Share

ตอนที่6

“ฉันเข้าใจน่า”

เหนือเมฆเข้าใจว่างานของเพื่อนเขามันต้องทุมเททั้งแรงกายแรงใจไม่ใช่น้อยเขาไม่ได้ซีเรียสเรื่องจะอยู่ต้อนรับหรือไม่ต้อนรับเสียนิดเดียว

“เรื่องพี่ชายแกฉันเสียใจด้วยนะ...แล้วแกมาที่นี่มีเรื่องอะไรให้ฉันช่วยวะ”

ภูผารู้เรื่องพี่ชายของเพื่อนเขามาบ้างเลยถือโอกาสนี้แสดงความเสียใจเสียหน่อยเขารู้ว่าเพื่อนเขามาที่นี่อย่างเร่งด่วนคงไม่พ้นมีเรื่องร้อนใจเป็นแน่

“เรื่องเกี่ยวกับอุบัติเหตุพี่ชายฉันนี่แหละ”

“ฉันก็พอรู้มาบ้างนี่ก็ยังตามไม่เจอหลานแกใช่ไหม”

“อืมม...ฉันถึงมาที่นี่นี่ไง”

ภูผารู้ข่าวคร่าวๆจากพวกชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ในสำนักงานบ้างว่ามีเหตุทำให้คนเสียชีวิตถึงสองคนแถมเด็กที่พึ่งคลอดก็ยังหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยอีก

2 ชั่วโมงต่อมา

“ประเด็นที่แกคิดก็คือคิดว่าเรื่องทั้งหมดแม่เลี้ยงแกเป็นคนทำ”

หลังจากที่ภูผานั่งคุยกับเหนือเมฆได้พักใหญ่ก็พอจะจับใจความได้ว่าเหนือเมฆนั้นคิดว่าเรื่องนี้ต้องเป็นฝีมือของแม่เลี้ยงของเขาเป็นแน่

“ฉันคิดแบบนั้นแต่ขอหาหลักฐานก่อน”

เหนือเมฆปักใจเชื่อแบบนั้นและขอหาหลักฐานให้แน่ชัดก่อนแล้วจะเอาผิดกับคนที่ทำผิดอีกทีอย่างสาสม

“ถ้าแกคิดแบบนั้นแสดงว่าตัวแกเองก็จะไม่ปลอดภัยด้วยเพราะถ้าหากเป็นฝีมือแม่เลี้ยงของแกจริงก็คงจะหวังสมบัติและก็คงจะต้องกำจัดคนที่มีท่าว่าจะมีส่วนแบ่งให้พ้นทาง”

ภูผาเห็นว่าถ้ามันเป็นอย่างที่เพื่อนของเขาคิดจริงตัวเพื่อนของเขาเองก็จะไม่ปลอดภัยด้วยเช่นกัน

“ถ้ายัยนั่นกล้าทำอะไรฉันแม้แต่นิดเดียวฉันเอาคืนเป็นร้อยเท่าแน่”

เหนือเมฆไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรเขาได้ง่ายๆแน่

“แล้วพ่อแกล่ะเค้าคิดว่ายังไง”

ภูผาอยากจะรู้ว่าพ่อของเพื่อนเขามีความเห็นกับเรื่องนี้อย่างไร

“พ่อฉันเเหรอก็เชื่อตำรวจคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุธรรมดาทุกวันนี้เมียพูดอะไรก็เชื่อหมดทุกอย่าง”

เหนือเมฆส่ายหัวเล็กน้อยเมื่อพูดถึงคนเป็นพ่อยิ่งคิดว่าแม่เลี้ยงของเขาชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้กับพ่อเขายิ่งหัวเสีย

“เอาเป็นว่ารอให้ได้หลักฐานอะไรให้แน่ชัดก่อนแล้วค่อยมาคุยกันอีกทีแกก็ใจเย็นๆก่อนตอนนี้ยังไงก็ต้องเอาเรื่องหลานแกก่อนคนที่ฉันรู้จักในพื้นที่ที่นั่นก็ค่อนข้างเยอะเรื่องสืบถามคนในหมู่บ้านคงจะได้ความอะไรมาบ้าง”

ภูผาคิดว่าเรื่องที่บ้านที่ระแวงกันอยู่ตอนนี้เอาไว้ก่อนที่เร่งด่วนก็เห็นจะเป็นเรื่องหลานของเพื่อนเขามากกว่า

“อืม...ขอให้ได้เรื่องโดยเร็วก็แล้วกัน”

เหนือเมฆเห็นว่าเพื่อนของเขามีทางช่วยอยู่มากก็มั่นใจได้ว่าไม่นานคงได้เรื่อง

บ้านพาขวัญ

ช่วงเช้าของวันพาขวัญต้องตื่นมาเตรียมน้ำอุ่นอาให้จันทร์เจ้าทุกเช้าข้าวของเครื่องใช้เด็กอ่อนเธอก็ซื้อใหม่บ้างแม่ของต้นกล้าก็ให้ของใช้มาบ้างทำให้ตอนนี้ทุกอย่างมีครบหมดแล้วที่ต้องซื้ออยู่บ่อยๆก็เห็นจะเป็นนมผงกับแพมเพิสนี่แหละ

“แอ้ๆๆ....แอ้...”

เด็กหญิงลงกะละมังอาบน้ำได้ก็อารมณ์ดีห่อปากน้อยๆส่งเสียงอ้อแอ้ทักทายคนที่กำลังอาบน้ำให้

“สดชื่นใช่ไหมคะ...น้องจันทร์เจ้าของแม่สดชื่นใช่ไหม...”

พาขวัญเห็นจันทร์เจ้าอารมณ์ดีเธอก็พลอยอารมณ์ดีตามไปด้วยทั้งยังส่งเสียงเล็กเสียงน้อยคุยกับลูกสาวตัวน้อยของเธอเล่น

“แอ้ๆๆ...”

“อารมณ์ดีใหญ่เลย....คนเก่งอาบน้ำเสร็จไปกินนมกันนะคะ”

วิชาเลี้ยงเด็กอ่อนพาขวัญได้รับการสอนมาจากมานีทั้งหมดและเธอก็ทำมันได้ดีอีกด้วยเธอไม่เคยบ่นเลยสักครั้งที่ต้องตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อหนูน้อยร้องหิวนมเธอมีความสุขที่ได้ดูแลหนูน้อยเพราะเธอรู้สึกว่าชีวิตเธอมีค่ามากขึ้นและชีวิตของเธอก็มีเป้าหมายที่ต้องขยันเพื่อใครสักคนที่นอนมองตาแป๋วใส่เธออยู่ตรงหน้า

“วันนี้หนูจันทร์เจ้าของแม่ขวัญใส่เสื้อสีชมพูนะคะ....ชอบไหมเอ่ย”

พาขวัญเช็ดตัวให้หนูน้อยเสร็จก็ใช้สำลีชุบน้ำอุ่นเช็ดตาให้หนูน้อยและทาแป้งบางๆพร้อมทั้งหยิบเสื้อผูกตัวจิ๋วที่เธอซื้อมาใส่ให้หนูน้อยอย่างชำนาญพร้อมทั้งใส่แพมเพิสเรียบร้อยแล้วจึงลุกขึ้นเดินไปชงนมปล่อยให้หนูน้อยนอนเล่นบนเบาะนอนไปก่อน

“นมจะหมดแล้วนี่นา”

พาขวัญถอนหายใจเล็กน้อยเมื่อมองไปที่กระป๋องนมของจันทร์เจ้าตอนนี้ตังในบัญชีของเธอเหลือไม่ถึงพันคงจะซื้อนมให้หนูน้อยได้เพียงแค่ไม่กี่วันเท่านั้นยิ่งคิดเธอก็ยิ่งกังวลเรื่องงานที่เธอขอพระพายไปทำด้วยก็ไม่รู้ว่าที่ร้านเขาจะให้เธอทำหรือเปล่ายังต้องรอคำตอบจากพระพายอีกที

“ขวัญ”

พระพายเข้ามาที่บ้านของพาขวัญแต่เช้าเพื่อที่จะมาบอกข่าวดี

“อ้าวพายวันนี้ไม่ไปทำงานเเหรอ”

พาขวัญเห็นว่าเวลานี้เพื่อนเธอควรจะไปทำงานประจำแต่ไหนมาโผล่ที่นี่

“วันนี้วันหยุดน่ะ...อ่อผับที่ฉันไปทำงานพิเศษเค้าบอกให้แกไปเริ่มงานได้คืนนี้เลยนะ”

“จริงเเหรอแก...โล่งอกไปทีนมจันทร์เจ้าก็กำลังจะหมดแล้วด้วย”

พาขวัญถึงกับโล่งใจไปหนึ่งเปราะที่เธอนั้นมีงานทำเสียทีอย่างน้อยเงินที่ได้มาถึงมันจะไม่มากก็ยังทำให้เธอมีรายได้เพิ่มขึ้นมา

“เรื่องเงินซื้อนมแกเอาของฉันก่อนก็ได้มีเมื่อไรก็ค่อยเอามาคืนแล้วก็คืนนี้ก่อนไปทำงานก็เอาจันทร์เจ้าไปฝากแม่ฉันได้เลยนะ”

พระพายรู้ว่าพาขวัญมีค่าใช้จ่ายเยอะเธอเองก็พอมีเงินเก็บอยู่บ้างถึงมันจะไม่เยอะเธอก็พร้อมช่วยและแม่ของเธอเองก็เต็มใจที่จะดูแลจันทร์เจ้าให้อย่างไม่คิดค่าเลี้ยงดูด้วย

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status