ศิษย์น้องหญิงเล็ก พวกพี่บำเพ็ญเพียรไม่ไหวแล้ว

ศิษย์น้องหญิงเล็ก พวกพี่บำเพ็ญเพียรไม่ไหวแล้ว

By:  แมวเหมียวผู้ขยันหมั่นเพียรUpdated just now
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
Not enough ratings
40Chapters
13views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

สำนักหลิงอวิ๋นมีศิษย์น้องหญิงเล็กผู้ที่นุ่มนิ่มน่ารักเข้ามา ทุกคนต่างตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างยิ่ง ประคบประหงม! ต้องประคบประหงม! ประคบประหงมให้ถึงที่สุด! ดังนั้น บรรดาผลวิญญาณ แหวนมิติ โอสถ อุปกรณ์วิเศษป้องกันตัวต่างๆ... ก็มอบให้นางโดยไม่ต้องใช้หินวิญญาณ แต่เมื่อได้เห็นของขวัญตอบแทนจากศิษย์น้องหญิงเล็กแล้ว ทุกคนต่างหน้าเหวอไปตามๆ กัน ศิษย์น้องหญิงผู้นี้ฐานะทางบ้านมั่งคั่งจริงๆ! ทุกคนดีใจได้เพียงไม่กี่วัน ก็พบว่าศิษย์น้องหญิงเล็ก หากไม่กำลังบำเพ็ญเพียร ก็คอยเคี่ยวเข็ญให้พวกเขาบำเพ็ญเพียร หลังจากนั้นก็ยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ เพียงแค่ลืมตาขึ้นมา ศิษย์น้องหญิงเล็กก็จะยิ้มแฉ่งพลางเอ่ยถามว่า “วันนี้บำเพ็ญเพียรหรือไม่เจ้าคะ?” ในตอนที่พวกเขาถูกบีบคั้นจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ก็พลันตระหนักได้ว่าสำนักของตนดูเหมือนจะไร้เทียมทานไปเสียแล้ว! อืม! การบำเพ็ญเพียร มันดีอย่างนี้นี่เอง!

View More

Latest chapter

Free Preview

บทที่ 1

เขตชิงอวิ๋นงานชุมนุมสำนักเฟิ่งชิงหร่านรู้สึกปวดหัวกับเสียงจ้อกแจ้กจอแจ เหล่าผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกบำเพ็ญเซียนในอนาคตกลุ่มนี้ ไม่นึกเลยว่าตอนเด็กๆ จะเป็นพวกช่างจ้อถึงเพียงนี้ทันใดนั้น——เฟิ่งชิงหร่านรู้สึกว่ามีคนกำลังดึงแขนเสื้อของนาง พอก้มลงมองก็เห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนหนึ่ง เด็กผู้หญิงตัวเล็กน่ารักเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนหวาน “พี่หญิง ท่านอยากเข้าร่วมสำนักกระบี่สวรรค์หรือไม่?”หืม?เฟิ่งชิงหร่านเหม่อลอยไปในชั่วพริบตา พลันตระหนักได้ว่าคนผู้นี้จะต้องเป็นนางเอก——ซูเยียนหรานอย่างแน่นอน สามวันก่อน เมื่อนางตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนเองทะลุมิติเข้ามาในนิยายเสียแล้ว และกลายเป็นนางร้ายตัวประกอบในนิยาย——เฟิ่งชิงหร่านในนิยายต้นฉบับ เฟิ่งชิงหร่านเข้าร่วมการทดสอบของสำนักเมื่ออายุสิบเอ็ดปี แต่ถูกคัดออกเนื่องจากพรสวรรค์ธรรมดา ซูเยียนหรานผู้มีจิตใจงดงามจึงใช้อภิสิทธิ์ของผู้ที่ได้อันดับหนึ่ง พานางเข้าสู่สำนักกระบี่สวรรค์หลังจากเข้าสำนักกระบี่สวรรค์แล้ว นางกลับไม่รู้จักบุญคุณ มิหนำซ้ำยังอิจฉาริษยานางเอก ต่อหน้าแสดงออกว่ารักใคร่สนิทสนมกับนางเอกดุจพี่น้อง แต่ลับหลังกลับคอยใส่ร้ายป้ายสีนา...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
40 Chapters
บทที่ 1
เขตชิงอวิ๋นงานชุมนุมสำนักเฟิ่งชิงหร่านรู้สึกปวดหัวกับเสียงจ้อกแจ้กจอแจ เหล่าผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกบำเพ็ญเซียนในอนาคตกลุ่มนี้ ไม่นึกเลยว่าตอนเด็กๆ จะเป็นพวกช่างจ้อถึงเพียงนี้ทันใดนั้น——เฟิ่งชิงหร่านรู้สึกว่ามีคนกำลังดึงแขนเสื้อของนาง พอก้มลงมองก็เห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนหนึ่ง เด็กผู้หญิงตัวเล็กน่ารักเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนหวาน “พี่หญิง ท่านอยากเข้าร่วมสำนักกระบี่สวรรค์หรือไม่?”หืม?เฟิ่งชิงหร่านเหม่อลอยไปในชั่วพริบตา พลันตระหนักได้ว่าคนผู้นี้จะต้องเป็นนางเอก——ซูเยียนหรานอย่างแน่นอน สามวันก่อน เมื่อนางตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนเองทะลุมิติเข้ามาในนิยายเสียแล้ว และกลายเป็นนางร้ายตัวประกอบในนิยาย——เฟิ่งชิงหร่านในนิยายต้นฉบับ เฟิ่งชิงหร่านเข้าร่วมการทดสอบของสำนักเมื่ออายุสิบเอ็ดปี แต่ถูกคัดออกเนื่องจากพรสวรรค์ธรรมดา ซูเยียนหรานผู้มีจิตใจงดงามจึงใช้อภิสิทธิ์ของผู้ที่ได้อันดับหนึ่ง พานางเข้าสู่สำนักกระบี่สวรรค์หลังจากเข้าสำนักกระบี่สวรรค์แล้ว นางกลับไม่รู้จักบุญคุณ มิหนำซ้ำยังอิจฉาริษยานางเอก ต่อหน้าแสดงออกว่ารักใคร่สนิทสนมกับนางเอกดุจพี่น้อง แต่ลับหลังกลับคอยใส่ร้ายป้ายสีนา
Read more
บทที่ 2
ซูเยียนหรานอย่างไรเสียก็เป็นเพียงเด็กอายุสิบกว่าขวบ เมื่อได้ยินเฟิ่งชิงหร่านเอ่ยเช่นนี้ ก็ตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าวเฟิ่งชิงหร่านกำมือเล็กๆ ของตนแน่น พยายามอย่างยิ่งที่จะระงับอารมณ์ที่ปั่นป่วนพลุ่งพล่าน นางตกใจกับความเกลียดชังอันท่วมท้นในใจของตนเองนางเป็นเพียงคนที่ทะลุมิติเข้ามาในหนังสือเท่านั้น ต่อให้ตัวประกอบหญิงในหนังสือกับซูเยียนหรานจะมีความแค้นใหญ่หลวงต่อกัน แต่เรื่องเหล่านี้ก็ไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวนางเอง นางไม่ควรจะมีปฏิกิริยาตอบสนองรุนแรงเช่นนี้สิ?หรือว่าเป็นเพราะนางอินกับตัวละครในหนังสือไปแล้ว?เฟิ่งชิงหร่านตัดสินใจว่าจะอยู่ให้ห่างจากซูเยียนหราน อย่างไรเสีย แต่ไหนแต่ไรมาตัวประกอบหญิงกับนางเอกก็ล้วนเป็นศัตรูโดยธรรมชาติ การพบเจอกันของทั้งสองคนย่อมไม่มีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นแน่นอนนางหันหลังเดินออกไปยังนอกลานกว้าง ในเมื่อตนเป็นศิษย์ที่ถูกคัดออกแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่เพื่อเสียเวลาพูดจาไร้สาระกับซูเยียนหรานไม่คาดคิดว่านางเพิ่งเดินไปเพียงไม่กี่ก้าว น้ำเสียงที่เจือความหวาดหวั่นของซูเยียนหรานก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “พี่หญิง ระหว่างพวกเรามีความเข้าใจผิดอันใดกันหรือไม่เจ้าคะ?”เฟิ่
Read more
บทที่ 3
เฟิ่งชิงหร่านยื่นมือออกไปรับป้ายคำสั่งมา ด้านหน้าของป้ายคำสั่งสลักอักษร ‘สวัสติกะ’ ไว้ตัวหนึ่ง รอบๆ เป็นวงสัญลักษณ์ที่ซับซ้อนนางมองไปยังอีกด้านของป้ายคำสั่ง พบว่าด้านบนนั้นสลักรูปดอกพลับพลึงแมงมุมไว้ดอกหนึ่งจริงๆดอกพลับพลึงแมงมุมนั้นงดงามเจิดจรัส สะกดวิญญาณให้ลุ่มหลง ทำให้นางรู้สึกคุ้นเคยอย่างไม่รู้ตัวเฟิ่งชิงหร่านไม่ได้สืบค้นที่มาของความรู้สึกคุ้นเคยนั้นให้ลึกซึ้ง แต่กลับสงสัยว่าป้ายคำสั่งอันนี้ใช่อันเดียวกับที่ซูเยียนหรานได้รับในภายหลังหรือไม่?ในนิยายเคยบรรยายไว้ว่า ในมือของซูเยียนหรานมีป้ายคำสั่งสีทองอยู่อันหนึ่ง บนป้ายคำสั่งนั้นสลักรูปดอกพลับพลึงแมงมุมแห่งแม่น้ำลืมเลือน ภายในนั้นแฝงไว้ด้วยพลังอันลึกลับซูเยียนหรานอาศัยพลังนี้ ปราบสัตว์เทวะงูเหินได้สำเร็จหลังจากนั้น ด้วยความช่วยเหลือของงูเหิน ซูเยียนหรานก็หลอมรวมพลังลึกลับภายในป้ายคำสั่ง เลื่อนขั้นสู่ระดับกำเนิดวิญญาณได้เมื่ออายุยี่สิบห้าปีต้องรู้ว่า มหาเซียนอู๋จี๋ผู้เก่งกาจที่สุดในโลกบำเพ็ญเซียน ก็ยังทะลวงสู่ระดับกำเนิดวิญญาณได้เมื่ออายุสองร้อยปีแต่พลังภายในป้ายคำสั่งนี้ กลับสามารถทำให้ซูเยียนหรานเลื่อนขั้นสู่ระดับกำ
Read more
บทที่ 4
เมื่อพวกเขาเดินออกมาจากลานกว้าง ก็เห็นคนผู้หนึ่งยืนอยู่ที่นั่นคนผู้นั้นมีใบหน้าสดใสเปล่งปลั่ง ท่าทางสบายๆ ไม่เหมือนกำลังบำเพ็ญเพียรอยู่เลยแม้แต่น้อยหรงจั๋วฝานเจ้าสำนักควบคุมสัตว์อสูรเป็นคนจำเย่เวิ่นเทียนได้เป็นคนแรก เขาแสดงสีหน้าตกตะลึง เจ้านี่ออกมาได้อย่างไรตอนนี้ ยังไม่ถึงกำหนดร้อยปีมิใช่หรือ?“หยุดนะ!——” ตามด้วยเสียงตะโกนดังลั่น เย่เวิ่นเทียนยกมือขึ้น กระบี่ก็ปรากฏออกมาในชั่วพริบตา พลังกระบี่อันน่าเกรงขามสายหนึ่งก็พุ่งออกมา ปรากฏเส้นแบ่งเขตเส้นหนึ่งขึ้นบนพื้นตรงหน้าปลายเท้าของทุกคนทุกคนที่ไม่ทันตั้งตัวก็ตกใจ ต่างถอยหลังไปหนึ่งก้าวพร้อมกันหรงจั๋วฝานตะโกนอย่างฉุนเฉียว “เย่เวิ่นเทียน เจ้าบ้าไปแล้วหรือ?!”“ทุกคนยืนอยู่ตรงนั้นอย่าขยับ! ใครก็ตามที่ส่งผลกระทบต่อการชักนำลมปราณเข้าร่างกายของศิษย์ข้า ต้องรับผิดชอบผลที่ตามมา!” ทั่วร่างของเย่เวิ่นเทียนแผ่พลังกดดันอันแข็งแกร่งออกมาหลายคนเพิ่งสังเกตเห็นว่า ด้านหลังของเย่เวิ่นเทียน มีเด็กหญิงตัวน้อยอายุราวสิบขวบผู้หนึ่งกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่“เย่เวิ่นเทียน เจ้าหลอกใครอยู่! แค่การชักนำลมปราณเข้าร่างกายไม่จำเป็นต้องใช้พลังลมปราณมากมายข
Read more
บทที่ 5
ในชั่วพริบตา รากวิญญาณห้าธาตุที่เดิมทีมีสีหม่นหมองภายในร่างของเฟิ่งชิงหร่านก็พลันสว่างวาบขึ้น ห้าสีรวมกัน หลอมรวมเข้าด้วยกัน ก่อเกิดเป็นแท่นวิญญาณที่กว้างใหญ่ดุจมหาสมุทรพลังลมปราณเหล่านั้นที่อัดแน่นอยู่ในเส้นลมปราณของนางหลั่งไหลเข้าสู่แท่นวิญญาณอย่างบ้าคลั่ง ความเจ็บปวดตึงแน่นบริเวณเส้นลมปราณหายไปเฟิ่งชิงหร่านเพ่งจิตมองสำรวจภายในแท่นวิญญาณ อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงนางจำได้ว่าในนิยายเคยเขียนไว้ ตอนที่ซูเยียนหรานชักนำลมปราณเข้าร่างกาย แท่นวิญญาณของนางเป็นเหมือนสระน้ำเล็กๆ แต่ก็ถือว่าสูงส่งฝืนลิขิตสวรรค์แล้วเช่นนั้นแล้วอย่างนางมิใช่ว่าจะทะลุทะลวงสวรรค์แล้วหรือ?เฟิ่งชิงหร่านยังไม่รีบดีใจ นางสงบจิตรวบรวมสมาธิ รักษาจิตให้เป็นหนึ่ง กลั่นกรองพลังลมปราณภายในแท่นวิญญาณ ส่งไปยังรากวิญญาณนางประหลาดใจที่พบว่าความสัมพันธ์ที่ข่มกันของรากวิญญาณห้าธาตุได้หายไปแล้ว เปลี่ยนเป็นส่งเสริมซึ่งกันและกันแทนนางอดใจไว้ไม่อยู่ชั่วขณะ ทะลวงสู่ระดับระดับฝึกปราณขั้นห้าโดยตรง เฟิ่งชิงหร่านจึงรีบหยุดการบำเพ็ญเพียรทันทีถึงแม้นางอยากจะทำต่อไป แต่นางก็เข้าใจหลักการที่ว่าหากโดดเด่นมักจะเป็นภัยนางจำได้อย่างชัด
Read more
บทที่ 6
และในชั่วพริบตาที่จิตสำนึกนั้นแทรกซึมเข้าสู่ร่างกายของเฟิ่งชิงหร่าน ก็ถูกพลังสายหนึ่งลบล้างไปตามด้วยเสียง ‘อั่ก’ หนึ่งครั้งเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นกระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง มองไปยังเฟิ่งชิงหร่านด้วยความตกตะลึงจิตสำนึกของเขาซึ่งอยู่ระดับหลอมเทพขั้นสูงสุด กลับถูกคนระดับฝึกปราณขั้นห้าลบล้างไปได้ เฟิ่งชิงหร่านต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน!เย่เวิ่นเทียนหยุดการเผชิญหน้ากับเซียวหงอวี่ ในใจพลันเดือดดาลขึ้นมา การใช้จิตสำนึกสอดแนมนั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อผู้บำเพ็ญเพียรที่ยังไม่ถึงระดับสร้างฐานปราณ กรณีเบาที่สุดก็จะส่งผลกระทบต่อสภาพจิตใจ หนักที่สุดก็จะก่อเกิดเป็นมารในใจ ทำให้ระดับการบำเพ็ญไม่อาจก้าวหน้าได้“ท่านอาจารย์ ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ เมื่อครู่จิตสำนึกนั่นถูกใครก็ไม่รู้ลบล้างไปแล้ว” เฟิ่งชิงหร่านกล่าวด้วยสีหน้าไร้เดียงสาเย่เวิ่นเทียนพลันวางใจ ดึงเฟิ่งชิงหร่านไปปกป้องไว้ด้านหลัง ก่อนจะเอ่ยขึ้นพลางยิ้มเยาะ “พวกตาเฒ่าใช้ลูกไม้เช่นนี้กับผู้น้อย ช่างหน้าไม่อายเสียจริง!”“ข้าเย่เวิ่นเทียนยืนหยัดอย่างสง่าผ่าเผย ดูแคลนการบำเพ็ญวิชานอกรีตเหล่านั้น ศิษย์ของข้ายิ่งไม่มีทาง หากพวกเจ้ายังจะมาตอแยอีก ข้าก็จ
Read more
บทที่ 7
ใบหน้าของเฟิ่งชิงหร่านเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม สำนักที่ถูกต้องตามธรรมเนียมไม่มีสิ่งปลูกสร้างเลยสักหลัง นี่มันฟังดูเข้าท่าที่ไหนกัน?ทว่าเย่เวิ่นเทียนก็ไม่ได้อธิบายอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก พาเฟิ่งชิงหร่านตรงไปยังยอดเขาโม่จู๋ทันทีที่ลงสู่พื้น เฟิ่งชิงหร่านก็เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาเป็นพิเศษสามดวงทันที หนึ่งในนั้นคือเด็กหนุ่มในอาภรณ์ผ้าแพรลายเมฆาสีนิล ยิ่งมีรูปโฉมหล่อเหลางดงามหาใดเปรียบ คิ้วตาคมคายดุจภาพวาด ราวกับเป็นเซียนตกสวรรค์ในสมองของเฟิ่งชิงหร่านปรากฏประโยคหนึ่งขึ้นมา เดินทางไกลสู่โลกหล้าในงานเลี้ยงอันน่าตื่นตา ยลโฉมความงามอันรุ่งเรืองแห่งโลกมนุษย์เมื่อทั้งสามคนเห็นเย่เวิ่นเทียนและเฟิ่งชิงหร่าน ก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาเย่เวิ่นเทียนยกมือตบลงบนไหล่ของเด็กหนุ่ม “ศิษย์น้อย นี่คือศิษย์พี่เจ็ดของเจ้าโม่จิงหง ต่อไปภายหน้า เรื่องใดๆ ภายในสำนักก็ไปหาเขาได้เลย อีกทั้งเรื่องบำเพ็ญเพียร หากมีสิ่งใดไม่เข้าใจก็ถามเขาได้เช่นกัน”เฟิ่งชิงหร่านได้สติกลับคืนมา จึงโค้งคำนับทักทาย “เฟิ่งชิงหร่านคารวะศิษย์พี่เจ็ด”โม่จิงหงยกข้อมือขึ้นเล็กน้อย มุมปากยกยิ้มเบาๆ นัยน์ตาดุจดวงดาวเป็นประกายลุ่มลึก “
Read more
บทที่ 8
“อืม” โม่จิงหงหยิบขลุ่ยเลาหนึ่งออกมา แล้วเป่าสองสามครั้งแล้วกล่าวต่อไปว่า “ศิษย์น้องหญิงเล็ก ต่อไปนี้ยอดเขาที่สิบเป็นของเจ้าแล้ว เจ้าเดินไปมาตามสบายได้ แต่สำหรับสถานที่นอกยอดเขาที่สิบ หากเจ้าต้องการจะไป จะต้องให้หลวนจิ่นพาเจ้ามาหาข้า แล้วข้าจะพาเจ้าไป”“ภายในสำนักค่ายกลและกลไกอยู่มากมาย หากไม่ระวังเพียงเล็กน้อยก็อาจจะติดอยู่ในนั้นได้ และเป็นอันตรายถึงชีวิต”“ศิษย์พี่เจ็ด หลวนจิ่นคือใครหรือเจ้าคะ?” เฟิ่งชิงหร่านเอ่ยถามด้วยความสงสัยอย่างยิ่งท่านอาจารย์บอกว่าหากเห็นเรือนในสำนัก ให้ไปหาศิษย์พี่เจ็ด ศิษย์พี่เจ็ดกลับบอกว่าห้ามออกจากยอดเขาของตนเองตามใจชอบสำนักหลิงอวิ๋นคงไม่ได้ซุกซ่อนความลับอันใดที่เปิดเผยไม่ได้เอาไว้หรอกนะ?อีกอย่าง เหตุใดคนที่ตัดสินใจจึงไม่ใช่ศิษย์พี่ใหญ่ แต่กลับเป็นศิษย์พี่เจ็ด?โม่จิงหงหัวเราะเบาๆ พลางเอ่ยขึ้น “มันมาแล้ว”เฟิ่งชิงหร่านหันไปก็พบนกกระเรียนวิญญาณตัวหนึ่งบินเข้ามาในถ้ำ ก่อนนกกระเรียนวิญญาณจะหยุดลงนกกระเรียนวิญญาณหันหน้าไปทางเฟิ่งชิงหร่าน พลางจุปากแล้วกล่าวว่า “เจ้าเองหรือ เจ้าหนูน้อยที่อยากกินข้าว เจ้าชอบกินอะไรบ้าง? บอกข้ามาให้หมด ต่อไปข้าจะทำให้
Read more
บทที่ 9
สาเหตุที่เฟิ่งชิงหร่านเอ่ยถึงการประลองระหว่างสำนักขึ้นมา ก็เพราะว่ายี่สิบอันดับแรกของการประลอง จะมีโอกาสได้เข้าสู่ดินแดนลับจิ่วยวนนางจำได้ว่าภายในดินแดนลับนั้นซ่อนมรดกของผู้ยิ่งใหญ่ระดับมหายานท่านหนึ่งไว้ หากสามารถช่วยให้ท่านอาจารย์ได้รับมรดกนั้นมา เขาจะต้องเลื่อนระดับได้อย่างแน่นอน“พวกเราไม่เคยเข้าร่วมการประลองเหล่านี้” คำพูดประโยคเดียวของโม่จิงหงก็ทำให้เฟิ่งชิงหร่านรู้สึกหมดกำลังใจคำพูดที่นางเตรียมไว้ก็ติดอยู่ที่ลำคอ “เหตุใดจึงไม่เข้าร่วมหรือเจ้าคะ?”โม่จิงหงยิ้มบางๆ “น่าเบื่อเกินไป ในบรรดาผู้ที่อยู่ในระดับเดียวกัน ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ได้”หากคำพูดนี้ออกมาจากปากของผู้อื่น เฟิ่งชิงหร่านคงจะคิดว่าคนผู้นี้หยิ่งยโสอย่างแน่นอนแต่พอออกจากปากของโม่จิงหง นางกลับรู้สึกว่ามันเป็นความจริงอย่างยิ่งในโลกบำเพ็ญเซียน ผู้ที่สามารถทะลวงสู่ระดับแก่นปราณทองคำได้ก่อนอายุหนึ่งร้อยปี ถือเป็นผู้มีพรสวรรค์จากสวรรค์แล้วแต่ศิษย์กลุ่มนี้ของสำนักหลิงอวิ๋น อายุมากที่สุดก็ไม่เกินหนึ่งร้อยปี กลับมีการบำเพ็ญอยู่ในระดับแก่นปราณทองคำขั้นกลางขึ้นไปกันทั้งหมดแล้วในบรรดาคนเหล่านี้ โม่จิงหงน่าเหลือเชื่อท
Read more
บทที่ 10
“ฮ่าๆๆ ...ศิษย์พี่สี่ ท่านถึงกับมาอวดเจ้าโลกต่อหน้าธารกำนัลเชียวหรือ!” เสียงนั้นดังแว่วมาจากไกลๆ ก่อนจะใกล้เข้ามาบุรุษในอาภรณ์สีขาวผู้หนึ่งเหยียบอยู่บนนกกระเรียนวิญญาณ ร่อนลงบนยอดเขาเชียนเจวี๋ยมู่เชียนเจวี๋ยได้ยินบุรุษผู้นั้นกล่าวเช่นนี้ ก็ไม่สนใจไฟที่ลุกไหม้ทั่วร่าง พรึ่บเดียวก็มุดเข้าถ้ำไปนัยน์ตาดำขลับของหลิ่วชางหลานฉายแววขบขัน พลางมองไปยังผู้มาใหม่ เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “เหวินเยว่ เจ้าออกจากด่านแล้วหรือ?”“ขอรับ ศิษย์พี่ใหญ่ ได้ยินว่าพวกเรามีศิษย์น้องหญิงเก้าแล้ว อีกเดี๋ยวศิษย์พี่ใหญ่ต้องพาข้าไปดูนางนะ” ไป๋หลี่เหวินเยว่ร่อนลงสู่พื้นอย่างสง่างาม ร่างสูงโปร่งดุจลำไผ่ ท่วงท่างามสง่างามโดดเด่น ทุกอิริยาบถล้วนแสดงออกถึงความหยิ่งทะนงและความสง่างามอิสระ“ไม่ต้องพาไปหรอก ศิษย์น้องหญิงเล็กมาแล้ว”พอสิ้นเสียงของหลิ่วชางหลาน หลายคนก็มองตามทิศทางที่เขาชี้ไป พลันเห็นเด็กหนุ่มในอาภรณ์สีดำผู้หล่อเหลางดงามราวกับเซียนตกสวรรค์ควบคุมกระบี่เหินเข้ามา ด้านหลังตามมาด้วยแม่หนูน้อยที่ขี่นกกระเรียนวิญญาณอยู่แม่หนูน้อยมีรูปโฉมงดงามจนน่าตกตะลึง ใบหน้าเล็กๆ ดูจิ้มลิ้ม ผิวพรรณขาวเนียนผุดผ่อง แม
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status