บทที่ 35 ว่าที่ลูกเขย(ตัวแสบ)หลายวันต่อมา..กาเนสเดินเข้ามาจ๊ะเอ๋โอโซนจากทางด้านหลังขณะที่ชายหนุ่มนั่งทำหน้าเครียดอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นคอนโดเธอ"ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อย""ก็เครียดอยู่ โปรเจกต์ที่กำลังทำกับรุ่นพี่มันติดปัญหานิดหน่อย""ยังไง ฉันช่วยอะไรได้ไหม" กาเนสชะโงกหน้าไปมองหน้าจอไอแพดที่โอโซนกำลังถืออยู่และเสนอตัวจะช่วยเขาโอโซนเงยหน้าขึ้นมาสบตากับกาเนสแล้วทำปากจู๋ ๆ เพื่อให้เธอจูบ กาเนสไม่รอช้าที่จะกดริมฝีปากจูบแนบชิดพลางลูบผมเบา ๆ"แค่เป็นกำลังใจให้ก็พอแล้วล่ะ""เอาแบบนั้นเหรอ" กาเนสถามอย่างยิ้ม ๆ แต่ทว่าเธอต้องชะงักค้างที่กำลังจะจูบโอโซนอีกครั้งเพราะประตูห้องถูกเปิดเข้ามาโดยแม่!"แม่.." โอโซนขยับปากพูดเบา ๆ แล้วลุกขึ้นนั่งตัวตรง แต่เมื่อคิดได้ก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วยกมือไหว้อัญชลีอย่างนอบน้อมแม้อีกฝ่ายจะมองด้วยสายตาไม่ชอบใจก็เถอะ"แกจะตัดขาดกับฉันจริง ๆ ใช่ไหม""หนูไม่ได้อยากตัดขาดกับแม่แต่หนูแค่เลือกทางเดินชีวิตตัวเองต่างหากค่ะ""น่ารำคาญจริง ๆ! อยู่กันไปได้ยังไง""ก็อยู่แบบนี้แหละครับ ไม่ได้พาแฟนเหาะเหินเดินอากาศหรอก ทำงาน ไปเรียน ทำกับข้าว ซักผ้า ล้างจาน…ปกติครับ" โอโซนตอบตาม
บทที่ 36 โชนครับทุกคนพร้อมใจกันสาดทำท่าคลื่นไส้อาเจียนกับคำหวานที่โอโซนหยอกเย้ากาเนสแต่สองหนุ่มสาวกลับยิ้มหน้าระรื่นไม่สนใจสีหน้าเอือมระอาของเพื่อนเลย"รู้แบบนี้ไม่ให้พวกมึงสองคนคบกันซะก็ดี น่ารำคาญ!" ปรินเบ้ปากใส่พลางเขวี้ยงกระดาษใส่โอโซนอย่างนึกหมั่นไส้"พรุ่งนี้..พรุ่งนี้เราก็หยุดแล้ว" ธันวาพูดขึ้นและเว้นวรรคไปนานขณะที่เพื่อนทุกคนรอฟังเขาพูดใจจะขาดแล้ว"ไอ้สัตว์ ยังไงวะ!""ไปเที่ยวกันไหม เที่ยวเขา เที่ยวทะเลใกล้ ๆ บ้านเราอะไปไหม""เที่ยวทะเลเหรอ ตัวเล็กอยากไปอยู่พอดีเลย" บดินทร์พูดเสียงเบา"ตัวเล็ก…ไอ้ห่านี่ก็หลงเมียไม่ไหว!" ปรินกระแนะกระแหนบดินทร์ก่อนที่กาเนสจะพูดขึ้นมาด้วยท่าทางตื่นเต้น"ไปทะเลไหม อยากไปเที่ยวทะเลอยู่เหมือนกัน""ทะเลเหรอ.." โอโซนทำหน้าครุ่นคิดแต่เมื่อเห็นสีหน้าออดอ้อนกาเนสเขาก็รีบพยักหน้าให้เพื่อนเป็นอันตกลงที่จะไปทะเล บดินทร์ก็เห็นด้วยเพราะอยากพาแป้งปั้นไปอยู่พอดี ส่วนปกป้องกับปรินรีบชูมือขึ้นอย่างรวดเร็ว"โอเค งั้นไปทะเลกันนะ" ธันวาผู้ออกความคิดเห็นดีดนิ้วเสียงดังด้วยความดีใจที่เพื่อนเห็นด้วย "เดี๋ยวกูโทรบอกไอ้ขุนเอง""เดี๋ยวนี้มันแปลก ๆ ไหมวะ" โอโซนขมวดคิ้วถา
บทที่ 37 คลั่งรัก"น่ารัก…น่ารักแบบนี้ค่อยน่าออนท็อปให้หน่อย" กาเนสเกาคางโอโซนราวกับว่าเขาเป็นลูกแมวน้อยที่เธอเลี้ยงไว้แม้สีหน้าอีกฝ่ายจะดูไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ก็เถอะ "พูดหวาน ๆ แบบนี้บ่อย ๆ นะคะ""ตลก" โอโซนเบี่ยงหน้าหลบฝ่ามือเรียวที่ตามมาลูบคางเขาแม้จะส่งสายตาดุ ๆ เป็นการห้ามปรามแต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้เกรงกลัวเลยสักนิด เขากลายเป็นลูกแมวน้อยให้เธอหยอกล้อไปแล้วเหรอเนี่ย..นี่มันเรียกเสือสิ้นลายชัด ๆ"วันนี้ห้ามดื่มมากนะเข้าใจไหม" กาเนสเอ่ยเตือนชายหนุ่ม"ได้""โอเค วันนี้จะขึ้นให้เพราะแกทำตัวน่ารัก""เนส..""คะ?" เธอหันมองโอโซนที่เรียกแล้วเงียบไปครู่หนึ่ง "มีอะไรเหรอ" กาเนสถามย้ำอีกครั้งเมื่อโอโซนเอาแต่ทำหน้าลังเลใจว่าจะพูดดีไหม"เป็นแฟนกันได้แล้วใช่ไหม""เราสองคนเป็นมากกว่าแฟนอีกไม่รู้เหรอ" บางทีเขาก็อยากแกล้งทำเป็นโง่เพราะอยากได้ยินคำนั้นจากปากกาเนสซึ่งมันเป็นเหมือนคำยืนยันสถานะเขากับเธอ "แกกับฉันเป็นมากกว่าแฟนกัน แกชอบเรียกฉันว่าเมีย ฉันก็ต้องเรียกแกว่าผัวถูกไหม ไม่อยากเป็นแล้วแฟนเลื่อนขั้นเป็นเมียเลยได้ไหมอะ" คำตอบที่ทำเอาคนถามยิ้มกริ่มด้วยความพอใจ"เมีย..""ต่อหน้าคนอื่นอนุญาตให้เรียกแฟ
บทที่ 38 ท้องโอโซนยิ้มหวานขณะที่มือหนาสอดลงไปใต้กระโปรงนักศึกษาทรงเอรัดรูป แล้วค่อย ๆ เกี่ยวแพนตี้ตัวน้อยออกไปให้พ้นทาง"อ๊ะ! โชน..ไม่เล่นแรงนะ" เธอหลุดอุทานเพราะโอโซนจับพลิกตัวให้นอนคว่ำหน้าแล้วกดไหล่เธอลงกับโซฟา โอโซนรีบร้อนปลดปล่อยสิ่งที่แข็งขันอยู่ภายใต้กางเกงนีนส์ออกมาแล้วถกกระโปรงกาเนสขึ้นไปเหนือแก้มก้นเล็กน้อย เขาค่อย ๆ ดันส่วนหัวเห็ดแดงก่ำเข้าไปในกายหญิงสาวจนสุดความยาว"อ๊า~…" โอโซนทำหน้าเคลิ้มที่สอดใส่ตัวตนเข้าไปในกายกาเนสได้แล้ว และเริ่มเคลื่อนไหวสะโพกเนิบนาบและรัวเร็วขึ้นตามจังหวะ"อ๊า! แบบนี้สิ" โอโซนกัดปากแน่นด้วยความเสียวซ่านที่ได้ปลดปล่อยความอยากในขณะที่กาเนสเปล่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่านก่อนจะถูกโอโซนจัดท่วงท่าให้อยู่ในท่าคุกเข่า สองมือเรียวจับพนักโซฟาแน่น"อื้อ~ โชนเดี๋ยวกระโปรงแหกหรอก ทำดี ๆ ได้ไหม" กาเนสเอี้ยวหน้ามาดุโอโซนอย่างไม่จริงจังนัก เธอตวัดมือไปตีเอวสอบให้เขาทำเบา ๆ ทว่าโอโซนกลับก้มลงมากระซิบบอกแฟนสาวเสียงพร่า"ทำเบามันไม่ได้อารมณ์น่ะสิ" เขายิ้มมุมปากแล้วกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่เข้าหากายสาวอย่างหนักหน่วง เสียงครางของทั้งสองสอดประสานกันดังก้องไปทั่วห้องพักข
บทที่ 39 ลูกคนแรกกาเนสหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด เธอก้มมองท้องตัวเองด้วยความรู้สึกหลายอย่างที่กำลังประเดประดังเข้ามาตอนนี้ "ท้องเหรอ..ฉันท้องกับแก" เธอยกมือกุมขมับแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงโอโซนเดินเข้ามาหาแฟนสาวแล้วค่อย ๆ ก้มลงไปเอาหูแนบลงกับท้องแบนราบ"ลูกฉันอยู่ในนี้เหรอ""โอ๊ย! มันไม่ใช่เรื่องที่จะมาถามว่าลูกอยู่ที่ไหน แต่ตอนนี้ช่วยคิดก่อนได้ไหมว่าจะเอาไงต่อ" กาเนสดันหน้าโอโซนออกห่างจากท้องด้วยความหงุดหงิด ทว่าเขากลับลอยหน้าลอยตาตอบกลับ"ก็ให้ทำไง เขามาแล้วก็ต้องเลี้ยงป่ะ""พูดง่ายไปไหมอะ เลี้ยงเด็กคนหนึ่งทั้งที่เรายังไม่พร้อมเนี่ยนะ""ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมแล้ว ก็ตอนนี้ลูกมาแล้วจะให้ทำไง เรามีเวลาเตรียมตัวอีกเก้าเดือนเลยเธอจะวิตกไปทำไม" กาเนสเอียงคอมองโอโซนเพราะพูดอะไรต่อไม่ออก เขาไม่รู้สึกตกใจเหมือนเธอบ้างเหรอ? ทำเหมือนว่ารอคอยวันนี้มานานแสนนาน"ฉันงง.." เธอทรุดนั่งกับเก้าอี้ตัวเดินแต่โอโซนกลับยกมือขึ้นมาห้ามปรามและเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน"ตอนนี้ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนะ ลูกเราอยู่ในท้องทำอะไรก็ระมัดระวังหน่อย""เดี๋ยว! หยุดแค่นั้นเลยแกอะ ก่อนจะรู้ว่าท้องแกก็ทำฉันหนักหน่วงเหมือ
บทที่ 40 เห่อหลานสองวันต่อมากาเนสทำหน้าเลิ่กลั่กที่จู่ ๆ ปรินกับปกป้องก็วางถุงผลไม้สดที่ปอกเปลือกพร้อมกินลงตรงหน้าเธอ ส่วนปกป้องวางกล่องนมที่เพิ่งเจาะหลอดเสร็จลงอีกหนึ่งกล่อง"อะไรเนี่ย""กิน ๆ ไปเถอะน่า..เดี๋ยวหลานพวกกูขาดสารอาหาร" เธอกลอกตาไปมาอย่างระอาแล้วยกกล่องนมขึ้นมาดูดแต่ก็ต้องวางลงเหมือนเดิม"กูกินนมจืด แล้วไอ้ผลไม้นี่ก็หวานไป เดี๋ยวเบาหวานขึ้น กินได้ก็มีส้ม กล้วย อโวคาโดอะไรแบบนั้น สัปปะรดกับแตงโมมันหวานไป" เธอบอกพวกเขาแล้วจึงยกขวดน้ำดื่มขึ้นมากระดกดื่ม"โอเค ครั้งหน้าพวกกูจะได้ซื้อมาถูก""ทำเหมือนบ้านฉันจน" เธอส่ายหน้าไปมาเบา ๆ"ก็อยากทำให้อะ ดูแลมึงมาแต่ไหนแต่ไรละ แค่นี้สบายมาก" ปรินยิ้มหวานก่อนที่โอโซนจะเดินเข้ามากอดคอเขาไว้"ทำอะไรเมียกูหรือเปล่า""ทำอะไร พวกกูดูแลมันดีจะตาย""อ่า..แบบนี้นี่เอง" โอโซนวางถุงมะม่วงเปรี้ยวที่กาเนสอยากกินลงพร้อมกับแกะฝากระปุกน้ำพริกให้เธอด้วย "อย่ากินเยอะโอเคไหม""โอเค" เธอขยิบตาให้แฟนหนุ่มแล้วกินมะม่วงอย่างเอร็ดอร่อยในขณะที่สามหนุ่มมองแล้วกลืนน้ำลายตามหลายอึก"กินแบบนั้นหลานกูไม่ท้องเสียเหรอวะ" ปกป้องถาม"บ้าเหรอ ยังไม่เป็นตัวเลย" โอโซนหย
บทที่ 41 แพ้ท้องกลางดึกกาเนสนอนไม่หลับ เธอดิ้นยุกยิกอยู่ในอ้อมแขนแกร่งจนโอโซนรู้ตัวตื่นมา "เป็นอะไร" เขาถามเสียงงัวเงียพลางยกมือขึ้นมาจบสะโพกกาเนสเบา ๆ เป็นการกล่อม"นอนไม่หลับ ร้อนอะ" เธอเปิดผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นนั่งพลางสะบัดมือเบา ๆ แต่โอโซนกลับทำหน้างง ตอนนี้เขาเปิดแอร์ที่สิบเก้าองศาซึ่งมันก็เย็นฉ่ำจนขนลุกแล้ว แต่กลับกาเนสเธอบ่นร้อนทั้งที่เมื่อก่อนเป็นคนขี้หนาวมาก ๆ"ร้อนที่ไหน นี่เปิดแอร์เย็นมากแล้วนะ ฉันหนาวจนมือชาหมดแล้วเนี่ย" โอโซนบอกพลางหันไปกดเพิ่มอุณหภูมิแต่กาเนสกลับทำหน้าบึ้งตึง"ออกไปนอนเปิดแอร์เย็น ๆ คนเดียวข้างนอกก็ได้" เธอทำท่าจะลุกแต่ถูกโอโซนรั้งตัวไว้ เขายกมือขึ้นเหนือศีรษะเป็นการยอมแพ้แล้วกดรีโมทลดอุณหภูมิลงอีก แต่ทว่าโอโซนกลับทำให้เสียงแอร์มันดังเหมือนกำลังกดเฉย ๆ จริง ๆ แอร์ก็อุณหภูมิเท่าเดิม "แบบนี้ค่อยเย็นขึ้นมาหน่อย" โอโซนอ้าปากค้างกับสิ่งที่ยิน"แพ้ท้องเหรอ""ไม่รู้ รู้แต่ว่าร้อน อึดอัดมากด้วย" เธอล้มตัวนอนลงอีกครั้งแล้วหลับไปทันที ในขณะที่โอโซนยังนั่งทำหน้างง ๆ อยู่ขอบเตียงในมือถือรีโมทแอร์ไว้แน่น"แบบนี้ก็ได้เหรอวะ แปลกจริง.." เขาวางรีโมทแล้วเอื้อมมือไปปิดไฟ
บทที่ 42 ไม่ทันตั้งตัวหลายวันต่อมาอาการแพ้ท้องที่ดูเหมือนจะหายแต่กลับมาเป็นหนักจนโอโซนและกาเนสต่างพักผ่อนไม่เต็มที่"จะอ้วกอีกแล้วเหรอ" โอโซนถามกาเนสที่ทำหน้าพะอืดพะอมอยู่ข้าง ๆ ปกป้องที่รู้งานรีบหยิบถุงพลาสติกออกมารอส่วนปรินก็เปิดขวดน้ำดื่มไว้รอเหมือนกัน บดินทร์ยิ้มบาง ๆ แล้วหยิบพัดออกมาพัดให้เธอ"อยากอ้วกแต่มันอ้วกไม่ออกเนี่ยสิ""อะไรวะ ไม่เข้าใจคนท้อง" ธันวาทำหน้ามึนงงกับสิ่งที่กาเนสพูด "ก็มันพะอืดพะอมตลอดเวลาอะ แต่มันไม่อ้วกเนี่ยสิ" เธอหยิบยาดมจากมือแฟนหนุ่มมาสูดดมหนัก ๆ แล้วเอนตัวไปซบตรงแขนเขา"มึงน่าจะพักผ่อนอยู่ห้อง" ขุนเขาพูดขึ้นเสียงเรียบแล้วหยิบถุงมะขามป้อมขึ้นมา กาเนสที่เห็นก็เบิกตากว้าง"เอามากินเองเหรอ" เธอถามเสียงเบา"อืม..ก็กูเจ็บคอนิด ๆ เลยแวะซื้อมากินเล่นระหว่างวัน" ขณะที่ขุนเขาพูดเธอก็กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ "อยากกิน?" ขุนเขาค่อย ๆ ยื่นถุงมะขามป้อมให้เพื่อนสาว"ขอบคุณนะ" กาเนสกัดกินมะขามป้อมอย่างเอร็ดอร่อยทำเอาสี่หนุ่มหันมองหน้ากันเลิ่กลั่ก "ได้กินอะไรแบบนี้แล้วมันหายพะอืดพะอมอะ""ชอบแบบนี้เหรอ เดี๋ยวไปซื้อมะม่วงมาให้ดีไหม" โอโซนลูบผมออกจากใบหน้าซีดเซียวพลางเช็ดปากใ