ขณะคนตัวเล็กกับพยักหน้าเบา ๆ เป็นการตอบรับพร้อมกับยกท่อนแขนเรียวโอบรอบลำคอหนาบดเบียดอกนุ่มนิ่มแนบชิดแผงอกแกร่งพร้อมกับส่งสายตาคู่สวยสบตาคมของผมอย่างหยาดเยิ้ม
สติสัมปชัญญะของผมแตกกระเจิง หัวใจเต้นเร้า ฝ่ามือหนายกขึ้นจับท้ายทอยพร้อมส่งจูบอันเร้าร้อนเข้าไปตักตวงหาความหอมหวานจากโพร่งปากด้านใน
ปลายลิ้นหนากวาดต้อนหาความหอมหวานก่อนจะเกี่ยวตวัดหยอกเหย้าเรียวลิ้นบางที่เปียกชื้นอย่างเร้าร้อน ในขณะที่สาวสวยในอ้อมกอดกับตอบกับเรียวลิ้นหนาเหมืิอนคนไร้ประสบการณ์ แม้จะดูเงะงะไปบางแต่กับทำสร้างความหอมหวานปลุกกระสันความเป็นชายจนไม่อาจจะหักห้ามใจ
จากตอนแรกคิดจะทัดทานความสัมพันธ์อันจาบจ้วงแต่เมื่อโดนรุกเร้ามาก ๆ ผมไม่อาจจะหักห้ามใจได้เลย มาถึงขนาดนี้แล้วอะไรจะเกิดก็เกิดเถอะผมยอมรับผลกรรม
มือหนาจับใบหน้าเรียวสวยออกห่างพร้อมกับแนบจมูกโด่งจรดแก้มเนียนใสก่อนจะกระซิบลงข้างใบหูของคนบนตักด้วยน้ำเสียงกระเส่า
"ทนได้ไหมเดี๋ยวก็ถึงคอนโดพี่แล้ว"
คนร่างเล็กส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มขณะที่มือเรียวบางทั้งสองจับไหล่หนาผมไว้แน่น กดส่ายสะโพกบดเบียดเนินเนี้อนางถูไถลงที่ท่อนเอ็นลำใหญ่ ผมถึงกับครางด้วยความเสียวยามร่องเปียกชื้นถูไถท่อนเอ็นแม้มีเนื้อผ้าหนาของกางเกงยีนส์ขวางกั้นก็ไม่อาจจะหยุดความเสียวซ่านนั้นได้เลย
"อาส์ พี่ก็ไม่ไหวแล้วที่รัก"
มือหนายกสะโพกบางออกก่อนจะปลดซิบกางเกงยีนส์ดึงท่อนเอ็นลำใหญ่ออกจากกางเกงตัวเก่งพลันก็ไม่เคยคิดจะตั้งใจสดกับใคร ทุกครั้งที่มีอะไรกับผู้หญิงผมจะป้องกันเสมอครั้งนี้ก็เหมือนกันเห็นหน้าตาใส ๆ แบบนี้อาจจะเคยผ่านมือใครมาแล้วก็ได้ เมื่อคิดได้เช่นนั้น
ผมเอื้อมมือคว้านหาซองสี่เหลี่ยมในช่องเก็บของด้านหน้า พร้อมกับใช้ริมฝีบางหนาฉีกออกก่อนจะส่วมใส่เข้ามายังกายลำใหญ่
เมื่อทุกอย่างเตรียมพร้อมหมดแล้วผมใช้ปลายนิ้วแหวกแพทตี้สีดำลายลูกไม้สุดเซ็กซี่เปิดออกจากด้านข้างพร้อมกับใช้ปลายนิ้วกลางดันเข้าไปในร่องจีบเพื่อเปิดทางก่อน
สวบ! คนบนตักสะดุ้งโย่ง กัดริมฝีปากบางเหมือนสะกดกลั้นความรู้สึกที่มี
"อืม อ๊ะะะ"เสียงหวานครางกระเส่ายามผมชักนิ้วเข้าออกที่ร่องจีบแสนสวย อีกทั้งสะโพกมนกับโยกไหวส่ายสะโพกตอบรับดุ้นนิ้วเข้าออก นมคู่สวยที่เด้งห่างกับใบหน้าผมไม่ถึงเซนถึงแม้จะมีบราเซียร์ปกปิดอยู่ก็ตาม ถ้าผมบีบผมดูดจะรู้สึกดีแค่ไหนกันนะ
เร็วเท่าความคิดผมขยับมือออกจากแผ่นหลังบางก่อนจะดึงบราเซียร์สีดำลายลูกไม้ขึ้นเหนือเนินเต้าอวบอิ่ม ก่อนจะก้มลงดูดดึงผิวเนียนละเอียด เข้าไปในโพร่งหนาจนขึ้นเป็นรอยแดง
"อ่าส์! "
คนบนตักถึงกับครางเสียงหวานด้วยความหรรษา ร่องจีบแสนสวยที่ช่วงแรกนั้นฝืดเคืองกับเริ่มลื่นไหลอาจคงเป็นเพราะน้ำหวานที่ผลิตเพิ่มมากขึ้น จนอาบชะโลมเคลือบดุ้นนิ้วกลาง
ผมล่ะใบหน้าคมออกจากอกอันอิ่มก่อนที่จะเอ่ยบอกคนบนตักด้วยน้ำเสียงเบาแทบจะกระซิบแต่กับเป็นน้ำเสียงที่ผมนั้นมีอารมณ์ความอยากจนถึงขีดสุด
"ที่รักใส่มาเลยครับ พี่พร้อมแล้ว"น้ำเสียงกระเส่าเอ่ยบอก คนบนตักขณะที่มือเรียวสวยจับไหล่ผมไว้แน่นพร้อมกับยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยจ่อปากทางรักลงมาที่ท่อนเอ็นลำใหญ่ที่แข็งจนตั้งเป็นลำก่อนจะถูกไถร่องจีบให้อ้าเปิดออกกดสะโพกลงมา
สวบ!
"อืมมม เจ็บ"ใบหน้าสวยชักสีหน้าถึงความเจ็บปวดเมื่อช่องทางรักอันคับแคบถูกท่อนเอ็นลำใหญ่ล่วงทะลวงเข้าไปไม่ถึงครึ่งลำสะโพกมนกับทำทีท่าจะยกหนี
เมื่อผมเห็นดังนั้นมีหรือจะหลุดพ้นไปได้สองมือหนาล๊อกเอวคอดไว้แน่นพร้อมกับดันท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าไปจนสุดลำ
"อ๊ะะะะ"เสียงหวานถึงกับครางออกมาจนเสียงหลงมือบางทั้งสองกำไหล่ผมไว้แน่นพร้อมกับใช้เล็บยาวจิกลงมาลงบนผิวสะอาดบริเวณหัวไหล่จนขึ้นรอยแต่ผมกับไม่มีความเจ็บแม้เพียงนิดกับยิ่งเพิ่มอารมณ์ปราถนาของผมมากขึ้นไปอีก
"อ่าสสส์ แน่มากเลยที่รักเจ็บหรือเปล่า"ผมเอ่ยด้วยท่าทีสงสารจากประสบการณ์คนด้านบนน่าจะยังไม่เคยถูกรุกล้ำมาก่อนนี่คงเป็นครั้งแรกสินะ ทำไมไม่บอกกันก่อนผมจะได้เบามือ
0_0
"ที่รักขยับหน่อย พี่จะขาดใจอยู่แล้ว"มือหนาขยับมาที่สะโพกมลช้อนสะโพกคนด้านบนก่อนจะยกและดันสะโพกลงมา
"แบบนี้ครับแบบนี้ ต้องทำแบบนี้"เสียงทุ้มเอ่ยบอกขณะที่ร่างบางทำตามอย่างว่าง่าย ยกสะโพกขึ้นก่อนจะกระแทกลงมาขยับ ขึ้นลงเหมือนคนด้านบนเจอของเล่นชิ้นใหม่ ในขณะที่ทั้งสองเสียงครางระงมกันลั่นรถหรู
ตับ ตับ ตับ! เสียงสะโพกกระทบหน้าขาจนเกิดเสียงดังลั่นรถ ดีนะที่รถติดฟิล์มดำเลยไม่รู้ถึงภายในรถว่าตอนนี้ทั้งสองกำลังช่วยกันสร้างความหรรษาให้แก่กันและกันขณะที่ผมมองกลีบเนื้อนุ่มที่กลืนกินท่อนเอ็นลำใหญ่ผม ในจังหวะที่สะโพกบางบดขยี้ส่ายไปมามันเป็นภาพที่งดงามตรึงตาตรึงใจผมยิ่งนัก สะโพกบางเด้งขึ้นลงเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เป็นสัญญาณเตือนว่าคนด้านบนใกล้จะถึงฝั่งฝันผมก็เล่นกัน
"ใกล้แล้วเหรอ พร้อมกันนะ"
ผมช้อนสะโพกลอยค้างไว้ก่อนจะเด้งท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าด้วยจังหวะเร็ว เร็ว และเร็วขึ้น
"อ๊ะะะ อร๊ายยย /อ่าสสสส์"
ก่อนที่เราทั้งสองจะกระตุ้นเกร็งก่อนจะส่งเสียงครางขึ้นมาประสานกัน
มือทั้งสองยังโอบกอดร่างบางไว้ก่อนจะเอ่ยสิ่งที่ผมคิดขึ้นมาในทันที
ด้านอันนิกาฉันไม่คิดว่าตัวเองจะโดนว่างยาคงเป็นช่วงที่ผู้ชายคนนั้นส่งแก้วเหล้าให้ฉันสินะ ถึงว่าฉันถึงมีอาการแปลกประหลาด ความร้อนเร่าจากภายใจอยากจะมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายดีเท่าไหร่ที่คนช่วยเราเป็นเขาฉันไม่เสียใจเลยสักนิด
ใบหน้าหวานก้มหน้างุ้มเขินอายชายใจดีที่กำลังลูบปรอยผมฉันพร้อมกับพรมจูบดวงหน้าหวานก่อนที่ฉันจะเบียงหลบ อายคะอาย บอกตามตรง นี่เป็นเพราะฤทธิ์ยาทั้งหมดใช่ไหมหรือเป็นเพราะอย่างอื่น
คนมีสติเริ่มขยับตัวยกสะโพกออกจากท่อนลำใหญ่ขณะที่มือใหญ่ของคนใต้ร่างกับช่วยเป็นอย่างดี
เมื่อมานั่ง ๆ แล้วฉันจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ก่อนที่จะได้ยินเสียงดังเข้ามา
"ไปต่อที่ห้องพี่นะ"คนใจดีบอกขณะที่เขาดึงถุงสีขาวขุ่นออกจากลำใหญ่พร้อมกับมัดปากถุงเรียบร้อยใบหน้าฉันร้อนผ่าวอีกครั้งเมื่อเห็นการกระทำของคนใจดีที่ทำอะไรคล้องแคล้วชำนาญไปเสียทุกอย่าง
"แต่หนูอยากกลับบ้าน"ฉันเอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาก้มหน้าลงมองที่ตักตัวเองเพื่อหลีกหนีความอายสองมือประสานกันบนตักแค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้วนี่เขายังจะต่ออีกเหรอ
"ดูแล้วน้องน่าจะโดนวางยา รอบเดียวไม่หายหรอกครับเชื่อพี่"
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังแถมยังซ่อนรอยยิ้มร้ายกาจโดยสาวสวยใบหน้าลูกครึ่งไม่ทันสังเกตุ
"แต่..."ฉันบอกได้แค่นั้นคนใจดีกับรีบขับรถเลี้ยวเข้าไปยังคอนโดหรูขณะที่ฤทธิ์ยากำลังเล่นงานฉันอีกรอบ
เมื่อถึงห้องคนใจดีไม่พูดพำทำเพลงช้อนอุ้มฉันเข้ามายังห้องนอนว่างฉันที่เตียงก่อนที่เราจะเริ่มกิจกรรมอันเร้าร้อนอีกครั้ง
"พี่ไม่สวมถุงเหรอ"ฉันเอ่ยขึ้นขณะที่คนใจดีกำลังจ่อท่อนเอ็นลำใหญ่ใส่ร่องจีบของฉัน
"หมดครับพี่ยังไม่ได้ซื้อมา"เสียงทุ้มเข้มบอกก่อนที่จะกดท่อนเอ็นลำใหญ่เข้ามาจนสุดโคน
"อาส์ แน่น"เสียงทุ้มครางกระเส่าก่อนจะกดหัวหยัก
"อ๊ะ อ๊ะ เสียว แรง แรง"เสียงครางอย่างลืมอาย ขณะที่คนใจดีตั้วหน้าตั้งตาสาวท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าออก ด้วยความเร็วจนฉันที่รองรับอยู่ด้านล่างสั่นค่อนไปตามแรงกระแทก
"ครางดัง ดัง ที่รักเสีย
งหนูเพราะมากพี่ชอบ"
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ หนูก็ชอบคะ"
ฉันตื่นมาในช่วงเช้ามองรอบ ๆ ห้องนอนสไตล์โมเดิร์นสีเทาสลับสีขาว ดูเรียบหรูบอกนิสัยเจ้าของห้องได้เป็นอย่างดี สายตาคู่สวยมองไปชายรูปร่างสูง ผมดกดำ ผิวขาวเนียนละเอียดเหมือนผิวผู้หญิงนอนค่ำหน้ามีผ้าห่มคลุมช่วงเอว ฉันเผลอมองคนใจดีด้วยความเสน่หากับตอนกลางคืนว่าดูดีแล้วตอนกลางวันดูดีกว่าหลายเท่า"อืม เซ็กซี่เป็นบ้า"ฉันเผลอพึมพำออกมาเบา ๆ นี่มันเทพบุตรชัด ๆ เอาวะครั้งแรกกับคนหล่อขนาดนี้ถือเสียว่าสิ่งที่เสียไปไม่คิดที่จะเสียดายเลยดีกว่าให้ไอ้ผู้ชายหน้าปลวกนิสัยเลวคนนั่นเป็นไหน ๆ ก่อนที่ฉันจะมองไปยังหัวเตียงที่มีนาฬิกาตั้งอยู่บ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลากี่โมงแล้วที่เข็มสั้นชี้เลข 6 เข็มยาวชี้เลข 10 บ่งบอกถึงเวลาตายแล้วใกล้จะ 6 โมงเช้าแล้วเหรอบ้านก็ไม่ได้กลับและยังต้องขึ้นเครื่องตอนบ่ายอีกไม่ได้การแล้ว ฉันจะโดนอะไรบ้างเนี่ยพี่ออกัสเอาฉันตายเลยสองเท้าวาดลงจากเตียงกว้างเมื่อฝ่าเท้าเเตะพื้นดีแล้วฉันลุกขึ้นยืน ก่อนขาฉันขาอ่อนยวบลงไปนั่งกองกับพื้น"โอ้ยเจ็บจัง หน้าตาก็ดีแต่ทำไมกินดุแบบนี้"มือข้างหนึ่งกุมท้องน้อยไว้ ส่วนอีกข้างท้าวลงที่เตียงก่อนจะค่อย ๆ พยุงตัวยืนขึ้นจนมั่นคงสองตาคู่สวยมองหาเสื้อผ้าที่ก
ผมออกัสพอฟังน้องสาวเล่าเหตุการณ์ให้ฟังทั้งหมดด้วยความที่เป็นพี่ชายผมก็ต้องโกรธใช่ไหมล่ะหรือทุกคนจะไม่เป็นแบบผม แต่เมื่อคิดอีกทีผมก็มีส่วนผิดอยู่บ้าง ถ้าคืนนั้นผมรับโทรศัพท์และรีบไปหาน้องสาวเรื่องราวทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้แน่นอนผมค่อย ๆ สาวเท้ามายังหน้าห้องน้องสาวได้ยินเสียงร้องไห้เล็ดรอดออกมาเบา ๆ หัวใจแกร่งผมก็อ่อนยวบจากเมื่อครู่ที่โกรธเคืองน้องสาวเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นความโกรธเมื่อครู่ก็จางหายไปในพริบตา เหลือแต่ความสงสารน้องสาวผมอย่างจับใจเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ไม่น่ามาเกิดกับน้องสาวผมเลยมือหนายกขึ้นเคาะห้องน้องสาวก๊อก ก๊อก ก๊อก!"อันเปิดประตูให้พี่หน่อย พี่ขอโทษ"ผมตะโกนบอกคนที่อยู่ด้านในห้อง เสียงร้องไห้เงียบลงเหลือเพียงความเงียบงันทำให้ผมไม่มีทางล่วงรู้ได้เลยว่าตอนนี้ภายห้องนอนของน้องสาวเกิดอะไรอยู่ขึ้นผมจึงตัดสินใจเคาะห้อง อีกครั้งแต่ครั้งนี้ดังกว่าเดิมก๊อก ก๊อก ก๊อก!"อันเปิดประตูให้พี่หน่อย ถ้าอันไม่เปิดพี่จะพังประตูจริง ๆ นะ"เสียงเคาะที่ดังขึ้นกว่าเก่าหลายเท่าตัว บ่งบอกว่าผมเป็นห่วงใยน้องสาวมากแต่ไม่รู้ว่าน้องสาวจะรู้สึกแบบเดียวกันไหมผมกำมือค้างไว้กำลังจะเคาะปร
3 เดือนต่อมาวันนี้เป็นอีกวันที่ฉันต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปเรียน แต่ก็แปลกพอฉันตื่นขึ้นมากับมีอาการมึนหัว ก่อนจะรู้สึกว่ามีก้อนบางอย่างวิ่งขึ้นมาจุกที่ลำคอ"ฮึก!!!"สองขาวาดลงจากเตียงวิ่งเข้าไปในห้องน้ำโก่งคอเอาอาหารที่ทานเมื่อคืนออกมาจนหมด ก่อนจะค่อย ๆ ขยับออกจากห้องน้ำ ล้มตัวลงนอนบนที่นอนอย่างคนหมดแรง ตาคู่สวยปิดเปลือกตาลงเพื่อที่ต้องการจะพักอีกสักนิดก่อนไปมหาลัยแกร๊ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดขึ้นขณะที่ฉันค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้นมองคนที่เดินเข้ามาในห้องฉันทันที ก่อนจะได้ยิ่งเสียงหวานอันคุ้นเคยส่งมาให้ฉัน"เป็นอะไรลูกวันนี้ไม่ไปมหาลัยเหรอ"คุณแม่กล่าวก่อนจะเดินเข้ามาในห้องเดินตรงมาที่ฉัน ขณะที่ฉันชันตัวนั่งเอาหลังพิงหัวเตียง"ไม่รู้คะตื่นมาก็เวียนหัวเลย วันนี้ขอนอนพักนะคะ"ฉันบอกเพราะว่าตอนนี้เริ่มจะรู้สึกหมดแรงถ้าได้หยุดและนอนพักน่าจะดีขึ้น"เป็นเยอะหรือเปล่า ไปหาหมอไหมลูก"แม่เอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง แต่คงไม่ต้องไปถึงกับไปหาหมอหรอกมั่งแค่นอนพักอีกหน่อยอาการที่เปฺ็นอยู่น่าจะดีขึ้น"ยังพอไหวคะ ขออันนอนพักสักนิดน่าจะดีขึ้น"ฉันบอกแม่ขณะที่แม่ยกฝ่ามืลูบหัวฉันด้วยความห่วงใย"ถ้าไม่หายรีบบอกแม่เล
ขณะที่ฉันเดินออกจากห้องตรวจเหมือนร่างไร้วิญญาณ แม่ที่นั่งรอฉันรีบเดินเข้ามาถามฉันถึงอาการป่วยทันที"หมอว่าไงบ้างลูก"ขณะที่ฉันทำสีหน้าท่าทางอึกอักเดินมานั่งเก้าอี้้ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ"แม่คะ คือ...""หมอว่าไงลูกบอกแม่มาเถอะ"แม่ถามฉันขณะที่ลูบหัวฉันเหมือนกับท่านจะรู้อะไรบ้างอย่างฉันเลยกลั้นใจเอ่ยบอกเรื่องที่ฉันกำลังตั้งท้อง"คือ ...หนูท้องคะ"ก่อนน้ำตาจะค่อย ๆ ไหลรินลงมาจากดวงตาคู่สวย"ไม่เป็นไรนะลูก ท้องก็ไม่เป็นไร"แม่เอ่ยบอกขณะยกฝ่ามือเรียวใช้นิ้วโป้งปาดน้ำตาออกจาพ่วงแก้มฉัน"ฮึก...แต่...พ่อจะไม่ว่าอันเหรอคะ"ฉันถามด้วยความกังวล กลัวพ่อจะว่า"เดี๋ยวแม่จัดการเรื่องพ่อเอง แต่หนูบอกแม่ได้ไหมว่าหนูท้องได้ไง มันเกิดอะไรขึ้น"แม่ถามด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นและอ่อนโยนทำให้เบาใจขึ้นก่อนที่ฉันจะค่อย ๆ เล่าเรื่องราวที่เกินขึ้นที่ประเทศไทยให้แม่ฟัง"ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วลูกกลับบ้านกันก่อนเดี๋ยวเรื่องพ่อแม่จัดการเองหนูทำใจให้สบายนะไม่ต้องกังวลเดี๋ยวจะกระทบถึงลูกในท้อง"แม่ปลอบฉันอย่างอ่อนโยนฉันพยักหน้าแทนคำตอบก่อนที่แม่ของฉันจะขับรถพาฉันกลับบ้านช่วงเวลาอาหารค่ำ ที่ตอนนี้มีพ
หลายเดือนต่อมาอีกด้านที่ประเทศไทย"เจแปนตกลงมึงไปหาหมอหรือยังไอ้อาการที่มึงกินอะไรไม่ได้ หมอเขาว่าอย่างไงบ้าง"เสียงทุ้มของน้ำเหนือถามเพื่อนด้วยความห่วงใย ขณะตัวเขาเองยังไม่ทราบสาเหตุว่าเกิดจากเพราะอะไร ไม่รู้ว่าอาการที่เป็นช่วง 2-3 เดือนก่อน กินข้าวแทบไม่ได้ จะกินได้ก็พวกแต่ของเปรี้ยว ๆ"อืม...ช่วงนี้ดีขึ้นแล้ว แต่เดือนก่อนไปหาหมอ หมอบอกว่าปกติดีทุกอย่าง ขณะหมอยังงงว่าเป็นเพราะอะไร เลยสั่งยาแก้เครียดและยาแก้แพ้มาให้ แล้ววันนี้มึงมาหากูมีอะไรหรือเปล่า"ผมเริ่มอธิบายอาการที่เป็นให้เพื่อนฟัง ขณะที่เพื่อนพยักหน้าตอบรับ"ก็คิดว่าจะให้มึงหารถสวย ๆ ให้สักคัน กะจะเอาไว้ขับไปทำงาน แล้ววันนี้มึงจะไปร้านนั้นไหมวะที่มึงชอบไปเป็นประจำ"น้ำเหนือบอกเหตุผลที่เดินทางมาหาเพื่อน ก่อนจะถามถึงร้านประจำที่ผมชอบไปนั่ง ร้านนั้นก็คือร้านที่ผมพบกับสาวน้อยปริศนานั้นแหละ ผมไปรอเธอทุกวันที่ร้านเพื่อว่าจะมีโอกาสเจอกันสักครั้งแต่ความหวังก็ลิบลี่ลงเรื่อย ๆ จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ เก้าเดือนแล้วมั่งถ้าผมจำไม่ผิด"สัปดาห์หน้ารถที่กูสั่งไว้จะถูกส่งมาที่โชว์รูมรถกู ถ้ามึงว่างค่อยมาดูมาเลือกก็ได้ว่าชอบคันไหน จะได้ไม่เอาขึ้นโ
พี่ชายอย่างออกัสเมื่อทราบข่าวว่าน้องสาวของตัวเองที่คลอดลูกก็รีบตรงมายังสวีเดน เพื่อที่อยากเห็นหน้าหลานชายของตัวเองว่าจะน่ารักขนาดไหนย้อนไปช่วงเวลานั้นเขายังจำได้ดีว่าทั้งพ่อกับแม่ต่อสายตรงมาต่อว่าเขาเรื่องที่ไม่ดูแลน้องสาวจนพลาดเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น และเมื่อเขามารู้อีกว่าน้องสาวที่พลาดเสียความบริสุทธให้กับใครก็ไม่รู้ในคืนนั้นเกิดท้องขึ้นมาเขาก็ได้แต่โทษตัวเองว่าดูแลน้องไม่ดีแต่เมื่อทั้งหมดคุยและปรับความเข้าใจกันและน้องสาวยืนยันที่จะเก็บเจ้าก้อนกลมไว้ เขาที่เป็นพี่ชายจะพูดอะไรมากไม่ได้นอกจากเห็นดีเห็นงามไปด้วย"มาแล้วเหรอลูก มาดูหลานเร็วนอนหลับปุ๋ย น่ารักมากเลย"คนเป็นแม่เมื่อเห็นว่าลูกชายตัวเองมาหาน้องสาวที่ห้องฟักฟื้นภายในโรงพยาบาลต่างก็ดีใจ เสียงหวานของคนเป็นแม่รีบเรียกลูกชายให้มาดูหลายชายตัวน้อยใกล้ ๆ ที่ตอนนี้นอนหลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมกอดของคนเป็นแม่ที่เป็นน้องสาวของเขา"สวัสดีครับ พ่อแม่ พอผมรู้ก็รีบให้เลขาจองตั๋วมาสวีเดนเลย"ออกัสรีบสาวเท้าเขามายังห้องที่น้องสาวนอน ว่างกระเป๋าเดินทางลงข้างโซฟาภายในห้องพักก่อนขาเรียวยาวจะรีบสาวด้วยก้าวยาว ๆ มาที่เตียงของน้องสาวสายตาคมไล่มองไปยัง
5 ปีต่อมาหลังจากคลอดน้องซีนายได้ 1 ปีฉันก็กลับไปเรียนมหาวิทยาลัยจนคว้าใบปริญญาสาขาบริหารธุรกิจมาฝากพ่อกับแม่ได้สำเร็จ โดยช่วงที่ฉันไปเรียนคุณแม่จะรับหน้าที่ดูแลน้องซีนายให้ ซึ่งแม่ของฉันเต็มใจที่จะดูแลให้อยู่และเพราะน้องซีนายเลี้ยงง่าย ไม่ค่อยร้องไห้งอแงเหมือนเด็กคนอื่น ๆหลังจากวันนั้นจนถึงวันนี้ น้องซีนายอายุเข้า 5 ขวบแล้ว ไม่ต้องกลัวว่าลูกสุดที่รักของฉันจะขาดความรักเพราะน้องซีนายมีทั้งคุณตาคุณยายที่เป็นที่รัก และยังมีทั้งพี่ออกัสพี่ชายฉันที่รักไอ้ต้าวตัวน้อยประหนึ่งลูกชายตัวเอง ไม่ให้คิดแบบนั้นได้ไงเวลาที่พี่ชายฉันกลับมาสวีเดนไอ้ต้าวตัวน้อยก็จะค่อยตามติดเหมือนดังเงา และยิ่งเวลาที่ออกไปข้างนอกไอ้ต้วน้อยจะค่อยออดอ้อนเรียกพี่ชายว่าแดดดี้เวลาคนข้างนอกมองมาจึงไม่แปลกที่จะคิดว่าไอ้ต้าวตัวน้อยนั้นเป็นลูกชายของพี่ชายฉันถึงแม้ว่าหน้าตาจะไม่เหมือนกันก็ตามเถอะวันนี้เป็นวันที่ฉันจะต้องเดินทางกลับไปอยู่ที่เมืองไทยถาวรเพราะอะไรนั้นเหรอก็เพราะคุณแม่อยากกลับมาอยู่ประเทศไทยถาวรและยังเป็นโอกาสเหมาะที่พี่ออกัสกลับมาร่วมงานแต่งของญาติสนิทพอดีพ่อกับแม่เลยให้ฉันกลับมาประเทศไทยก่อนพร้อมกับพี่ชายเพราะคุ
ณะห้างสรรพสินค้าอันนิกาค่อย ๆ เลือกซื้อของอย่างพิถีพิถัน ไม่ว่าจะเป็นผ้าม่าน ผ้าคลุมเตียงของตัวเองและของลูกชาย อุปกรณ์เครื่องครัวและของใช้อย่างอื่นที่คิดว่าจำเป็นสำหรับทั้งตัวเองและไอ้ต้าวตัวน้อย สายตาคู่สวยสำรวจดูของบนรถเข็นอย่างถี่ถ้วนก่อนจะเข็นรถเข็นเพื่อที่จะไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์และกลับมายังคอนโดของพี่ชายเมื่อมาถึงคอนโดอันนิกาค่อย ๆ จัดข้าวของที่ซื้อมาให้เข้าที่เข้าทางถึงแม้จะเหนื่อยแต่ก็ถือว่าคุ้มค่ากับความสะดวกสบายของลูกชาย จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเย็นที่เป็นเวลาเลิกเรียนของไอ้ต้าวตัวน้อยอันนิกาจึงเลือกที่จะนั่งแท็กซี่ไปหาลูกชายที่โรงเรียนโดยมีคุณลุงมาจอดรถรออยู่ที่โรงเรียนอยู่ก่อนแล้วเพราะว่าคืนนี้ต้องกลับไปนอนที่บ้านและต้องโทรไปคุยกับพ่อและแม่เรื่องที่จะย้ายมาอยู่ที่คอนโดของพี่ชายด้วย@โรงเรียน"แม่ครับ"เสียงใสของไอ้ต้าวตัวน้อยเรียกฉันก่อนจะเห็นไอ้ต้าวตัวน้อยวิ่งเข้ามาหาฉันพร้อมกับชู้แขนให้ฉันอุ้ม ฉันถึงกับย่อตัวให้ต่ำลงรับไอ้ต้าวตัวน้อยไว้อยู่ในอ้อมกอดพร้อมกับหอมลงแก้มซ้ายขวาด้วยความคิดถึง"เป็นไงลูกมาเรียนวันแรก สนุกไหม มีเรื่องอะไรน่าตื่นเต้นเล่าให้แม่ฟังหรือเปล่า"ฉันถามไ