แชร์

บทที่ 11 จริงจัง

บทที่ 11 จริงจัง

กาเนสกระแทกตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยความหงุดหงิด เธอมองโอโซนที่กำลังถือของเดินผ่านไปตาขวาง "ฉันก็อยากมีเวลาส่วนตัวนะ นายจะไม่กลับบ้านกลับช่องเลยเหรอ"

"กลับก็ตอนที่อยากกลับนั่นแหละ" เขาหันมาตอบด้วยความมั่นใจพลางเอาของที่ซื้อมาเก็บเข้าที่ เมื่อเสร็จแล้วก็เดินมานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับกาเนส "อยากให้กลับหรืออยากให้อยู่ต่อ"

"อยากให้กลับ" กาเนสตอบเสียงดังฟังชัดแต่ไม่รู้เธอจะตอบทำไมให้เปลืองน้ำลาย ในเมื่อเขาไม่ยอมกลับอยู่แล้ว

"เอาไว้เบื่อค่อยกลับ อยู่ห้องคนเดียวมันก็น่าเบื่อ"

"แต่ฉันอยากอยู่คนเดียว อยากมีความเป็นส่วนตัวเข้าใจป่ะ" โอโซนพยักหน้าเข้าใจแล้วชี้ไปที่ห้องนอนเธอ "ทำไม" กาเนสมองตาม

"คืนนี้ให้กูนอนในห้องไหม แล้วมึงนอนที่นี่จะได้มีความเป็นส่วนตัวไง" หญิงสาวหยิกแขนชายหนุ่มด้วยความหมั่นไส้แล้วง้างมือขึ้นแต่ถูกโอโซนห้ามไว้ก่อน

"ตบหนึ่งครั้ง กูกระแทกหนึ่งยกเอาไหม" เธอเลิ่กลั่กแล้วลดมือลง

"ไอ้บ้า!" ร่างบางลุกขึ้นแล้วเดินนวยนาดออกมาจากห้องนั่งเล่น เธอปิดประตูห้องนอนส่วนตัวเสร็จสรรพก็เดินมาทิ้งตัวนอนบนเตียงนุ่ม ๆ

ครืด~

เสียงข้อความเข้าทำให้เธอต้องลุกขึ้นมาดูอีกครั้ง กาเนสขมวดคิ้วยุ่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status