ตอนพิเศษ 319:00"ลูกครับหนูจะมาเล่นเอาเป็นเอาตายแบบไม่พักผ่อนแบบนี้ไม่ได้นะลูก พรุ่งนี้เรามีนัดกันที่สวนดอกไม้นะครับ""มามิ~ หม่ำ ๆ" โซมียกขวดนมที่หมดแล้วขึ้นมาแกว่งไปมาเบา ๆ เรียกความสนใจจากผู้เป็นแม่ซึ่งกาเนสกำลังนั่งเลือกรูปภาพที่เพิ่งถ่ายมาเมื่อครู่ส่งให้คนทางบ้านดูอยู่"โชนขอนมให้ลูกหน่อยค่ะ""โอเค แต่กินเยอะขนาดนี้แล้วหนูจะนอนได้ไหมลูก""นอง~" โซมีล้มตัวนอนลง เธอแกล้งหลับตาแต่มุมปากยังยิ้มกริ่ม"ลูกหมูน้อย" โอโซนก้มลงไปฟัดพุงน้อย ๆ ก่อนจะเดินไปชงนมให้ลูกสาว "กินแค่นี้พอนะลูก เดี๋ยวมันจะอ้วกออกมาเสียก่อน""แฮ่~" โซมีลืมตาขึ้นมารับขวดนมไปดูดกินอย่างหิวโหยไม่นานก็หมดแต่เธอไม่งอแงแถมยังนอนเล่นอยู่คนเดียวอย่างอารมณ์ดีอีกต่างหาก"เล่นอยู่ตรงนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวพ่อเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้แล้วเดี๋ยวให้แม่ ๆ อาบน้ำป๋อมแป๋มให้ลูกนะ""แอ๊ะ~" โซมียกเท้าขึ้นมาวางไว้บนริมฝีปากพ่อ เธอหัวเราะขบขันชอบใจในขณะที่แม่หัวเราะจนไม่มีเสียงกับสิ่งที่ลูกทำ"เอาใหญ่แล้ว เดี๋ยวจะกัดเท้าขาดเลยดีไหม" โอโซนอ้าปากกัดนิ้วเท้าป้อม ๆ ของลูกน้อยเบา ๆ ก่อนที่จะเดินไปเปิดกระเป๋าสัมภาระแล้วเอาชุดนอนลูกออกมาวางไว้ที่ปลาย
บทนำการทำงานของเครื่องปรับอากาศยังคงทำหน้าที่ของมันได้ดี ภายในห้องพักสี่เหลี่ยมแคบ ๆ ของโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่งในทางกลับคอนโดฯ หรูของหญิงสาวที่กำลังหยัดกายขึ้นมาคร่อมตัวชายหนุ่มคนที่เอาแต่นอนทำหน้าเคลิ้มอยู่ใต้ร่างเธอส่วนกลางกายแข็งแรงถูกดันเข้ามาในช่องทางรักคับแน่นจนสุดความยาว แม้จะเป็นความสัมพันธ์อันลึกซึ้งครั้งแรกของฝ่ายหญิง แต่เธอกลับไม่ได้แสดงท่าทางอ่อนปวกเปียกให้อีกฝ่ายออมแรงเลย กาเนสแสยะยิ้มมุมปากอย่างพอใจ ใบหน้าสวยขึ้นริ้วแดงซ่านด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมากพอสมควร ไม่ต่างจากคนใต้ร่างที่เมาจนสติสัมปชัญญะไม่เต็มร้อยบทรักเร่าร้อนถูกบรรเลงมาเรื่อย ๆ จนถึงสองชั่วโมงเต็ม แต่ความกระสันกลับไม่เบาลงเลย อาจเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เข้าไปทำปฏิกิริยากับจุดอ่อนไหวบวกกับเลือดลมในร่างกายให้สูบฉีดฝ่ามือหนาลูบไล้ตามเอวคอดบางขึ้นมาเรื่อย ๆ จนมาหยุดอยู่ที่ราวนมด้านซ้าย ปลายนิ้วชี้เกลี่ยรอยแผลเป็นจากการผ่าตัดเสริมหน้าอกเบา ๆ ก่อนจะถูกมือเรียวเล็กปัดออก"อ๊า~" เสียงครางถูกเปล่งออกจากริมฝีปากหนาเมื่อสัมผัสถึงความเสียวซ่าน จากกลางกายแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย ริมฝีปากหนาห่อเข้าและเปล่งเสียงครา
บทที่ 1 ไฟกับน้ำมันหลายชั่วโมงก่อนหน้านี้"เมื่อไหร่มันจะมาวะ นัดกันไว้ว่าพร้อมหน้ากันที่นี่สองทุ่ม ยังไม่เห็นเงาหัวใครสักคน!" ปรินบ่นกระปอดกระแปดขณะที่นั่งจองที่ให้เพื่อน ๆ ที่นัดกันไว้ว่าจะมารวมกันพร้อมหน้าที่โซนวีไอพีตอนสองทุ่มตรง นี่ยังไง! มันปาเข้าไปสองทุ่มครึ่งแล้ว เขาเริ่มขมวดคิ้วไม่สบอารมณ์แต่ทว่าขุนเขากับธันวากลับเดินเข้ามาเสียก่อน ปรินจึงสบถคำหยาบคายออกไปอย่างประชดประชัน "ไอ้เหี้ย ไม่มากันพรุ่งนี้เลยล่ะ!""รีบไปหาพ่อมึงเหรอ นี่เพิ่งสองทุ่มเอง" ธันวามองเวลาบนข้อมือแล้วหันไปกวักมือเรียกพนักงานบริการมาสั่งเครื่องดื่มไว้รอเพื่อน ๆ ครู่หนึ่งปกป้องกับโอโซนก็เดินเข้ามานั่งลงบนโซฟาตัวถัดไปจากเขา"ไอ้ปินมันจะแดกหัวกูแล้ว" ขุนเขาว่าพร้อมยกยิ้มมุมปาก เขาเลิกคิ้วให้โอโซน ชะเง้อมองด้านหลังก่อนจะถามเสียงเรียบแต่แววตากลับบ่งบอกถึงความอยากแกล้ง "กูนึกว่ามึงจะมาพร้อมกับกาเนสซะอีก""เสือกไม่เข้าเรื่อง กูจะมากับใครทำไมต้องยุให้กูกับอีเนสใกล้กันด้วยวะ" โอโซนหงุดหงิดเล็กน้อย"เปล่า กูแค่ถามเฉย ๆ ก็ทางกลับคอนโดมันกับทางกลับบ้านมึงมันทางเดียวกันหนิ นึกว่ามันจะมากับมึงไง" ขุนเขายกแขนกอดอกก่อนจะหัน
บทที่ 2 อยากรู้อยากลองโอโซนเดินลงมาชั้นล่างอย่างเอื่อย ๆ ดวงตากวาดมองไปรอบ ๆ และหยุดไว้ที่แผ่นหลังบอบบางที่ถูกฝ่ามือหนาของชายหนุ่มผิวสีน้ำผึ้งลูบไปมาเบา ๆ เขาไม่ได้ใส่ใจและเดินไปเข้าห้องน้ำและทำธุระส่วนตัวจนเสร็จสรรพ พอเดินออกมาสองหนุ่มสาวที่นั่งอยู่หน้าบาร์ก็หายไปแล้ว เหลือไว้เพียงร่องรอยเท่านั้น โอโซนกดโทรหาขุนเขาทันที(ไง อยู่ไหนทำไมต้องโทรมา)"อีเนสไปไหน"(มันก็อยู่ที่บาร์ไม่ใช่เหรอ อ้าว) ปลายสายอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อมองไปที่บาร์แล้วไม่เห็นกาเนสอยู่หน้าบาร์อย่างที่ควรจะเป็น (ไม่รู้ว่ะ กูไม่ได้มองมันตลอดเวลาขนาดนั้น แต่ช่างเถอะเดี๋ยวมันก็คงกลับมา)"อืม" เมื่อวางสายจากขุนเขาแล้วโอโซนก็เดินขึ้นมาชั้นสองเหมือนเดิม นั่งดื่มอยู่ครู่หนึ่งก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากด้านล่าง ทุกคนต่างให้ความสนใจรวมถึงกลุ่มโอโซนด้วย ทุกคนลุกขึ้นมาดูแต่พอดูดี ๆ แล้วคนที่ถูกรั้งตัวไว้คือกาเนส ทั้งหกหนุ่มรีบวิ่งลงไปเคลียร์สถานการณ์แล้วพาตัวเพื่อนสาวออกมาจากตรงนั้น"ปล่อยดิวะ จะตบปากอีนั่นให้เลือดกลบปาก!""มันเกิดอะไรขึ้นวะ" ขุนเขาเอ่ยถามเมื่อเดินมาถึงลานจอดรถแล้ว แต่กาเนสกลับยืนกำหมัดแน่นอย่างโกรธจัด เธอพ่นลม
บทที่ 3 เล่นเพื่อนโอโซนตวัดสายตาดุมองคนที่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงยียวน "มันเสี้ยนมากขนาดนั้นเหรอวะ" เขาถามกาเนสแล้วเปิดประตูก้าวลงจากรถ เดินอ้อมหน้ารถไปฝั่งประตูข้างคนขับ เปิดประตูแล้วลากตัวกาเนสลงมา จากนั้นเด็กที่ดูแลห้องพักก็วิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาเขา"รับเป็นห้องแบบไหนดีครับพี่""ธรรมดา" โอโซนเอี้ยวหน้ามามองคนด้านหลังที่ยืนนิ่งอยู่ พอเขาหันไปมองเธอก็ลอยหน้าลอยตาไม่รู้สึกเกรงกลัวอะไรจนเป็นโอโซนเองที่หงุดหงิดใจ ในตอนที่โอโซนเปิดประตูห้องจู่ ๆ กาเนสก็เกร็งตัวไม่ยอมเข้าไปในกับเขา "ทำไม เกิดกลัวขึ้นมารึไง""เปล่า ฉันแค่มึนหัวอยากกลับห้องแค่นั้น" เธอตอบเสียงเรียบแล้วสะบัดมือหนาออก กรีดกรายเดินเข้ามาในห้องและทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอนหนานุ่มที่แทบจะทำตัวเธอลอยขึ้นเมื่อยามนั่งลงแรง ๆ กาเนสยิ้มมุมปาก แบบนี้น่ะเหรอเตียงนอนในโรงแรมม่านรูด เด้งดีเป็นบ้า..ถึงว่าทำไมเขาชอบมาทำอะไรกันในนี้ มันเด้งสู้แบบไม่ต้องเปลืองแรงแบบนี้เอง "เอาไง เข้ามาแล้วก็ต้องเอานะ ไม่เอาก็กลับเสียเวลา""ปากมึงนี่มัน!""ปากน่าจูบเหรอคะ มาจูบสิต่อจากเมื่อกี้ก็ได้ยังค้างอยู่เลย" ยื่นใบหน้ามาหาโอโซนแต่ถูกเขาใช้ปลายนิ้วดันหน้าผากออกห่
บทที่ 4 จุดเปลี่ยนหญิงสาวชักสีหน้าใส่คนที่นั่งทำหน้าเอ๋อ ๆ อยู่กลางหว่างขาก่อนจะลุกขึ้นแล้วเป็นฝ่ายดันตัวโอโซนนอนลง เธอก้าวขึ้นมาคร่อมตัวเขาไว้ด้วยความมั่นใจ"ถ้าไม่ทำ เดี๋ยวทำเองแล้วกัน" ว่าจบจึงบดเบียดสะโพกลงไปเบา ๆ พร้อมกับจับแก่นกายใหญ่สอดใส่เข้ามาในช่องทางรักคับแน่น โอโซนกะพริบตาไล่คราบน้ำตาจากการเบิกตากว้างเป็นเวลานานแล้วจ้องหน้ากาเนส เขารั้งสะโพกมนไว้แน่น"เดี๋ยว! มึงทำแบบนี้เพื่ออะไรวะเนส" คำถามที่ไร้ซึ่งคำตอบจากคนที่กำลังขย่มตัวเองลงมาอยู่บนตัวเขา กาเนสไม่สนใจอะไรแถมยังปัดมือหนาออกจากเอวตัวเองแล้ววางมือลงบนหน้าท้องแกร่ง ในขณะที่ร่างกายกำลังเคลื่อนไหวตามกลไกของมัน จนถึงจุดที่เธอรับรู้สึกถึงความเสียวซ่านแต่เป็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น"ไม่ตะ..ต้องห่วงหรอก ฉันไม่บอกใครและมันจะเป็นความลับของเราสองคนตลอดไป" เธอเชิดใบหน้าขึ้นเปล่งเสียงครางหวานเมื่อได้รับความเสียวซ่านเป็นครั้งแรก มันแตกต่างไปจากที่เคยใช้เครื่องเล่นเสียว โอโซนขบกรามแน่นแล้วจับมือเรียวไว้"มึงทำแบบนี้เราจะมองหน้ากันไม่ติด""ปกติเคยมองหน้าเหรอ เห็นแต่มองนม" เธอตอบตามสิ่งที่เห็น ปกติโอโซนเคยมองหน้าเธอที่ไหน เขาทักทายด้วย
บทที่ 5 (ไม่)เหมือนเดิมหญิงสาวถอนหายใจยาว ๆ ด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ จะคิดเข้าข้างตัวเองว่าโอโซนอยากรับผิดชอบด้วยการมาขอเป็นแฟนมันก็ดูเห็นแก่ตัวเกินไปเพราะการกระทำเขาไม่ได้ทำให้ตีความหมายไปแบบนั้นเลยน่ะสิ "กินยาคุมไปแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก" เธอตอบกลับสั้น ๆ แล้วเดินกลับไปที่เตียงนอนหลังจากโยนผ้าลงในเครื่องซักผ้าแล้ว โอโซนสืบเท้าเดินตามหลังมาติด ๆ"มึงแน่ใจนะ""แน่ใจ? เรื่องท้องน่ะเหรอ""อืม""ไม่ท้องหรอก แค่ครั้งเดียวเองอีกอย่างฉันก็กินยาคุมไปแล้วด้วย ไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องลูกแกหรอก ไม่อยากเสียเวลาอุ้มท้อง""เออ! แบบนั้นก็ดี""หรือว่าจะลองอุ้มท้องดูนะ""อย่ามากวนตีนกู""หรือแกจะมาเป็นผัวฉันล่ะ ไหน ๆ ก็ได้กันละ""พอ ๆ เลิกพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้สักทีเถอะเนส แค่นี้กูก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว" กาเนสยิ้มมุมปากที่สามารถทำให้คนอย่างโอโซนปวดหัวได้ เธอทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วใช้เท้าเขี่ยตัวโอโซนอย่างหยอกล้อ"อีกสักรอบไหมคะ ยังไหวนะ""คงจะมีมึงคนเดียวเนี่ยแหละที่กล้าเอาตีนเขี่ยกูแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นนะกูตบคว่ำไปแล้ว""รู้สึกเป็นคนพิเศษขึ้นมาแล้วอะ ขอบคุณนะ" กาเนสลุกขึ้นมาแล้วรั้งใบหน้าคมคายลงมาหอมแก้มหนัก
บทที่ 6 ไม่สบายกาเนสหันหลังให้อธิปแล้วหลังจากร่ำลากันเสร็จ เธอเดินมาตรงเคาน์เตอร์ด้านหน้าเพื่อรับกล่องพัสดุแล้วเข้ามาในลิฟต์"เฮ้อ~ จะมาตายเพราะถูกเอาไม่ได้นะ!" เธอยืนพิงผนังลิฟต์แล้วอ่านชื่อคนที่ส่งของมาให้แต่หัวคิ้วกลับขมวดยุ่ง "โชน!" เธอพูดชื่อโอโซนออกมาด้วยความมึนงงก่อนจะร้องอ๋อในใจ เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนโอโซนเคยโทรมาบอกว่าจะมีพัสดุมาส่งที่คอนโด ให้เธอรับไว้ให้ครืด~ ครืด~โทรศัพท์เครื่องหรูสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋าสะพายข้าง เธอพอจะเดาออกว่าคนที่โทรมาเป็นใคร และเดาไม่ผิดจริง ๆ"ไง"(ของไปถึงแล้วใช่ไหม)"อืม รับไว้ให้แล้วล่ะ มาเอาตอนไหน"(แล้วจะให้กูไปเอาตอนไหนล่ะ) กาเนสกรอกตาไปมาอย่างเหนื่อยหน่าย (ทำไม เงียบเพราะไม่อยากเจอหน้ากูเหรอ)"คืนนี้ละกัน"(อืม) ตกลงกันเสร็จกาเนสก็วางสายก่อน เธอเปิดประตูเข้ามาในห้องและถอดเสื้อเพื่อจะอาบน้ำและได้กินยานอนพักผ่อน01:00 น.โอโซนเดินช้า ๆ มาหยุดยืนหน้าห้องกาเนสหลังจากเลิกดื่มแล้วเขาก็ขับรถมาหาเธอที่คอนโดทันที ก่อนจะกดกริ่งสองครั้ง"ทำไมไม่มาเปิดสักทีวะ" โอโซนพึมพำกับตัวเองเพราะปกติกาเนสไม่เคยมาเปิดประตูช้าเกินหนึ่งนาทีเลย หางตาเหลือบมองเวลาบนข้อ