ตอนที่ยี่สิบหก สารเลว

"พวกมึงเป็นใคร"

กวินชี้หน้าถามชายหนุ่มทั้งสองด้วยความไม่พอใจ

"เดี๋ยวมึงก็รู้.. แล้วไม่ต้องคิดจะเรียกคนของมึงถ้าไม่อยากนอนตายตรงนี้"

มัคซิมจ่อปากกระบอกปืนไปที่หัวของกวินก่อนจะใส่กุญแจมือและใช้ถุงผ้าคลุมหัวกวินออกจากห้องไปที่รถมัคซิมและโรฮานใช้ความมืดหลังผับพาตัวกวินออกไปจากผับจนได้

ไม่นานนักพวกเขาก็มาถึงโกดังร้างที่มัคซิมจัดเตรียมสถานที่เอาไว้

"ฮึก..ฮือๆๆ.."

พลอยฝนที่นั่งรถมากับโรฮานตามหลังมัคซิมมาติดๆสาวเจ้าพยายามข่มอารมณ์ให้เป็นปกติแต่ก็ทำได้ยากเพราะความกลัวยังไม่หายเธอยังคงสะอื้นเบาๆแบบนั้นจนมาถึงที่นี่

"คุณรอผมอยู่บนรถแล้วผมจะรีบมา"

โรฮานห่วงสภาพจิตใจของหญิงสาวพอสมควรแต่ตอนนี้เขาก็ต้องช่วยมัคซิมก่อนจึงให้เธอรออยู่ที่รถเขาจะรีบจัดการงานให้เสร็จจะได้รีบพาพลอยฝนกลับบ้าน

ครู่ต่อมา

"บอกมาให้หมดว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณฉวีวรรณ"

มัคซิมและโรฮานนั่งถามคนที่ฟุบกองกับพื้น

"พวกมึงเป็นใครกล้ามาทำกับกูแบบนี้"

กวินตวาดกลับคนทั้งสองอย่างไม่เกรงกลัว

"กูเป็นคนของคุณฟาทิทเข้าใจหรือยัง"

ปึก

มัคซิมฟาดกระบอกปืนไปที่ปากของกวินจนอีกฝ่ายเลือดกลบปากร้องลั่น

"อ้าสส...กูแค่ทำตามคำสั่งเท่านั้น"

กวินใจเต้นโครมครามเ