แชร์

บทที่ 18 คนเดียว

บทที่ 18 คนเดียว

วันต่อมา กาเนสเดินทำหน้าเหนื่อยล้าเข้ามานั่งลงบนม้านั่งตัวเดียวกับบดินทร์ที่กำลังดีดกีตาร์อยู่ เธอยื่นมือไปคว้าแก้วน้ำหวานจากมือโอโซนมาดูดจนหมดแก้ว

"เป็นอะไร" เขาถามเสียงเรียบ ขมวดคิ้วมองแก้วน้ำที่เธอส่งคืนมา

"เหนื่อย ลิฟต์เสียต้องเดินลงมาตั้งแต่ชั้นห้า"

"หอบลิ้นห้อยเหมือนหมาเลยนะ" ปรินยิ้มมุมปากแล้วส่งแก้วน้ำหวานของตัวเองให้เพื่อนแต่จู่ ๆ โอโซนก็แย่งไปดูดหน้าตาเฉย "เอ้า..ของตัวเองก็มี" ปรินเกาศีรษะเบา ๆ

"ก็มันดูดหมดแล้ว" เขาว่าพร้อมกับปรายตามองกาเนส อันที่จริงคือหวงต่างหาก ไม่ชอบให้เธอกินน้ำแก้วเดียวกับใครแม้จะเป็นเพื่อนสนิทก็เถอะ โอโซนยื่นเท้าไปเตะเท้ากาเนสเบา ๆ พลางพยักหน้าให้เธอด้วย

"ขอตัวกลับก่อนนะ พอดีฉันมีนัดกินข้าวอะ"

"กับใคร?" ปกป้องถาม

"กับผู้ชายค่ะ" เธอเบ้ปากใส่เขาแล้วถือกระเป๋าใบน้อยเดินออกไปด้วยท่าทางสะดีดสะดิ้ง โอโซนที่เห็นแบบนั้นก็ลุกออกมาจากโต๊ะแต่ปกป้องกับดึงมือเขาไว้

"อย่าบอกนะว่ามึงก็มีนัดกินข้าวเหมือนกันกับมัน"

"เปล่า กูจะกลับไปทำงานส่งอาจารย์" ปกป้องกับปรินหันมองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมายก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า

"กูว่าวันนี้ฝนตกแน่ ๆ" ปรินพยักหน้า
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status