บทที่ 24 รู้กัน

บทที่ 24 รู้กัน

เช้าวันใหม่ โอโซนขับรถมารอรับกาเนสหน้าคอนโดเหมือนเดิมแต่ทว่าวันนี้กลับรู้สึกแปลก ๆ หน่อย จู่ ๆ หน้าก็แดงซ่านร้อนเห่อขึ้นมาซะงั้น

"เป็นอะไร ไม่สบายเหรอ" กาเนสเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงพร้อมทั้งยกมือขึ้นมาอังหน้าผากโอโซนด้วย "ตัวก็ไม่ร้อนแต่ทำไมหน้าแดงแบบนั้นหรือว่าแก…กะ..แกกำลังคิดอะไรอยู่เหรอ"

"เปล่า!" โอโซนตอบกลับอย่างเร็วแทบไม่ทันได้คิดแต่นั่นก็ทำให้กาเนสจับได้ว่าเขากำลังเขินอายเธออยู่น่ะสิ "เมื่อคืนนี้..ส่งข้อความอะไรของเธอมา"

"ก็ถามไง แกยังไม่ตอบฉันเลยนะ" กาเนสวางกระเป๋าสะพายไว้บนหน้าตัก ทั้งสองต่างคนต่างเงียบไปนานกว่านาที

"แค่ชอบ/แค่ชอบ!" จู่ ๆ ก็หันมาตอบพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย กาเนสเม้มปากแน่นแล้วหันไปมองด้านนอก "ออกรถเถอะวันนี้เรามีสอบนะ"

"อืม" โอโซนขับรถออกมาจากคอนโดกาเนสมุ่งหน้าไปยังมหาวิทยาลัย เมื่อมาถึงเพื่อน ๆ ทั้งห้าคนที่นั่งรออยู่โต๊ะที่ประจำก็โบกมือเรียก บดินทร์พยักหน้าทักทายทั้งสองอย่างยิ้ม ๆ

"ไปทำอะไรมาแก้มแดงมาแต่ไกลเลย" เขาถามเมื่อเห็นว่าสองคนแก้มแดงเหมือนกัน "ไอ้โชนมึงปัดแก้มมารึไง ส่วนเนสวันนี้แต่งหน้าไปเล่นละครเหรอ" คำถามเชิงเย้าหยอกพาลทำให้โอโซนทำห