บทที่ 4 จุดเปลี่ยน
หญิงสาวชักสีหน้าใส่คนที่นั่งทำหน้าเอ๋อ ๆ อยู่กลางหว่างขาก่อนจะลุกขึ้นแล้วเป็นฝ่ายดันตัวโอโซนนอนลง เธอก้าวขึ้นมาคร่อมตัวเขาไว้ด้วยความมั่นใจ
"ถ้าไม่ทำ เดี๋ยวทำเองแล้วกัน" ว่าจบจึงบดเบียดสะโพกลงไปเบา ๆ พร้อมกับจับแก่นกายใหญ่สอดใส่เข้ามาในช่องทางรักคับแน่น โอโซนกะพริบตาไล่คราบน้ำตาจากการเบิกตากว้างเป็นเวลานานแล้วจ้องหน้ากาเนส เขารั้งสะโพกมนไว้แน่น
"เดี๋ยว! มึงทำแบบนี้เพื่ออะไรวะเนส" คำถามที่ไร้ซึ่งคำตอบจากคนที่กำลังขย่มตัวเองลงมาอยู่บนตัวเขา กาเนสไม่สนใจอะไรแถมยังปัดมือหนาออกจากเอวตัวเองแล้ววางมือลงบนหน้าท้องแกร่ง ในขณะที่ร่างกายกำลังเคลื่อนไหวตามกลไกของมัน จนถึงจุดที่เธอรับรู้สึกถึงความเสียวซ่านแต่เป็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
"ไม่ตะ..ต้องห่วงหรอก ฉันไม่บอกใครและมันจะเป็นความลับของเราสองคนตลอดไป" เธอเชิดใบหน้าขึ้นเปล่งเสียงครางหวานเมื่อได้รับความเสียวซ่านเป็นครั้งแรก มันแตกต่างไปจากที่เคยใช้เครื่องเล่นเสียว โอโซนขบกรามแน่นแล้วจับมือเรียวไว้
"มึงทำแบบนี้เราจะมองหน้ากันไม่ติด"
"ปกติเคยมองหน้าเหรอ เห็นแต่มองนม" เธอตอบตามสิ่งที่เห็น ปกติโอโซนเคยมองหน้าเธอที่ไหน เขาทักทายด้วยการพ่นคำหยาบคายและสายตาที่เลื่อนลงต่ำและหยุดไว้ที่หน้าอกเธอแม้ปากจะจุกจิกว่าเธอไม่มีหน้าอกบ้างล่ะ นมแบนบ้างล่ะแต่ก็มองไม่ละสายตา
"อ๊า~ เนสมึง.." โอโซนยกมือขึ้นมาจับสะโพกกาเนสไว้อีกครั้ง เขาหลุดเสียงครางเพราะทั้งเสียวทั้งปวดหนึบตรงกลางกายที่ถูกภายในช่องทางรักตอดรัด นี่สิเขาถึงเรียกว่าครั้งแรกของผู้หญิง "เนส..อ๊า~ เบา ๆ มึงจะเจ็บนะ"
"ไม่เจ็บ แต่มันเสียว.." เธอกัดริมฝีปากตัวเองระบายความเสียวซ่าน ก่อนจะก้มลงไปซุกไซ้ลำคอหนา กาเนสเคยดูคลิปโป๊ในเว็บเห็นผู้หญิงชอบจูบคอผู้ชายเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ เธอเองหวังอยากจะทำแบบนั้นกับผู้ชายเหมือนกันและวันนี้โอโซนก็เป็นหนูทดลองสำหรับมือใหม่หัดอ่อยอย่างกาเนส
"อื้อ~ มันรู้สึกดีแบบนี้เองเหรอ กลิ่นตัวนายหอมเหมือนกันนะเนี่ย ขอฝากรอยหน่อยได้ป่ะ พอดีเห็นเขาชอบทำกัน" ไม่ทันจะได้อนุญาตกาเนสก็อ้าปากขบเม้มลำคอหนาจนเกิดรอยแดงเถือกจุดแรกบนผิวอ่อน ๆ ตรงคอด้านขวา จากนั้นก็เลื่อนใบหน้ามาอีกฝั่งแต่ถูกโอโซนห้ามไว้ก่อน "ทำไม ก็เห็นเขาทำกันแบบนี้ออกจะบ่อย"
"มึงคิดว่ามันหายในเร็ววันหรือไง แม่งทำมาได้"
"ไม่รู้.." หญิงสาวไหวไหล่น้อย ๆ แล้วขย่มต่อ เธอเปล่งเสียงครางหวานด้วยความเสียวซ่านเช่นเดียวกับคนใต้ร่างที่กำลังขบกรามแน่นจนขึ้นสันนูนเด่นด้วยความเสียวซ่าน
บทรักที่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่เต็มใจในตอนแรกกลับกินเวลามาถึงสามชั่วโมงเต็มโดยที่โอโซนเปลี่ยนเป็นฝ่ายรุกเองบ้างสลับกับกาเนสที่ไม่ชอบให้เขาทำอยู่ฝ่ายเดียว ถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วถูกเปลี่ยนสามครั้งจนมาถึงยกสุดท้ายและค่ำคืนร้อนสวาทในวันนี้มันก็เป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของทั้งสอง…
ปัจจุบัน
โอโซนดึงหน้าด้วยความเครียดเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องกาเนส เขายกมือขึ้นมาหมายจะกดกริ่งแต่ก็ต้องชะงักค้าง วางมือลงข้างลำตัว เอาวะยังไงก็หายเมากันทั้งคู่แล้ว ต้องคุยกับให้รู้เรื่อง! โอโซนกดกริ่งสองครั้งแล้วจึงถอยออกมาจากประตูหนึ่งก้าว รอไม่นานคนด้านในก็เปิดประตูออก
"มาทำไมเนี่ย จะนอน" ประโยคแรกที่เธอเอ่ยถามทำเอาโอโซนมึนงงเข้าไปใหญ่ เธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเหรอ? ไม่ได้นั่งเสียใจที่ทำอะไรลงไปเมื่อคืนเลย? แถมยังชักสีหน้าใส่เขาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"เราต้องคุยกัน"
"สำคัญไหม ถ้าไม่สำคัญกลับไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยมา" กาเนสทำท่าจะปิดประตูแต่โอโซนผลักเข้ามาเสียก่อน ตอนนี้เขายืนอยู่ในห้องพักส่วนตัวเธอแล้ว "อะไรของแกเนี่ย คนจะหลับจะนอน เมื่อคืนก็ไม่ได้นอน เหนื่อย เพลีย"
"เนส มึงไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยเหรอวะ"
"รู้ รู้แค่ว่าง่วงนอนมากเลย" ปิดปากหาวหวอด ๆ โชว์ต่อหน้าไปเลยสิยะ ก็บอกว่าง่วงแล้วยังจะถามอะไรจู้จี้จุกจิกไปหมด
"มึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ย เมื่อคืนกูไหลตามอารมณ์อะ ไม่ได้อยากทำให้มึงเสียหายเลยนะ" กาเนสถอนหายใจยาว ๆ แล้วกอดอกจ้องหน้าโอโซน
"อะไร ให้ดูดนมแค่ครั้งเดียวจะมาจู้จี้จุกจิกกับฉันเหมือนฉันเป็นแม่แล้วเหรอ"
"มึงช่วยจริงจังหน่อยได้ไหม กูไม่ตลกนะ"
"แล้วเห็นฉันหัวเราะเหรอ ไม่ตลกเหมือนกันย่ะ! ก็บอกไปแล้วว่าไม่ต้องการความรับชอบอะไรเลย ฉันอยากรู้อยากลองเองต่างหากและเราสองคนจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก โอเคไหม"
"เนส มึงมันบ้าไปแล้วเหรอวะ กูเปิดซิงมึงนะเว้ย"
"แล้วยังไง เปิดซิงแล้วจะมาเป็นผัวกูเหรอคะ?" เธอถามอย่างยิ้ม ๆ แล้วหันหลังให้โอโซน เดินไปหิ้วตะกร้าผ้า เดินผ่านเขาไปยังห้องซักล้างที่อยู่ใกล้กับระเบียงห้อง โอโซนสบถคำอย่างหัวเสียแล้วเดินตามไปทันที "ช่วยหน่อย" กาเนสยื่นเสื้อสีขาวให้เขาถือและบุ้ยปากไปที่ตะกร้า
"เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อนนะเว้ย เป็นแบบนี้กูอึดอัดรู้ไหม แล้วเราสองคนจะมองหน้ากันยังไงวะ"
"หยิบน้ำยาซักผ้าให้หน่อย" เธอใช้โอโซนหน้าตาเฉยแล้วเขาก็บ้าจี้ทำตาม แถมยังหันมาถามอีก
"ถุงไหน มันมีสองถุง"
"สีชมพูอะ" โอโซนถอนหายใจแล้วหยิบมาให้เธอ
"มึงแม่งพูดยากเหมือนเด็กน้อย"
"หยิบถุงตาข่ายให้หน่อย" เขาหยิบให้โดยเร็วแล้วเดินตามเธอไปที่ห้องแต่งตัว กาเนสหยิบชุดชั้นในที่ตัวเองใส่แล้วใส่ถุงตาข่าย สายตาโอโซนเหลือบเห็นชุดชั้นในที่เธอเพิ่งใส่ไปเมื่อคืนนี้หล่นลงพื้น "อ๊ะ!" กาเนสถูกรวบไว้จนเดินไปไหนไม่ได้
"สงสัยพูดดี ๆ คงไม่ฟังกัน คงต้องใช้กำลังกันหน่อย"
"โชน! ฉันเจ็บนะ"
"ก็ถ้ามึงยอมคุยดี ๆ ตั้งแต่แรกกูคงไม่ทำแบบนี้"
"ไม่อยากคุย ฉันคิดว่าฉันพูดจบหมดแล้ว"
"แม่งเอ๊ย!" โอโซนสะบัดมือออกอย่างรวดเร็วจนร่างบางเซถลาไปอีกทาง ก่อนจะตวัดสายตาดุดันมองหน้ากาเนส
"เรื่องเมื่อคืนฉันผิดเองแหละที่ไปยั่วแกแบบนั้น ลืม ๆ ไปเถอะ ฉันไม่ได้คิดอะไรและอีกอย่าง..มันเป็นแค่ความต้องการเพียงชั่ววูบเท่านั้น"
"แต่กูปล่อยใน!"
"…"
บทที่ 5 (ไม่)เหมือนเดิมหญิงสาวถอนหายใจยาว ๆ ด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ จะคิดเข้าข้างตัวเองว่าโอโซนอยากรับผิดชอบด้วยการมาขอเป็นแฟนมันก็ดูเห็นแก่ตัวเกินไปเพราะการกระทำเขาไม่ได้ทำให้ตีความหมายไปแบบนั้นเลยน่ะสิ "กินยาคุมไปแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก" เธอตอบกลับสั้น ๆ แล้วเดินกลับไปที่เตียงนอนหลังจากโยนผ้าลงในเครื่องซักผ้าแล้ว โอโซนสืบเท้าเดินตามหลังมาติด ๆ"มึงแน่ใจนะ""แน่ใจ? เรื่องท้องน่ะเหรอ""อืม""ไม่ท้องหรอก แค่ครั้งเดียวเองอีกอย่างฉันก็กินยาคุมไปแล้วด้วย ไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องลูกแกหรอก ไม่อยากเสียเวลาอุ้มท้อง""เออ! แบบนั้นก็ดี""หรือว่าจะลองอุ้มท้องดูนะ""อย่ามากวนตีนกู""หรือแกจะมาเป็นผัวฉันล่ะ ไหน ๆ ก็ได้กันละ""พอ ๆ เลิกพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้สักทีเถอะเนส แค่นี้กูก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว" กาเนสยิ้มมุมปากที่สามารถทำให้คนอย่างโอโซนปวดหัวได้ เธอทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วใช้เท้าเขี่ยตัวโอโซนอย่างหยอกล้อ"อีกสักรอบไหมคะ ยังไหวนะ""คงจะมีมึงคนเดียวเนี่ยแหละที่กล้าเอาตีนเขี่ยกูแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นนะกูตบคว่ำไปแล้ว""รู้สึกเป็นคนพิเศษขึ้นมาแล้วอะ ขอบคุณนะ" กาเนสลุกขึ้นมาแล้วรั้งใบหน้าคมคายลงมาหอมแก้มหนัก
บทที่ 6 ไม่สบายกาเนสหันหลังให้อธิปแล้วหลังจากร่ำลากันเสร็จ เธอเดินมาตรงเคาน์เตอร์ด้านหน้าเพื่อรับกล่องพัสดุแล้วเข้ามาในลิฟต์"เฮ้อ~ จะมาตายเพราะถูกเอาไม่ได้นะ!" เธอยืนพิงผนังลิฟต์แล้วอ่านชื่อคนที่ส่งของมาให้แต่หัวคิ้วกลับขมวดยุ่ง "โชน!" เธอพูดชื่อโอโซนออกมาด้วยความมึนงงก่อนจะร้องอ๋อในใจ เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนโอโซนเคยโทรมาบอกว่าจะมีพัสดุมาส่งที่คอนโด ให้เธอรับไว้ให้ครืด~ ครืด~โทรศัพท์เครื่องหรูสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋าสะพายข้าง เธอพอจะเดาออกว่าคนที่โทรมาเป็นใคร และเดาไม่ผิดจริง ๆ"ไง"(ของไปถึงแล้วใช่ไหม)"อืม รับไว้ให้แล้วล่ะ มาเอาตอนไหน"(แล้วจะให้กูไปเอาตอนไหนล่ะ) กาเนสกรอกตาไปมาอย่างเหนื่อยหน่าย (ทำไม เงียบเพราะไม่อยากเจอหน้ากูเหรอ)"คืนนี้ละกัน"(อืม) ตกลงกันเสร็จกาเนสก็วางสายก่อน เธอเปิดประตูเข้ามาในห้องและถอดเสื้อเพื่อจะอาบน้ำและได้กินยานอนพักผ่อน01:00 น.โอโซนเดินช้า ๆ มาหยุดยืนหน้าห้องกาเนสหลังจากเลิกดื่มแล้วเขาก็ขับรถมาหาเธอที่คอนโดทันที ก่อนจะกดกริ่งสองครั้ง"ทำไมไม่มาเปิดสักทีวะ" โอโซนพึมพำกับตัวเองเพราะปกติกาเนสไม่เคยมาเปิดประตูช้าเกินหนึ่งนาทีเลย หางตาเหลือบมองเวลาบนข้อ
บทที่ 7 ย้อนแย้งหลายวันต่อมาจากที่คิดว่าคงมองหน้ากันไม่ติดหลังจากที่แอบมีความสัมพันธ์ลับ ๆ กันสองคนแต่มันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่โอโซนคิดไว้เลยสักนิด กาเนสยิ้มแย้มและทำตัวสนิทสนมเหมือนเดิมแต่เป็นเขาเองที่กลับไปเป็นแบบเดิมไม่ได้"หยิบแก้วน้ำให้หน่อย" กาเนสเอาไหล่สะกิดไหล่โอโซนในขณะที่ตัวเองจ้องหนังสืออยู่ เขาหันไปมองแก้วน้ำหวานแล้วยกมาวางไว้ใกล้ ๆ "อะไร เดี๋ยว ๆ ไม่ต้องป้อนก็ได้กินเองได้หรอกน่า" เธอรีบผลักมือเขาออกแล้วเอาแก้วมาถือเอง"ก็กูเห็นมึงมัวอ่านแต่หนังสือไม่ยอมดูดสักที""เวอร์ไปป่ะเนี่ย แกทำตัวให้เหมือนปกติเถอะ เป็นแบบนี้มันขนลุกอะ""ยังไง กูก็ปกติของกูแบบนี้""ไม่นะ ไม่ปกติอะ" กาเนสละสายตาจากหนังสือที่กำลังอ่านมามองหน้าโอโซน "รู้ตัวป่ะว่าไม่เหมือนเดิมอะ แกคิดมากอะไรเหรอ เรื่องคืนนั้นหรือเป็นอะไร" กาเนสเปิดอกถามตรง ๆ ไม่ใช่ว่าเธอดูไม่ออกว่าโอโซนเปลี่ยนไปมากแค่ไหน ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่เหมือนโอโซนคนเดิมที่เธอรู้จัก"คิด กูคิดมาตลอดแหละ""เอาไว้ค่อยคุยกัน" กาเนสละสายตาจากใบหน้าหล่อเหลามองไปยังกลุ่มเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางนี้ ปรินชี้หน้าพวกเขาสองคนอย่างยิ้ม ๆ"พวกมึงสองคนนี่ชักย
บทที่ 8 ความสัมพันธ์ลับ ๆมือเล็กผลักอกแกร่งออกห่าง ตอนนี้ในหัวเธอมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมดกับการของโอโซน"ทำบ้าอะไรเนี่ย""กูแค่อยากจูบเหมือนที่มึงเคยจูบกูแค่นั้น""แล้วมันใช่เรื่องไหมเนี่ย""กูหวงมึงนะ ไม่อยากให้คบกับไอ้นั่นเท่าไหร่เลย" เขาถือวิสาสะนั่งลงบนโซฟาแถมยังเอนหลังพิงพนักโซฟาคล้ายว่าจะไม่ไปไหนง่าย กาเนสหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาตัวถัดมาจากเขาพร้อมกับกอดอก"เปลี่ยนไปมากจริง ๆ จะบอกว่าชอบฉันเหรอ""เปล่า""โกหกอะ รู้ไหมว่าแกไม่เคยโกหกฉันได้สักครั้ง""…" เขาเงียบไปนานนับนาทีก่อนจะพูดขึ้น "ขยับมานี่""ไม่""มาเถอะน่า มึงอย่าดื้อกับกู""แล้วมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง แฟนก็ไม่ใช่สักหน่อย ผัวก็ไม่ใช่""เนส อย่าดื้อกับกูขยับเข้ามานี่""ชิ!" กาเนสฮึดฮัดในลำคอแล้วขยับมานั่งข้างโอโซนก่อนจะถูกเขาช้อนตัวขึ้นมานั่งบนหน้าตัก มือหนาวางลงบนสะโพกมนเบา ๆ จนเธอแปลกใจกับความอ่อนโยนนี้ "ไม่ได้อยากพูดอะไรแรง ๆ นะแต่แกกับฉันมันไปด้วยกันไม่ได้อะ อีกอย่างเราสองคนก็..ไม่ค่อยลงรอยกันเลย อยู่ด้วยกันมีแต่จะปวดหัวเปล่า ๆ""ไม่ลงรอยยังไง คืนนั้นกูกับมึงยังเอากันอยู่เลย""ข้ออ้างนี้จะใช้กี่เดือนกี่ปี?" เธอถามอย่าง
บทที่ 9 เปลี่ยนไปกาเนสพ่นลมหายไปหนัก ๆ อย่างคิดไม่ตก ไม่รู้อะไรดลใจให้ตอบตกลงแบบนั้น"แต่ระหว่างที่คงกันแบบลับ ๆ ฉันสามารถคุยกับผู้ชายอื่นได้ถูกไหม?" เธอถามเสียงเรียบ"ไม่ได้""ขี้โกงอะ แล้วแกคิดว่าแกทำได้เหรอ ไม่ไปเอากับเด็กได้เหรอ? ไม่ไปหาไม่ไปเที่ยวด้วยกันแบบเนี่ย ทำได้ใช่ไหม""ทำได้ มึงอะทำให้ได้เถอะ" เหอะ! มันน่าขันจริง ๆ นะกับคนอย่างโอโซนต้องมาบอกเธอเรื่องพวกนี้น่ะ เขามันเสือผู้หญิงมีเป็นที่รู้จักของสาว ๆ เรียกได้ว่าเป็นคาสโนว่าตัวพ่อเลยก็ว่าได้ แต่เขาจะทำได้จริง ๆ เหรอด้วยการไม่ไปหาเด็กเนี่ยนะ? "ทำไม กลัวว่ากูทำไม่ได้ว่างั้น""อืม""รอดู""ขอถามจริง ๆ นะ""ว่า?""แกชอบฉันตรงไหน แล้วทำไมถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้""ยังไม่ถึงกับชอบเต็มร้อย แต่ก็มีอะไรน่าสนใจอยู่""เช่น""นมกับจิ๋มมึงมั้ง""ไอ้ลามก วัน ๆ คิดแต่เรื่องทุเรศ!" โอโซนยักไหล่อย่างไม่ยี่หระกับคำด่าของกาเนสแล้วเดินผ่านเธอไปที่ห้องครัว เปิดตู้เย็นมองหาของกิน "ไม่มีอะไรหรอก มีแต่น้ำดื่มเท่านั้นแหละ โอโซนหยิบน้ำดื่มมาเปิดแล้วกระดกเข้าปากแต่ทว่ากลับถูกแย่งไปคามือ "กินน้ำเย็นไม่ได้! ไม่สบายก็ไปแดกน้ำอุณหภูมิปกติโน่น!" กาเนสปิดฝาขว
บทที่ 10 แอบหวงหญิงสาวกรีดกรายเดินตรงไปที่รถยนต์หรูที่มาจอดรอรับอยู่หน้าตึกคณะฯ วันนี้ไม่ใช่รถของอธิปแต่เป็นรถโอโซน"ทำไมช้า" ทันทีที่เธอนั่งลงบนเบาะเขาก็เอ่ยถามเสียงเรียบ กาเนสวางกระเป๋าไว้บนหน้าตักและดึงเข็มขัดมาคาดตัว "ถามทำไมไม่ตอบ""จู้จี้จังอะ ก็เรียนเพิ่งเสร็จไหมจะถามทำไมเนี่ย""แค่อยากรู้" เมื่อได้คำตอบที่พอใจแล้วเขาลอยหน้าลอยตา ขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัยแต่ก็อารมณ์ดีได้ไม่นานเพราะเสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าในไลน์กาเนสดังขึ้นสามครั้งติด เขาไม่ได้อยากจะเดาให้เสียเวลาเลย เพราะรู้ว่าคนที่ส่งข้อความมาคืออธิปครืด~ ครืด~ว่าแล้วว่าแม่งต้องโทรมาแน่ ๆ โอโซนเหลือบตามองโทรศัพท์มือถือที่กำลังสั่นสะเทือนอยู่ในมือกาเนสแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร"สวัสดีค่ะพี่อัค"(เย็นนี้ไปทานมื้อค่ำกันที่ไหนดีครับ) อธิปกรอกเสียงเข้มกลับมาแต่กาเนสไม่ได้ตอบรับคำชวน เธอเหลือบตามองโอโซนที่ตั้งหน้าขับรถอย่างเงียบ ๆ"เย็นนี้เนสมีงานค่ะ เลยไม่ได้ไปทานมื้อค่ำกับพี่อัค เอาไว้เป็นวันหน้านะคะ ขอบคุณนะคะที่นึกถึงกัน" เธอยิ้มหวานจนคนข้าง ๆ รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา(ครับ เอาไว้วันหน้าเราค่อยไปก็ได้)"ค่ะ" หญิงสาวกดวางสายพร้อมกับเสียง
บทที่ 11 จริงจังกาเนสกระแทกตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยความหงุดหงิด เธอมองโอโซนที่กำลังถือของเดินผ่านไปตาขวาง "ฉันก็อยากมีเวลาส่วนตัวนะ นายจะไม่กลับบ้านกลับช่องเลยเหรอ""กลับก็ตอนที่อยากกลับนั่นแหละ" เขาหันมาตอบด้วยความมั่นใจพลางเอาของที่ซื้อมาเก็บเข้าที่ เมื่อเสร็จแล้วก็เดินมานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับกาเนส "อยากให้กลับหรืออยากให้อยู่ต่อ""อยากให้กลับ" กาเนสตอบเสียงดังฟังชัดแต่ไม่รู้เธอจะตอบทำไมให้เปลืองน้ำลาย ในเมื่อเขาไม่ยอมกลับอยู่แล้ว"เอาไว้เบื่อค่อยกลับ อยู่ห้องคนเดียวมันก็น่าเบื่อ""แต่ฉันอยากอยู่คนเดียว อยากมีความเป็นส่วนตัวเข้าใจป่ะ" โอโซนพยักหน้าเข้าใจแล้วชี้ไปที่ห้องนอนเธอ "ทำไม" กาเนสมองตาม"คืนนี้ให้กูนอนในห้องไหม แล้วมึงนอนที่นี่จะได้มีความเป็นส่วนตัวไง" หญิงสาวหยิกแขนชายหนุ่มด้วยความหมั่นไส้แล้วง้างมือขึ้นแต่ถูกโอโซนห้ามไว้ก่อน"ตบหนึ่งครั้ง กูกระแทกหนึ่งยกเอาไหม" เธอเลิ่กลั่กแล้วลดมือลง"ไอ้บ้า!" ร่างบางลุกขึ้นแล้วเดินนวยนาดออกมาจากห้องนั่งเล่น เธอปิดประตูห้องนอนส่วนตัวเสร็จสรรพก็เดินมาทิ้งตัวนอนบนเตียงนุ่ม ๆครืด~เสียงข้อความเข้าทำให้เธอต้องลุกขึ้นมาดูอีกครั้ง กาเนสขมวดคิ้วยุ่
บทที่ 12 ขัดจังหวะกาเนสแยกเขี้ยวใส่แล้วไม่ได้ต่อปากต่อคำกับโอโซนอีก เพราะรู้ว่าเถียงไปเธอก็ไม่ชนะเขาหรอก"พรุ่งนี้จะกินอะไรก็บอกแล้วกัน เผื่อขยันตื่นเช้าจะทำให้กิน" เขาถามโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาสบตาเพราะกำลังยุ่งอยู่กับการเอาช้อนส้อมจิ้มมันฝรั่งเพื่อนำไปต้ม กาเนสอมยิ้มมองเขาด้วยความรู้สึกหลายอย่าง "มองกูแบบนั้นเอากันในครัวเลยไหม""ไอ้หื่น! คิดเป็นอยู่เรื่องเดียวเหรอ""ก็เห็นมองอยู่ได้ ไม่ตอบคำถามกูสักที""ใจคอจะไม่กลับบ้านเลยเหรอ พ่อแม่แกแจ้งความลูกหายแล้วมั้ง" ชายหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ แล้วเดินเข้าไปหากาเนสในตอนที่เธอเงยหน้าขึ้นมาพอดี ริมฝีปากจิ้มลิ้มถูกเขาครอบครองอย่างง่ายดาย"พูดมาก! ไหนบอกมาช่วยไง""อึก..แล้วทำไมต้องจูบ! นิสัยไม่ดี""ก็ใครให้มึงพูดมากอะ จะช่วยก็มานี่" เขาลากแขสกาเนสไปที่เคาน์เตอร์แล้วจับมือเธอไว้แน่น "ทำเป็นไหม ใช้ช้อนส้อมจิ้มมันฝรั่งแบบนี้ หรือจะให้กูสาธิตให้ดูก่อน" เธอเอียงหน้าหลบ"ไม่ต้อง แค่นี้ทำเองได้""อืม งั้นก็ทำไปอย่าพูดให้มาก เดี๋ยวจะเปลี่ยนใจจากกินสเต๊กมากินมึงแทน""จู้จี้!""พูดมาก!" โอโซนตอบกลับทันควันแล้วหันไปแกะกระเทียมเพื่อจะทำไปทอดในสเต๊กด้วย หลายนาทีที่