บทที่  29 ไม่ชอบขี้หน้า

บทที่ 29 ไม่ชอบขี้หน้า

โอโซนขับรถมาตามซอกซอยในขณะที่คนตัวเล็กนั่งบอกทางเขาอยู่ เธอนึกอยากกินข้าวร้านอาหารบ้าน ๆ แห่งหนึ่งแต่ต้องอาศัยโชคช่วยเท่านั้น เพราะร้านเปิดจองวันละห้าโต๊ะเท่านั้น

"นั่นไง!" กาเนสชี้ไปที่บ้านไม้สองชั้น หน้าบ้านมีรถยนต์จอดอยู่สามคัน เมื่อโอโซนหาที่จอดรถได้เสร็จเขาก็รีบเดอนตามหลังกาเนสไป "มีโต๊ะว่างไหมคะ" เธอถามด้วยความตื่นเต้นแต่ทว่าเจ้าของร้านกลับยิ้มให้น้อย ๆ แล้วส่ายหน้า

"ขออภัยด้วยนะคะ ลูกค้าเพิ่งโทรมาจองโต๊ะสุดท้ายเมื่อกี้เองค่ะ"

"น่าเสียดายจัง.." กาเนสทำหน้าผิดหวังมาก โอโซนที่ยืนอยู่ด้านหลังจึงเดินเข้ามาปลอบแต่ในตอนที่หันหลังหมายจะเดินออกมากลับมีชายคนหนึ่งคว้าแขนกาเนสไว้

"น้องเนส" อธิปยิ้มให้หญิงสาวด้วยความดีใจที่เจอเธออยู่ที่นี่

"พี่อัคมาได้ยังไงคะ" กาเนสเอ่ยถามอย่างมึนงง

"พี่จองโต๊ะอาหารไว้น่ะ แล้วมาทำอะไรกัน" อธิปมองหน้าโอโซนเพียงนิดก่อนจะหันมายิ้มให้กาเนส หญิงสาวยิ้มน้อย ๆ แล้วบอกไป

"ว่าจะมากินข้าวค่ะ แต่โต๊ะเต็มแล้ว"

"ดีเลย งั้นไปกินกับพี่สิ"

"ไม่เอาดีกว่าค่ะ เกรงใจ"

"ไม่ต้องเกรงหรอก ไปเถอะ"

กาเนสหันมามองหน้าโอโซน เขาพยักหน้าให้เธอเบา ๆ ก่อนที่จะถูกอธิ