Share

บทที่ 670

เมื่อกลับถึงบ้าน เวินเหลียงก็จัดการรูปภาพหลักฐาน ใช้อีเมลส่งไปให้ผู้จัดการแข่งขันถ่ายภาพ

เธอมีอีเมลของการแข่งขัน เธอมีข้อมูลไฟล์ EXIF ดั้งเดิมและรูปต้นฉบับในไฟล์ RAW ของพวกนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่าเธอต่างหากที่เป็นช่างภาพเจ้าของผลงานที่ได้รางวัลที่หนึ่งตัวจริง

เรื่องนี้ไม่น่าจะจัดการยากเท่าไร

เวินเหลียงปิดคอมพิวเตอร์ลงแล้วไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำ

ขณะที่เวินเหลียงนอนอยู่บนเตียงเตรียมจะพักผ่อน จู่ ๆ ฟู่เจิงก็ส่งไลน์มาข้อความหนึ่ง “ออกมาหน่อย”

หลังจากนั้นก็ส่งมาอีกข้อความ “ฉันอยู่หน้าบ้านเธอ”

แมลงเคอชุ่ย[1]ของเวินเหลียงพลันบินหนีไปหมดแล้ว “ดึก ๆ ดื่น ๆ ทำอะไรน่ะ?”

“รับลม ตอนออกมาอย่าลืมใส่เสื้อผ้าให้หนา ๆ หน่อยนะ”

“...คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”

ดึก ๆ ดื่น ๆ มารับลมอะไรกัน?

“ให้เวลาเธอสิบนาที อีกสิบนาทีฉันจะเคาะประตู เธอไม่กลัวทำให้ถังซือซือตกใจตื่นหรือไง รีบออกมาซะ”

“!”

เวินเหลียงขบกรามแน่น “คุณมันร้ายกาจนักนะ!”

เธอตะเกียกตะกายออกมาจากในผ้าห่ม สวมเสื้อผ้าอย่างฉับไวและคล่องแคล่ว ค่อย ๆ ย่องออกไปจากห้อง

ฟู่เจิงกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าหน้าต่างข้างทางหนีไฟ เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู ก็รี
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status