Share
บทที่ 664
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 665
“คุณเวินไปล่วงเกินใครเข้า ตัวเองยังไม่รู้เหรอครับ?”เวินเหลียงเลิกคิ้ว เข้าใจในทันทีเป็นพวกคนเมื่อเช้านั่นเคลื่อนไหวเร็วทีเดียว“ได้ ฉันจะตามพวกแกไป ขอฉันเอาของไปวางไว้ในรถก่อน”“ได้”เวินเหลียงวางถุงกระดาษใส่เสื้อผ้าที่อยู่ในมือไปวางไว้ในรถ ก่อนจะจูงมือน้อย ๆ ของฟู่ซือฝานขึ้นไปบนรถตู้ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม“ไม่ต้องกลัวไปนะ” เธอพูดปลอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนฟู่ซือฝานขดอยู่ในอ้อมอกของเวินเหลียง เธอมองเหล่าชายฉกรรจ์ท่าทางดุดันใจดำอำมหิตทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “คุณป้าคะ พวกเขาจะพาเราไปที่ไหนเหรอคะ?”เจ้าตัวน้อยจิ้ม ๆ นาฬิกาข้อมือทั้งใบหน้าน้อย ๆ แสนซีดเผือดคุณลุงรีบมาเร็วเข้าสิ เธอกับคุณป้าถูกลักพาตัวแล้ว“อืม...น่าจะโรงพยาบาล” เวินเหลียงคาดเดาเธอเงยหน้ามองคนที่เป็นหัวหน้าที่อยู่ในที่นั่งข้างคนขับ แล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยว่า “ฟังจากสำเนียงของพวกแกเหมือนจะไม่ใช่คนในพื้นที่?”สายตาของคนที่เป็นหัวหน้ามองตรงไปด้านหน้า ทำอย่างกับไม่ได้ยินอย่างนั้นคนอื่นเองก็เงียบราวกับใบไม้ใบหนึ่งที่ค่อย ๆ ลอยตกไปบนผิวทะเลสาบ ไร้ซึ่งความตกตะลึงใด ๆเวินเหลียงถามขึ้นอีกว่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 666
“ถ้าเธอขอโทษแต่โดยดี ฉันปล่อยเขาแน่ ไม่อย่างนั้นละก็ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่มีเหตุผลเลย ลูกชายฉันต้องนอนอยู่บนเตียง แต่ลูกสาวเธอกลับกระโดดโลดเต้นได้...”“คุณ...คุณไม่กลัวว่าฟู่เจิงจะรู้เข้า?”“เขาอยากแก้แค้น ก็ให้รีบมาแก้แค้นสิ!” ใบหน้าของหญิงสาวดูไม่สะทกสะท้านใด ๆ เธอมีแผนอยู่ในใจแล้ว ดูเหมือนเดิมทีไม่ได้เกรงกลัวอำนาจของตระกูลฟู่ในเจียงเฉิงแต่อย่างใดเธอเลิกคิ้วพลางยิ้ม “คิดตกหรือยัง?”เวินเหลียงจ้องหญิงสาว นัยน์ตาลึกซึ้ง หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นทีละนิ้ว ๆ พลางเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะเอ่ยขึ้นคำหนึ่งชะงักคำหนึ่ง “ฉันจะขอโทษ”“ขอโทษนะ” เวินเหลียงมองเด็กชายที่อยู่บนเตียงทั้งก้มหน้า “ฉันไม่ควรด่าฉอดบีบบังคับนาย พอนายไม่ทำตามก็ตอแย ฉันขอโทษนายด้วยนะ หวังว่านายจะฟื้นตัวโดยเร็ว”“ทำแบบนี้สิถึงจะถูก” บนใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยสีหน้าของความพอใจ “คนที่เข้าใจสถานการณ์คือคนฉลาด ฉันแนะนำให้เธอจำประโยคนี้เอาไว้ให้ขึ้นใจ อย่าอวดเก่งสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่อย่างนั้นมีแต่ต้องมีจุดจบอย่างพ่อเธอเท่านั้น”อาศัยอำนาจและอิทธิพลข่มเหงรังแกผู้อื่น เธอคู่ควรจะพูดถึงพ่อเธอด้วยเหรอ?เวินเหลียงอยากจ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 667
“โอเค”เวินเหลียงขึ้นไปรอบนรถ ส่วนฟู่เจิงอุ้มฟู่ซือฝานเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับเหล่าบอดีการ์ดหน้าประตูห้องพักผู้ป่วย คนที่เป็นหัวหน้ายืนเฝ้าอยู่ข้างนอกกับลูกน้องอีกคนเมื่อเห็นฟู่เจิงอุ้มฟู่ซือฝานเดินมาโดยไม่ได้มีด้วยเจตนาดี ก็พลันตื่นตัวระแวดระวังขึ้นมาฟู่เจิงหยุดฝีเท้าในตำแหน่งที่ห่างจากหน้าประตูห้องพักผู้ป่วยสิบเมตร เขาส่งสัญญาณมือและพูดกับฟู่ซือฝานด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ฝานฝานอย่าดูนะ”ฟู่ซือฝานหันหน้าหนีไปอย่างเชื่อฟังบอดีการ์ดแปดคนที่อยู่เบื้องหลังเดินขึ้นหน้าไปพร้อมกัน ก่อนจะจัดการกับพวกคนที่เป็นหัวหน้าทั้งสองคนอย่างรวดเร็วการเคลื่อนไหวด้านนอกทำเอาคนที่อยู่ในห้องพักผู้ป่วยตกใจ เสียงของหลินเจียหมิ่นแว่วดังออกมา “ฮั่วอัน เกิดอะไรขึ้น?”คนเป็นหัวหน้าที่ชื่อฮั่วอันถูกบอดีการ์ดใช้เศษผ้าอุดปากเอาไว้ จึงทำได้เพียงส่งเสียงอือ ๆ ออกมาเท่านั้นเมื่อรู้สึกไม่ชอบมาพากล หลินเจียหมิ่นกำลังคิดจะออกมาดูด้วยตัวเองพอดี ทว่าจู่ ๆ ประตูห้องพักผู้ป่วยก็ถูกเปิดออกฟู่เจิงอุ้มฟู่ซือฝานเดินเข้ามาหลินเจียหมิ่นอึ้งไป เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางมองใบหน้าของฟู่เจิง “ฟู่เจิง? ไม่นึกเลยว่านายจะมาเร็
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 668
เมื่อเวินเหลียงขึ้นไปบนรถ เธอก็พิงพนักเบาะที่นั่งหลับพักสายตาวันนี้จิตใจเธอย่ำแย่เป็นพิเศษ ไม่เพียงเพราะฮั่วตงหลินกับแม่ของเขา แต่ยังมีฉู่ซืออี๋อีกคนฉู่ซืออี๋น่าสงสารมากที่ต้องเผชิญกับอาการป่วยทางจิตและโรคประสาท แต่เวินเหลียงเห็นใจเธอไม่ไหวจริง ๆเมื่อนึกถึงว่าฉู่ซืออี๋อาจพ้นโทษเอาผิดทางกฎหมายได้ ในใจของเวินเหลียงก็อดไม่ได้ที่จะหงุดหงิดขึ้นมาในใจราวกับมีไฟโทสะกระจุกอยู่ตรงหน้าอก ไม่สามารถระบายมันออกมาได้‘ตือดือดึง...’เสียงแจ้งเตือนข้อความไลน์แว่วดังขึ้นมาเวินเหลียงได้สติกลับมาจากในภาวะอารมณ์หงุดหงิด ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาดูทีหนึ่งเป็นข้อความที่จูฝานส่งมาเธอเตือนเวินเหลียงว่า วันนี้การแข่งขันการถ่ายภาพซานเหอจะประกาศผลการแข่งขัน ถามเวินเหลียงว่าดูผลหรือยังในตอนนี้เองเวินเหลียงถึงนึกขึ้นได้ เธอเข้าไปดูผลการแข่งขันในเว็บไซต์ทางการของการแข่งขันทว่าอีเมลของตนไร้ซึ่งความเคลื่อนไหว เวินเหลียงคาดเดาไว้แล้วว่าตัวเองคงไม่ได้รางวัลแน่ ไม่อย่างนั้นต้องมีการแจ้งแล้วไม่เป็นไร สำคัญที่ว่าได้เข้าร่วมด้วยอาจเป็นเพราะก่อนหน้านี้เธอไม่ได้เรียนสายตรงมา มีเวลาเรียนรู้ระบบที่แท้จริงค่อ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 669
สายตาแบบนี้ทำเอาฟู่เจิงรู้สึกสบายใจสุด ๆเขายิ้มชืด ๆ ทีหนึ่ง “ไม่หรอก วางใจเถอะ”ต่อให้ไม่มีเรื่องนี้ ฮั่วตงเฉิงก็ไม่มีทางละทิ้งการหาเรื่องตระกูลฟู่อย่างแน่นอนฉะนั้น เขาไม่จำเป็นต้องเกรงใจอะไรคนตระกูลฮั่ว“งั้นก็ดีแล้ว”ภายในห้องรับรอง ฟู่ซือฝานกินข้าวเย็นไปได้ครึ่งหนึ่งก็เริ่มง่วงแล้ว เธอผล็อยหลับไปในอ้อมอกของฟู่เจิงเวินเหลียงไม่ทันได้กินอะไรเท่าไรก็วางตะเกียบลงแล้วเมื่อฟู่เจิงเห็นดังนั้น เขาก็เอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “กินแค่นี้เองเหรอ?”“ไม่ค่อยหิวน่ะ”“อารมณ์ไม่ดี?”เวินเหลียงใช้ความเงียบตอบกลับ“ฉันรู้เรื่องของฉู่ซืออี๋แล้ว รายงานอาการป่วยของเธอเป็นเรื่องโกหก”เวินเหลียงไม่เคยสงสัยเรื่องนี้มาก่อน เพราะในคดีลักพาตัวเธอเห็นฉู่ซืออี๋อยู่ในฐานะของเหยื่อ และคิดว่าฟู่เยว่ต่างหากที่เป็นฆาตกรที่อยู่เบื้องหลังทว่าฟู่เจิงเชื่อฟู่เยว่ เชื่อว่าคดีลักพาตัวนั่นฉู่ซืออี๋เป็นคนกำกับและแสดงเองคดีลักพาตัวเป็นเรื่องโกหก แน่นอนว่ารายงานอาการป่วยก็ต้องเป็นเรื่องโกหกเช่นกันเมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ฟู่เจิงก็ชะงักไปพลางเงยหน้ามองเวินเหลียงทีหนึ่งก่อนหน้านี้ เขาเชื่อรายงานอาการป
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 670
เมื่อกลับถึงบ้าน เวินเหลียงก็จัดการรูปภาพหลักฐาน ใช้อีเมลส่งไปให้ผู้จัดการแข่งขันถ่ายภาพเธอมีอีเมลของการแข่งขัน เธอมีข้อมูลไฟล์ EXIF ดั้งเดิมและรูปต้นฉบับในไฟล์ RAW ของพวกนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่าเธอต่างหากที่เป็นช่างภาพเจ้าของผลงานที่ได้รางวัลที่หนึ่งตัวจริงเรื่องนี้ไม่น่าจะจัดการยากเท่าไรเวินเหลียงปิดคอมพิวเตอร์ลงแล้วไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำขณะที่เวินเหลียงนอนอยู่บนเตียงเตรียมจะพักผ่อน จู่ ๆ ฟู่เจิงก็ส่งไลน์มาข้อความหนึ่ง “ออกมาหน่อย”หลังจากนั้นก็ส่งมาอีกข้อความ “ฉันอยู่หน้าบ้านเธอ”แมลงเคอชุ่ย[1]ของเวินเหลียงพลันบินหนีไปหมดแล้ว “ดึก ๆ ดื่น ๆ ทำอะไรน่ะ?”“รับลม ตอนออกมาอย่าลืมใส่เสื้อผ้าให้หนา ๆ หน่อยนะ”“...คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”ดึก ๆ ดื่น ๆ มารับลมอะไรกัน?“ให้เวลาเธอสิบนาที อีกสิบนาทีฉันจะเคาะประตู เธอไม่กลัวทำให้ถังซือซือตกใจตื่นหรือไง รีบออกมาซะ”“!”เวินเหลียงขบกรามแน่น “คุณมันร้ายกาจนักนะ!”เธอตะเกียกตะกายออกมาจากในผ้าห่ม สวมเสื้อผ้าอย่างฉับไวและคล่องแคล่ว ค่อย ๆ ย่องออกไปจากห้องฟู่เจิงกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าหน้าต่างข้างทางหนีไฟ เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู ก็รี
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 671
“ตอนนี้อารมณ์เป็นยังไงบ้าง?” ฟู่เจิงมาข้าง ๆ เธอ “ยังไม่ดีขึ้นเหรอ?”เวินเหลียงสัมผัสได้โดยไม่รู้ตัว ที่ฟู่เจิงพาเธอออกมารับลม เป็นเพราะอารมณ์เธอไม่ดีในใจของเธอผุดความอบอุ่นขึ้นมาสายหนึ่ง จากนั้นเธอก็หันไปยิ้มให้เขา “ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณนะ”ไม่ใช่แค่รู้สึกขอบคุณที่เขาพาเธอออกมารับลม ยังมีตอนบ่ายด้วย เขามาถึงได้ทันเวลาพอดี ได้ทวงความยุติธรรมให้ฟู่ซือฝานและเธอฟู่เจิงมองเธอตาไม่กะพริบแสงไฟจากอีกฟากหนึ่งของทะเลสาบสว่างจ้า ทิ้งเงาแสงสะท้อนที่แสนสะดุดตาจุดหนึ่งเอาไว้บนนัยน์ตาของเขา สะท้อนจนนัยน์ตาของเขาเปล่งประกายราวกับแสงวิบวับในน้ำ ประกายวับวาบเส้นแสงสว่างจ้าทอดมาบนใบหน้าด้านข้างของเขา เจียระไนเค้าโครงของเขาให้ดูยิ่งมีมติมากยิ่งขึ้นเวินเหลียงเหม่อลอยไปครู่หนึ่งหลังจากนั้นฟู่เจิงก็เอ่ยประโยคหนึ่งที่ทำให้เวินเหลียงอยากจะเอามีดแทงเขาให้ตายด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ถ้าอยากขอบคุณฉันจริง ๆ ก็จูบฉันทีหนึ่งสิ”เวินเหลียง: “...”ความสวยงามและความซาบซึ้งทั้งหมดพลันมลายหายไปทันทีเธอได้สติกลับมา พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากพลางกลอกตาขาวมองฟู่เจิงทีหนึ่ง “ฝันหวานไปเถอะ”เวินเหลียงหมุนตัวเดินอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 672
ในใจฟู่เจิงผุดความดีใจเป็นบ้าเป็นหลังขึ้นมา พลางหรี่ตาจ้องเงาเบื้องหลังของเวินเหลียง ก่อนจะสาวเท้าไปด้านหน้าราวกับเห็นเหยื่อบนแก้มของเวินเหลียงค่อย ๆ ร้อนผ่าวขึ้นทีละนิ้ว ๆ พร้อมเดินเร็วขึ้นฝีเท้าที่อยู่เบื้องหลังเริ่มเข้ามาใกล้ตัวเรื่อย ๆ เธอใกล้จะวิ่งเหยาะขึ้นมาอยู่แล้วเธอจ้องมองพื้น เห็นเงาชายหนุ่มใกล้เข้ามาขึ้นเรื่อย ๆ ใกล้จะซ้อนทับเงาของตนแล้ว หัวใจพลันเต้นผิดจังหวะไปเลย เธอรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เว้นระยะห่างกับฟู่เจิงฟู่เจิงกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาพลางประกายการเลี่ยงไม่ได้ออกมาสายหนึ่ง เขาก้าวตามทันเวินเหลียงในสามก้าว จากนั้นใช้แขนคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ ก่อนจะดึงเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมอก พลางจ้องเธอด้วยนัยน์ตาคมกริบ “เธอหนีอะไร?”“แล้วคุณไล่ตามฉันทำไม?” นัยน์ตาเวินเหลียงเปล่งประกาย พลางผละไหล่ของเขาหาเรื่องเขากลับ “เธอว่าทำไมฉันถึงไล่ตามเธอล่ะ?” ฟู่เจิงเลิกคิ้ว ฉีกยิ้มทว่าราวกับไม่ยิ้ม“ไม่รู้” เวินเหลียงแกล้งโง่ปากไม่ตรงกับใจ“งั้นฉันจะทำให้เธอรู้เอง”มือใหญ่ของฟู่เจิงกดที่ท้ายทอยของเธอเอาไว้ พลางโน้มตัวลงมาจูบทั้งสองคนแลกลิ้นและริมฝีปากของกันและกัน ลมหายใจอุ่นร้
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 718
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 717
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 716
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 715
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 714
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 713
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 712
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 711
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
