บทที่ 3 เล่นเพื่อน
โอโซนตวัดสายตาดุมองคนที่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงยียวน "มันเสี้ยนมากขนาดนั้นเหรอวะ" เขาถามกาเนสแล้วเปิดประตูก้าวลงจากรถ เดินอ้อมหน้ารถไปฝั่งประตูข้างคนขับ เปิดประตูแล้วลากตัวกาเนสลงมา จากนั้นเด็กที่ดูแลห้องพักก็วิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาเขา
"รับเป็นห้องแบบไหนดีครับพี่"
"ธรรมดา" โอโซนเอี้ยวหน้ามามองคนด้านหลังที่ยืนนิ่งอยู่ พอเขาหันไปมองเธอก็ลอยหน้าลอยตาไม่รู้สึกเกรงกลัวอะไรจนเป็นโอโซนเองที่หงุดหงิดใจ ในตอนที่โอโซนเปิดประตูห้องจู่ ๆ กาเนสก็เกร็งตัวไม่ยอมเข้าไปในกับเขา "ทำไม เกิดกลัวขึ้นมารึไง"
"เปล่า ฉันแค่มึนหัวอยากกลับห้องแค่นั้น" เธอตอบเสียงเรียบแล้วสะบัดมือหนาออก กรีดกรายเดินเข้ามาในห้องและทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอนหนานุ่มที่แทบจะทำตัวเธอลอยขึ้นเมื่อยามนั่งลงแรง ๆ กาเนสยิ้มมุมปาก แบบนี้น่ะเหรอเตียงนอนในโรงแรมม่านรูด เด้งดีเป็นบ้า..ถึงว่าทำไมเขาชอบมาทำอะไรกันในนี้ มันเด้งสู้แบบไม่ต้องเปลืองแรงแบบนี้เอง "เอาไง เข้ามาแล้วก็ต้องเอานะ ไม่เอาก็กลับเสียเวลา"
"ปากมึงนี่มัน!"
"ปากน่าจูบเหรอคะ มาจูบสิต่อจากเมื่อกี้ก็ได้ยังค้างอยู่เลย" ยื่นใบหน้ามาหาโอโซนแต่ถูกเขาใช้ปลายนิ้วดันหน้าผากออกห่าง ส่วนโอโซนเดินไปนั่งบนโซฟาแล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ "เหม็น! ออกไปสูบข้างนอก" กาเนสทำท่าทางรังเกียจยกมือขึ้นมาปิดปากและจมูกแต่คนที่นั่งอยู่บนโซฟาก็พ่นควันออกมาอย่างไม่สนใจ
"ให้หายคันก่อนแล้วกูจะพากลับ"
"ไม่หายง่ายอะ ต้องเอาก่อนถึงจะหาย"
"มึงเลิกพูดอะไรที่ทำให้กูขนลุกได้ไหมวะ"
"ไม่ใช่คนพูดเพราะ อยากเอาก็บอกอยากเอาไง จะให้แอ๊บบอกว่าเมาแล้วง่วงเหรอ" โอโซนถอนหายใจแล้วเดินไปเปิดทีวี แต่ภาพเคลื่อนไหวบนหน้าจอมันก็ช่างเข้ากับบรรยากาศจริง ๆ ภาพหนุ่มสาวกำลังระเริงรักกันอย่างดุเดือด เขาจึงปิดแล้วเดินไปเปิดลิ้นชัก คราวนี้ต้องผงะเมื่อเจอทั้งโซ่ แซ่ และกุญแจมืออีกทั้งยังมีถุงยางอนามัยเกือบทุกไซซ์เลยกระมัง
กะจะให้กูตบะแตกล่ออีเนสตอนนี้เลยหรือไงวะ
"อะไร ๆ ก็เป็นใจไปหมด ไม่เอาไม่ได้แล้วไหม" ว่าจบเธอก็ล้มตัวนอนราบกับเตียง ยั่วยวนโอโซนสุดฤทธิ์แต่ไม่ได้รับความสนใจจากชายหนุ่มอย่างที่ควร เธอจึงลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อออกเหลือไว้เพียงแพนตี้ตัวน้อยปกปิดของรักของหวงไว้เท่านั้น
"ทำเหี้ยอะไรของมึง ไปใส่เสื้อเลยนะ!" โอโซนกัดฟันแน่นเดินอ้อมเตียงไปดึงผ้าห่มมาสะบัดไปคลุมร่างบางไว้
"อ่อยแล้วนะ ถ้าไม่เอาก็กลับจะโทรเรียกเด็กมาปรนนิบัติเอง" เธอขมวดคิ้วยุ่งไม่พอใจกับสิ่งที่โอโซนทำทั้งที่เขาเองก็อยากรู้อยากลองเหมือนกันนั่นแหละ เธอกับโอโซนเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปีทำไมจะดูไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่
"มึงแม่ง.."
"แม่งอะไร เป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปีดูไม่ออกเหรอว่าฉันพูดจริงหรือพูดเล่น ถ้าคิดว่าพูดเล่นไม่เสียเวลามาแก้ผ้ายืนอ่อยแบบนี้หรอกนะ อ๊ะ!" ไม่ทันที่ความหงุดหงิดใจจะได้ก่อตัวเต็มที่เธอก็ถูกเหวี่ยงลงมาบนเตียงนอน โอโซนก้าวขึ้นมาคร่อมอย่างรวดเร็ว ข้อมือทั้งสองข้างถูกรวบขึ้นเหนือศีรษะ
"อ่อยให้กูตบะแตกเหรอ"
"แล้วแตกไหมล่ะ แตกในตัวกูก็ไม่ว่านะ" ทั้งสองพ่นคำพูดร้ายกาจใส่กันไปมาจนโอโซนเริ่มมีน้ำโหทั้งอยากสั่งสอนกาเนสว่าอย่าปากดีให้มากทั้งที่ตัวเองยังไม่เคยนอนกับผู้ชายเลย หรือมันเป็นเรื่องโกหกที่กาเนสแสร้งพูดเพื่ออยากแกล้งเขา(?)
"มึงโกหกกู" สีหน้ายิ้มแย้มแปรเปลี่ยนเป็นนิ่งเรียบ
"โกหกอะไรมึงคะ กูไม่เอาแล้วรำคาญเล่นตัวอยู่ได้!" เธอสะบัดตัวแรง ๆ เพื่อให้หลุดจากพันธนาการแต่โอโซนกลับจับมือเธอไว้แน่นแถมยังทิ้งน้ำหนักช่วงล่างลงมาทาบทับเธออีก "เอาไง ถ้าไม่ทำให้ก็กลับค่ะ เสียเวลาพักผ่อนกู" เธอจิ๊ปากใส่ด้วยความหงุดหงิด
"เอา!" กูอยากรู้นักว่าปากแซ่บ ๆ กับอาการอยากลองของมึงมันจะทำให้มึงทนได้กี่น้ำวะ!
"เอา? โอเค" เมื่อเธอตกลงแบบนั้นแล้วโอโซนจึงคลายมือออกแล้วจัดการกับเสื้อผ้าตัวเอง เพียงไม่กี่นาทีเขาก็ยืนล่อนจ้อนอยู่ปลายเตียง กาเนสพยายามกวาดตามองหาอะไรสักอย่างเพราะไม่อยากจดจ้องไอ้ที่แข็งขันอยู่กลางหว่างขาเขาเท่าไรนัก
"อยากเห็นไม่ใช่เหรอ หันหน้าหนีทำไม" มุมปากหนายกยิ้มร้ายกาจก่อนจะเดินอ้อมเตียงไปหยิบถุงยางอนามัย เขาเกลี่ยนิ้วไปมาและหยิบขึ้นมาหนึ่งซอง "เอากับกูแล้วห้ามติดใจ เพราะกูไม่เอามึงรอบสองแน่นอน"
"เหอะ!" กาเนสส่งเสียงหัวเราะสั้น ๆ ในลำคอก่อนจะหันมามองโอโซนตรง ๆ "ฉันสวยนะ รวยด้วย แค่กระดิกนิ้วผู้ชายก็พร้อมคลานเข้ามาหาแล้ว"
"ปากดี!"
"ก็ดีมาตลอดอะ" โอโซนส่ายหน้าระอาใจแล้วสวมใส่เครื่องป้องกัน ก่อนจะก้าวขึ้นมาบนเตียงนอน กาเนสหอบหายใจเร็วเมื่อถูกจับขาถ่างออกกว้าง แล้วเขาก็เกี่ยวแพนตี้ตัวน้อยรูดมันออกไปจากตัวเธอ "เดี๋ยว!"
"อะไร เกิดกลัวขึ้นมาเหรอ"
"เปล่า จะไม่เล้าโลมอะไรหน่อยเหรอ ผู้หญิงก็ชอบให้เล้าโลมเหมือนกันนะ ไม่ใช่จะเสียบอย่างเดียว"
"อย่างมึงไม่ต้องเล้าโลมก็ได้มั้ง อยากมากแล้วหนิ"
"ชิ!" เธอทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่ม ๆ อีกครั้งแต่ไม่ทันจะได้คิดอะไรไปไกลก็มีบางสิ่งบางอย่างรุกล้ำเข้ามาในกาย "อ๊ะ! อื้อ!!" กาเนสเผลอกัดปากแน่นแต่ก็เป็นเพียงเสี้ยววินาทีที่เธอเผลอแสดงสีหน้าเจ็บปวด ด้วยความอยากเอาชนะจึงยิ้มออกมา
"มึง…มึงยังไม่เคยเอากับผู้ชายคนไหนจริง ๆ เหรอวะ" โอโซนถามอย่างตกใจ
"อืม ยังซิงแต่เมื่อกี้ไม่ซิงละ"
"พูดเล่นไปเรื่อยนะมึง!" โอโซนรีบถอดแก่นกายออกจากช่องทางรัก มองเลือดสีแดงติดมากับถุงยางอนามัยด้วยความรู้สึกหลายอย่าง เขาคิดไปเองทั้งนั้นว่ากาเนสคงหลับนอนกับผู้ชายมาแล้วไม่ถ้วนแต่ที่ไหนได้เธอไม่เคยผ่านมือชายเลย
"เปิดซิงฉันแล้วก็ช่วยทำให้เสร็จด้วย นั่งเอ๋อแดกเหมือนคนปัญญาอ่อนอยู่นั่น! น่ารำคาญ"
"หุบปากไปเลย!"
"ชิ!"
บทที่ 4 จุดเปลี่ยนหญิงสาวชักสีหน้าใส่คนที่นั่งทำหน้าเอ๋อ ๆ อยู่กลางหว่างขาก่อนจะลุกขึ้นแล้วเป็นฝ่ายดันตัวโอโซนนอนลง เธอก้าวขึ้นมาคร่อมตัวเขาไว้ด้วยความมั่นใจ"ถ้าไม่ทำ เดี๋ยวทำเองแล้วกัน" ว่าจบจึงบดเบียดสะโพกลงไปเบา ๆ พร้อมกับจับแก่นกายใหญ่สอดใส่เข้ามาในช่องทางรักคับแน่น โอโซนกะพริบตาไล่คราบน้ำตาจากการเบิกตากว้างเป็นเวลานานแล้วจ้องหน้ากาเนส เขารั้งสะโพกมนไว้แน่น"เดี๋ยว! มึงทำแบบนี้เพื่ออะไรวะเนส" คำถามที่ไร้ซึ่งคำตอบจากคนที่กำลังขย่มตัวเองลงมาอยู่บนตัวเขา กาเนสไม่สนใจอะไรแถมยังปัดมือหนาออกจากเอวตัวเองแล้ววางมือลงบนหน้าท้องแกร่ง ในขณะที่ร่างกายกำลังเคลื่อนไหวตามกลไกของมัน จนถึงจุดที่เธอรับรู้สึกถึงความเสียวซ่านแต่เป็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น"ไม่ตะ..ต้องห่วงหรอก ฉันไม่บอกใครและมันจะเป็นความลับของเราสองคนตลอดไป" เธอเชิดใบหน้าขึ้นเปล่งเสียงครางหวานเมื่อได้รับความเสียวซ่านเป็นครั้งแรก มันแตกต่างไปจากที่เคยใช้เครื่องเล่นเสียว โอโซนขบกรามแน่นแล้วจับมือเรียวไว้"มึงทำแบบนี้เราจะมองหน้ากันไม่ติด""ปกติเคยมองหน้าเหรอ เห็นแต่มองนม" เธอตอบตามสิ่งที่เห็น ปกติโอโซนเคยมองหน้าเธอที่ไหน เขาทักทายด้วย
บทที่ 5 (ไม่)เหมือนเดิมหญิงสาวถอนหายใจยาว ๆ ด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ จะคิดเข้าข้างตัวเองว่าโอโซนอยากรับผิดชอบด้วยการมาขอเป็นแฟนมันก็ดูเห็นแก่ตัวเกินไปเพราะการกระทำเขาไม่ได้ทำให้ตีความหมายไปแบบนั้นเลยน่ะสิ "กินยาคุมไปแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก" เธอตอบกลับสั้น ๆ แล้วเดินกลับไปที่เตียงนอนหลังจากโยนผ้าลงในเครื่องซักผ้าแล้ว โอโซนสืบเท้าเดินตามหลังมาติด ๆ"มึงแน่ใจนะ""แน่ใจ? เรื่องท้องน่ะเหรอ""อืม""ไม่ท้องหรอก แค่ครั้งเดียวเองอีกอย่างฉันก็กินยาคุมไปแล้วด้วย ไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องลูกแกหรอก ไม่อยากเสียเวลาอุ้มท้อง""เออ! แบบนั้นก็ดี""หรือว่าจะลองอุ้มท้องดูนะ""อย่ามากวนตีนกู""หรือแกจะมาเป็นผัวฉันล่ะ ไหน ๆ ก็ได้กันละ""พอ ๆ เลิกพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้สักทีเถอะเนส แค่นี้กูก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว" กาเนสยิ้มมุมปากที่สามารถทำให้คนอย่างโอโซนปวดหัวได้ เธอทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วใช้เท้าเขี่ยตัวโอโซนอย่างหยอกล้อ"อีกสักรอบไหมคะ ยังไหวนะ""คงจะมีมึงคนเดียวเนี่ยแหละที่กล้าเอาตีนเขี่ยกูแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นนะกูตบคว่ำไปแล้ว""รู้สึกเป็นคนพิเศษขึ้นมาแล้วอะ ขอบคุณนะ" กาเนสลุกขึ้นมาแล้วรั้งใบหน้าคมคายลงมาหอมแก้มหนัก
บทที่ 6 ไม่สบายกาเนสหันหลังให้อธิปแล้วหลังจากร่ำลากันเสร็จ เธอเดินมาตรงเคาน์เตอร์ด้านหน้าเพื่อรับกล่องพัสดุแล้วเข้ามาในลิฟต์"เฮ้อ~ จะมาตายเพราะถูกเอาไม่ได้นะ!" เธอยืนพิงผนังลิฟต์แล้วอ่านชื่อคนที่ส่งของมาให้แต่หัวคิ้วกลับขมวดยุ่ง "โชน!" เธอพูดชื่อโอโซนออกมาด้วยความมึนงงก่อนจะร้องอ๋อในใจ เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนโอโซนเคยโทรมาบอกว่าจะมีพัสดุมาส่งที่คอนโด ให้เธอรับไว้ให้ครืด~ ครืด~โทรศัพท์เครื่องหรูสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋าสะพายข้าง เธอพอจะเดาออกว่าคนที่โทรมาเป็นใคร และเดาไม่ผิดจริง ๆ"ไง"(ของไปถึงแล้วใช่ไหม)"อืม รับไว้ให้แล้วล่ะ มาเอาตอนไหน"(แล้วจะให้กูไปเอาตอนไหนล่ะ) กาเนสกรอกตาไปมาอย่างเหนื่อยหน่าย (ทำไม เงียบเพราะไม่อยากเจอหน้ากูเหรอ)"คืนนี้ละกัน"(อืม) ตกลงกันเสร็จกาเนสก็วางสายก่อน เธอเปิดประตูเข้ามาในห้องและถอดเสื้อเพื่อจะอาบน้ำและได้กินยานอนพักผ่อน01:00 น.โอโซนเดินช้า ๆ มาหยุดยืนหน้าห้องกาเนสหลังจากเลิกดื่มแล้วเขาก็ขับรถมาหาเธอที่คอนโดทันที ก่อนจะกดกริ่งสองครั้ง"ทำไมไม่มาเปิดสักทีวะ" โอโซนพึมพำกับตัวเองเพราะปกติกาเนสไม่เคยมาเปิดประตูช้าเกินหนึ่งนาทีเลย หางตาเหลือบมองเวลาบนข้อ
บทที่ 7 ย้อนแย้งหลายวันต่อมาจากที่คิดว่าคงมองหน้ากันไม่ติดหลังจากที่แอบมีความสัมพันธ์ลับ ๆ กันสองคนแต่มันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่โอโซนคิดไว้เลยสักนิด กาเนสยิ้มแย้มและทำตัวสนิทสนมเหมือนเดิมแต่เป็นเขาเองที่กลับไปเป็นแบบเดิมไม่ได้"หยิบแก้วน้ำให้หน่อย" กาเนสเอาไหล่สะกิดไหล่โอโซนในขณะที่ตัวเองจ้องหนังสืออยู่ เขาหันไปมองแก้วน้ำหวานแล้วยกมาวางไว้ใกล้ ๆ "อะไร เดี๋ยว ๆ ไม่ต้องป้อนก็ได้กินเองได้หรอกน่า" เธอรีบผลักมือเขาออกแล้วเอาแก้วมาถือเอง"ก็กูเห็นมึงมัวอ่านแต่หนังสือไม่ยอมดูดสักที""เวอร์ไปป่ะเนี่ย แกทำตัวให้เหมือนปกติเถอะ เป็นแบบนี้มันขนลุกอะ""ยังไง กูก็ปกติของกูแบบนี้""ไม่นะ ไม่ปกติอะ" กาเนสละสายตาจากหนังสือที่กำลังอ่านมามองหน้าโอโซน "รู้ตัวป่ะว่าไม่เหมือนเดิมอะ แกคิดมากอะไรเหรอ เรื่องคืนนั้นหรือเป็นอะไร" กาเนสเปิดอกถามตรง ๆ ไม่ใช่ว่าเธอดูไม่ออกว่าโอโซนเปลี่ยนไปมากแค่ไหน ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่เหมือนโอโซนคนเดิมที่เธอรู้จัก"คิด กูคิดมาตลอดแหละ""เอาไว้ค่อยคุยกัน" กาเนสละสายตาจากใบหน้าหล่อเหลามองไปยังกลุ่มเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาทางนี้ ปรินชี้หน้าพวกเขาสองคนอย่างยิ้ม ๆ"พวกมึงสองคนนี่ชักย
บทที่ 8 ความสัมพันธ์ลับ ๆมือเล็กผลักอกแกร่งออกห่าง ตอนนี้ในหัวเธอมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมดกับการของโอโซน"ทำบ้าอะไรเนี่ย""กูแค่อยากจูบเหมือนที่มึงเคยจูบกูแค่นั้น""แล้วมันใช่เรื่องไหมเนี่ย""กูหวงมึงนะ ไม่อยากให้คบกับไอ้นั่นเท่าไหร่เลย" เขาถือวิสาสะนั่งลงบนโซฟาแถมยังเอนหลังพิงพนักโซฟาคล้ายว่าจะไม่ไปไหนง่าย กาเนสหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาตัวถัดมาจากเขาพร้อมกับกอดอก"เปลี่ยนไปมากจริง ๆ จะบอกว่าชอบฉันเหรอ""เปล่า""โกหกอะ รู้ไหมว่าแกไม่เคยโกหกฉันได้สักครั้ง""…" เขาเงียบไปนานนับนาทีก่อนจะพูดขึ้น "ขยับมานี่""ไม่""มาเถอะน่า มึงอย่าดื้อกับกู""แล้วมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง แฟนก็ไม่ใช่สักหน่อย ผัวก็ไม่ใช่""เนส อย่าดื้อกับกูขยับเข้ามานี่""ชิ!" กาเนสฮึดฮัดในลำคอแล้วขยับมานั่งข้างโอโซนก่อนจะถูกเขาช้อนตัวขึ้นมานั่งบนหน้าตัก มือหนาวางลงบนสะโพกมนเบา ๆ จนเธอแปลกใจกับความอ่อนโยนนี้ "ไม่ได้อยากพูดอะไรแรง ๆ นะแต่แกกับฉันมันไปด้วยกันไม่ได้อะ อีกอย่างเราสองคนก็..ไม่ค่อยลงรอยกันเลย อยู่ด้วยกันมีแต่จะปวดหัวเปล่า ๆ""ไม่ลงรอยยังไง คืนนั้นกูกับมึงยังเอากันอยู่เลย""ข้ออ้างนี้จะใช้กี่เดือนกี่ปี?" เธอถามอย่าง
บทที่ 9 เปลี่ยนไปกาเนสพ่นลมหายไปหนัก ๆ อย่างคิดไม่ตก ไม่รู้อะไรดลใจให้ตอบตกลงแบบนั้น"แต่ระหว่างที่คงกันแบบลับ ๆ ฉันสามารถคุยกับผู้ชายอื่นได้ถูกไหม?" เธอถามเสียงเรียบ"ไม่ได้""ขี้โกงอะ แล้วแกคิดว่าแกทำได้เหรอ ไม่ไปเอากับเด็กได้เหรอ? ไม่ไปหาไม่ไปเที่ยวด้วยกันแบบเนี่ย ทำได้ใช่ไหม""ทำได้ มึงอะทำให้ได้เถอะ" เหอะ! มันน่าขันจริง ๆ นะกับคนอย่างโอโซนต้องมาบอกเธอเรื่องพวกนี้น่ะ เขามันเสือผู้หญิงมีเป็นที่รู้จักของสาว ๆ เรียกได้ว่าเป็นคาสโนว่าตัวพ่อเลยก็ว่าได้ แต่เขาจะทำได้จริง ๆ เหรอด้วยการไม่ไปหาเด็กเนี่ยนะ? "ทำไม กลัวว่ากูทำไม่ได้ว่างั้น""อืม""รอดู""ขอถามจริง ๆ นะ""ว่า?""แกชอบฉันตรงไหน แล้วทำไมถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้""ยังไม่ถึงกับชอบเต็มร้อย แต่ก็มีอะไรน่าสนใจอยู่""เช่น""นมกับจิ๋มมึงมั้ง""ไอ้ลามก วัน ๆ คิดแต่เรื่องทุเรศ!" โอโซนยักไหล่อย่างไม่ยี่หระกับคำด่าของกาเนสแล้วเดินผ่านเธอไปที่ห้องครัว เปิดตู้เย็นมองหาของกิน "ไม่มีอะไรหรอก มีแต่น้ำดื่มเท่านั้นแหละ โอโซนหยิบน้ำดื่มมาเปิดแล้วกระดกเข้าปากแต่ทว่ากลับถูกแย่งไปคามือ "กินน้ำเย็นไม่ได้! ไม่สบายก็ไปแดกน้ำอุณหภูมิปกติโน่น!" กาเนสปิดฝาขว
บทที่ 10 แอบหวงหญิงสาวกรีดกรายเดินตรงไปที่รถยนต์หรูที่มาจอดรอรับอยู่หน้าตึกคณะฯ วันนี้ไม่ใช่รถของอธิปแต่เป็นรถโอโซน"ทำไมช้า" ทันทีที่เธอนั่งลงบนเบาะเขาก็เอ่ยถามเสียงเรียบ กาเนสวางกระเป๋าไว้บนหน้าตักและดึงเข็มขัดมาคาดตัว "ถามทำไมไม่ตอบ""จู้จี้จังอะ ก็เรียนเพิ่งเสร็จไหมจะถามทำไมเนี่ย""แค่อยากรู้" เมื่อได้คำตอบที่พอใจแล้วเขาลอยหน้าลอยตา ขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัยแต่ก็อารมณ์ดีได้ไม่นานเพราะเสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าในไลน์กาเนสดังขึ้นสามครั้งติด เขาไม่ได้อยากจะเดาให้เสียเวลาเลย เพราะรู้ว่าคนที่ส่งข้อความมาคืออธิปครืด~ ครืด~ว่าแล้วว่าแม่งต้องโทรมาแน่ ๆ โอโซนเหลือบตามองโทรศัพท์มือถือที่กำลังสั่นสะเทือนอยู่ในมือกาเนสแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร"สวัสดีค่ะพี่อัค"(เย็นนี้ไปทานมื้อค่ำกันที่ไหนดีครับ) อธิปกรอกเสียงเข้มกลับมาแต่กาเนสไม่ได้ตอบรับคำชวน เธอเหลือบตามองโอโซนที่ตั้งหน้าขับรถอย่างเงียบ ๆ"เย็นนี้เนสมีงานค่ะ เลยไม่ได้ไปทานมื้อค่ำกับพี่อัค เอาไว้เป็นวันหน้านะคะ ขอบคุณนะคะที่นึกถึงกัน" เธอยิ้มหวานจนคนข้าง ๆ รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา(ครับ เอาไว้วันหน้าเราค่อยไปก็ได้)"ค่ะ" หญิงสาวกดวางสายพร้อมกับเสียง
บทที่ 11 จริงจังกาเนสกระแทกตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยความหงุดหงิด เธอมองโอโซนที่กำลังถือของเดินผ่านไปตาขวาง "ฉันก็อยากมีเวลาส่วนตัวนะ นายจะไม่กลับบ้านกลับช่องเลยเหรอ""กลับก็ตอนที่อยากกลับนั่นแหละ" เขาหันมาตอบด้วยความมั่นใจพลางเอาของที่ซื้อมาเก็บเข้าที่ เมื่อเสร็จแล้วก็เดินมานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับกาเนส "อยากให้กลับหรืออยากให้อยู่ต่อ""อยากให้กลับ" กาเนสตอบเสียงดังฟังชัดแต่ไม่รู้เธอจะตอบทำไมให้เปลืองน้ำลาย ในเมื่อเขาไม่ยอมกลับอยู่แล้ว"เอาไว้เบื่อค่อยกลับ อยู่ห้องคนเดียวมันก็น่าเบื่อ""แต่ฉันอยากอยู่คนเดียว อยากมีความเป็นส่วนตัวเข้าใจป่ะ" โอโซนพยักหน้าเข้าใจแล้วชี้ไปที่ห้องนอนเธอ "ทำไม" กาเนสมองตาม"คืนนี้ให้กูนอนในห้องไหม แล้วมึงนอนที่นี่จะได้มีความเป็นส่วนตัวไง" หญิงสาวหยิกแขนชายหนุ่มด้วยความหมั่นไส้แล้วง้างมือขึ้นแต่ถูกโอโซนห้ามไว้ก่อน"ตบหนึ่งครั้ง กูกระแทกหนึ่งยกเอาไหม" เธอเลิ่กลั่กแล้วลดมือลง"ไอ้บ้า!" ร่างบางลุกขึ้นแล้วเดินนวยนาดออกมาจากห้องนั่งเล่น เธอปิดประตูห้องนอนส่วนตัวเสร็จสรรพก็เดินมาทิ้งตัวนอนบนเตียงนุ่ม ๆครืด~เสียงข้อความเข้าทำให้เธอต้องลุกขึ้นมาดูอีกครั้ง กาเนสขมวดคิ้วยุ่