หัวใจที่เคยรักสุดชีวิต ถูกความจริงอันโหดร้ายบดขยี้จนแหลกสลาย เธอตัดสินใจจากไปพร้อมลูกในท้อง เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ที่ไม่มีเขา
View Moreตั้งแต่คืนนั้นพิชญ์ภาชาไม่ยอมกลับมานอนบ้านทำให้เทียนหอมเข้าใจว่าเขาคงมีความสุขอยู่กับภรนีย์ พอเขาคิดถึงเธอก็กลับมาหาพอเบื่อก็ไปอยู่กับอีกคนทำให้เทียนหอมเริ่มคิดหาทางหนีไปจากเขา การอยู่ของเธอทำให้เป็นของตายอยากจะเรียกหาเมื่อไรก็เจอ “หนูเทียนมาหาฉันหน่อยจ๊ะ” “สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง” “ทำไมเดี๋ยวนี้สวยขึ้นจัง” อมรามองเด็กสาวตรงหน้าแต่ดวงตาเหมือนเศร้าไปนิด แต่ผิวพรรณเปล่งปลั่งดูมีน้ำมีนวลขึ้นเรียกว่าสวยขึ้นมากจนอมราเริ่มแปลกใจ “ขอบคุณค่ะ” “มีแฟนหรือยัง” 
เทียนหอมนอนร้องไห้เมื่อรู้ว่าพิชญ์ภาชาขับรถออกไปพร้อมกับภรนีย์หลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จ ตอนนี้จะเที่ยงคืนแล้วเขาก็ยังไม่กลับ เทียนหอมคิดทบทวนว่าต่อจากนี้จะทำอย่างไรต่อไป แกร็ก “อื้อ” “ร้องไห้ทำไมเด็กดี” พิชญ์ภาชาเข้ามากอดร่างบางไว้ แล้วเช็ดน้ำตาออกจากหางตาของหญิงสาว “คุณพีทเข้ามาทำไมคะ?” เทียนหอมกลัวว่าจะมีคนมาเห็นว่าพิชญ์ภาชาเข้ามาที่ห้องนอนของเธอ ซึ่งไม่เหมาะเพราะที่นี่เป็นห้องพักคนงานในบ้านของเขา “ฉันขอโทษที่ทำให้ร้องไห้ พั้นช์เขาต้องการความช่วยเหลือให้ฉันเป็นที่ปรึกษาให้” “คุณจะกลับไปคบกับเขาเหรอคะ” เ
พิชญ์ภาชานั่งทำงานเขาดูเวลาอีกทีเกือบเที่ยงคืนแล้ว เขาทำงานหนักเพื่อไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่านคิดมากเรื่องของเทียนหอม เขาเริ่มเย็นชากับเทียนหอม เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนในใจของเขาเอง เขาแสร้งทำเป็นว่าความสัมพันธ์กับเทียนหอมไม่สำคัญ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่สามารถลบความรู้สึกผิดได้ “ว่าไง” “คืนนี้มาเจอกันหน่อยไหมเพื่อนไอ้ทอยก็อยู่ด้วย” “ฉันจะไป” พิชญ์ภาชากอดวางสายตั้งแต่งานวันคล้ายวันเกิดของเพื่อนเขาก็ไม่เจอหน้าอาทิตย์กับทินกรอีกเลย ออกไปปลดปล่อยบางทีอาจทำให้เขาเลิกคิดถึงเทียนหอม พิชญ์ภาชาเดินเข้ามาในผับหรูที่มีนักท่องราตรีมาเที่ยวกันจนแออัด เขาเดินขึ้นไปยังบนสุดของผับซึ่งหน้าห้องเขียน VVIP ซึ่งเอาไว้รองรับแขกที่กระเป๋าหนักและชอบความเป็นส่วนตัวเท่านั้น “ช่วงนี้นายหหายหน้าหายตาไปเลย กลับมาคืนดีกลับพั้นช์แล้วเหรอ” อาทิตย์อยากรู้เพราะได้ยินข่าวมาแบบนั้นแถมพ่อแม่ของพิชญ์ภาชายังเห็นดีเห็นชอบอีก ไม่จำตอนที่โดนทิ้งสภาพเหมือนหมา “เอ้า ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย” ทินกรวางแก้วลงอยากรู้เรื่องของพิชญ์ภาชา “ใครบ้างจะลืม”
เทียนหอมที่เห็นความสนิทสนมของทั้งสองจึงเสียใจอย่างหนัก ยามที่ภรนีย์มาที่บ้านเธอจะเป็นฝ่ายหลบหน้า เพราะไม่อยากเห็นภาพที่บาดใจ พวกเขาคงกลับมาคืนดีกันในเร็ววัน “เดินผ่านพี่ไปไม่เห็นพี่เหรอครับน้องเทียน” “พี่ตรัย!” เทียนหอมเหม่อลอยไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูรั้วบ้านของพิชญ์ภาชา “เดินเหม่อลอยคิดถึงพี่อยู่เหรอครับ” ตรัยคุณส่งยิ้มให้สาวสวยตรงหน้า เขาเอ็นดูเทียนหอมรู้จักตั้งแต่หญิงสาวยังเป็นเด็ก แต่ไม่ค่อยได้พูดคุยกันเท่าไรนัก “น้องเทียนว่างไหมครับ” “พี่ตรัยเข้ามาในบ้านก่อนนะคะเทียนทำของหวานไว้เยอะ ฝากไปให้คุณป้าทานด้วยค่ะ” ทั้งสองนั่งพูดคุยกันอย่างออกรส ตรัยคุณเพิ่งกลับมาจากเรียนต่อต่างประเทศ เขาคิดไว้ว่าหากกลับมาแล้วเทียนหอมยังไม่มีใครเขาว่าจะขอหญิงสาวเป็นแฟน เพราะเขาไม่สามารถลืมหญิงสาวได้เลย “อร่อยครับ” “ขอบคุณค่ะ” “น้องเทียนไม่คิดจะเรียนต่อเหรอครับ” หญิงสาวเป็นเด็กกตัญญูเขาส่งสารที่ต้องทำงานช่วยแม่ตั้งแต่เด็ก อนาคตยังไปได้ไกลกว่านี้ “คงไม่แล้วค่ะแม่อยากกลับ
ส้นสูงกระทืบกับพื้นทำให้เกิดเสียง สาวสวยถอดแว่นตาดำออก ใบหน้ารูปไข่จมูกโด่งรับใบหน้าทำให้เธอดูสวยสง่า ดวงตากลมโตน่าค้นหา หญิงสาวเดินมาทิ้งตัวลงนั่งที่ร้านอาหารสุดหรู “รอนานไหมคะ ลงเครื่องมาก็แวะมาหาพีทก่อนเลย คิดถึงใจจะขาดเราไม่ได้ติดต่อกันมา 5 ปีเลย” “ตั้งแต่ที่พั้นช์ไปเรียนต่อนั่นแหละ” “ขอโทษนะที่พั้นช์ตัดสินใจผิดพลาด” ภรนีย์ตัดสินใจพลาดเองที่ทิ้งเขาไปเรียนต่อเพราะคิดว่าเขาไม่เอาไหน ไม่สนใจธุรกิจครอบครัว ทำให้เธอคิดว่าเขาไม่มีอนาคตที่ดีให้ ก่อนที่จะตัดสินใจบินกลับมาเมืองไทยเธอเห็นข่าวของพิชญ์ภาชานักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเจ้าของธุรกิจนำเข้ารถหรูอันดันต้นๆ ของเมืองไทย เธอจึงหาทางพยายามติดต่อเขาและในที่สุดเขาก็นั่งอยู่ตรงหน้าเลย “ตอนนั้นพั้นช์คิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ถึงกล้าเลิกกับพีทแล้วหนีไปเรียนที่อังกฤษ” “คุณหนีไปพร้อมกับมัน” พิชญ์ภาชายังคงเจ็บใจไม่หาย ภรนีย์ให้เหตุผลว่าอยู่กับเขามันไม่มีอนาคต เขาไม่เอาไหนแต่ปกรณ์นั้นดีกว่าเลยเลือกที่จะไปเรียนต่อกับมันเลือกที่จะทิ้งเขา เขาคบกับหญิงสาวตั้งแต่เรียนจบปริญญาตรีและคบกัน
เอี๊ยด! เสียงเบรกรถดังขึ้นจนเกิดเสียงดัง พิชญ์ภาชาลูกชายคนเล็กของบ้านกำลังเดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางที่เมามาก เรียกว่าแทบไม่มีสติหลงเชื่ออยู่เลย คืนนี้เขามีงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดของเพื่อนรักอย่าง อาทิตย์ ทำให้เขาดื่มหนักกว่าทุกครั้ง พิชญ์ภาชา เรนฟอร์ด วัย 30 ปี หนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ มารดาเป็นคนไทยแท้ ส่วนบิดานั้นเป็นนักธุรกิจชาวอังกฤษ เขาเป็นที่พูดถึงในแวดวงไฮโซเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะแยกออกมาทำธุรกิจคนเดียวโดยธุรกิจอสังหาริมทรัพย์นั้นพี่ชายของเขาเป็นคนดูแล ส่วนตัวเขานั้นทำธุรกิจนำเข้ารถหรูที่เขาชื่นชอบมาตั้งแต่เด็ก เขาชอบความเป็นส่วนตัวจึงแยกบ้านออกมา ใบหน้าได้รูปหล่อเหลา กรามคมเด่นชัด ดวงตาคมกริบน่าค้นหา จมูกโด่งเป็นสัน เขามีรูปร่างที่สูงใหญ่กำยำ ไหล่กว้าง ทำให้เขาดูมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามไม่น้อย แต่ไม่เคยมีใครได้ครอบครองหัวใจของเขาเลย ยกเว้นเธอคนหนึ่งที่เขาไม่สามารถลบออกจากหัวใจได้ “อุ้ย คุณพีทไหวไหมคะ?” “นั่นเสียงใคร” คนเมาเดินมาเกาะประตูบ้านไว้ เขาถอดสูทตัวนอกออก เหลือไว้แค่เสื้อ
เอี๊ยด! เสียงเบรกรถดังขึ้นจนเกิดเสียงดัง พิชญ์ภาชาลูกชายคนเล็กของบ้านกำลังเดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางที่เมามาก เรียกว่าแทบไม่มีสติหลงเชื่ออยู่เลย คืนนี้เขามีงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดของเพื่อนรักอย่าง อาทิตย์ ทำให้เขาดื่มหนักกว่าทุกครั้ง พิชญ์ภาชา เรนฟอร์ด วัย 30 ปี หนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ มารดาเป็นคนไทยแท้ ส่วนบิดานั้นเป็นนักธุรกิจชาวอังกฤษ เขาเป็นที่พูดถึงในแวดวงไฮโซเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะแยกออกมาทำธุรกิจคนเดียวโดยธุรกิจอสังหาริมทรัพย์นั้นพี่ชายของเขาเป็นคนดูแล ส่วนตัวเขานั้นทำธุรกิจนำเข้ารถหรูที่เขาชื่นชอบมาตั้งแต่เด็ก เขาชอบความเป็นส่วนตัวจึงแยกบ้านออกมา ใบหน้าได้รูปหล่อเหลา กรามคมเด่นชัด ดวงตาคมกริบน่าค้นหา จมูกโด่งเป็นสัน เขามีรูปร่างที่สูงใหญ่กำยำ ไหล่กว้าง ทำให้เขาดูมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามไม่น้อย แต่ไม่เคยมีใครได้ครอบครองหัวใจของเขาเลย ยกเว้นเธอคนหนึ่งที่เขาไม่สามารถลบออกจากหัวใจได้ “อุ้ย คุณพีทไหวไหมคะ?” “นั่นเสียงใคร” คนเมาเดินมาเกาะประตูบ้านไว้ เขาถอดสูทตัวนอกออก เหลือไว้แค่เสื้อ...
Comments