความเป็นจริง”“คิดได้สมกับเป็นชายแท้จริงๆ”เซี่ยเชียนฮวันพึมพำทันใดนั้นนาง
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 243
มือของเซี่ยเชียนฮวันที่ถือหวีไม้แข็งทื่อเล็กน้อยซูอวี้เออร์เกิดเรื่อง แล้วเกี่ยวอะไรกับนาง?นางอดไม่ได้ที่จะมองไปที่กล่องยาหลายกล่องตรงมุมห้อง ตอนนี้นางรู้สึกกังวลเล็กน้อย และมักจะรู้สึกว่าตําแหน่งของกล่องยาเปลี่ยนไปเล็กน้อย? เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้ว แต่มิกล่าวอันใด นางเก็บข้าวของสักพัก จากนั้นก็ตามอวิ๋นซีกับเซียวเย่หลัน ไปยังเรือนจิ่นซิ่วเมื่อเห็นสภาพของซูอวี้เออร์ แม้แต่เซี่ยเชียนฮวันก็อดไม่ได้ที่จะผงะตาข้างซ้ายของซูอวี้เออร์ทั้งบวมทั้งน่าเกลียด ตาขาวแดงก่ำเหมือนสีเลือด ทั้งยังมีเลือดปกคลุม และมีหนองที่น่าขยะแขยงไหลออกมาจากรอบดวงตา“อวี้เออร์ไม่อยากให้ท่านอ๋องเห็นสภาพที่น่าเกลียดของตัวเองเช่นนี้ แต่ แต่ถ้าไม่ให้ท่านอ๋องเห็น ท่านจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องเลวร้ายอะไรกับข้า”ซูอวี้เออร์ร่ำไห้ และปิดตาตัวเองใหม่อีกครั้งเซียวเย่หลันถามด้วยสีหน้าเย็นชา “มันเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?”“เรียนท่านอ๋อง เมื่อคืนวานหลังจากที่ข้าอาบน้ำเสร็จ และเตรียมจะเข้านอน คาดไม่ถึงว่าเพิ่งจะขึ้นเตียงไปก็เห็นแมงมุมตัวใหญ่เกาะบนผ้าม่าน!”“มันพ่นพิษใส่ข้า และกระเด็นเข้าตาข้า ทำให้ข้ารู้สึกเจ็บปวดมาก จนนอนไม่ห
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 244
ซูอวี้เออร์ตะลึงงันนางไม่เคยนึกถึงคำถามนี้มาก่อนจริงๆแต่ปฏิกิริยาตอบสนองของนางก็เร็วมาก นางหันไปดุสาวใช้ตัวเองว่า “อวิ๋นซี ก็เหมือนที่พระชายาทรงกล่าว แมงมุมบนเตียงข้าอาจจะคลานมาจากข้างนอกก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นแมงมุมแม่ม่ายดำในกล่องของพระชายา เจ้ามิควรใส่ร้ายพระชายาเช่นนั้น”อวิ๋นซีหน้ามุ่ย “แต่จะมีเรื่องบังเอิญเช่นนี้ในโลกได้อย่างไร? พระชายาให้คนไปจับแมงมุมพิษกลับมา จากนั้นนายหญิงก็ถูกแมงมุมทำร้าย ต้องมึคนจงใจเล่นงานท่าน เพื่อแก้แค้น”“ก็ไม่อาจกล่าวได้ว่าเกี่ยวข้องกับพระชายา”ซูอวี้เออร์ทอดถอนใจนางกับอวิ๋นซี คนหนึ่งร้อง คนหนึ่งรับ แต่ทั้งหมดนั้นล้วนชี้นิ้วมาที่เซี่ยเชียนฮวันเซี่ยเชียนฮวันดูการแสดงของทั้งสองคนอย่างเฉยเมย “แล้วแมงมุมตัวนั้นล่ะ? พูดปากเปล่ามิได้ พวกเจ้าควรจะนำออกมาเปรียบเทียบ”“พิษนั่นน่ากลัวจริงๆ หลังจากที่เราจับมันได้เมื่อคืนก็รีบฆ่าและเผามัน แต่ท่านอ๋องสามารถเชิญหมอจากด้านนอกมาดูได้ ว่าเป็นพิษของแมงมุมแม่ม่ายดำหรือไม่ แค่ดูก็คงทราบแล้ว”อวิ๋นซีพูดเมื่อคืนซูอวี้เออร์กลั้นหายใจและแอบคลานออกจากห้อง นางรู้ว่าแค่การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยก็จะถูกเซียวเย่หลันส
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 245
“ข้าไม่ยอมรับในเรื่องที่ข้าไม่ได้ทำ แล้วทำไมต้องชดใช้ด้วย?”เซี่ยเชียนฮวันรู้ว่า เวลานี้เซียวเย่หลันโกรธมากแต่นางจะยอมแพ้ไม่ได้นี่เป็นหลักการชีวิตของนางเซียวเย่หลันจ้องมองใบหน้าที่ซีดเผือดของนาง ก็พลันขมวดคิ้ว และปล่อยมือ แต่เมื่อได้ยินเสียงครวญครางเหมือนเจ็บปวดของซูอวี้เออร์ เพลิงโทสะก็ปะทุขึ้นมา เขาดึงเซี่ยเชียนฮวันมาตรงหน้า“เห็นแก่อาการป่วยของเจ้า ตราบใดที่เจ้าขอโทษอวี้เออร์ เรื่องนี้ข้าจะไม่ถือสาเอาความ” เสียงของเขาแหบแห้ง แฝงไปด้วยความดุดันเซี่ยเชียนฮวันส่ายหน้า พอเปิดปากพูด ก็อดไอออกมาไม่ได้นางรู้สึกปวดท้องจางๆเซียวเย่หลันมองนาง “เซี่ยเชียนฮวัน อย่าทำให้ข้าผิดหวัง”“ท่านอ๋อง...ท่านทำให้ข้าผิดหวัง”เซี่ยเชียนฮวันอดทนต่อความเจ็บปวดที่รุกราน ขณะโต้กลับนางยกมือขึ้น และจับแขนที่แข็งแรงของชายคนนั้น ใบหน้าเล็กๆ เหยเกเล็กน้อยเพราะความเจ็บปวด รู้สึกเหมือนมีค้อนมาทุบท้องไม่หยุด นางไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเซียวเย่หลันคิดว่านางกำลังแสดงอยู่ จึงกล่าวอย่างไม่พอใจว่า “พอได้แล้ว! ครั้งนี้ข้าจะไม่ให้เจ้ามาหลอก...”พูดไม่ทันจบประโยค เซียวเย่หลันก็ต้องชะงัก!เขาไวต่อกลิ่นเลือ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 246
“หากหญิงมีครรภ์รู้สึกอ่อนเพลีย จะเห็นจุดเลือดนิดหน่อยเป็นเรื่องปกติ ตราบใดที่ดูแลเด็กทารกให้ดี และไม่ทำร้ายจิตใจกันอีก แม่ลูกก็จะปลอดภัยดี”หมอกล่าวด้วยความเคารพเซียวเย่หลันพยักหน้า “ข้าเข้าใจแล้ว เจ้าออกไปเถอะ”“ขอรับ”หมอโค้งคำนับแล้วจากไป ภายในห้องอันเงียบสงบ จึงเหลือแค่เพียงเซียวเย่หลันและเซี่ยเชียนฮวัน เมื่อเห็นเปลือกตาของเซี่ยเชียนฮวันกระตุกเล็กน้อย เซียวเย่หลันก็รู้ได้ว่านางกำลังจะตื่น จึงยืนอยู่ข้างเตียง แล้วกล่าวเสียงเย็นชาว่า “เจ้ามีจุดเลือดเพราะอ่อนเพลียจริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่”เซี่ยเชียนฮวันได้ยินประโยคนี้ ก็เกือบจะโมโหตายน่าเสียดายที่นางยังมีอาการปวดท้องหลงเหลืออยู่ จึงไม่มีแรงมากพอที่จะลุกขึ้นมาด่าเซียวเย่หลันเห็นนางไม่ตอบ จึงเอ่ยขึ้นอีกว่า “เจ้าเป็นหมอมีความสามารถ ถ้าแอบฝังเข็มในจุดฝังเข็มของตัวเอง ก็สามารถสร้างจุดเลือดปลอมขึ้นมาได้ เพื่อหลีกหนีจากการชดเชยให้อวี้เออร์”“จินตนาการของท่านอ๋องช่างล้ำลึกยิ่งนัก แต่ไม่รู้จักข้าดีพอ” เซี่ยเชียนฮวันเบะปาก และทำเสียงเล็กเสียงน้อยออกมา “หากข้าอยากใช้เข็มเงินจริงๆ ข้าคงจะแทงซูอวี้เออร์ตรงๆ มากกว่าจะทำร้ายตัวเอง”
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 247
“อึกอึกอ่อก...หยุดมือ”เซี่ยเชียนฮวันไม่คาดคิดว่าสาวใช้ตัวน้อยคนนี้จะกล้าหาญขนาดนี้ นางพยายามจะดิ้นหนี และออกแรงผลักแต่ตอนนี้นางกำลังอ่อนแอ แม้ว่าสาวใช้คนนี้จะผอมบาง แต่ปกติก็ใช้กำลังในการทำงาน ความแข็งแกร่งจึงสูงกว่านางหลายขุมสาวใช้จับนางอย่างแข็งขัน และกรอกยาใส่ปากนางไปครึ่งชามส่วนครึ่งชามที่เหลือ ก็หกรดเสื้อผ้าของเซี่ยเชียนฮวันและพื้น“พระชายาโปรดดื่ม!!”สาวใช้สีหน้าดุดันสุดท้ายการเคลื่อนไหวในห้องก็ดึงดูดความสนใจของยามลาดตระเวนข้างนอก แต่พวกเขาเกิดอาการลังเลขึ้นมาในใจ และไม่กล้าเข้าไปข้างใน จึงส่งคนไปแจ้งเซียวเย่หลันก่อนเซียวเย่หลันกำลังเล่นหมากรุกกับตัวเองในห้องหนังสือ เมื่อได้ยินการรายงานของยาม จึงตอบอย่างเฉยเมยว่า “นางอยากจะแผลงฤทธิ์อะไร ก็ปล่อยให้นางทำไป ไม่ต้องไปสนใจ”เขาคิดว่าเซี่ยเชียนฮวันทะเลาะกับเขา และตอนนี้กำลังโมโหอยู่เพียงลำพัง จึงเกิดอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมายามรับคำแล้วถอยไป เย่ซิ่นซึ่งยืนอยู่ด้านข้างก็เผยสีหน้าเป็นกังวลขึ้นมา “ท่านอ๋อง พระชายาอาจจะตกอยู่ในอันตรายก็ได้พ่ะย่ะค่ะ”“ในห้องนางซ่อนแมงมุมพิษมากมายขนาดนั้น ใครจะกล้าเข้าไปทำอะไรนาง?” เซียวเย่ห
Latest chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
