Share

บทที่ 420

เช้าวันเสาร์เก้าโมงครึ่ง เวินเหลียงมารับฟู่ซือฝานที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวาน พาเธอไปช็อปปิงที่ห้าง

เมื่อเห็นว่าใกล้ได้เวลาแล้ว ทั้งสองคนจึงกำลังจะเดินทางไปยังร้านอาหาร ทันใดนั้นเวินเหลียงก็ได้รับข้อความจากเมิ่งเซ่อ “พี่ครับ เจอร้านกาแฟร้านหนึ่งระหว่างทาง พี่อยากดื่มอะไรไหม?”

ต่อจากนั้นเขาก็ถ่ายเมนูส่งมา

เวินเหลียงกดดูเมนู แล้วเธอก็โน้มตัวลง “ฝานฝาน เธออยากดื่มอะไร?”

ฟู่ซือฝานมองทีหนึ่ง นัยน์ตาดำขลับกลอกไปมาทีหนึ่ง สั่งของที่แพงที่สุด จากนั้นเธอก็กัดนิ้วพลางพูดขึ้นว่า “ป้าสะใภ้คะ หนูอยากได้สามแก้ว แก้วหนึ่งของหนู แก้วหนึ่งให้คุณลุง อีกแก้วหนึ่งให้คุณย่าหวังค่ะ”

เวินเหลียง “...”

เจ้าตัวน้อยคนนี้ เปลี่ยนวิธีมาขูดรีดเงินของเมิ่งเซ่อแทน

“ได้ สามแก้วก็สามแก้ว” เวินเหลียงบอกชื่อเมนูกับเมิ่งเซ่อ พร้อมโอนเงินไปให้เขา

เมิ่งเซ่อ “พี่ครับ ทำไมพี่ถึงโอนเงินมาให้ผมอีกแล้ว บอกแล้วไงว่าวันนี้ผมจะเลี้ยง!”

คืนนั้นพอกลับไปถึงบ้าน เวินเหลียงก็โอนเงินค่าอาหารเที่ยงให้เมิ่งเซ่อทันที สุดท้ายเธอก็กินกับฟู่ซือฝานแค่สองคน จะให้เมิ่งเซ่อเป็นคนออกเงินได้ยังไง

ครั้งนั้นทีแรกเมิ่งเซ่อจะไม่ยอมรับเงินไป แต่เวิ
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status