Share
บทที่ 417
Related chapters
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 418
ฟู่เจิงโยนโทรศัพท์ไปไว้ข้าง ๆ ก่อนจะตบไหล่ด้านหลังฟู่ซือฝานเบา ๆ “ฝานฝาน ไม่ร้องนะ ไม่ร้องนะ...”ฟู่ซือฝานพาดตัวอยู่ในอ้อมอกของฟู่เจิง ร้องไห้ฮือ ๆ พลางสะอึกสะอื้นฟู่เจิงไม่รู้ว่าควรปลอบยังไงดี เขาจึงเอาแต่ตบหลังของเธอเบา ๆ ก่อนจะดึงกระดาษทิชชูจากบนโต๊ะมาให้เธอสองแผ่นอย่างอ่อนโยนและเบามือ รอเธอค่อย ๆ สงบลงฟู่ซือฝานเช็ดน้ำตาไปพลางเปล่งเสียงฮือ ๆ ออกมาจากในลำคอไม่หยุด“ฝานฝานไม่ร้องนะ เธอชอบใครก็ไปเล่นกับคนนั้นได้เลย หืม? ไม่ต้องไปฟังแกรนมาของเธอนะ”ฟู่ซือฝานพิงอยู่บนไหล่ของฟู่เจิง ขอบตาแดงระเรื่อ บนขนตายังมีน้ำตาติดอยู่ น้ำเสียงแฝงไปด้วยความสะอึกสะอื้นอยู่หน่อย ๆ “คุณลุง ทำไมคุณย่าถึงไม่ชอบป้าสะใภ้ล่ะคะ?”สีหน้าของฟู่เจิงเคร่งขรึมเล็กน้อย เขาเองก็เคยคิดปัญหาข้อนี้เหมือนกันนับตั้งแต่เวินเหลียงเข้ามาในตระกูลฟู่ ฟู่ชิงเยว่ก็ไม่เคยทำสีหน้าดี ๆ ใส่เวินเหลียงเลยสักครั้งเพียงแต่ตอนแรกเธอเหมือนแค่ทำว่าเวินเหลียงเป็นอากาศเท่านั้นทว่าต่อมาหลังจากที่คุณปู่ประกาศข่าวการแต่งงานของเขากับเวินเหลียง ฟู่ชิงเยว่ก็ต่อต้านรุนแรงขึ้น กระทั่งกลับประเทศมาโวยคุณปู่โดยเฉพาะ และเธอคงเคยไปหาเวินเหลี
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 419
ปลายสายรับสาย น้ำเสียงของฟู่ชิงเยว่สงบลงแล้ว เธอถามขึ้นว่า “ฝานฝานหลับไปแล้วเหรอ?”“ครับ”ฟู่ชิงเยว่ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ในน้ำเสียงเผยความจนใจออกมา “อาเจิง ที่อาทำก็เพื่อเธอทั้งนั้น ทำไมเธอถึงเอาแต่ดื้อรั้นล่ะ?”“นอกจากเวินเหลียงแล้ว ผมก็ไม่อยากแต่งงานกับใครอีก คุณอาไม่จำเป็นต้องพูดให้มากความหรอกครับ ที่ผมโทรกลับหาคุณอา ก็เพราะอยากหารือเรื่องฝานฝาน”ในน้ำเสียงของฟู่ชิงเยว่แฝงไปด้วยความกังวล “ฉันว่าเธอถูกเวินเหลียงล่อให้หลงใหลเข้าจริง ๆ แล้ว! เธออย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ เวินเหลียงมีลูกไม่ได้ เธอก็เลยอยากรั้งฝานฝานให้อยู่ในประเทศ ให้ฝานฝานไปเป็นลูกสาวของเวินเหลียง?! ฉันจะบอกเธอให้นะ เรื่องนี้ฉันไม่ยอมหรอก!!”นัยน์ตาของฟู่เจิงประกายความเย็นชา บนใบหน้าปกคลุมไปด้วยความเย็นยะเยือกชั้นหนึ่ง “คุณอารู้ได้ยังไงครับ?”“ก็เวินเหลียง...” ฟู่ชิงเยว่หลุดปากโพล่งออกมา อยากพูดอะไรต่อทว่าก็กลั้นเอาไว้ “วันนั้นหลังจากที่เธอบอกว่าเวินเหลียงแท้ง ฉันก็ให้คนไปสืบดูที่โรงพยาบาล เป็นเพราะเธอมีลูกอีกไม่ได้ ฉันถึงยืนกรานต่อต้านไม่ให้เธอกับเวินเหลียงกลับมาแต่งงานกันใหม่ ตัวเธอเองก็คิดพิจารณาให้มันดี ๆ หรือว่าเธอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 420
เช้าวันเสาร์เก้าโมงครึ่ง เวินเหลียงมารับฟู่ซือฝานที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวาน พาเธอไปช็อปปิงที่ห้างเมื่อเห็นว่าใกล้ได้เวลาแล้ว ทั้งสองคนจึงกำลังจะเดินทางไปยังร้านอาหาร ทันใดนั้นเวินเหลียงก็ได้รับข้อความจากเมิ่งเซ่อ “พี่ครับ เจอร้านกาแฟร้านหนึ่งระหว่างทาง พี่อยากดื่มอะไรไหม?”ต่อจากนั้นเขาก็ถ่ายเมนูส่งมาเวินเหลียงกดดูเมนู แล้วเธอก็โน้มตัวลง “ฝานฝาน เธออยากดื่มอะไร?”ฟู่ซือฝานมองทีหนึ่ง นัยน์ตาดำขลับกลอกไปมาทีหนึ่ง สั่งของที่แพงที่สุด จากนั้นเธอก็กัดนิ้วพลางพูดขึ้นว่า “ป้าสะใภ้คะ หนูอยากได้สามแก้ว แก้วหนึ่งของหนู แก้วหนึ่งให้คุณลุง อีกแก้วหนึ่งให้คุณย่าหวังค่ะ”เวินเหลียง “...”เจ้าตัวน้อยคนนี้ เปลี่ยนวิธีมาขูดรีดเงินของเมิ่งเซ่อแทน“ได้ สามแก้วก็สามแก้ว” เวินเหลียงบอกชื่อเมนูกับเมิ่งเซ่อ พร้อมโอนเงินไปให้เขาเมิ่งเซ่อ “พี่ครับ ทำไมพี่ถึงโอนเงินมาให้ผมอีกแล้ว บอกแล้วไงว่าวันนี้ผมจะเลี้ยง!”คืนนั้นพอกลับไปถึงบ้าน เวินเหลียงก็โอนเงินค่าอาหารเที่ยงให้เมิ่งเซ่อทันที สุดท้ายเธอก็กินกับฟู่ซือฝานแค่สองคน จะให้เมิ่งเซ่อเป็นคนออกเงินได้ยังไงครั้งนั้นทีแรกเมิ่งเซ่อจะไม่ยอมรับเงินไป แต่เวิ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 421
“พี่ครับ ฝานฝาน กินเลย ไม่ต้องเกรงใจ”ฟู่ซือฝานไม่มีความเกรงใจเลยแม้แต่นิดเดียว เธอหยิบตะเกียบขึ้นมาได้ก็เริ่มคีบหลังจากนั้นจานที่สาม จานที่สี่ จานที่ห้า จานที่หกก็มาเสิร์ฟ...หลังเสิร์ฟจานที่หกมา เวินเหลียงเห็นอาหารเต็มโต๊ะไปหมด เธอจึงพลั้งพูดขึ้นว่า “คงหมดแล้วใช่ไหม? ทำไมสั่งเยอะขนาดนี้ล่ะ พวกเรากินกันไม่หมดแน่?”เมิ่งเซ่อเงยหน้ามองเวินเหลียงทีหนึ่ง พร้อมเอ่ยขึ้นอย่างประหลาดใจ “ยังเหลืออีกสองสามอย่างครับ เป็นเมนูที่พี่ส่งมาให้ผมไม่ใช่เหรอครับ?”“หา?” เวินเหลียงตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ หลังเปิดอ่านข้อความในห้องแชตของเมิ่งเซ่อ เธอเกือบจะโยนฟู่ซือฝานออกไปนอกร้านแล้ว!เธอปิดหน้าจอโทรศัพท์ แล้วมองไปที่ฟู่ซือฝานอย่างเย็นชาฟู่ซือฝานก้มหน้าลงเงียบ ๆ พลางเกี่ยวนิ้ว สีหน้าเต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจเวินเหลียงหันไปยิ้มแสดงความขอโทษกับเมิ่งเซ่อทีหนึ่ง “ขอโทษนะ”“พี่พูดขอโทษอะไรกันครับ เดิมทีผมก็บอกว่าจะเป็นคนเลี้ยง พวกพี่อยากกินอะไรก็ได้ทั้งนั้น” เมิ่งเซ่อรีบพูดขึ้น ทว่าก็เดาต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวได้ที่แท้ก็เป็นอาหารที่ฟู่ซือฝานสั่งนี่เองมิน่าล่ะ!เขาร
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 422
ในจังหวะนี้เอง เวินเหลียงก็รีบชักมือออกแล้วยกมือขึ้นก่อนจะพูดว่า “กระหายจัง ช่วยหยิบกาแฟมาให้ฉันแก้วหนึ่งสิ คาปูชิโน่แก้วนั้นน่ะ”เธอคิดในใจถ้ามือเธอข้างหนึ่งจูงฟู่ซือฝาน ส่วนมืออีกข้างถือกาแฟ แบบนี้ก็จะไม่ไปแตะโดนแล้วใช่ไหม?มือของเมิ่งเซ่อแข็งทื่อไปครู่หนึ่ง เขาชักกลับมาเงียบ ๆ ก่อนจะล้วงคาปูชิโน่แก้วหนึ่งออกมาจากในถุงพร้อมหลอดส่งให้เวินเหลียง “นี่ครับ”“ขอบคุณนะ”“ไม่เป็นไรครับ”เมื่อมาถึงโรงหนัง เวินเหลียงก็หาการ์ตูนและรอบฉายของวันนี้บนหน้าจอขนาดใหญ่ พร้อมทั้งหาการแนะนำในอินเทอร์เน็ต แล้วให้ฟู่ซือฝานเป็นคนเลือกเวลาเริ่มฉายคือบ่ายสอง ยังมีเวลาอีกประมาณยี่สิบนาทีเวินเหลียงมองซ้ายมองขวา ด้านข้างขวาของโถงมีเก้าอี้แถวหนึ่ง เธอจูงมือฟู่ซือฝานไปนั่งผ่านไปยี่สิบนาทีขณะเข้าไปในโรง เวินเหลียงพบว่าคนด้านในส่วนมากล้วนพาลูกมาดูกันทั้งนั้นบนหน้าจอขนาดใหญ่กำลังเริ่มฉายแล้วทั้งสามคนนั่งลงบนที่นั่ง เวินเหลียงนั่งตรงกลาง ฝั่งซ้ายและฝั่งขวาเป็นฟู่ซือฝานและเมิ่งเซ่อแม้จะเป็นการ์ตูน ทว่าพล็อตเรื่องกลับไม่ไก่กาไร้เดียงสาเลยสักนิด เวินเหลียงค่อย ๆ จมดิ่งลงไปอยู่ในพล็อตเรื่องทว่าเมิ่งเซ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 423
เวินเหลียงยิ้มอย่างจนใจ เข้าใจในทันทีว่าเมื่อกี้เธอแสร้งทำ “งั้นตอนนี้เราจะไปเที่ยวเล่นที่ไหนกันดี? หรือว่ากลับบ้านเลย?”“หนูอยากไปดูแมวค่ะ”“โอเค เดี๋ยวอาจะพาหนูกลับบ้านอานะ”กลับมาถึงเพนท์เฮ้าส์ พอฟู่ซือฝานเข้ามาก็ไปหาปุ๊กลุกเลยเวินเหลียงล้างผลไม้ หยิบของว่างมา แล้ววางทุกอย่างไว้บนโต๊ะเมื่อเห็นเครื่องดื่มกาแฟสองแก้วที่ยังไม่ละลายที่วางอยู่บนโต๊ะ เวินเหลียงก็นึกถึงเรื่องดี ๆ ที่ฟู่ซือฝานทำ น้ำเสียงของเธอพลันเคร่งขรึมลง “ฟู่ซือฝาน มานี่หน่อย”ฝานฝานกำลังหยอกกับแมวอยู่ เมื่อได้ยินดังนั้นก็หันหน้ามามองเวินเหลียงทีหนึ่ง เห็นสีหน้าเวินเหลียงคล้ำดำหมองขึ้น ก็รู้ในทันทีว่าตัวเองกำลังจะถูกคิดบัญชีแล้วเธอกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก ทว่าก็ยังทำหน้าไร้เดียงสา นัยน์ตาทั้งสองเปล่งประกาย “ป้าสะใภ้คะ มีเรื่องอะไรเหรอคะ?”“เธอมานี่สิ”“หนู...หนูกำลังเล่นกับปุ๊กลุกอยู่นะคะ”“มานี่ก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยเล่นกับปุ๊กลุก”ฟู่ซือฝานเก็บสีหน้าบนหน้าตัวเองไม่มิดอยู่นิดหน่อย เธอก้มหน้าอย่างกระวนกระวายใจ พร้อมเดินเข้าไปหาเวินเหลียง “ป้าสะใภ้คะ เรื่องอะไรเหรอคะ?”เวินเหลียงเปิดหน้าประวัติการสนทนากับเมิ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 424
เมื่อฟู่ซือฝานเห็นบทสนทนาของทั้งสองคน เธอก็แค่นเสียงฮึเบา ๆ จากนั้นก็ลุกขึ้นไปห้องน้ำเธอแอบต่อสายโทรออกหาฟู่เจิงเงียบ ๆ พลางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “คุณลุงคะ ตอนนี้หนูอยู่บ้านป้าสะใภ้ค่ะ”“ให้ลุงไปรับเธอตอนนี้?” มีเสียงของฟู่เจิงแว่วดังขึ้นมาจากปลายสาย“อืม คุณลุงคะ หนู...หนูคิดว่า...”“เธอคิดว่าอะไร?”“หนูคิดว่าคุณลุงคงไม่มีโอกาสแล้วละค่ะ”ฟู่เจิง “...”“เกิดเรื่องอะไรขึ้นตอนพวกเธอกินข้าวเที่ยงกันวันนี้เหรอ?”“ป้าสะใภ้สนใจแต่อยากพูดคุยกับเขา ถึงขั้นไม่สนใจหนูเลย กินข้าวเสร็จเขาก็ชวนป้าสะใภ้ไปดูหนังด้วยกัน ป้าสะใภ้ก็ไม่ปฏิเสธเลย”ขณะที่พูดประโยคนี้ออกมา ฟู่ซือฝานหน้าไม่แดงใจไม่เต้นเลยฟู่เจิงเงียบไปอยู่สองสามวินาที “ยังมีอะไรอีก?”หรือว่าเวินเหลียงจะชอบเมิ่งเซ่อจริง ๆ?เขามักรู้สึกว่ามีตรงไหนมันดูไม่ชอบมาพากลอยู่นิดหน่อย“แล้วก็ หนูอยากขูดรีดเงินของเขานิดหน่อย ก็เลยสั่งอาหารมาเพิ่มอีกสองสามอย่าง ป้าสะใภ้บอกไม่ให้หนูไปพุ่งเป้ารังแกเขา บอกว่า...บอกว่าต่อไปเขาอาจมาเป็นอาเขยของหนู ถ้าหนูยังทำแบบนี้อีก เธอจะตีตัวออกห่างจากหนู แล้วก็ พวกเขาเพิ่งนัดไปกินข้าวด้วยกันครั้งต่อ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 425
“ขอบคุณ” ฟู่เจิงยกน้ำร้อนขึ้นมา พลางแหงนหน้ามองเธอด้วยแววตาเปล่งประกายเวินเหลียงทำราวกับมองไม่เห็น เธอหมุนตัวไปนั่งลงอีกด้าน แล้วหยิบกล้องขึ้นมาตรวจดูรูปภาพที่ถ่ายไปวันนี้พูดตามตรง เธอยังคิดไม่ตกเรื่องธีมซีรีส์ของการแข่งขันถ่ายภาพ ตอนนี้เพียงแค่กำลังหาอารมณ์ความรู้สึกเธอตั้งใจดูเป็นอย่างมาก ชนิดว่าใจจดใจจ่อทันใดนั้นก็รู้สึกจั๊กจี้ที่หูข้างซ้ายเวินเหลียงยื่นมือไปบีบทีหนึ่ง ก่อนจะดูภาพต่อหูข้างขวาก็จั๊กจี้ขึ้นมาอีกเธอยกมือไปบีบ ๆหูข้างซ้ายก็ยังรู้สึกจั๊กจี้ปนร้อนผ่าว ติ่งหูอดไม่ได้ที่จะแดงระเรื่อขึ้นมา แปลก ๆเธอเด้งนั่งตัวตรง เมื่อหันหน้าไปก็พบว่า ไม่รู้ฟู่เจิงมาอยู่ด้านหลังเธอตั้งแต่เมื่อไร สองมือของเขาพาดอยู่บนพนักพิงโซฟา กำลังโน้มตัวลงมาเป่าลมข้างหูเธอติ่งหูของเวินเหลียงแดงจนเลือดจะหยดออกมาอยู่แล้ว จากนั้นก็ค่อย ๆ ลามไปที่ใบหู เธอเดือดดาลจนกระหืดกระหอบ “ฟู่เจิง นี่คุณบ้าไปหรือเปล่าเนี่ย!”เธอด่าใครไม่ค่อยเป็น เลยมักจะพูดได้แค่ประโยคนี้ออกมานัยน์ตาของฟู่เจิงแฝงรอยยิ้มที่ดูเหมือนยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้มเอาไว้ สีหน้าเต็มไปด้วยการหยอกล้อ “ใช่ ฉันบ้า พอไม่เห็นเธอก็เป็นไข้ใ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
