บทที่ 2 อยากรู้อยากลอง
โอโซนเดินลงมาชั้นล่างอย่างเอื่อย ๆ ดวงตากวาดมองไปรอบ ๆ และหยุดไว้ที่แผ่นหลังบอบบางที่ถูกฝ่ามือหนาของชายหนุ่มผิวสีน้ำผึ้งลูบไปมาเบา ๆ เขาไม่ได้ใส่ใจและเดินไปเข้าห้องน้ำและทำธุระส่วนตัวจนเสร็จสรรพ พอเดินออกมาสองหนุ่มสาวที่นั่งอยู่หน้าบาร์ก็หายไปแล้ว เหลือไว้เพียงร่องรอยเท่านั้น โอโซนกดโทรหาขุนเขาทันที
(ไง อยู่ไหนทำไมต้องโทรมา)
"อีเนสไปไหน"
(มันก็อยู่ที่บาร์ไม่ใช่เหรอ อ้าว) ปลายสายอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อมองไปที่บาร์แล้วไม่เห็นกาเนสอยู่หน้าบาร์อย่างที่ควรจะเป็น (ไม่รู้ว่ะ กูไม่ได้มองมันตลอดเวลาขนาดนั้น แต่ช่างเถอะเดี๋ยวมันก็คงกลับมา)
"อืม" เมื่อวางสายจากขุนเขาแล้วโอโซนก็เดินขึ้นมาชั้นสองเหมือนเดิม นั่งดื่มอยู่ครู่หนึ่งก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากด้านล่าง ทุกคนต่างให้ความสนใจรวมถึงกลุ่มโอโซนด้วย ทุกคนลุกขึ้นมาดูแต่พอดูดี ๆ แล้วคนที่ถูกรั้งตัวไว้คือกาเนส ทั้งหกหนุ่มรีบวิ่งลงไปเคลียร์สถานการณ์แล้วพาตัวเพื่อนสาวออกมาจากตรงนั้น
"ปล่อยดิวะ จะตบปากอีนั่นให้เลือดกลบปาก!"
"มันเกิดอะไรขึ้นวะ" ขุนเขาเอ่ยถามเมื่อเดินมาถึงลานจอดรถแล้ว แต่กาเนสกลับยืนกำหมัดแน่นอย่างโกรธจัด เธอพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ ระบายความหงุดหงิด
"ก็มันมาว่ากูจะแย่งผัวมัน ผัวมันหล่อมั้ง สาระแนเดินมาคุยกับกูเองหนิ ไม่ได้วิ่งเข้าหาสักหน่อย" มุมปากบางโค้งลงเล็กน้อย
"กลับเถอะ แป้งปั้นง่วงแล้ว" บดินทร์ถือโอกาสนี้ชวนเพื่อนกลับด้วย ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับเขาก่อนที่โอโซนจะเดินมาลากแขนกาเนสไปขึ้นรถตัวเอง
"เก๋ามากเหรอที่ไปยืนชี้หน้าด่าเขาปาว ๆ อะ"
"เสือกอะไรด้วยอะ ไม่ตบมันหน้าแหกก็บุญแล้ว" เธอตอบกลับแทบจะทันที "ยุ่งไม่เข้าเรื่อง! กำลังจูบกับพี่อัคอยู่แท้ ๆ" นึกแล้วก็เสียดายชะมัด กำลังไปได้สวยแท้ ๆ แต่หมามันดันเห่าก่อน
"หาเรื่องใส่ตัวเองไม่ว่า" ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมาอย่าวระอาแล้วขับรถออกมาจากผับ กาเนสนั่งกัดฟันแน่น ยังรู้สึกโกรธยายบ้านั่นไม่หาย ถ้าเพื่อนไม่มาห้ามก่อนอาจจะมีฉากนองเลือดเกิดขึ้นก็ได้ เธอจิ๊ปากแล้วถอนหายใจออกมา พี่อัคคงเห็นฉันในอีกด้านไปแล้วสินะ ไม่น่าเลย..
"ทำไม มากับกูมันทำให้มึงอึดอัดมากเลย?" ดวงตาโฉบเฉี่ยวจิกมองหน้าชายหนุ่มคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัย
"แล้วใครใช้ให้แกพาฉันมาด้วย ไม่ได้ขอร้องสักหน่อย"
"ปากดี"
"เออ ดีมากเลยล่ะ พูดแล้วโคตรเสียดายอะ กำลังจูบกับพี่อัคกำลัง….เสียงานหมด!"
"จูบไปทั่ว เดี๋ยวได้เจอดีสักวัน"
"ค้างอะ ขอจูบหน่อยดิ มันไม่สุดอะเข้าใจไหม" กาเนสขยับมาใกล้ ๆ โอโซนแล้วประคองหน้าเขาไว้
"ทำเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย เอาปากสกปรก ๆ ที่จูบคนอื่นออกไปไกลจากหน้ากูเลย!" จู่ ๆ ก็รู้สึกขนลุกขึ้นมาก็ตอนที่กาเนสทำปากจู๋ ๆ แล้วยื่นมาจะจูบเนี่ยแหละ
"รังเกียจฉันเหรอ" เธอถามพลางเชิดหน้าขึ้น
"เออ! แม่งน่าเกลียด กูไม่ชอบจูบทับรอยใครเว้ย" เขาพูดเสียงดัง ละมือจากพวงมาลัยมาดันใบหน้ากาเนสออกห่างแต่เธอกลับปัดมือเขาออกแล้วรั้งใบหน้าโอโซนมาจูบหนัก ๆ บดขยี้จูบจนลิปสติกเปื้อนริมฝีปากโอโซนลามไปถึงคางเขา คล้ายว่าทำไปเพราะความสะใจ "อีเนส! มึงทำเหี้ยอะไรวะ" เขาเลี้ยวรถมาจอดริมฟุตพาท
"แค่จูบอะ จริงจังอะไรนักหนา ทีแกจับนมฉันไม่เห็นว่าเลย" ทีตัวเองจับนม ทั้งบีบทั้งเคล้นเธอยังไม่ปริปากบ่น แค่จูบทำเป็นมาหวงตัว!
"จูบเหี้ยอะไร กูไม่ใช่ผู้ชายของมึงนะที่จะมาทำอะไรตามอำเภอใจได้น่ะ"
"ฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงของนายเหมือนกัน เพราะงั้นต่อจากนี้ห้ามถึงเนื้อถึงตัว เพราะหวงไว้ให้ผู้ชายของฉันทำแบบนั้นได้คนเดียว"
"จุ้นจ้าน! น่ารำคาญ"
"เออ! ทำตัวน่ารำคาญเหมือนกันนั่นแหละ ฉันไม่รู้ว่าหลงตัวมารู้จักกับแกได้ยังไง โคตรเสียดายเวลาสามปีที่รู้จักแกมาเลยอะ" ลมหายใจเจือด้วยแอลกอฮอล์ถูกระบายออกมาด้วยความหงุดหงิด
"เป็นความซวยของกูมากกว่าที่มารู้จักมึงอะ"
"ช่างเถอะ ไม่อยากเสียเวลาเถียงกับคนโง่" ต่างคนต่างเงียบไปนานหลายนาที กาเนสหันมามองโอโซนพลางกัดปากเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยถามออกไปตามที่สมองกำลังคิด "เอากับผู้หญิงครั้งแรกเป็นยังไง"
เอี๊ยด!
เขาเผลอเหยียบเบรกอย่างแรง พร้อมทำหน้าไม่สบอารมณ์
"คำถามแต่ละคำถามมึงนี่ส่อไปในทางที่ไม่น่าตอบเลยนะ"
"ก็อยากรู้อะ"
"อย่ามาทำเป็นถามกู มึงเองก็ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกันนั่นแหละอีเนส" กาเนสไหวไหล่พร้อมเบ้ปาก แต่ใครจะรู้ว่าไอ้คำว่าผ่านอะไรมาเยอะมันก็แค่จูบไหมวะ ถ้าจูบกับผู้ชายเธอไม่เถียงนะ อันนี้จูบมาหลายคนเหมือนกันแต่เรื่องอย่างว่า เธอไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนได้ดอมดมหรอกนอกจากคนที่จะมาเป็นผัว! เท่านั้น
"ยังไม่เคย" เธอตอบกลับเสียงเบาแทบลอยไปกับลม แต่ทว่าโอโซนกลับหัวเราะลั่น มันน่าขันดีจริง ๆ ที่ผู้หญิงข้างกายที่ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้าอย่างกาเนสจะไม่เคยนอนกับผู้ชายคนไหน แต่ด้วยความเงียบของเธอเขาจึงหยุดหัวเราะแล้วหันมาถาม
"ถามจริง?"
"อืม ไม่เคยเอากับใคร"
"กูเชื่อมึงได้ไหมเนี่ย คนอย่างมึงเนี่ยนะไม่เคยเอากับใคร"
"เออสิ ไม่เคยเอากับใคร แต่ก็อยากลองเอากับเพื่อนดูบ้างนะ ท่าจะมัน"
"กูไม่นิยมเอากับหมา"
แปะ!
"ตีปากกูทำไม"
"หมาบ้านมึงสิสวยขนาดนี้ หมามันทำได้ท่าเดียวนะคะ แต่กูทำได้หลายท่าและครางเป็นด้วย" ว่าจบกาเนสก็เปล่งเสียงครางออกมาอย่างยั่วยวนก่อนจะหัวเราะชอบใจสีหน้าเอือมระอาของโอโซน "เอากันป่ะ อยากลองอะครั้งแรกมันจะเป็นยังไง"
"เหี้ย น่ากลัวว่ะ" โอโซนหดคอแล้วขยับหนีหญิงสาว จู่ ๆ ก็รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยขึ้นมา อาจจะเป็นเพราะกำลังเมากาเนสเลยกล้าพูดอะไรแบบนี้
"พูดจริงนะ เอากันป่ะ แค่ครั้งเดียวไม่เป็นไรหรอก"
"หุบปากเลย กูขนลุกนะ!"
"อย่างแกเนี่ยนะขนลุก เป็นไปได้เหรอ" กาเนสยกยิ้มมุมปากแล้วลุกออกจากเบาะที่นั่งตัวเอง ไปนั่งบนหน้าตักโอโซนโดยยกเท้าทั้งสองข้างขึ้นมาวางบนเบาะ "ลองเอากันป่ะ อยากรู้จริง ๆ นะว่าจะรู้สึกยังไง"
"ย้ายตัวมึงออกไปจากตัวกูก่อน" เขาเอียงหน้าหลบเพราะกาเนสแอ่นหน้าอกขึ้นร่องนมจะเบียดหน้าอยู่แล้ว แต่เธอกลับนั่งยิ้มไม่สนใจคำบอกนั้น "ยังมั่นหน้านั่งอยู่อีก ออกไป!"
"แค่นี้เอง"
"เนส กูไม่เล่น"
"ใครบอกจะเล่นล่ะ"
"กูเป็นเพื่อนมึงนะ ออกไปก่อนที่กูจะโมโหทำอะไรมึงแรง ๆ" สีหน้าเอาจริงของโอโซนไม่ได้ทำให้กาเนสรู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย เธอแสยะยิ้มมุมปากแล้วตวัดแขนโอบกอดคอหนา "จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม" เขาเริ่มมีน้ำโห
"อยากเล่นเพื่อนอะ ก่อนถึงคอนโดฉันมีม่านรูดนะ ถ้าสนใจก็แวะได้เลย"
"น้ำหน้าอย่างมึงทนไม่ได้หรอก"
"…" ยิ้มลอยหน้าลอยตา "ปากแบบนี้มันน่าเอาจุกปิดไว้จริง ๆ แต่แกไม่อยากเหรอ" เธอลูบไล้แผงอกแกร่งเบา ๆ เป็นการปลุกเร้าอารมณ์ กลับถูกโอโซนรวบมือไว้แน่น
"อย่า"
"อย่าช้าเหรอ.."
"เนส!"
"ขา~"
"หน้ามึนจังวะ"
"ฮึฮึ..ฉันแค่อยากลองเท่านั้นแหละ แค่อยากรู้สึก" เธอก้าวมานั่งเบาะตัวเองแล้วคาดเข็มขัดนิรภัย ข้างหน้าคือทางเลี้ยวเข้าโรงแรมม่านรูดแต่โอโซนขับผ่านมาแล้ว
เอี๊ยด!!
"อะไร?" เธอถามเสียงเรียบ แต่ทว่าโอโซนกลับถอยรถกลับไปที่ทางเข้าโรงแรมแล้วเลี้ยวเข้ามา วูบหนึ่งกาเนสรู้สึกแปลกใจแล้วกลับมายิ้มเยาะ
"…" โอโซนปิดปากเงียบ
"อยากลองเล่นเพื่อนเหรอ.."
บทที่ 3 เล่นเพื่อนโอโซนตวัดสายตาดุมองคนที่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงยียวน "มันเสี้ยนมากขนาดนั้นเหรอวะ" เขาถามกาเนสแล้วเปิดประตูก้าวลงจากรถ เดินอ้อมหน้ารถไปฝั่งประตูข้างคนขับ เปิดประตูแล้วลากตัวกาเนสลงมา จากนั้นเด็กที่ดูแลห้องพักก็วิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาเขา"รับเป็นห้องแบบไหนดีครับพี่""ธรรมดา" โอโซนเอี้ยวหน้ามามองคนด้านหลังที่ยืนนิ่งอยู่ พอเขาหันไปมองเธอก็ลอยหน้าลอยตาไม่รู้สึกเกรงกลัวอะไรจนเป็นโอโซนเองที่หงุดหงิดใจ ในตอนที่โอโซนเปิดประตูห้องจู่ ๆ กาเนสก็เกร็งตัวไม่ยอมเข้าไปในกับเขา "ทำไม เกิดกลัวขึ้นมารึไง""เปล่า ฉันแค่มึนหัวอยากกลับห้องแค่นั้น" เธอตอบเสียงเรียบแล้วสะบัดมือหนาออก กรีดกรายเดินเข้ามาในห้องและทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอนหนานุ่มที่แทบจะทำตัวเธอลอยขึ้นเมื่อยามนั่งลงแรง ๆ กาเนสยิ้มมุมปาก แบบนี้น่ะเหรอเตียงนอนในโรงแรมม่านรูด เด้งดีเป็นบ้า..ถึงว่าทำไมเขาชอบมาทำอะไรกันในนี้ มันเด้งสู้แบบไม่ต้องเปลืองแรงแบบนี้เอง "เอาไง เข้ามาแล้วก็ต้องเอานะ ไม่เอาก็กลับเสียเวลา""ปากมึงนี่มัน!""ปากน่าจูบเหรอคะ มาจูบสิต่อจากเมื่อกี้ก็ได้ยังค้างอยู่เลย" ยื่นใบหน้ามาหาโอโซนแต่ถูกเขาใช้ปลายนิ้วดันหน้าผากออกห่
บทที่ 4 จุดเปลี่ยนหญิงสาวชักสีหน้าใส่คนที่นั่งทำหน้าเอ๋อ ๆ อยู่กลางหว่างขาก่อนจะลุกขึ้นแล้วเป็นฝ่ายดันตัวโอโซนนอนลง เธอก้าวขึ้นมาคร่อมตัวเขาไว้ด้วยความมั่นใจ"ถ้าไม่ทำ เดี๋ยวทำเองแล้วกัน" ว่าจบจึงบดเบียดสะโพกลงไปเบา ๆ พร้อมกับจับแก่นกายใหญ่สอดใส่เข้ามาในช่องทางรักคับแน่น โอโซนกะพริบตาไล่คราบน้ำตาจากการเบิกตากว้างเป็นเวลานานแล้วจ้องหน้ากาเนส เขารั้งสะโพกมนไว้แน่น"เดี๋ยว! มึงทำแบบนี้เพื่ออะไรวะเนส" คำถามที่ไร้ซึ่งคำตอบจากคนที่กำลังขย่มตัวเองลงมาอยู่บนตัวเขา กาเนสไม่สนใจอะไรแถมยังปัดมือหนาออกจากเอวตัวเองแล้ววางมือลงบนหน้าท้องแกร่ง ในขณะที่ร่างกายกำลังเคลื่อนไหวตามกลไกของมัน จนถึงจุดที่เธอรับรู้สึกถึงความเสียวซ่านแต่เป็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น"ไม่ตะ..ต้องห่วงหรอก ฉันไม่บอกใครและมันจะเป็นความลับของเราสองคนตลอดไป" เธอเชิดใบหน้าขึ้นเปล่งเสียงครางหวานเมื่อได้รับความเสียวซ่านเป็นครั้งแรก มันแตกต่างไปจากที่เคยใช้เครื่องเล่นเสียว โอโซนขบกรามแน่นแล้วจับมือเรียวไว้"มึงทำแบบนี้เราจะมองหน้ากันไม่ติด""ปกติเคยมองหน้าเหรอ เห็นแต่มองนม" เธอตอบตามสิ่งที่เห็น ปกติโอโซนเคยมองหน้าเธอที่ไหน เขาทักทายด้วย
บทที่ 5 (ไม่)เหมือนเดิมหญิงสาวถอนหายใจยาว ๆ ด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ จะคิดเข้าข้างตัวเองว่าโอโซนอยากรับผิดชอบด้วยการมาขอเป็นแฟนมันก็ดูเห็นแก่ตัวเกินไปเพราะการกระทำเขาไม่ได้ทำให้ตีความหมายไปแบบนั้นเลยน่ะสิ "กินยาคุมไปแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก" เธอตอบกลับสั้น ๆ แล้วเดินกลับไปที่เตียงนอนหลังจากโยนผ้าลงในเครื่องซักผ้าแล้ว โอโซนสืบเท้าเดินตามหลังมาติด ๆ"มึงแน่ใจนะ""แน่ใจ? เรื่องท้องน่ะเหรอ""อืม""ไม่ท้องหรอก แค่ครั้งเดียวเองอีกอย่างฉันก็กินยาคุมไปแล้วด้วย ไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องลูกแกหรอก ไม่อยากเสียเวลาอุ้มท้อง""เออ! แบบนั้นก็ดี""หรือว่าจะลองอุ้มท้องดูนะ""อย่ามากวนตีนกู""หรือแกจะมาเป็นผัวฉันล่ะ ไหน ๆ ก็ได้กันละ""พอ ๆ เลิกพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้สักทีเถอะเนส แค่นี้กูก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว" กาเนสยิ้มมุมปากที่สามารถทำให้คนอย่างโอโซนปวดหัวได้ เธอทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วใช้เท้าเขี่ยตัวโอโซนอย่างหยอกล้อ"อีกสักรอบไหมคะ ยังไหวนะ""คงจะมีมึงคนเดียวเนี่ยแหละที่กล้าเอาตีนเขี่ยกูแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นนะกูตบคว่ำไปแล้ว""รู้สึกเป็นคนพิเศษขึ้นมาแล้วอะ ขอบคุณนะ" กาเนสลุกขึ้นมาแล้วรั้งใบหน้าคมคายลงมาหอมแก้มหนัก
บทที่ 6 ไม่สบายกาเนสหันหลังให้อธิปแล้วหลังจากร่ำลากันเสร็จ เธอเดินมาตรงเคาน์เตอร์ด้านหน้าเพื่อรับกล่องพัสดุแล้วเข้ามาในลิฟต์"เฮ้อ~ จะมาตายเพราะถูกเอาไม่ได้นะ!" เธอยืนพิงผนังลิฟต์แล้วอ่านชื่อคนที่ส่งของมาให้แต่หัวคิ้วกลับขมวดยุ่ง "โชน!" เธอพูดชื่อโอโซนออกมาด้วยความมึนงงก่อนจะร้องอ๋อในใจ เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนโอโซนเคยโทรมาบอกว่าจะมีพัสดุมาส่งที่คอนโด ให้เธอรับไว้ให้ครืด~ ครืด~โทรศัพท์เครื่องหรูสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋าสะพายข้าง เธอพอจะเดาออกว่าคนที่โทรมาเป็นใคร และเดาไม่ผิดจริง ๆ"ไง"(ของไปถึงแล้วใช่ไหม)"อืม รับไว้ให้แล้วล่ะ มาเอาตอนไหน"(แล้วจะให้กูไปเอาตอนไหนล่ะ) กาเนสกรอกตาไปมาอย่างเหนื่อยหน่าย (ทำไม เงียบเพราะไม่อยากเจอหน้ากูเหรอ)"คืนนี้ละกัน"(อืม) ตกลงกันเสร็จกาเนสก็วางสายก่อน เธอเปิดประตูเข้ามาในห้องและถอดเสื้อเพื่อจะอาบน้ำและได้กินยานอนพักผ่อน01:00 น.โอโซนเดินช้า ๆ มาหยุดยืนหน้าห้องกาเนสหลังจากเลิกดื่มแล้วเขาก็ขับรถมาหาเธอที่คอนโดทันที ก่อนจะกดกริ่งสองครั้ง"ทำไมไม่มาเปิดสักทีวะ" โอโซนพึมพำกับตัวเองเพราะปกติกาเนสไม่เคยมาเปิดประตูช้าเกินหนึ่งนาทีเลย หางตาเหลือบมองเวลาบนข้อ
บทที่ 7 ย้อนแย้งหลายวันต่อมาจากที่คิดว่าคงมองหน้ากันไม่ติดหลังจากที่แอบมีความสัมพันธ์ลับ ๆ กันสองคนแต่มันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่โอโซนคิดไว้เลยสักนิด กาเนสยิ้มแย้มและทำตัวสนิทสนมเหมือนเดิมแต่เป็นเขาเองที่กลับไปเป็นแบบเดิมไม่ได้"หยิบแก้วน้ำให้หน่อย" กาเนสเอาไหล่สะกิดไหล่โอโซนในขณะที่ตัวเองจ้องหนังสืออยู่ เขาหันไปมองแก้วน้ำหวานแล้วยกมาวางไว้ใกล้ ๆ "อะไร เดี๋ยว ๆ ไม่ต้องป้อนก็ได้กินเองได้หรอกน่า" เธอรีบผลักมือเขาออกแล้วเอาแก้วมาถือเอง"ก็กูเห็นมึงมัวอ่านแต่หนังสือไม่ยอมดูดสักที""เวอร์ไปป่ะเนี่ย แกทำตัวให้เหมือนปกติเถอะ เป็นแบบนี้มันขนลุกอะ""ยังไง กูก็ปกติของกูแบบนี้""ไม่นะ ไม่ปกติอะ" กาเนสละสายตาจากหนังสือที่กำลังอ่านมามองหน้าโอโซน "รู้ตัวป่ะว่าไม่เหมือนเดิมอะ แกคิดมากอะไรเหรอ เรื่องคืนนั้นหรือเป็นอะไร" กาเนสเปิดอกถามตรง ๆ ไม่ใช่ว่าเธอดูไม่ออกว่าโอโซนเปลี่ยนไปมากแค่ไหน ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่เหมือนโอโซนคนเดิมที่เธอรู้จัก"คิด กูคิดมาตลอดแหละ""เอาไว้ค่อยคุยกัน" กาเนสละสายตาจากใบหน้าหล่อเหลามองไปยังกลุ่มเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางนี้ ปรินชี้หน้าพวกเขาสองคนอย่างยิ้ม ๆ"พวกมึงสองคนนี่ชักย
บทที่ 8 ความสัมพันธ์ลับ ๆมือเล็กผลักอกแกร่งออกห่าง ตอนนี้ในหัวเธอมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมดกับการของโอโซน"ทำบ้าอะไรเนี่ย""กูแค่อยากจูบเหมือนที่มึงเคยจูบกูแค่นั้น""แล้วมันใช่เรื่องไหมเนี่ย""กูหวงมึงนะ ไม่อยากให้คบกับไอ้นั่นเท่าไหร่เลย" เขาถือวิสาสะนั่งลงบนโซฟาแถมยังเอนหลังพิงพนักโซฟาคล้ายว่าจะไม่ไปไหนง่าย กาเนสหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาตัวถัดมาจากเขาพร้อมกับกอดอก"เปลี่ยนไปมากจริง ๆ จะบอกว่าชอบฉันเหรอ""เปล่า""โกหกอะ รู้ไหมว่าแกไม่เคยโกหกฉันได้สักครั้ง""…" เขาเงียบไปนานนับนาทีก่อนจะพูดขึ้น "ขยับมานี่""ไม่""มาเถอะน่า มึงอย่าดื้อกับกู""แล้วมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง แฟนก็ไม่ใช่สักหน่อย ผัวก็ไม่ใช่""เนส อย่าดื้อกับกูขยับเข้ามานี่""ชิ!" กาเนสฮึดฮัดในลำคอแล้วขยับมานั่งข้างโอโซนก่อนจะถูกเขาช้อนตัวขึ้นมานั่งบนหน้าตัก มือหนาวางลงบนสะโพกมนเบา ๆ จนเธอแปลกใจกับความอ่อนโยนนี้ "ไม่ได้อยากพูดอะไรแรง ๆ นะแต่แกกับฉันมันไปด้วยกันไม่ได้อะ อีกอย่างเราสองคนก็..ไม่ค่อยลงรอยกันเลย อยู่ด้วยกันมีแต่จะปวดหัวเปล่า ๆ""ไม่ลงรอยยังไง คืนนั้นกูกับมึงยังเอากันอยู่เลย""ข้ออ้างนี้จะใช้กี่เดือนกี่ปี?" เธอถามอย่าง
บทที่ 9 เปลี่ยนไปกาเนสพ่นลมหายไปหนัก ๆ อย่างคิดไม่ตก ไม่รู้อะไรดลใจให้ตอบตกลงแบบนั้น"แต่ระหว่างที่คงกันแบบลับ ๆ ฉันสามารถคุยกับผู้ชายอื่นได้ถูกไหม?" เธอถามเสียงเรียบ"ไม่ได้""ขี้โกงอะ แล้วแกคิดว่าแกทำได้เหรอ ไม่ไปเอากับเด็กได้เหรอ? ไม่ไปหาไม่ไปเที่ยวด้วยกันแบบเนี่ย ทำได้ใช่ไหม""ทำได้ มึงอะทำให้ได้เถอะ" เหอะ! มันน่าขันจริง ๆ นะกับคนอย่างโอโซนต้องมาบอกเธอเรื่องพวกนี้น่ะ เขามันเสือผู้หญิงมีเป็นที่รู้จักของสาว ๆ เรียกได้ว่าเป็นคาสโนว่าตัวพ่อเลยก็ว่าได้ แต่เขาจะทำได้จริง ๆ เหรอด้วยการไม่ไปหาเด็กเนี่ยนะ? "ทำไม กลัวว่ากูทำไม่ได้ว่างั้น""อืม""รอดู""ขอถามจริง ๆ นะ""ว่า?""แกชอบฉันตรงไหน แล้วทำไมถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้""ยังไม่ถึงกับชอบเต็มร้อย แต่ก็มีอะไรน่าสนใจอยู่""เช่น""นมกับจิ๋มมึงมั้ง""ไอ้ลามก วัน ๆ คิดแต่เรื่องทุเรศ!" โอโซนยักไหล่อย่างไม่ยี่หระกับคำด่าของกาเนสแล้วเดินผ่านเธอไปที่ห้องครัว เปิดตู้เย็นมองหาของกิน "ไม่มีอะไรหรอก มีแต่น้ำดื่มเท่านั้นแหละ โอโซนหยิบน้ำดื่มมาเปิดแล้วกระดกเข้าปากแต่ทว่ากลับถูกแย่งไปคามือ "กินน้ำเย็นไม่ได้! ไม่สบายก็ไปแดกน้ำอุณหภูมิปกติโน่น!" กาเนสปิดฝาขว
บทที่ 10 แอบหวงหญิงสาวกรีดกรายเดินตรงไปที่รถยนต์หรูที่มาจอดรอรับอยู่หน้าตึกคณะฯ วันนี้ไม่ใช่รถของอธิปแต่เป็นรถโอโซน"ทำไมช้า" ทันทีที่เธอนั่งลงบนเบาะเขาก็เอ่ยถามเสียงเรียบ กาเนสวางกระเป๋าไว้บนหน้าตักและดึงเข็มขัดมาคาดตัว "ถามทำไมไม่ตอบ""จู้จี้จังอะ ก็เรียนเพิ่งเสร็จไหมจะถามทำไมเนี่ย""แค่อยากรู้" เมื่อได้คำตอบที่พอใจแล้วเขาลอยหน้าลอยตา ขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัยแต่ก็อารมณ์ดีได้ไม่นานเพราะเสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าในไลน์กาเนสดังขึ้นสามครั้งติด เขาไม่ได้อยากจะเดาให้เสียเวลาเลย เพราะรู้ว่าคนที่ส่งข้อความมาคืออธิปครืด~ ครืด~ว่าแล้วว่าแม่งต้องโทรมาแน่ ๆ โอโซนเหลือบตามองโทรศัพท์มือถือที่กำลังสั่นสะเทือนอยู่ในมือกาเนสแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร"สวัสดีค่ะพี่อัค"(เย็นนี้ไปทานมื้อค่ำกันที่ไหนดีครับ) อธิปกรอกเสียงเข้มกลับมาแต่กาเนสไม่ได้ตอบรับคำชวน เธอเหลือบตามองโอโซนที่ตั้งหน้าขับรถอย่างเงียบ ๆ"เย็นนี้เนสมีงานค่ะ เลยไม่ได้ไปทานมื้อค่ำกับพี่อัค เอาไว้เป็นวันหน้านะคะ ขอบคุณนะคะที่นึกถึงกัน" เธอยิ้มหวานจนคนข้าง ๆ รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา(ครับ เอาไว้วันหน้าเราค่อยไปก็ได้)"ค่ะ" หญิงสาวกดวางสายพร้อมกับเสียง